เช้าวันต่อมา แสงแดดสาดส่องเข้ามาแยงตา ซูฉิงก็ตื่นขึ้นแต่เช้า
หลังจากที่ได้พักผ่อนหลายวัน อาการภูมิแพ้ของเธอก็หายดีแล้ว
ซูฉิงลงมาชั้นล่าง ก็เห็นฮ่อหยุนเฉิงที่ง่วนอยู่ในครัวกำลังทำอาหารเช้าอยู่
เธอเดินเข้าไปหา “แม่บ้านหวังละ”
“มีธุระเลยขอลางาน “ฮ่อหยุนเฉิงพูดเสียงเรียบ
ซูฉิงมองฮ่อหยุนเฉิงแล้วเลยพูด”มาฉันทำเอง”
ที่จริงแล้วฝีมือการทำอาหารของซูฉิงก็ไม่เลว ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ชอบทำอาหาร แต่เพราะว่าฮ่อหยุนเฉิงได้ทำอาหารเช้าให้เธอกินหลายครั้งแล้ว แต่เธอแม้แต่ครั้งเดียวก็ไม่เคยทำเลย
“เธอทำเป็นหรอ”ฮ่อหยุนเฉิงถามด้วยน้ำเสียงแปลกใจ
เขาไม่เคยเห็นซูฉิงเข้าครัวทำอาหารมาก่อนเลย
“แน่นอนสิ “ซูฉิงยกยิ้ม แล้วพูดอย่างมั่นใจว่า”ไม่เพียงแค่ทำเป็นนะ แต่ฝีมือยังใช้ได้อีกด้วย”
“จริงหรอ “ฮ่อหยุนเฉิงยิ้ม “งั้นครั้งหน้าเถอะ ครั้งหน้าค่อยชิมฝีมือทำอาหารของเธอ”
จากนั้นเขาก็ดันซูฉิงออกไปจากห้องครัว แล้วพูดอย่างรักใคร่ “ในนี้กลิ่นควันน้ำมันแรง เธอออกไปรอที่ห้องอาหารเถอะ”
ซูฉิงรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมา
และตอนที่ทั้งสองกินข้าวเช้ากันอยู่นั้น เฉินจุนเหยียนก็โทรหาซูฉิง
ซูฉิงที่กำลังจะกดรับสาย ฮ่อหยุนเฉิงก็แย่งเอาโทรศัพท์ซูฉิงมากดรับแทน
“นายจะทำอะไร เอาคืนมาให้ฉันนะ!”ซูฉิงมองฮ่อหยุนเฉิงอย่างไม่สบอารมณ์
แต่ฮ่อหยุนเฉิงกลับไม่สนใจเธอ กดรับสาย แล้วพูดเสียงขรึม”ฉันจะไปส่งซูฉิงไปกองถ่ายเอง ไม่ต้องรบกวนนาย”
พอพูดจบ เฉินจุนเหยียนยังไม่ทันตั้งตัว เขาก็กดตัดสายก่อน
“นายจะมากเกินไปแล้วนะ ฮ่อหยุนเฉิง นายมารับโทรศัพท์ฉันอย่างพลการอย่างนี้ได้ยังไง”ซูฉิงหมดคำจะพูด
ฮ่อหยุนเฉิงเหล่มองเธอ”ทำไม หรืออาลัยอาวรณ์เฉินจุนเหยียนนั่นรึไง”
ซูฉิง:???
