บทที่ 107 ความสิ้นหวังหาที่เปรียบ ช่วงเวลาอันมืดมนที่สุดในประวัติศาสตร์เผ่าพันธุ์มนุษย์

จอมบงการเทพยุทธ์

ยอดยุทธ์สูงสุดโบราณนั้นไม่ได้ส่งเสียงดัง ค่อนข้างเบาเสียด้วยซ้ํา แต่กลับเชื่อมต่อกับฟ้าดินเผยแพร่ไปทั่วพิภพ

ในตอนนี้ไม่เพียงแต่แดนร้างตะวันออกเท่านั้นแต่สรรพชีวิตนับพันของดินแดนอื่นๆอีกส์แห่งยังรู้สึกถึงเจตจํานงค์ของยอดยุทธ์สูงสุดโบราณนี้หัวใจของพวกเขาหนาวเยือกดวงตาเปี่ยมไปด้วยความสิ้นหวัง!

ความโกลาหลอันมืดมน

เรื่องนี้เป็นหัวข้อต้องห้ามที่สุดในประวัติศาสตร์มาโดยตลอด

เพราะช่วงเวลาแห่งความมืดมนและทุกข์ยากนี้ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดล้วนไม่อยากจดจำและเลือกที่จะตั้งใจลืมมันไป

แต่ทว่าบัดนี้ ยอดยุทธ์สูงสุดโบราณปรากฏตัวขึ้น ต้องการที่จะก่อความโกลาหลอันมืดมนและชโลมทั้งพิภพด้วยเลือด ทุกสรรพชีวิตจึงได้ฟื้นคืนความทรงจําอันแสนโหดร้ายของช่วงเวลาแห่งความมืดมิดนั้น

มันเป็นความสิ้นหวังที่ตราตรึงอยู่ในก้นบึงแห่งจิตใจของทุกสรรพชีวิต แค่คิดก็สั่นสะท้านสิ้นหวังอย่างควบคุมไม่ได้!

ในโลกปัจจุบัน ไร้ผู้พิสูจน์ตน จอมจักรพรรดิสวรรค์ไม่ปรากฏ ไร้ซึ่งร่องรอยจอมจักรพรรดิ

เมื่อเผชิญหน้ากับยอดยุทธ์สูงสุดโบราณผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยครองพิภพในอดีต ในโลกนี้ใครเล่าที่จะต้านทานเขาและชี้นําสรรพชีวิตทั้งหลายได้?

แสงสีทองสะท้านพิภพพุ่งผ่านเหนือแดนร้างตะวันออกไปสู่สวรรค์ทั้งเก้า

มันคือปักษาอันเจิดจรัส ซึ่งทั้งร่างปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง สยายปีกบินไปด้วยความรวดเร็ว

กระแสพลังอสูรที่พุ่งออกมาจากร่างกาย ราวกับดวงอาทิตย์สีทอง ซึ่งแลดูสะดุดตาเป็นอย่างมาก

มันคือจักรพรรดิอสูรผู้แข็งแกร่ง เป็นไปได้อีกด้วยว่าจะก้าวข้ามไปสู่เขตแดนจอมจักรพรรดิในตํานานไม่ว่าจะในแดนร้างตะวันออกหรือแดนอื่นๆ ก็นับเป็นสิ่งมีชีวิตระดับสูงสุด

แต่ทว่า ในเวลานี้ มันกําลังหนีอย่างสุดชีวิต ต้องการหลุดพ้นความมืดมิดนี้และหลบหนีไปในจักรวาลไม่อยากตกเป็นอาหารของยอดยุทธ์สูงสุดโบราณ

แสงสีทองตัดผ่านฟากฟ้า และหายเข้าไปในสวรรค์ทั้งเก้า

เผ่าปักษาปีกทองนี้ เป็นเจ้าแห่งความเร็วในโลกนี้

บัดนี้ ปักษาปีกทองเขตแดนจักรพรรดิ พยายามหลบหนีอย่างสุดความสามารถความเร็วมันน่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง ราวกับว่ามันจะหนีจากที่แห่งนี้และเข้าสู่จักรวาลอันไร้ที่สิ้นสุดได้

