ตอนที่ 138 แซนดี้อมตะจากหอการค้าปีศาจ
หลี่เฉิงยิ้มด้วยความเขินอายเขารู้ตัวเองว่าเขาพูดผิดไทวาแนสคนนั้นเป็นอดีตไปแล้วจริงๆ
มีปีศาจระดับต่ำเพียงไม่กี่พันคนในเมืองใต้ดินกับดักก็มีระดับต่ำสุดเช่นกันพวกมันสามารถสร้างความเสียหายได้เพียงไม่กี่พันดาเมจ มันเหมือนกับการเกาแก้คันอย่างไรก็ตามทรัพยากร
ของเธอยังเต็มอยู่
ณ จุดนี้หลี่เฉิงไม่ได้ตีพุ่มไม้ไปรอบๆเขากล่าวโดยตรงว่า“ติดต่อหอการค้าปีศาจหาพนักงานขายระดับสูงสุด!”
หลี่เฉิงรู้ว่าสินค้าระดับสูงของหอการค้าปีศาจถูกขายแบบตัวต่อตัว สิ่งที่พวกเขาสามารถขายได้ขึ้นอยู่กับระดับของพนักงานขายยิ่งระดับของพนักงานขายสูงเท่าไหร่ราคาที่พวกเขาต้องจ่ายเพื่อเรียกพวกเขาก็จะยิ่งมากขึ้น
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไทวาแนสก็พ่นลมหายใจออกมาเบาๆไม่ว่ายังไงเธอไม่ใช่คนจ่ายหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็พาหลี่เฉิงไปที่พอร์ทัลความมืด
พอร์ทัลนี้คล้ายกับพอร์ทัลในการทดสอบเงามากทั้งคู่เป็นผลงานจากเผ่าปีศาจๆ
ไทวาแนสหยิบกริชเล็กๆออกมาแล้วค่อยๆกรีดนิ้วอันละเอียดอ่อนของเธอจากนั้นเลือดหยดหนึ่งก็ค่อยๆไหลเข้าสู่พอร์ทัล
ในเวลาต่อมา เปลวไฟสีดําสนิทก็กระจายออกไปบนพื้นค่อยๆก่อตัวเป็นร่างเพรียวบางทันใดนั้นเด็กสาวที่มีผิวขาวผิดปกติก็เดินออกจากเปลวไฟ
เธอกะพริบตามองไปรอบๆและพูดว่า “เฮ้ ฝ่าบาทเกิดอะไรขึ้นกับดันเจี้ยนของคุณ?”ไทวาแนสพูดไม่ออกอีกครั้งมันเป็นไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้จริง ๆ
ๆ
เธอพ่นลมเบ ๆและชี้ไปที่หลี่เฉิงหลังจากชะงักไปเล็กน้อยเธอกล่าวว่า“นี่คือ… สามีของฉันคราวนี้เขาต้องการซื้ออะไรบางอย่าง
หอการค้าปีศาจเปิดให้เฉพาะราชวงศ์เท่านั้น ดังนั้นไทวาแนสจึงต้องสร้างเอกลักษณ์ที่เหมาะ
สมสําหรับหลี่เฉิง การเป็นสามีของเธอนั้นเหมาะสมมาก
เธอไม่สามารถพูดได้ว่านี่คือเจ้านายของเธอใช่ไหม?ถ้าเธอพูดอย่างนั้นเธอจะเปิดเผย
สัญญาทาส หากเป็นแบบนั้นไทวาแนสก็อยากเอาเต้าหู้ฝาดหัวให้ตายไปทันทีเด็กสาวจ้องมองหลี่เฉิงและไทวาแนสราวกับว่าเธอเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติในความสัมพันธ์ของพวกเขาแต่เธอไม่ได้พูดอะไรเธอยิ้มและพูดว่า“สามี…? ฮิฮิยินดีที่ได้รู้จักนะมนุษย์ ฉันเป็นพนักงานขายระดับสูงสุดของหอการค้าปีศาจแซนดี้”
ทันทีที่เธอพูดจบบัตรประจําตัวก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของหญิงสาว—แซนดี้
เมื่อเห็นสองคํานี้ ลูกตาของหลี่เฉิงก็หดตัวแซนดี้มีชื่อเสียงมากในอนาคตอันใกล้นี้เธอจะถูก
พาลาดินในตานานสองสามคนจับได้ขณะขนส่งสินค้า
ในทางกลับกันเธอสามารถฉีกพาลาดินเหล่านั้นออกจากกันได้อย่างง่ายดายด้วยมือของเธอเมื่อคิดถึงเรื่องนี้หลี่เฉิงก็ใช้เวทย์สอดแนมและข้อมูลเกี่ยวกับแซนดี้ผู้เป็นอมตะก็ปรากฏขึ้น
ตรงหน้าเขาทันที
[นักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่แซนดี้]
[รายละเอียด:หนึ่งในสามพนักงานขายที่อาวุโสที่สุดในหอการค้าปีศาจเธอเข้าและออกจากโลกหลายใบมา 10,000 ปีแล้วและรับผิดชอบธุรกิจสินค้าระดับไฮเอนด์เป็นหลัก]
[เลเวล: ???]
[อาชีพ: นักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่]
[ระดับ: ตานาน (ระดับ 9)]
[ทักษะ: ???]