ฮ่อหยุนเฉิงยังรั้นที่จะไปซูฉิงที่กองถ่าย ซูฉิงก็ทำได้เพียงให้เขาไปส่ง
“โอเคๆ นายส่งฉันแค่ตรงนี้ก็พอแล้ว รีบกลับไปทำงานที่ตระกูลฮ่อกรุ๊ปได้แล้ว”พอซูฉิงลงรถและเห็นฮ่อหยุนเฉิงที่กำลังจะลงรถตามเธอลงมา ก็รีบพูดดัก
และซูฉิงที่กำลังหันหลังให้ กลับถูกฮ่อหยุนเฉิงฉุดแขนไว้ก่อน
เขาก้มหน้าลงมาแล้วถามเสียงขรึม”ไม่ไปถ่ายละครไม่ได้จริงหรอ ”
ซูฉิงรู้สึกเอือม นี่มันตอนไหนแล้ว ยังจะมาถามอะไรอย่างนี้อีก
“แน่นอนว่าไม่ได้ ฮ่อหยุนเฉิง นายกลายเป็นคนเซ้าซี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ “ซูฉิงจ้องฮ่อหยุนเฉิงเขม็ง
ฮ่อหยุนเฉิงกัดริมฝีปาก แล้วก้มหน้าลงกระซิบข้างหูของเธอ ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า”ฉันเป็นห่วงเธอ”
เพราะว่าคนร้ายที่คิดจะทำร้ายซูฉิงที่ซ่อนตัวอยู่ยังสืบหาไม่เจอ
เขาไม่วางใจ
“ฉันไม่เป็นไร นายรีบไปเถอะ!”ซูฉิงพูดพร้อมกับใช้แรงดันฮ่อหยุนเฉิงกลับไปที่รถ
เดิมทีบนถนนรถก็ติดอยู่แล้ว บวกกับฮ่อหยุนเฉิงยังโอ้เอ้อยุ่ ซูฉิงที่รีบมา แต่กว่าจะถึงกองถ่ายก็มาสายจนได้
“ซูฉิง เธอมาแล้วหรอ”เฉินจุนเหยียนที่พอเห็นซูฉิง ก็รีบเดินเข้าไปหา
วันที่ตอนเช้าเขาจะต้องไปรับซูฉิง และเมื่อคืนซูฉิงก็ตอบตกลงแล้ว แต่วันนี้ตอนเช้าตอนที่เขาโทรไปคอนเฟิร์มกับซูฉิงกลับเป็นฮ่อหยุนเฉิงที่มารับสายแทน
เมื่อกี้เขาเห็นฮ่อหยุนเฉิงมาส่งซูฉิง
เฉินจุนเหยียนก็รู้สึกทรมานใจ ใจในของซูฉิงไม่มีที่เหลือไว้ให้เขาสักนิดหนึ่งตั้งแต่แรก
“อืม”ซูฉิงตอบรับคำเสียงเบา มองไปรอบๆ ก็เห็นว่านักแสดงกับผู้กำกับต่างก็มากันครบแล้ว
และเวลานี้เอง ก็มีเสียงดังขึ้น”คุณซู ถ่ายละครวันแรกก็มาสายแล้วหรอ”
ซูฉิงคิ้วขมวด หันไปตามทางเสียง และคนที่พูดกล่าวโทษเธอก็คือเจียงเสว่ยี๋
เจียงเสว่ยี๋เป็นนักแสดงในสังกัดสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ที่กำลังดังในตอนนี้ และก็เป็นนางเอกของเรื่อง《โห้วกงเฟิงเยว่》นี้ด้วย
ช่วงไม่กี่ปีมานี้ เจียงเสว่ยี๋มีชื่อเสียงมาก ถือเป็นนางเอกที่ติดอันดับ และยิ่งปีนี้ได้รับรางวัลม้าทองคำสาขานักแสดงหญิงยอดเยี่ยมอีกด้วย
เรื่องที่เจียงเสว่ยี๋ชอบเฉินจุนเหยียนนั้น ในวังการต่างก็รู้ดี และก็คือมีข่าวกับเฉินจุนเหยีนอยู่พักหนึ่ง
เพราะว่าทั้งสองต่างก็เป็นดาราที่กำลังดังทั้งคู่ และยังเป็นคู่จิ้นในละครกันอีก ซึ่งดูแล้วเหมาะสมกันมาก
แต่ที่จริงแล้ว เจียงเสว่ยี๋นั้นเห็นเฉินจุนเหยียนเป็นรักแรกพบเลยทีเดียว
ตอนนั้นเธอยังเป็นดาราใหม่ เฉินจุนเหยียนก็ได้เป็นซุปเปอร์สตาร์ชื่อดังแล้ว
เธอเดินตามรอยเท้าของเฉินจุนเหยียน ในที่สุดก็ได้มีชื่อเสียงเท่ากับเขาแล้ว และรอเวลาที่เธอเหมาะสมกับเขา จนมีสื่อเอาเรื่องของพวกเธอไปเขียนว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยก เกิดมาเพื่อกันและกัน
แต่ว่า เฉินจุนเหยียนกลับเห็นเธอเป็นเพียงแค่เพื่อนร่วมงานถ่ายละครก็เท่านั้น
