บัญชามังกรเดือด บทที่ 211 ห้ามแอบดู
อะไรนะ?
ฉินเทียนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง สงสัยว่าตนเองฟังผิด
มองดูท่าทางที่เขินอายนั้นของซูซู เขากระโจนเข้าไปอย่างตื่นเต้น
ซูซูมีความตระหนกเล็กน้อย รีบกล่าว: “ทำได้แค่กอดฉัน ไม่อนุญาตให้ทำอย่างอื่น!”
ฉินเทียนกลืนน้ำลายลงไป ยิงฟันยิ้มแล้วกล่าว: “รับทราบครับ!”
อ้าแขนออก นำภรรยาที่หอมกรุ่นและน่ารัก โอบกอดเอาไว้ในอ้อมอก
ซูซูซุกอยู่ในอ้อมอกอบอุ่นที่กว้างและหนา กล่าวอย่างแสร้งทำโกรธ: “พูดแล้วว่าห้ามทำอีก คุณซื่อสัตย์กับฉันหน่อย!”
เมื่อได้ยินเสียงกระซิบกระซาบนี้ หัวใจของฉินเทียนใกล้จะละลายแล้ว
เขากอดซูซูเอาไว้เบาเบา กล่าว: “ผมรับรอง”
ซูซูตอบรับเสียงหนึ่ง แล้วซุกเข้าไปในอ้อมอกของเขา ในไม่ช้าก็นอนหลับไป
ฉินเทียนมองดูท่าทางที่เหนื่อยล้าของเธอ ในขณะเดียวกันก็ตำหนิตัวเอง ในใจคิดอย่างอดเอาไว้ไม่ได้ สุขภาพร่างกายของคุณภรรยาย่ำแย่เกินไปแล้ว
นึกไม่ถึงว่าเวลาห้าปีบนรถวีลแชร์ จะทำให้เธอสูญเสียพลังชีวิตไปมากเกินไป
เพื่อชีวิตที่มีความสุขของตนเอง ดูเหมือนว่า จะต้องคิดหาวิธีการเพื่อช่วยพัฒนาเธอสักหน่อย
ควรจะพัฒนาอย่างไรดีนะ?
เขาเริ่มต้นภายในหัวสมอง จัดการวางแผนอย่างละเอียด
วันถัดมา
หลังจากที่ผ่านการหลับสนิทมาทั้งคืน ในที่สุดพลังชีวิตก็ฟื้นฟูแล้ว
ผลลัพธ์หลังจากการถูกหล่อลื่นก็ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน ทั้งตัวคนมองดูไปเหมือนกับไข่ไก่ที่เพิ่งถูกปอกเปลือกอย่างไรอย่างนั้น
ชุ่มชื่นและขาวละเอียด สุขภาพผิวดีอมชมพู
ยังมีออร่าความรักภรรยาสาวเป็นพิเศษกลุ่มหนึ่ง
เช้าตรู่ เมื่อเห็นดวงตาของฉินเทียนมีประกายไฟคุโชนจริงๆ
ซูซูหัวเราะพรวดออกมา กล่าว: “ฉันต้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า คุณสามารถไสหัวไปได้แล้ว”
ฉินเทียน: “?”
“รีบออกไปได้แล้ว ห้ามแอบดู!”
