ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 125
“ผู้เฒ่าสโตน คุณจะดูถูกเราในเวลาแบบนี้ได้อย่างไร”
“ใช่! จรรยาบรรณทางธุรกิจของคุณอยู่ที่ไหน”
“เมื่อคืนนี้พวกคุณทุกคนมาพร้อมกับของขวัญสุดพิเศษเพื่อให้เราเสนอความร่วมมือกับคุณและในเวลาเพียงวันเดียวคุณจะถอนคืนงั้นเหรอ? ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นโยฮันน์ สโตนและคนอื่น ๆ ก็ไม่ยอมถอยและยังคงตอบโต้ต่อไป
ด้วยความโกรธผู้อาวุโสซิมเมอร์กระแทกโต๊ะและตะโกนลั่นว่า พอแล้ว!”
เขาหันไปหาโยฮันน์ สโตน เขาถามด้วยสีหน้าจริงใจว่า “เพื่อนของฉัน สโตนและบรู๊ค ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ในตอนนี้หากพวกนายตัดสินใจแบบนี้ เราเป็นหุ้นส่วนกันมาหลายปีแล้วพวกนายควรให้เวลาเราสามวันเพื่อแก้ไขปัญหานี้ได้ไหม? เราจะยกเลิกสัญญาหากยังไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ภายในสามวัน เป็นไง?”
โยฮันน์ และคนอื่น ๆ เหลือสบตากันและพยักหน้า “เอาล่ะ เราจะให้เวลาพวกคุณสามวันเพราะถือว่าเราเป็นพันธมิตรทางธุรกิจมายาวนาน แต่ถ้ามันยังไม่มีอะไรดีขึ้นที่ดินของคุณก็จะเป็นของเรา!”
“นาย…” ผู้อาวุโสซิมเมอร์โกรธมากจนร่างของเขาสั่นอย่างรุนแรง เหตุผลเดียวที่ชายเหล่านี้มาที่นี่ก็เพราะที่ดินแห่งนี้
ใบหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์ซีดราวกับกระดาษ ด้วยปัญหาที่เกิดจากแซ็ค การได้มาซึ่งเงินลงทุนคืนจาก ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ภายในสามวันนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
เขามีทางเลือกอะไรอีกล่ะ? ถ้าเขาไม่ยอมรับเงื่อนไขนี้ เขาจะไม่มีแม้เวลาสามวันด้วยซ้ำ
ชายเหล่านั้นจากไปพร้อมกับรอยยิ้มที่พึงพอใจ ช่างเป็นคนร้ายกาจที่แท้จริงในสายตาของอาวุโสซิมเมอร์
ในตอนนั้นแซ็คที่ยืนอยู่ที่มุมหนึ่งพูดขึ้น “คุณปู่มีใครบางคนที่สามารถช่วยเราได้”
“ใคร?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามกลับทันที
ดวงตาของแซ็ค มองไปที่แมนดี้ที่ยืนอยู่ด้านหลังฝูงชนพร้อมแววชั่วร้าย มันจะไม่ใช่ความผิดหรือความรับผิดชอบของเขาอีกต่อไปถ้ามีคนอื่นไม่สามารถได้สัญญานั้นมาหลังจากเขาใช่ไหมล่ะ?
“คุณปู่ ก่อนหน้านี้แมนดี้จัดการเรื่องรับเงินลงทุนจากยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ถึงสองครั้งไม่ใช่เหรอ ผมคิดว่าถ้าแมนดี้เต็มใจที่จะช่วยเราในครั้งนี้ พวกเราก็คงจะตกลงที่จะให้ความร่วมมือกันอีกครั้ง” แซ็คพูดช้า ๆ ด้วยสายตาจริงจัง
“แมนดี้เหรอ?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่คิดว่าเธอจะเป็นประโยชน์กับพวกเขามากนักในตอนแรก แต่ตอนนี้แซ็คกระตุกเขาอีกครั้ง ความจริงที่ว่าเธอทำให้เกิดปาฏิหาริย์จริง ๆ ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่ถึงสองครั้ง!