ในฐานะพนักงานขายระดับสูงสุดของหอการค้าปีศาจ เธอมีอุปกรณ์บางอย่างที่ทําให้สามารถซ่อนข้อมูลของเธอได้อย่างไรก็ตาม หลี่เฉิงยังคงได้รับบางส่วนสาวอมตะคนนี้เป็นการดํารงอยู่
ระดับต่านานอย่างแท้จริง
ยิ่งกว่านั้นเธออยู่ที่จุดสูงสุดของระดับตํานาน—ระดับเก้าตราบใดที่เธอได้รับอัตลักษณ์ของพระเจ้าชและพลังศักดิ์สิทธิ์เธอก็สามารถเป็นพระเจ้าได้ทุกเมื่อ
อย่างไรก็ตามหอการค้าปีศาจต้องใช้มาตรการที่เข้มงวดกับเธออย่างแน่นอนมิฉะนั้นเหตุใดผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้จึงวิ่งไปรอบๆโลกหลักทุกวัน?
ในเวลานี้ แซนดี้หรี่ตาลงเล็กน้อยแล้วถามว่า“ท่านชายท่านต้องการซื้ออะไร?”
หลี่เฉิงนึกถึงสิ่งที่เขาต้องการและวางแผนที่จะซื้อมันทั้งหมดในคราวเดียวเขากล่าวว่า“ฟลูออไรต์เชิงพื้นที่ 40,000 ชิ้น หินเรืองแสง 400,000 ชิ้นน้ำแข็งสีน้ำเงินโบราณสองชิ้น…” เมื่อได้ยินหลี่เฉิงกล่าวรายการทีละรายการไทวาแนสก็ตกใจเช่นกันสิ่งเหล่านี้ราคาไม่ใช่ถูกๆอย่างไรก็ตามเมื่อคิดดูแล้วทรัพยากรในดินแดนของชายผู้นี้เกือบก็ล้นแล้วดังนั้นเขาจึงสามารถซื้อได้
ดวงตาของแซนดี้อมตะก็สว่างขึ้นเช่นกันดูเหมือนว่าท่านชายตรงหน้าเธอเป็นลูกค้ารายใหญ่ปีนี้เธอน่าจะบรรลุเป้าหมายเธอเลียริมฝีปากและใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม“ฮิฮิพี่สาวได้จดบันทึกค่าขอของคุณแล้วคุณต้องการจ่ายเงินด้วยอะไร”หอการค้าปีศาจไม่เพียงแต่ใช้เหรียญทองและสกุลเงินอื่นๆเพื่อชําระบัญชีเท่านั้นตราบใดที่มันเป็นสิ่งที่มีค่าก็สามารถใช้ได้นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมคนจํานวนมากจึงมาฟอกเงินที่นี่พวกเขาไม่สนใจว่าจะใช้ไอเท็มใดของเทพเจ้า
“ชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์” หลี่เฉิงกล่าวอย่างสงบ
เมื่อได้ยินดังนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าของแซนดี้ก็หยุดนิ่งในทันที แม้แต่การแสดงออกของไทวาแนสก็น่าสนใจไม่แพ้กัน
พวกเขาทั้งหมดคิดว่าพวกเขาได้ยินผิด ชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์? พวกเขาได้ยินผิดหรือเปล่า?
ลูกหลานของราชาปีศาจมักจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์ใช่ไหม
เมื่อเทียบกับชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์ที่สมบูรณ์ ชิ้นส่วนของชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์นั้นมีมากกว่าแต่มันก็ยังคงเป็นไอเทมยอดนิยมอย่างแน่นอนภายในหอการค้าปีศาจไม่มีชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์มาหลายร้อยปีแล้ว
เมื่อได้ยินว่าหลี่เฉิงจะใช้ชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์เพื่อแลกเปลี่ยนการหายใจของแซนดี้อมตะก็เร็วขึ้นเล็กน้อยเธอรีบพูด “ถ้าเป็นชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์เรายังคงต้องประเมินมันก่อน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นหลี่เฉิงก็สะบัดมือส่งคริสตัลสีดําสนิทออกมามันเป็นชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์ของเทพปีศาจโบราณ
แซนดี้อมตะเริ่มมองไปที่คริสตัล หลังจากนั้นครู่หนึ่งรูม่านตาของเธอก็หดเล็กลงนี่เป็นชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์ของเทพปีศาจ!
ในโลกปีศาจ ชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์ชนิดนี้มีราคาแพงที่สุดอย่างแน่นอน!
นิ้วที่เรียวยาวของแซนดี้อมตะถูชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์ในมือของเธอและพูดอย่างไม่มั่นใจว่า“ถ้า
คุณต้องการจ่ายด้วยชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์คุณจะต้องมีทั้งหมดสามสิบสองชิ้น”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่เฉิงก็ตกตะลึง
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหลี่เฉิงแซนดี้อมตะก็ตกใจเช่นกัน ราคาขอของเธอสูงเกินไปหรือป่าว?หากสิ่งนี้ทําให้หลี่เฉิงกลัวและเขาตัดสินใจที่จะใช้เหรียญทองในการแลกเปลี่ยนแทนมันจะ
เป็นเรื่องยากสําหรับเธอ
สิ่งที่แซนดี้อมตะไม่รู้ก็คือหลี่เฉิงคิดตรงกันข้าม เขารู้สึกว่ามันถูกเกินไป ใช้ชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์แค่ 32 ชิ้น มันไม่มีประโยชน์สําหรับเขาเลยเขาใช้มันเพื่อแลกกับวัสดุหายากได้เท่านั้น … มีเพียงหอการค้าปีศาจเท่านั้นที่ให้ราคากับสิ่งนี้
อันที่จริง ชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์ของปีศาจนั้นไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์สําหรับหลี่เฉิงเป้าหมายของเขาคือการได้รับอัตลักษณ์พระเจ้าแห่งการสังหารหมู่ที่สมบูรณ์ส่วนที่เหลือเขาจะรวบรวมมันไว้ใช้ประโยชน์อื่น ๆแต่ก็ต้องบอกว่าชิ้นส่วนของปีศาจนี้เป็นขยะมาก ๆ สําหรับเขาๆ