ภายใต้ความจำใจ ฉินเทียนทำได้แค่ออกมาอย่างทอดถอนใจ
ในไม่ช้า ซูซูก็แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย หน้าตาสดใสกระปรี้กระเปร่าถึงปรากฏตัวออกมา
ก่อนไปก็กำชับฉินเทียน ตอนหัวค่ำให้ทำอาหารดีดีไว้สี่ห้าอย่าง จะจัดเลี้ยงต้อนรับหลิวหรูยู่ที่บ้าน
ฉินเทียนรู้สึกไม่ยินดีเล็กน้อย
เขาไม่ต้องการถูกหนีบอยู่ระหว่างหญิงสาวสองคน มีความรู้สึกไม่ค่อยดีเป็นอย่างยิ่งบางอย่าง
ฉะนั้นเวลาถ่ายโฆษณาเขาไม่ปรากฏหน้าตา ก็เพื่อหลีกเลี่ยงความกระอักกระอ่วนอย่างสุดชีวิต
ซูซูกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม: “เบอร์ใหญ่เช่นหลิวหรูยู่นี้ หลายวันนี้เพื่อให้ความร่วมมือในการถ่ายทำกับพวกเรา ไม่ได้บ่นอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว”
“กินดื่มด้วยกันกับพนักงาน แม้แต่ฉันก็รู้สึกเกรงใจ”
“ฉันมองออก ว่าเธอเป็นคนที่จิตใจดีคนหนึ่ง”
“พวกเราจะเสียมารยาทไม่ได้”
“ทำไม ภายในใจของคุณคงจะไม่ได้มีเลศนัยหรอกมั้ง?”
ฉินเทียนรีบร้อนยกขึ้นมือสาบาน: “ภายในใจของผมมีภรรยาเพียงคนเดียว!”
“ถ้าหากจิตใจไม่ซื่อสัตย์ ขอให้ผม——”
“ขอให้คุณอะไร?”
ฉินเทียนกัดฟันกล่าว: “ขอให้ผมไม่ได้รับการยกโทษจากคุณตลอดไป!”
“ถุย!” ซูซูถ่มน้ำลาย ออกไปด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข
หลังจากซูซูออกไป ฉินเทียนก็เริ่มจัดทำแผน “ปลูกฝัง”ให้กับเธอ
ต้องการจะพัฒนาสุขภาพร่างกายของซูซู เขาคิดที่ลงมือทำจากสองด้าน
ข้อหนึ่ง ก็คือโภชนาการ
เพียงแต่อาหารเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอ จะต้องพุ่งเป้าไปยังการเพิ่มวัตถุดิบสมุนไพรที่ช่วยปรับสมดุลความคิดและอารมณ์
อันที่จริงแล้วตัวของซูซูเองก็เป็นอาจารย์สมุนไพรจีนที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่ง อะไรที่บำรุงร่างกาย เธอเข้าใจชัดเจน
เพียงแต่ว่า ผู้หญิงคนนี้เหมือนว่าจะขี้เกียจไปสักนิด……
ฉินเทียนไม่ลงมือด้วยตนเองไม่ได้แล้ว
เขาตั้งใจจัดทำอาหารที่เป็นยาบำรุงมากกว่าสิบอย่าง สามารถทำให้ซูซูทานสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป ไม่ถึงกับเบื่อ
ข้อสอง ก็คือใช้หัวใจปลูกฝังอารมณ์
ใช้หัวใจปลูกฝังอารมณ์ มาจากตำราลึกลับของกษัตริย์ พูดตรงๆ ก็คือการฝึกฝนความมุ่งมั่น
ผ่านการควบคุมการหายใจอย่างมีเป้าหมาย มีแบบแผน รวมทั้งท่านั่ง ปรับลมหายใจภายใน บรรลุฟ้าคนเป็นหนึ่งเดียว ผลลัพธ์ของลมหายใจติดต่อกันไม่ขาดสาย
ลมหายใจสดชื่น ก็สามารถบำรุงอวัยวะภายในได้ สุขภาพแข็งแรงเคลื่อนไหวคล่องตัว ไร้โรคภัยไข้เจ็บ
กล่าวในด้านเล็ก คือวิธีการบำรุงร่างกาย
กล่าวในด้านใหญ่ ถ้าหากสามารถฝึกฝนลมหายใจภายในได้ ก็คือวิธีการบำเพ็ญตบะ
คามมุ่งมั่นในตำราลึกลับของกษัตริย์ ข้อกำหนดทารุณโหดร้ายเกินไป ซูซูที่ไม่มีพื้นฐานของผู้หญิงยิงเรือใดๆประเภท ไม่มีทางรับได้