แต่ทว่า เมื่อเผชิญหน้ากับปักษาอันเจิดจรัสที่จากไปอย่างกะทันหันยอดยุทธ์สูงสุดโบราณก็ยังคงยืนอยู่กับที่พร้อมด้วยใบหน้าที่เฉยเมย

“เจ้าคิดว่าจะหนี้ได้งั้นรึ? แม้เจ้าจะหนีไปสุดขอบจักรวาลมันก็เปล่าประโยชน์”

ยอดยุทธ์สูงสุดโบราณกล่าวออกมาด้วยน้ําเสียงเย็นชา

ในทันใด เหนือสวรรค์ทั้งเก้สั่นสะเทือน พลังศักดิ์สิทธิ์พุ่งขึ้นอย่างไม่รู้จบปักษาอันเจิดจรัสที่กําลังจะหลบหนี เพียงแค่เหลือบมองไปยังยอดยุทธ์สูงสุดโบราณนี้มันก็รู้สึกได้ว่าทั้งเลือดเนื้อดวงวิญญาณและแม้กระทั่งความคิดก็ถูกแช่แข็งโดยสิ้นเชิง!

ปีกของมันไม่ได้กระพืออีกต่อไป และร่วงหล่นลงมาจากสวรรค์ทั้งเก่าอย่างอ่อนแรง

และหลังจากตกลงมาถึงพื้นได้เพียงครู่หนึ่ง พลังอันไร้ที่สิ้นสดก็ได้ครอบคลมพื้นที่นั้นอย่างสมบูรณ์

ทั้งเลือดและเนื้อทั้งตัวของปักษาปีกทองระเบิดออกจนหมด ไม่มีสิ่งใดเหลือกลายเป็นพลังชีวิตสีทองอันบริสุทธิ์ซึ่งถูกดูดกลืนเข้าปากยอดยุทธ์สูงสุดโบราณไป

“กระแสพลังชีวิตช่างหอมหวานเสียจริง”

สีหน้าของเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงนัก แต่แววตาของเขาดูกระจ่างขึ้นเล็กน้อย

“อืม เนื้อและเลือดของจักรพรรดิยังไม่เพียงพอ ยังห่างไกลที่จะทดแทนสถานะปัจจุบันข้าต้องการมากกว่านี้”

ยอดยุทธ์โบราณถอนหายใจเบาๆ ทําเอาสรรพชีวิตทั่วทั้งห้าดินแดนรู้สึกเย็นเยียบไปถึงก้นบึงของหัวใจ

ยอดฝีมือระดับจักรพรรดิ เรียกได้ว่าเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดในดินแดนทั้งห้าแต่บัดนี้กลับสิ้นชีพอย่างง่ายดาย

ทุกสิ่งในร่างได้กลายเป็นแก่นแท้แห่งชีวิต และถูกยอดยุทธ์สูงสุดโบราณดูดกลืนลงไป

แล้วยอดยุทธ์สูงสุดโบราณนั้นยังบอกว่านี่ยังไม่เพียงพอ

นี่คือความสิ้นหวัง!

ทั่วทั้งห้าดินแดน จะมีจักรพรรดิระดับสูงสุดสักกี่คน?

ตามที่ยอดยุทธ์สูงสุดโบราณกล่าว เกรงว่าทุกชีวิตทั่วทั้งห้าดินแดนก็ยังไม่เพียงพอ!

“โอ้ทวยเทพ ช่วงเวลาแห่งความมืดมนที่สุดกําลังมาเยือน จะมีใครมาช่วยพวกเราได้บ้าง?”