ก่อนหน้านี้ เธอยังคิดว่าเฉินจุนเหยียนคิดแต่เรื่องงาน คิดว่าขอแค่ตัวเองพยายามยาม ความสำเร็จก็ไม่ไกลเกินเอื้อม จะต้องทำให้เฉินจุนรักให้ได้
แต่ว่าเจียงเสว่ยี๋ทำไมถึงคิดไม่ถึงนะว่า ในใจของเฉินจุนเหยียนนั้นมีผู้หญิงที่รักอยู่แล้ว
และผู้หญิงคนนั้นก็คือซูฉิง
ด้วยเหตุนี้ วันนี่ตอนที่พบกับซูฉิง เจียงเสว่ยี๋เลยควบคุมความรู้สึกอิจฉาริษยาไม่ได้
แม้ซูฉิงจะเป็นceoของสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์แล้วยังไง
เธอได้แสดงเป็นนักแสดงตัวประกอบหญิงในเรื่อง《โห้วกงเฟิงเยว่》 ได้ก็ไม่ใช่เพราะฐานะของเธอหรอกหรอ
ไม่งั้น ซูฉิงที่ไม่เคยแสดงละครมาก่อน ทำไมถึงได้มารับบทนี้ได้
ซูฉิงสัมผัสได้ถึงความเกลียดชังของเจียงเสว่ยี่ ก็อดที่จะคิ้วขมวดไม่ได้
เจียงเสว่ยี๋เป็นนักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียงในสังกัดสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ซูฉิงคิดดีกับเธอมาตลอด
เธอไม่รู้ว่าสาเหตุที่เจียงเสว่ยี๋ถึงได้จงเกลียดจงชังเธอนั้นมาจากไหน
จากที่ได้ยินเจียงเสว่ยี๋ที่พูดตำหนิ ซูฉิงก็ได้แต่ยิ้ม “ขอโทษด้วย พอดีรถติด เลยทำให้ทุกคนต้องเสียเวลา”
“แต่ว่า คุณซูฉิงเป็นถึงบอสใหญ่ พวกเรารอคุณ ก็เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว” เจียงเสว่ยี๋มองดูเวลา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเหน็บแนม “ถ้าหากเป็นคนอื่น ทำให้ฉันเสียเวลามากขนาดนี้ ฉันจะต้องให้ผู้กำกับเปลี่ยนคนแน่”
“เจียงเสว่ยี๋ ซูฉิงพึ่งมากองถ่ายครั้งแรก ไม่รู้ทาง มาสายก็เป็นเรื่องปกติ อีกอย่างมาสายแค่ห้านาทีเอง “เฉินจุนเหยียนก้าวเข้าพูดแก้ตัวให้ซูฉิง
“พวกเรารีบเริ่มถ่ายกันเถอะ!”เฉินจุนเหยียนพูดเร่ง
จากนั้นก็ไปแต่งหน้า เปลี่ยนชุด ซูฉิงเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ในกองต่างก็อึ้งตะลึง
เธอสวมชุดกระโปรงยาวลายดอกเหมยสีขาว ทำให้ดูเหมือนหญิงที่สูงส่งมีสง่า บวกกับรูปร่างเพรียวบางยิ่งทำให้ดูงดงามมาก
คิ้วเรียวโก่งโค้ง สวมต่างหูดอกเหมยบนหูทั้งสองข้าง บนหัวมีปิ่นทองปักผมอยู่ ม้วนผมขึ้นพร้อมกับติดกิ๊ฟใบหลิว ดูสดใสมีเสน่ห์ มีเกียรติ และสง่างาม ราวกับนางฟ้าเดินออกมาจากภาพวาดเลย
ทันใดที่เฉินจุนเหยียนที่เห็นซูฉิงแววตาก็วาวขึ้น เต็มไปด้วยความตกใจอึ้งในความงามและหลงรัก
เขารู้ว่าซูฉิงสวย แต่คิดไม่ถึงว่า พอซูฉิงได้มาแต่งตัวชุดย้อนยุค จะยิ่งสวยมีสไตล์ ทำให้เขานั้นมองตาไม่กะพริบเลย
แต่เจียงเสว่ยี๋กลับเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา
เธอนั้นหน้าตาสวยมาแต่ไหนแต่ไร แต่คิดไม่ถึงว่า พอซูฉิงมารับบทรับเชิญเป็นนางรอง เห็นได้ชัดว่าเธอนั้นสวยกว่านางเอกเสียอีก
“เริ่มกันเถอะ” อู่กังยี่ผู้กำกับของสตาร์เอ็นเตอร์เท็นเมนท์พูด แม้จะยังหนุ่ม แต่ผลงานก็ได้รับรางวัลมาหลายงานแล้ว และได้รับการชื่นชมจากผู้ชมด้วย