เพียงแค่ตัวรถนั้นก็บ้าพอแล้ว แต่เหนือยิ่งกว่านั้น คือคนนับร้อยที่คอยคุ้มกันอยู่ ภาพมันน่าทึ่งมาก คนที่อยู่ในรถนั้นจะต้องเป็นใครสักคนที่สำคัญมากและเทียบไม่ได้กับพวกตระกูลเล็ก ๆ แน่ ๆ
‘ใครกันนะ? นักเรียนของสถาบันนี้เหรอ?’ ทุกคนต่างฉงน
ดวงตาทุกคู่ล้วนจับจ้องไปที่พาหนะซึ่งช้าลงจนจอด ชายนับร้อยยืนเรียงเป็นสองแถว และหัวหน้าคนคุ้มกันก็ไปเปิดประตู
หญิงสาวสุดเซ็กซี่และน่าดึงดูดปรากฏตัวออกมาจาก Lincoln
ทุกคนถึงกับลืมหายใจ
‘งดงาม! เธอสวยสุด ๆ ไปลเย!’ ทุกคนคิด
เธอสวมเดรสยาวสีดำที่ปลดปล่อยบรรยากาศความสง่าออกมา รูปร่างของเธอดูน่ามองมาก ไม่ใช่เพียงชายทั่วไปที่จ้องเธอ แต่เหล่าเด็กร่ำรวยทั้งหลายก็จ้องเธอตาไม่กะพริบ!
“พระเจ้า! เธอมาที่สถาบันนี้เหมือนกันเหรอเนี่ย?” ใครบางคนกรีดร้องด้วยความตื่นเต้น และทั้งบริเวณก็ตกอยู่ในความโกลาหลอีกครั้ง
ตระกูลนิวแมนจากเกียวโตนั้นเป็นตระกูลใหญ่ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน พวกเขาก็มีอสังหาริมทรัพย์และธุรกิจอยู่ทั่วทุกที่ ไม่เพียงเท่านั้น สมาชิกตระกูลบางคนของพวกเขาก็ยังเป็นผู้อาวุโสของสถาบันเทียนชาน ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าทายาทสาวแห่งตระกูลนิวแมนจะมาที่นี่
“เซอร์ซี นิวแมน สวยมาก! ฉันยินดียอมตายหากได้นอนกับเธอ! ใครบางคนอุทานออกมา
“ฝันไปเถอะ! เธออยู่คนละระดับกับแก” ใครบางคนตอบกลับ
ในขณะที่ทุกคนพูดคุยกัน เจ้าหน้าที่ก็ได้นำรายชื่อขึ้นกระดาน
“รายการจัดการชั้นเรียนออกมาแล้ว!’ ใครบางคนร้อง
รายการนั้นบอกชัดเจนว่าใครจะไปอยู่ห้องไหน ในทันใดนั้น ทุกคนก็พลันรวมตัวกันรอบ ๆ กระดาน
ในขณะเดียวกัน รถส่วนตัวก็จอดลง และแดร์ริลกับแด๊กซ์ก็ลงมา
‘เวรเอ๊ย ทำไมคนถึงเยอะขนาดนี้?’ แดร์ริลคิด
แดร์ริลตกใจกับจำนวนคนในจัตุรัส การจราจรตลอดทางที่เขามาก็ติดขัด เขาจึงคิดว่าที่สถาบันคงมีคนน้อยกว่า ทว่าเขาคิดผิด ยังไงเสีย สถาบันนี้ก็ถูกสร้างโดยหกสำนักหลัก แม้แต่ประตูยังดูยิ่งใหญ่ด้วยขนาดความกว้างสี่สิบเมตร ทางด้านซ้ายของประตูถูกสลักด้วยคำว่า ‘หกสำนัก’ ในขณะที่ด้านขวาสลักว่า ‘สถาบันหกวิถี’
“ให้ตายสิ แดร์ริล รายการประกาศแล้ว! ไปดูกันเถอะ!” แด๊กซ์กล่าว
มีคนมากเกินไป มันใช้เวลาอยู่พักหนึ่งกว่าพวกเขาจะรู้ว่าตัวเองอยู่ห้องไหน
“ฮ่าฮ่าฮ่า แดร์ริล! เราสองคนอยู่ห้องเดียวกัน ลูกพี่ลูกน้องทั้งสองของฉันด้วย! พวกเราสี่คนจะอยู่ในห้องเดียวกัน” แด๊กซ์หัวเราะ
แดร์ริลมองอีกครั้งแล้วเห็นว่าพวกเขาทั้งสี่อยู่ห้องสิบหกชั้นปีที่หนึ่ง
“แดร์ริล!” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น
ร่างที่คุ้นเคยเดินเข้ามาหาแดร์ริล เธอคือลิลี่
เมื่อเธอปรากฏตัว ทุกคนก็ต้องเธอ เหล่าชายทุกคนล้วนสงสัยว่าตัวพวกเขาจะโชคดีพอที่จะได้อยู่ห้องเดียวกับเธอไหม
เมื่อหยุดตรงหน้าแดร์ริล เธอก็ดึงแขนของเขา “แดร์ริล นายยังโกรธฉันอยู่เหรอ? ฉันขอโทษจริง ๆ”
เสียงของเธอเบามาก มีเพียงแดร์ริลที่ได้ยินมัน แต่เขาไม่ได้ตอบอะไรเธอ ไม่แม้แต่ต้องการจะคุยกับเธอด้วยซ้ำ
“ลิลี่ คุณก็อยู่นี่เหรอ? ฮ่าฮ่า” แด๊กซ์ทักทายเธอในขณธที่เขาเดินมา
ถึงแม้เขาจะบาดเจ็บเพราะเธอ แต่เธอก็ยังเป็นภรรยาของแดร์ริล ดังนั้นเขาจึงให้อภัยเธอ