“จอมจักรพรรดิหมื่นเซียน ได้โปรดช่วยเหลือพวกเราและน่าพาเผ่าพันธุ์ของเราให้ผ่านพ้นภัยพิบัตินี้ไปได้”

“ยอดยุทธ์สูงสุดแห่งความมืดปรากฏตัวแล้ว ข้าขอวิงวอนให้จอมจักรพรรดิโบราณผู้ยิ่งใหญ่ทําให้เขาย่าเกรงได้บ้าง!”

สรรพชีวิตนับไม่ถ้วนสิ้นหวัง แม้แต่เผ่าพันธุ์หมื่นเซียนก็ได้แต่อ้อนวอน หวังให้ยอดยุทธ์สูงสุดโบราณปล่อยพวกเขาไป

อย่างไรก็ตาม เมื่อความโกลาหลอันมืดมิดเกิดขึ้นในอดีต เผ่าพันธุ์มนุษย์ซึ่งมีจำนวนมากที่สุดในจักรวาลจะได้รับความสูญเสียรุนแรงที่สุด

แต่เผ่าพันธุ์หมื่นเซียนก็ใช่ว่าจะปลอดภัย สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนจํานวนมากจะถูกสังหารและกลายเป็นสารอาหารของยุทธ์สูงสุดโบราณ

ลึกไปในแดนร้างตะวันออก ที่ตําหนักราชวงศ์หมื่นเซียนแห่งหนึ่ง

ในตอนนี้ สิ่งมีชีวิตของเผ่าพันธุ์ทั้งหมดคุกเข่าลงบนพื้น ตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวสวดภาวนาถึงบรรพบุรุษอย่างเงียบๆ

ทันใดนั้นก็มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น!

กระแสพลังจากวิถีแห่งจักรพรรดิเพิ่มขึ้นในเผ่าพันธ์

ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิสุดยอดของเผ่าพันธุ์ตื่นขึ้นด้วยตัวเอง!

มันคือกระบี่จักรพรรดิสุดยอดซึ่งหล่อด้วยทองดําพร้อมด้วยลวดลายมังกรอันวิจิตรมันคือยุทธภัณฑ์จักรพรรดิสุดยอด กระบี่จอมจักรพรรดิเฉียนซึ่งได้ถูกสร้างขึ้นโดยจอมจักรพรรดิเฉียน บรรพบุรุษผู้สูงส่งแห่งเผ่าพันธุ์ในสมัยที่เขาเคยครองพิภพ!

ในตอนนี้ กระบี่จอมจักรพรรดิเฉียนตื่นขึ้นมาด้วยตัวเองกระแสพลังระดับสุดยอดแพร่กระจายและในที่สุดก็ทําลายมิติหายไปโดยไร้ร่องรอยต่อหน้าสายตาที่ตกตะลึงของสิ่งมีชีวิตของเผ่าพันธุ์

และสถานที่ซึ่งยุทธภัณฑ์จักรพรรดินี้ไปก็ทําให้เผ่าพันธุ์ตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง

มันได้ไปหายอดยุทธ์สูงสุดโบราณ กระบีนั้นสันสะท้านไม่ใช่เพราะอยากต่อสู้กับยอดยุทธ์สูงสุดโบราณนี้ แต่ดูเหมือนจะยอมรับความเป็นนายและยอมจํานน?!

ท่าทีของกระบี่จอมจักรพรรดิเฉียนทําให้ราชวงศ์หมื่นเซียนต้องตกตะลึง

แต่แล้ว ผู้อาวุโสของเผ่าก็ดูเหมือนจะจ่าบางสิ่งได้ ใบหน้าของเขาแสดงความตกใจเป็นอย่างยิ่ง

“ข้านึกออกแล้ว! บรรพบุรุษเผ่าพันธุ์ข้า ไปถึงระดับสุดยอดและปกครองพิภพราวห้าแสนปีก่อน

ตอนนี้กระจอมจักรพรรดิเฉียนตื่นขึ้นมาด้วยตัวเอง และแสดงท่าที่เช่นนั้น… อาจเป็นไปได้ว่ายอดยุทธ์สูงสุดโบราณนี้เป็นบรรพบุรุษของเผ่าพันธุ์ข้าจอมจักรพรรดิเฉียน?!”