ฉะนั้น เขาจำเป็นต้องลดความซับซ้อน เพื่อจัดทำให้เหมาะกับสภาพร่างกายของซูซู
ข้อนี้จะค่อนข้างสิ้นเปลืองเวลา
เขาขีดๆเขียนๆบนกระดาษ ในที่สุด ก็จัดทำหลักสูตรพื้นฐานการฝึกฝนที่เหมาะสำหรับซูซูออกมาได้หนึ่งชุดแล้ว
ฉุกคิดขึ้นได้อย่างฉับพลัน อย่างไรเสียก็ต้องตั้งชื่อให้แก่หลักสูตรชุดนี้ เรียกว่า: หลักสูตรคุณซู
หลังจากยุ่งเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉินเทียนถึงจะออกมาอย่างสบายๆ
เสียงดังโหวกเหวกจากที่ไกลๆมาเป็นระยะๆ เหลิ่งเฟิงกำลังให้โอวาทแก่เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยใหม่ที่เรียกมาด้วยตนเองเหล่านั้น
เมื่อเห็นฉินเทียน เหลิ่งเฟิงก็รีบวิ่งเข้ามาขอคำชี้แนะ
ฉินเทียนกล่าวอย่างเรียบเฉย: “แกจัดการให้สมบูรณ์เถอะ”
“สวนแห่งนี้ของพวกเรา ต้องการกำลังคนอย่างแท้จริง อีกอย่าง สามารถแบ่งสันไปให้ที่บริษัทและโรงงานทางนั้นได้บางส่วน”
หลังจากนั้น เมื่อนึกถึงคำฝากฝังของซูซู เขาไม่กล้าเมินเฉย ขับรถแลนด์ครุยเซอร์ออกไปจ่ายตลาด
“คุณผู้ชายฉินทำอาหารเป็นด้วยหรือ!”
“อาหารเหล่านี้ทั้งหมดคุณเป็นคนทำงั้นหรือ?” หัวค่ำ เมื่อเห็นอาหารที่อุดมสมบูรณ์เต็มโต๊ะ หลิวหรูยู่ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ฉินเทียนเช็ดมือบนผ้ากันเปื้อน กล่าว: “ล้วนเป็นพวกอาหารบ้านๆ ทำให้คุณดาราดังเสียความรู้สึกแล้ว”
“ผมรินไวน์แดงไว้ให้เรียบร้อยแล้ว พวกคุณดื่มไปพลางๆก่อน”
“บนเตายังตุ๋นน้ำแกงไว้ ผมขอตัวไปดูก่อน”
พูดจบ เขาก็รีบหนีเข้าไปที่ห้องครัว
หลิวหรูยู่และพี่หรง ต่างก็นึกไม่ถึงว่า ผู้ชายที่สง่าผ่าเผยคนนี้ อยู่ในบ้านคาดไม่ถึงว่าจะเป็นแบบนี้
ต่างก็เหมือนกับค้นพบแผ่นดินใหญ่อย่างไรอย่างนั้น
หลิวหรูยู่ดึงมือของซูซู กล่าวอย่างทอดถอนใจ: “ประธานซู ฉันละอิจฉาคุณจริงๆเลย”
“ผู้ชายแบบนี้ ในโลกนี้มีน้อยมากเลยนะ”
ซูซูยิ้มกล่าว: “ดาราใหญ่กล่าวเกินไปแล้ว เขาน่ะ นอกจากจะฝังเข็มเป็นแล้ว ก็มีการทำอาหารนี่แหละที่พอใช้ได้”
“ให้เขาไปยุ่งเถอะ มา ฉันขอดื่มให้แก่ดาราใหญ่หนึ่งแก้ว”
“หลายวันมานี้ลำบากคุณแล้วจริงๆ หวังว่าต่อไปพวกเราจะร่วมงานกันได้อย่างราบรื่น”
ที่กำลังนั่งอยู่ นอกจากซูซูและหลิวหรูยู่ หยางหรง ยังมีหลิวชิง กงลี่และหลินเซวี่ย
ภารกิจสำเร็จ ทุกคนต่างก็มีความสุข หลิวชิง กงลี่และหลินเซวี่ย ต่างก็แต่งตัวอย่างดีที่สุด
หกสาวนั่งล้อมวงกัน พูดได้ว่าส่องแสงแพรวพราวต่อกันและกัน
พวกเธอคุยกันสนุกสนาน ฉินเทียนค้นพบว่าตัวเองกลายเป็นส่วนเกินแล้วจริงๆ
หลิวหรูยู่มีเรื่องในใจ ทานไปได้ครู่หนึ่ง ก็วางตะเกียบลง
“ประธานซู นี่ก็ดึกแล้ว ตอนนี้ ฉันจะต้องขอยืมใช้คุณผู้ชายของคุณอีกครั้ง”
“อาการป่วยของคุณปู่ฉันไม่สามารถล่าช้าได้ คุณผู้ชายฉินกล่าวว่า เที่ยงคืนตอนกลางคืนวันนี้ เป็นเวลาการฝังเข็มที่ดีที่สุด”
ซูซูรีบกล่าว: “อันนี้ไม่กล้าล่าช้า!”