ขณะนั้นเองผู้อาวุโสซิมเมอร์เห็นแสงแห่งความหวังส่องประกายอยู่ภายในห้องมืดมิด สายตาของเขาจดจ่อไปแมนดี้ “แมนดี้ มาตรงนี้”
แมนดี้ขมวดคิ้วมองแซ็ค เธอรู้ดีว่าเขากำลังจะลากเธอลงไปอีกครั้ง น่าเสียดายที่ตอนนี้เธอไม่สามารถพูดอะไรได้เลยด้วยว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นคนพูด เธอก้าวไปข้างหน้าและตอบรับเบา ๆ ว่า “คะ คุณปู่”
“แมนดี้ หลานเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้แล้วใช่ไหม หลานเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันของครอบครัวเราอย่างชัดเจนใช่ไหม ครอบครัวเราไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับปู่เท่านั้น แต่ยังรวมถึงพวกเราทุกคนที่นี่ด้วย ปู่ยอมรับว่าเราปฏิบัติต่อหลานอย่างไม่ยุติธรรมในครั้งที่แล้ว แต่เพื่อประโยชน์ของตระกูลซิมเมอร์ หลาานจะช่วยปู่อีกครั้งได้ไหม” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามเธอด้วยความจริงจริง
ทุกคนตาสว่างขึ้นและหันมาที่เธอด้วยความกดดัน
ใช่ แมนดี้เป็น “คนอื่น” ในครอบครัวมาโดยตลอด ถึงสองครั้งที่เธอทำให้เกิดปาฏิหาริย์ คราวนี้เธออาจจะเป็นผู้ช่วยชีวิตของพวกเขาอีกครั้งก็ได้!
“แมนดี้ คุณปู่พูดถูก คราวนี้ปัญหาเกินจะรับมือไหว! เป็นเรื่องของชีวิตและอนาคตของธุรกิจของตระกูลซิมเมอร์ ได้โปรดช่วยเราด้วย!”
“ใช่! เราต้องการความช่วยเหลือ แต่ปัญหาคือเราจะโยนออกมาจากยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ถ้าเราไปที่นั่น มันไม่มีทางอื่นเลย!”
“แมนดี้ เรารู้ดีว่าเธอคืออัญมณีที่ซ่อนอยู่ในครอบครัวของเรา หากเธอยินดีที่จะช่วยเหลือการได้รับเงินลงทุนมูลค่าสามสิบล้านก็ไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว!”
“…”
ทุกคนเริ่มชมเชยแมนดี้กันถ้วนหน้า โดยลืมสิ่งที่พวกเขาปฏิบัติต่อเธอเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
แมนดี้หน้าบึ้งตึงเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะเป็นคนใจดี แต่เธอก็ไม่ได้โง่
เธอยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “คุณปู่ ไม่ใช่ว่าหนูไม่อยากช่วย แต่อย่าลืมสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ หนูได้สัญญานั้นมา แต่เพียงเพราะคน ๆ เดียวทำลายความพยายามทั้งหมดของหนู หนูก็อยากจะเป็นประโยชน์ให้ตระกูลซิมเมอร์เหมือนกัน แต่ในกรณีนี้หนูไม่รู้ว่าหนูสามารถทำอะไรได้บ้างกับความสามารถที่จำกัดของหนู ช่วยหาคนอื่นทำแทนเถอะค่ะคุณปู่”
แมนดี้รู้สึกท้อแท้อย่างที่ใครจะจินตนาการได้ ‘ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะได้รับเงินลงทุนนั่น แต่ฉันเคยถูกปฏิเสธต่อหน้าผู้คน แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้นพวกคุณต้องการให้ฉันแก้ไข พวกคุณคิดว่ามันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? ‘