การคาดการณ์นี้ช่างช่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก ไม่ใช่แค่เผ่าเฉียนที่ตกใจ แต่ยังรวมไปถึงทุกคนอีกด้วย!

และการเคลื่อนไหวต่อมาของยอดยุทธ์สูงสุดโบราณ ได้ยืนยันการการณ์นี้อย่างแน่ชัด!

ยอดยุทธ์สูงสุดโบราณหยิบกระจอมจักรพรรดิเฉียนที่สั่นสะท้านมาไว้ในมือพร้อมกับตรวจสอบมันและเป็นครั้งแรกที่เสียงที่เย็นชานั้นกลับแสดงถึงอารมณ์ออกมาเล็กน้อย

“เมื่อข้าเห็นเจ้า ก็ทําให้หวนนึกถึงวันที่ข้าเคยปกครองทุกเผ่าพันธุ์ทั่วทั้งจักรวาล

มันเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมและน่าจดจํา น่าเสียดายที่ไม่อาจย้อนกลับไปได้”

ยอดยุทธ์สูงสุดโบราณนี้คือจอมจักรพรรดิเฉียนผู้พิสูจน์ตนเมื่อห้าแสนปีก่อนจริงๆ!

เมื่อจอมจักรพรรดิเฉียนถือกระจอมจักรพรรดิเฉียนไว้ในมือ ดวงตาของเขาก็ผันผวนเล็กน้อยก่อนจะกลับมาเย็นชาอีกครั้ง

ในอดีตเขาเป็นจอมจักรพรรดิ ขึ้นเป็นสิ่งมีชีวิตระดับสูงสุด ปกป้องและปกครองทุกเผ่าพันธุ์ทั่วทั้งจักรวาลได้รับความชื่นชมจากทุกเผ่าพันธุ์
แต่แล้วอย่างไรเล่า?

ความรุ่งโรจน์และเกียรติยศเหล่านั้นผ่านพ้นไปแล้ว

เขาได้ฝังชีวิตในอดีตไปหมดแล้ว

จอมจักรพรรดิเฉียนผู้เป็นยอดยุทธ์สูงสุดโบราณแห่งเขตต้องห้ามโบราณ!

บัดนี้เขาต้องการเพียงความเป็นนิรันดร์เท่านั้น!

ด้วยเหตุนี้ แม้ว่าจะต้องเข่นฆ่าทั่วทั้งพิภพ ก็จะไร้ซึ่งความหวั่นไหวในหัวใจของเขา!

อย่างไรก็ตาม การปรากฏของกระบี่จอมจักรพรรดิเฉียนดูเหมือนจะทําให้จอมจักรพรรดิเฉียนรู้สึกถึงบางอย่างในที่สุด

เขาถือกระจอมจักรพรรดิเฉียนไว้ในมือ มีแววของอารมณ์อันอ่อนไหวในเสียงที่เย็นชาของเขา

“อย่างไรข้าก็เคยเป็นจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนและตอนนี้ข้าก็ปรากฏมาเพียงผู้เดียวไม่จําเป็นต้องนองเลือดทั้งจักรวาล เพียงแค่เผ่าพันธุ์มนุษย์เป็นอาหารเลือดก็เพียงพอ”

ทันทีที่สิ้นค่าเหล่านี้ เผ่าพันธุ์หมื่นเซียนก็หลั่งน้ําตาด้วยความยินดี

และสําหรับเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหลาย ก็เป็นดั่งสายฟ้าจากสวรรค์!

ความมืดอันไร้ที่สุดก่าลังคืบคลานมาเหนือเผ่าพันธุ์มนุษย์

บัดนี้ เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาอันมืดมนที่สุดในประวัติศาสตร์เผ่าพันธุ์มนุษย์!