มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 100
“โอ้โห เธอต้องเป็นแฟนสาวของเคนเนธ ไอรีน! รถของฉันอยู่ตรงนั้น ฮ่าฮ่า! ดูที่พวกเธอต้องการสิ มันไม่ใช่อะไรที่พิเศษ เงินครึ่งล้าน แทบไม่มีค่าใด ๆเลย! หลังจากที่พวกเธอได้ตรวจดูมันเสร็จ พวกเราไปหาอะไรกินกัน!” เมื่อพูดเช่นนั้น ฌอนก็นำพวกเขาไปอย่างร่าเริง
“เฮ้ เฮ้! มีล่า เธอไม่อยากจะเห็นมันด้วยเหมือนกันเหรอ? โอ้ ใช่สิ…คงจะไม่ใช่เรื่องที่ดีที่สุด บางที ถึงแม้ว่าเธอจะเห็นมัน ก็ไม่ใช่ว่าแฟนของเธอจะสามารถซื้อมันสักคันให้ตัวเองได้ ไม่เหมือนกับเคนเนธ ที่มีรถเฟอร์รารี่ อีกอย่าง มีล่า…เธอต้องการใช้เงินบ้างไหม? ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจ ถ้าไม่ใช่ว่าฌอนเสนอที่จะเลี้ยงอาหารพวกเรา ฉันจะขอให้เคนเนธไปส่งพวกเธอ อย่างไรก็ตาม ในเมื่อพวกเราจะจากไปกับฌอนเร็ว ๆ นี้ ถ้าเธอต้องการเงินสดสำหรับค่าแท็กซี่ ที่เธอต้องทำก็แค่ขอพวกเรา!” ไอรีน กอดตัวเองและหัวเราะคิกคัก
เธอต้องใช้ประโยชน์จากทุกข้อได้เปรียบอย่างแน่นอน
มีล่าคงจะไม่มีปัญหา ถ้าคำพูดนี้มาจากใครอื่นก็ตาม แต่หญิงสาวคนนี้ คนที่เธอมักจะเอาชนะในทุกสิ่งตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ ในที่สุดก็ได้สั่งเธอเช่นนี้…มันทำให้เธอเจ็บแสบไปถึงกระดูกของเธอ
“ใครจะสนกัน! ไม่มีใครอยากจะดูหรอก ยังไงซะ!” มีล่ากำลังโมโหฉุนเฉียวและกำลังจะลากเจอรัลด์ไปกับเธอ
“ไปดูกันเถอะ!” เจอรัลด์แนะนำอย่างทันที พร้อมกับลูบจมูกของเขาด้วยรอยยิ้ม
อย่างแรก มันรู้สึกราวกับว่ามีล่าก็อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับรถแลมบอร์กินีคันนี้ด้วยตัวเอง และแน่นอนว่าเธอไม่ต้องการจะเดินจากไปทั้งที่ยังโมโหไอรีนอยู่
อย่างที่สอง เจอรัลด์ก็อยากจะเห็นมันด้วยตัวเอง เขาสนใจที่จะทำการเปรียบเทียบกับรถแลมบอร์กินีของเขาเอง!
อย่างสำคัญที่สุด มีบางอย่างที่ดูคุ้นมากเกี่ยวกับสองคนนี้…
“เอาล่ะ เอาล่ะ พวกเราทั้งหมดไปดูกันเถอะ แต่ฌอนเป็นเพื่อนกับเคนเนธ อย่าคาดหวังว่าเขาจะเลี้ยงพวกเธอเช่นกัน!” ไอรีนยิ้มกว้าง
จากนั้นเจอรัลด์นำมีล่าไปร่วมกับทุกคน
ขณะที่เขากราดสายตาไปที่รถกัลลาโด้คันนั้น ความจำก็ท้วมท้นกลับมาหาเขา!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขารู้สึกเหมือนกับเคยเห็นพวกเขามาก่อน
สองคนนี้คือคนที่อยู่กับพนักงานขายคนนั้น ในตอนที่เจอรัลด์ได้ไปเลือกซื้อรถของเขา!