“ฉินเทียน คุณทานเสร็จแล้วหรือยัง? รีบไปกับดาราใหญ่เถอะ!”
ฉินเทียนถอดผ้ากันเปื้อนออก นำตำราอาหารและความมุ่งมั่นมอบให้แก่ซูซู กำชับเธอว่าจะต้องให้ความสนใจ
หลังจากนั้นถึงกล่าว: “ไปเถอะ ตอนนี้ไปถึงเมืองหลวง เวลาก็น่าจะพอดี”
เขากำชับเหลิ่งเฟิงให้ดูแลบ้านให้ดี ขึ้นไปบนรถอัลฟาร์ดคันนั้นที่มาจากเมืองหลวง
ทุกคนต่างก็มีความกังวลมากมายภายในใจ ท่ามกลางความมืดยามราตรี เดินทางออกจากหลงเจียง รีบขับมุ่งหน้าไปยังด้านเมืองหลวง
ภายในห้องโดยสารที่มืดสลัว อยู่ๆหลิวหรูยู่ก็หัวเราะขึ้นมา กล่าว: “ฉินเทียน ฉันละอิจฉาภรรยาของคุณจริงๆเลย”
ฉินเทียนได้กลิ่นเหล้าจากน้ำเสียงของเธอ กล่าวเสียงเบา: “ยังอีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึง คุณนอนสักนิดก่อนเถอะ”
หลิวหรูยู่ไม่พูดจา ผ่านไปครู่หนึ่ง ทันทีที่ศีรษะเอียง ก็พิงลงมาบนบ่าของฉินเทียน หายใจสม่ำเสมอ นอนหลับไปแล้ว
ฉินเทียนมองเห็นท่ามกลางความมืดสลัว ใบหน้าของเธอราวกับดอกท้อ
รู้สึกว่าก็ค่อนข้างไม่ง่ายดายเลยสำหรับเธอ จึงหันร่างกายไปด้านข้างเล็กน้อย ทำให้เธอได้พิงอย่างสบายมากขึ้น
มองดูความมืดมิดยามราตรีด้านนอกหน้าต่างรถที่ราวกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด เขามีลางสังหรณ์บางอย่าง
นั่นก็คือการไปเมืองหลวงอีกในครั้งนี้ เรื่องการรักษาอาการป่วย เกรงว่าจะไม่ง่ายดายขนาดนั้น
เนื่องจาก โรคนี้ ไม่ใช่เพียงแค่เรื่องของอานกั๋วเองเท่านั้น แต่เกี่ยวโยงไปถึงทั่วทั้งเมืองหลวง แม้แต่สถานภาพของหนานเจียงด้วย
ไม่จำเป็นต้องคิดก็รู้ จะต้องมีคนจำนวนมากมาย ที่ไม่ต้องการให้อาการป่วยของอานกั๋วถูกรักษาจนหายดี
สำหรับตัวแปรคืออะไร ตอนนี้เขายังมองไม่ค่อยชัดเจนสักเท่าไหร่