ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 114
พนักงานขายเดินไปหาพวกเขาทันที หลังจากที่เขาเห็นฮาร์วีย์ เขาก็พูดด้วยความลังเลว่า “คุณผู้ชายคะ รุ่นนี้เป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นของร้านเรา ราคาสองพันไม่ใช่สองร้อย และเราจำเป็นต้องได้ไปรับของจากร้านอื่น แน่ใจหรือว่าคุณต้องการมัน?” เขาไม่สามารถตำหนิพนักงานขายได้ที่มีความลังเลใจเช่นนี้เนื่องจากโทรศัพท์รุ่นนี้มีจำนวนจำกัด อย่างไรก็ตามโทรศัพท์รุ่นนี้เป็นที่นิยมอย่างมากและเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนชนชั้นสูง คนเงินเดือนธรรมดาไม่มีทางมีเงินถึงถึงสองพันดอลลาร์ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะสามารถเป็นเจ้าของโทรศัพท์รุ่นนี้
ในเวลานั้นฮาร์วีย์สวมเสื้อผ้าที่ได้มาจากร้านขายของริมทางและเขาดูไม่มีเงิน เขาดูไม่เหมือนคนที่สามารถควักเงินหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ออกจากกระเป๋าได้
ฮาร์วีย์พูดไม่ออก ดูเหมือนว่าเขาจะต้องมีเสื้อผ้าที่ดูดีกว่านี้
อีวอนน์ระเบิดเสียงหัวเราะ เธอแทบไม่มีโอกาสได้เห็นฮาร์วีย์ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดเช่นนี้
ฮาร์วีย์ยิ้มใและส่ายหัว อย่างไรก็ตามเขายืนยันว่า “ไม่เป็นไร จัดการเอาโทรศัพท์มาให้ผม อ้อ ผมไม่แน่ใจว่าซิมการ์ดของผมสามารถใช้กับโทรศัพท์เครื่องนั้นได้หรือเปล่า”
ในขณะที่เขากำลังพูดฮาร์วีย์ก็หยิบบัตร ‘วินเทจ’ ออกมา และส่งสัญญาณให้พนักงานขายเปลี่ยนซิมการ์ดให้เขา
“โทรศัพท์รุ่นยายราคาสิบห้าดอลล่าร์เหรอ?” พนักงานขายเกิดความสงสัย ผู้ชายคนนี้ไม่มีแม้แต่โทรศัพท์ Apple แต่เขาอยากซื้อโทรศัพท์พับได้ราคาแพงแบบนี้มันจะเป็นไปได้หรือ?
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะได้พูดอะไรชายหนุ่มที่อีวอนน์เพิกเฉยในตอนแรกก็หัวเราะและพูดว่า “ไปเอามาให้เขาเถอะ ถ้าเขาไม่สามารถจ่ายบิลได้ ฉันจะซื้อโทรศัพท์ให้ผู้หญิงคนนี้เป็นของขวัญเอง”
“ได้ครับ มิสเตอร์แจ็คแมน” ทันทีที่พนักงานขายได้ยินชายคนนั้นก็โค้งคำนับเล็กน้อยและเดินออกไปทันที เห็นได้ชัดว่าชื่อแจ็คแมนเป็นคนมีสถานะค่อนข้างสูงในสังคม ไม่งั้นพนักงานขายคงจำเขาไม่ได้
ฮาร์วีย์เหลือบมองเขา เกิดอะไรขึ้นกับคนนั้นกัน? เขาเป็นคนที่กำลังจะซื้อโทรศัพท์ทำไมเขาคนนั้นถึงเป็นคนที่ดูตื่นเต้นไปซะหมด?
ในขณะเดียวกันมิสเตอร์แจ็คแมนเมินเฉยฮาร์วีย์หรืออาจไม่เคยสนใจเขาเลย เขาดึงนามบัตรออกมาอย่างเบามือ คีบมันด้วยสองนิ้วและส่งต่อให้อีวอนน์ด้วยท่าทางที่มีเสน่ห์ จากนั้นเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณผู้หญิง ผมชื่อเวสตัน แจ็คแมน ผมไม่มีเจตนาอื่นที่มารบกวนคุณในวันนี้ ผมเห็นคุณเป็นผู้หญิงที่สวย สง่างาม ผมจึงอยากเชิญคุณมาสัมภาษณ์ที่บริษัทของเรา”
เมื่อได้ยินสิ่งที่ เวสตัน แจ็คแมน พูดฮาร์วีย์มองมาที่เขาทันที จากนั้นเขาก็เห็นคำว่า “ผู้จัดการทั่วไปของ สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์”
สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เป็นบริษัทบันเทิงแห่งใหม่ในเมืองนิอัมมี่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา บริษัท ได้ผลิตนักร้องและนักแสดงรุ่นใหม่จำนวนไม่น้อย พวกเขาค่อนข้างมีชื่อเสียงในแวดวง เด็กสาวหน้าตาดีหลายคนใฝ่ฝันที่จะได้รับความสนใจจากตัวแทนของบริษัท ด้วยความหวังที่จะมีชื่อเสียงในสักวัน
เขายื่นนามบัตรให้ เวสตันดูมั่นใจมากราวกับว่าเขารู้แล้วว่าสิ่งต่างๆจะจบลงอย่างไร ท้ายที่สุดแล้วเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่สามารถปฏิเสธการล่อลวงในการเชื้อเชิญเข้าสู่การเป็นซูเปอร์สตาร์ได้ เขาลองใช้กลอุบายนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนและเขาก็ไม่เคยล้มเหลว
เหมือนอย่างที่เขาคาดคิดไว้ อีวอนน์เผยอริมฝีปากที่สง่างามของเธอเล็กน้อยและในที่สุดก็เงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปที่เวสตัน จากนั้นเธอก็พูดว่า “คุณเป็นผู้จัดการทั่วไปของ สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เหรอ?”