หญิสาวแต่งหน้าอย่างหนาในตอนนั้น วันนี้ เธอจะต้องได้ทำการทดสอบ ดังนั้นเธอจึงได้แต่งหน้าเบา ๆ เท่านั้น นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงไม่สามารถที่จะเชื่อมต่อเรื่องราวได้ทันที
เขาสามารถจำมีน่าคนนี้ที่นั่งอยู่ในรถ และปฏิเสธที่จะออกไปได้
ฮ่าฮ่า โลกมันกลมจริง ๆ เลย!
“ฉันพูด นายสามารถบอกได้เลยว่ารถสปอร์ตคันนี้มีราคามากกว่าครึ่งล้านดอลลาห์ มันสง่างามมาก! มันไม่ธรรมดาจริง ๆ!”
“ฌอน พวกเราทั้งหมดนั่งไปกับรถของนายได้ไหมภายหลัง?” ไอรีนทำเสียงเล็ก ๆ อย่างอิจฉา
“ไม่มีปัญหา! โอ้? เคนเนธ พวกเขาสองคนนี้เป็นเพื่อนนายเหรอ?” ฌอนหันไปและสังเกตเห็นเจอรัลด์กับมีล่า
แน่นอน คนที่เขาได้สังเกตเห็นไมใช่เจอรัลด์ แต่เป็น ความงามที่มีชีวิตชีวา น่าหลงใหล ในโลกที่มีชื่อว่ามีล่า
สง่างาม ยิ่งน่าดูมากขึ้นกว่าแฟนสาวของเคนเธอ ไอรีน
“โฮ้โฮ นี่คือลูกพี่ลูกน้องที่อ่อนกว่าของฉัน และไอ้ขี้แพ้ข้าง ๆ เธอคือแฟนหนุ่มของเธอเอง!” ไอรีนประกาศอย่างขุ่นเคือง
เธอเน้นย้ำกับคำว่า ‘แฟนหนุ่ม’ เป็นพิเศษราวกับว่าเธอต้องการให้ทุกคนใส่ใจอย่างละเอียดกับความจริงนั้น
“เข้าใจแล้ว!” ฌอนยิ้มอย่างสดใสและเดินไปจับมือทักทายกับมีล่า
ความปรารถนาที่ไม่ปิดบังในสายตาของเขาทำให้เธอเลื่อนออกไป เธอถอยห่างจากเขา
การจับมือของฌอนถูกขัดขวางโดยเจอรัลด์ แทน “สวัสดี?”
“อ๊าก!” ฌอนขมวดคิ้วอย่างถมึงทึง รำคาญที่ต้องจับมือกับคนโง่ ยุบตัวลงบางส่วน เขาชำเลืองไปมองเจอรัลด์คร่าว ๆ “สวัส…แม่งเอ๋ย! นายอีกแล้วเหรอ?!”
เขาจำเจอรัลด์ได้ทันทีและยืนอยู่ตรงนั้นอย่างตกตะลึง ความจริงแล้ว เขากำลังสั่นคลอนด้วยความเหลือเชื่อ
ไม่ใช่ว่าเจอรัลด์จะขี้เหร่ด้วยมาตรการใด ๆ แต่เขาไปเกาะติดในฝูงชนและจึงทำให้เขากลมกลืนไปด้วยกันในนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับประเภทเสื้อผ้าที่เขามักสวมใส่ เขาไม่ใช่ชายหนุ่มประเภทที่ดึงดูดความสนใจ
เพียงในขณะนี้ที่ฌอนได้ล่วงรู้การปรากฏตัวของเขาที่นี่และมันทำให้เขาอ่อนเปลี้ยไปกับการค้นพบนี้
นี่คือคุณคลอฟอร์ดที่ได้วางเงินเกือบจะสามล้านดอลลาร์สำหรับรถคันหนึ่งโดยไม่แม้แต่จะแสดงออกทางอารมณ์ใด ๆ!
“ทำไม คุณคลอฟอร์ด! เป็นเกียรติอะไรอย่างงี้ที่ได้พบคุณอีกครั้ง!” ฌอนจับมือของเขาอย่างกระตือรือร้น
“อะไรนะ ว่าไงนะ?” ไอรีนพูดไม่ออก
“ฌอน นายเพิ่งเรียกเขาว่าอะไรนะ?!”