เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 108 แผนกสูตินรีเวช
มาร์ค เทรมอนต์ หยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าสตางค์แล้วโยนลงบนโต๊ะกาแฟ จากนั้นเขาก็ไม่สนใจการปรากฏตัวของเธอและหยิบนิตยสารขึ้นมาอ่าน
แอเรียนหยิบการ์ดเเละขอบคุณ จากนั้นก็หันกลับขึ้นไปชั้นบน เธอแจ้งแมรี่โดยเฉพาะว่าเธอจะไม่กินข้าวเย็น ตอนนี้สิ่งที่เธออยากทำคือการนอนหลับ เปลือกตาของเธอรู้สึกหนักมากราวกับว่ามีใครบางคนกำลังดึงมันปิดลงมา
เมื่อถึงเวลาเสิร์ฟอาหารบนโต๊ะมาร์ครู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยที่พบว่าแอเรียนไม่อยู่ในสายตา “เธออยู่ไหน?”
“เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายและแจ้งว่าจะไม่ทานอาหารเย็น นายหญิงรู้สึกคลื่นไส้เมื่อไม่นานมานี้และ… เธอ… ประจำเดือนก็มาช้า ฉันขอให้เธอไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลค่ะ” แมรี่ตอบ
รูม่านตาของมาร์คขยายใหญ่ขึ้นอย่างกะทันหัน “คุณพูดว่าอะไรนะ?”
แมรี่ย้อนกลับไปนึกถึงคำพูดของเธอเอง หลังจากแน่ใจว่าเธอไม่ได้พูดอะไรผิด เธอก็พูดต่อโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ “นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมคุณไม่พาเธอไปโรงพยาบาลล่ะคะ?”
อารมณ์ที่ขัดแย้งกันฉายในดวงตาของเขาก่อนที่เขาจะกลับคืนสู่ความสงบอีกครั้งอย่างรวดเร็ว เขาหยิบช้อนส้อมขึ้นมาและเริ่มรับประทานอาหาร “ผมจะให้ไบรอันไปส่งเธอที่โรงพยาบาล ผมยังมีเรื่องที่ต้องทำในคืนนี้”
แมรี่หันกลับมาและจากไปพร้อมกับถอนหายใจ มาร์คหยุดกินข้าวแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาไบรอัน “ส่งเธอไปโรงพยาบาล ไปพบนรีแพทย์เพื่อตรวจดูว่าเธอท้องหรือไม่”
เพียงไม่ถึงหนึ่งนาทีหลังจากที่เขาวางสายโทรศัพท์ ไบรอันก็รีบเข้ามา แมรี่รีบขึ้นไปชั้นบนเพื่อปลุกแอเรียน เมื่อแอเรียนลงมาเธอดูกระสับกระส่ายและไม่สบายตัวมาก “เราต้องไปตอนนี้เหรอ? ฉันง่วง…”
ไบรอันมองเธออย่างเข้มงวด “คุณไม่สามารถชะลอการรับการรักษาได้หากคุณป่วย นายท่านสั่งให้ผมพาคุณไปที่นั่น มากับผมนะครับ นายหญิง”
แอเรียนมองไปที่ห้องอาหารจากนั้นก็ออกไปกับไบรอันย่างไม่เต็มใจ
ที่โรงพยาบาล ไบรอันตรงไปที่แผนกสูตินรีเวชเพื่อลงทะเบียน
แอเรียนพูดไม่ออกเล็กน้อย “ไบรอัน ทำไมคุณถึงลงทะเบียนแผนกสูตินรีเวช? ฉันรู้สึกปวดท้องเล็กน้อย เราควรไปตรวจร่างกายก่อน อาจจะได้รับการเอกซเรย์หรืออะไรก็ได้” เธอไม่ต้องการให้ผู้ชายพาเธอไปพบแพทย์เนื่องจากประจำเดือนมาไม่ปกติ มันน่าอายเกินไป …
“เป็นคำสั่งจากนายท่านครับ” ไบรอันตอบอย่างเคร่งครัด
คำสั่งจากมาร์ค? เขา… พยายามหาคำตอบว่าท้องหรือเปล่า?
แอเรียนไม่ได้พูดอะไรอีกและตามไบรอันไปที่แผนกสูตินรีเวช
เนื่องจากเป็นโรงพยาบาลเอกชนและเป็นเวลากลางคืนจึงไม่ค่อยมีคนอยู่ เธอเข้าไปในห้องให้คำปรึกษาและรู้สึกโล่งใจเมื่อพบว่าหมอเป็นหญิงวัยกลางคน มันจะไม่สบายใจถ้าหากเป็นหมอผู้ชาย
แพทย์เริ่มวินิจฉัยเธออย่างมืออาชีพ “อาการเป็นอย่างไรบ้างคะ?”
“อืม ประจำเดือนของดิฉัน… มันช้าไป 1 เดือน” เธอตอบ
“อาการอื่น ๆ เช่นหน้าอกบวมคลื่นไส้หรือรู้สึกเซื่องซึมบ้างไหมคะ?” เธอถามต่อ
ทันทีที่แอเรียนได้ยินคำถามเธอก็ตื่นตระหนก เธอกำลังประสบกับอาการทั้งหมด “แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะคะ?”