“แน่นอน” เวสตัน แจ็คแมนยกยิ้ม “ปกติแล้ว ผมไม่ได้เชิญแบบนี้เป็นประจำ แต่ผมเชื่อว่าคุณมีศักยภาพมากพอ คุณผู้หญิง หากคุณสนใจเราสามารถไปดื่มด้วยกันและพูดคุยเพิ่มเติมกันต่อ”
“โอ้พระเจ้า! ฉันจำเขาได้! เขาเป็นผู้จัดการทั่วไปของ สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เวสตัน แจ็คแมน! เขาคือตัวแทนจัดหาดารา!”
“หลายคนต่างพูดกันว่าใครก็ตามที่เขาเลือกจะมีได้รับความนิยมในการออดิชั่นทุกประเภท!”
“สาวสวยคนนั้นช่างโชคจริง ๆ ใช่ไหม? ด้วยความช่วยเหลือของผู้ชายคนนั้นมันจะเปลี่ยนชีวิตของเธออย่างแน่นอน!”
“แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่มีรสนิยมเอาซะเลย ใช่ไหม? ผู้ชายหน้าตาน่าสงสารที่อยู่ข้าง ๆ เธอคือใคร? เขายังคงใช้โทรศัพท์รุ่นเก่าของยายตั้งกี่ปีที่ผ่านมาแล้ว นั่นเป็นเรื่องน่าอาที่สุด!”
ในขณะนั้นคนในร้านที่สังเกตเห็นพวกเขาแล้ว พวกเขาจำเวสตัน แจ็คแมนได้ ทุกคนก็อ้าปากค้าง เมื่อเขาได้ยินว่ามีคนพูดถึงเขา เวสตันก็ทำท่าทางเย่อหยิง ในสายตาของเขาผู้หญิงคนนี้ที่มีใบหน้าบอบบางและหุ่นที่เซ็กซี่ควรคุกเข่าต่อหน้ากางเกงสูทสุดหรูของเขา
อย่างไรก็ตามไม่น่าแปลกใจที่อีวอนน์ไม่พิจารณาข้อเสนอนี้ด้วยซ้ำ เธอไม่แม้แต่จะยื่นมือไปหยิบนามบัตร เธอเพียงแต่พยักหน้าและพูดว่า “สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ มีรสนิยมที่ดี”
หลังจากนั้นเธอก็เล่นโทรศัพท์ในมือต่อไป เธอลองเล่นให้ฮาร์วีย์เห็นฟังก์ชั่นใหม่บางอย่างที่เพิ่มเข้ามาในโทรศัพท์นั้น
สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์เป็นบริษัทที่ยอดเยี่ยมในสายตาคนธรรมดาคนอื่น ๆ และเวสตันก็เป็นผู้ชายที่สามารถเปลี่ยนชีวิตของเด็กผู้หญิงที่มาจากพื้นเพธรรมดาได้
ปัญหาคือเมื่อเร็ว ๆ นี้ สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ได้เชิญ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ให้ลงทุนกับ บริษัทของพวกเขา อย่างไรก็ตามสถานะของเวสตันถือว่าไม่สมควรที่จะพบกับอีวอนน์ด้วยตนเอง
อีวอนน์รู้ว่าฮาร์วีย์ระมัดระวังเป็นพิเศษเกี่ยวกับพอร์ตการลงทุนของเขาในขณะนี้ ดังนั้นฮาร์วีย์จึงไม่มีความสนใจในการร่วมลงทุน สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ มากนัก คำตอบของเธอไม่ได้มีความหมายอะไรเลยเธอแค่ยกย่องความสามารถของ สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ในการค้นพบคนที่มีพรสวรรค์ใหม่ ๆ และสำหรับคำเชิญของเขาไปทำงานให้กับ สตาร์รี่ คลาวน์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ … นั่นเป็นแค่เรื่องตลกใช่ไหม? อีวอนน์เป็นใคร? เธอจะมาสนใจเรื่องนี้ไปทำไมกัน?