เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1019 มันก็คือการเปลี่ยนวิญญาณ
แปลโดย iPAT
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้
หอคอยดวงตาสวรรค์ลอยอยู่เหนือศีรษะของเทพปีศาจจิตวิญญาณในรูปแบบภูตผี
อีกด้านหนึ่ง แขนหลายร้อยข้างของเทพปีศาจจิตวิญญาณเริ่มแห้งเหี่ยวขณะที่ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายาที่ได้รับการสนับสนุนเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
เมฆสีดำที่กระจายตัวอยู่รอบๆลอยเข้ามารวมกลุ่มกันและมีแสงหลากหลายสีสันส่องประกายออกมาจากจุดศูนย์กลาง
เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เจ้าวังสวรรค์เต็มไปด้วยความกังวลและเร่งออกคำสั่ง “ตัดแขนเหล่านั้น!”
หอคอยดวงตาสวรรค์พุ่งไปด้วยความเร็วสูงก่อนจะตัดแขนของเทพปีศาจจิตวิญญาณที่เชื่อมต่อกับค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายาออก
“อิงอู๋เซี่ย ไปจัดการผู้อมตะวังสวรรค์!” โป้ชิงตะโกนเรียก
มันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับโป้ชิงที่จะจัดการกลุ่มของฟางหยวน
แต่เหตุการณ์ต่างๆทำให้เขาต้องหยุดชะงักตลอดเวลา
อิงอู๋เซี่ยกัดฟันแน่น เขาไม่ต้องการจากไปในเวลานี้ “ขอเวลาให้ข้าส่งฟางหยวนเข้านอนสักครู่!”
หลังกล่าวจบคำ อิงอู๋เซี่ยกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะระดับแปดนำวิญญาณสู่ความฝันทันที
ฟางหยวนไม่สามารถหลบและถูกนำเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝัน
บนเกาะกลางทะเลสาบ เสียงพิณดังขึ้น
ฟางหยวนพบเทพอมตะกลุ่มดาวอีกครั้ง
คลี่คลายความฝัน!
คลี่คลายความฝัน!
คลี่คลายความฝัน!
คลี่คลายความฝัน!
คลี่คลายความฝัน!
คลี่คลายความฝัน!
ฟางหยวนกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของเขาแต่อาณาจักรแห่งความฝันกลับมั่นคงและเกิดระลอกคลื่นโปร่งใสกระจายออกไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
หลังจากทั้งหมดท่าไม้ตายอมตะคลี่คลายความฝันเป็นท่าไม้ตายอมตะระดับหกขณะที่ท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝันเป็นท่าไม้ตายอมตะระดับแปด
มันมีความแตกต่างมากเกินไป
หัวใจของฟางหยวนจมดิ่งลง
เทพอมตะกลุ่มดาวเผยรอยยิ้มให้กับฟางหยวนและร้องเพลงให้เขาฟัง
ฟางหยวนเผยรอยยิ้มขมขื่น เขารู้ว่าเขาแพ้แล้ว
บทเพลงลึกลับของเทพอมตะกลุ่มดาวดังเข้าหูของเขาอีกครั้ง
“บทเพลงที่ล้มเหลวและวีรบุรุษที่สิ้นหวัง ความยากลำบากในการต่อต้านโชคชะตา”
“ดาบที่จมอยู่ใต้พื้นทรายทะยานขึ้นจากห้วงอดีตสร้างเสียงครวญครางไปทั่วน้ำตกสวรรค์”
“อนิจจา…”
“ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวนำวิญญาณสู่ความฝัน แล้วผู้ใดจะสามารถพักผ่อนอย่างสงบ?”
“ร่างกายและจิตใจอาจเปลี่ยนผัน แต่เจตจำนงสวรรค์ยังยิ่งใหญ่และไร้ขอบเขต”
คลื่นข้อมูลปริมาณมหาศาลพุ่งเข้าสู่จิตใจของฟางหยวน
ร่างของฟางหยวนสั่นสะท้านขึ้น
‘ร่างกายและจิตใจอาจเปลี่ยนผัน แต่เจตจำนงสวรรค์ยังยิ่งใหญ่และไร้ขอบเขต’ ตอนนี้เขาเข้าใจประโยคสุดท้ายของบทเพลงลึกลับแล้ว
มันกลายเป็นว่าวิญญาณอมตะระดับเจ็ดของโป้ชิงที่เขาสามารถปรับแต่งก็คือวิญญาณอมตะเปลี่ยนวิญญาณ!
ย้อนกลับไป โม่เหยาใช้วิญญาณอมตะเปลี่ยนวิญญาณในช่วงเวลาสำคัญเพราะนางเกรงว่าโป้ชิงจะล้มเหลวในภัยพิบัติ นั่นเป็นเหตุให้ดวงวิญญาณของพวกเขาสลับกัน
โป้ชิงต้องการใช้ประโยชน์จากโม่เหยาเพื่อก้าวข้ามภัยพิบัติ แต่เขาเกรงว่าภัยพิบัติจะส่งผลกระทบต่อดวงวิญญาณของเขา ดังนั้นเขาจึงมอบวิญญาณอมตะดวงนี้ให้กับโม่เหยา
ด้วยเหตุนี้วิญญาณอมตะเปลี่ยนวิญญาณจึงเต็มไปด้วยเจตจำนงของโม่เหยา
หลังจากฟางหยวนใช้แสงแห่งปัญญาและเจตจำนงของโม่เหยาเพื่อสร้างค่ายกลวิญญาณ เขาจึงสามารถปรับแต่งมันได้ในที่สุด
สำหรับวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งดาบดวงอื่น พวกมันเต็มไปด้วยเจตจำนงของโป้ชิง ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่ฟางหยวนจะปรับแต่งในระยะเวลาสั้นๆ
ตามคำใบ้ในประโยคสุดท้ายของบทเพลงลึกลับ มันเป็นไปไม่ได้ที่ฟางหยวนจะใช้ท่าไม้ตายอมตะคลี่คลายความฝันเพื่อหลบหนีจากอาณาจักรแห่งความฝัน เขาต้องใช้วิญญาณอมตะเปลี่ยนวิญญาณเพื่อสลับดวงวิญญาณกับอิงอู๋เซี่ยเท่านั้น!
แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย
ข้อมูลลึกลับยังบอกวิธีสร้างท่าไม้ตายอมตะที่ไม่เพียงแค่ต้องใช้วิญญาณอมตะเปลี่ยนวิญญาณเป็นแกนกลาง แต่มันยังใช้วิญญาณวิญญาณทัศนคติ วิญญาณคลี่คลายปริศนา รวมถึงวิญญาณระดับมนุษย์บนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณและความฝันอีกมากมาย
ฟางหยวนลังเลเล็กน้อยแต่ก็ตัดสินใจทำตามข้อมูลที่ได้รับ!
สิ่งสำคัญก็คือเขาไม่มีทางเลือก
ฟางหยวนอยู่ในจุดที่หมดสิ้นหนทางขณะที่เทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นศัตรูที่เขาไม่สามารถต่อต้าน
อย่างไรก็ตามหากทำตามคำแนะนำจากข้อมูลลึกลับ เขาจะมีโอกาสได้รับชัยชนะ
ดังนั้นเขาจึงกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะ
และเขาก็ประสบความสำเร็จ
ดวงวิญญาณของฟางหยวนกับอิงอู๋เซี่ยสลับกันอย่างลับๆ
เดิมทีดวงวิญญาณของฟางหยวนถูกส่งเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝัน
หลังจากเปลี่ยนวิญญาณ ดวงวิญญาณของฟางหยวนเข้าไปอยู่ในกายาแห่งความฝันของอิงอู๋เซี่ย ขณะที่ดวงวิญญาณของอิงอู๋เซี่ยเข้าไปอยู่ในร่างผีดิบอมตะของฟางหยวนและแน่นอนว่าเขาถูกขังอยู่ในอาณาจักรแห่งความฝัน
ฟางหยวนตกตะลึงไปชั่วขณะ
แต่หลังจากเห็นร่างกายของตนเอง เขาคิดอย่างรวดเร็วก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่าฮ่า เหตุใดครั้งนี้ไม่หลบหนีออกมาอีก?”
“ฟางหยวน!” ไท่เป่ยหยุนเฉิงกับไห่ลั่วหลันตะโกนเรียก
แต่ฟางหยวนยังหลับสนิทและไม่ตื่นขึ้น
โป้ชิงเตรียมตัวสังหารไท่เป่ยหยุนเฉิงกับไห่ลั่วหลัน
เห็นเหตุการณ์นี้หัวใจของฟางหยวนแทบกระโดดออกมาจากหน้าอก
เขาเป็นพันธมิตรกับไท่เป่ยหยุนเฉินและไห่ลั่วหลัน หากเขาทิ้งคนทั้งสอง เขาอาจได้รับผลกระทบจากข้อตกลงพันธมิตร แต่หากเขาช่วยคนทั้งสอง มันอาจดึงดูดความสงสัย ตัวตนที่แท้จริงของเขาอาจถูกเปิดเผย
แต่ในไม่ช้าฟางหยวนก็ตระหนักถึงบางสิ่ง
‘ข้าคิดมากเกินไป ข้าทิ้งวิญญาณอมตะทั้งหมดไว้ในร่างเดิม ข้าไม่มีทางหยุดโป้ชิง แม้อิงอู๋เซี่ยจะมีวิญญาณอมตะจำนวนมาก แต่วิญญาณเหล่านี้ใช้ปลดปล่อยท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝัน ข้าจะสามารถเรียนรู้การใช้งานพวกมันได้ในระยะเวลาสั้นๆงั้นหรือ?’
ดังนั้นฟางหยวนจึงทำได้เพียงเฝ้ามอง
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
พื้นดินแยกออกและสูบร่างของพวกเขาลงไป
สิ่งนี้กักขังและจำกัดการเคลื่อนไหวของพวกเขา
มันก็คือภัยพิบัติใหญ่คุกปฐพี
โป้ชิงกับอิงอู๋เซี่ยตกตะลึง พวกเขาไม่คาดคิดว่านอกจากหมื่นภัยพิบัติที่กำลังโจมตีเทพปีศาจจิตวิญญาณยังมีภัยพิบัติใหญ่ซุ่มโจมตีพวกเขาอยู่ด้วย
แต่สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าก็คือไท่เป่ยหยุนเฉิง ไห่ลั่วหลัน และร่างผีดิบอมตะของฟางหยวนไม่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติใหญ่ครั้งนี้
พวกเขาสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ นอกจากนั้นเขตต้องห้ามที่เกิดจากค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายายังถูกยกเลิก
ดังนั้นไท่เป่ยหยุนเฉิงกับไห่ลั่วหลันจึงสามารถนำร่างของฟางหยวนหลบหนี
ดวงตาของโป้ชิงเต็มไปด้วยเจตนาสังหารแต่เขาก็ทำได้เพียงมองดูพวกเขาล่าถอยและหายไปจากมุมมองสายตาเท่านั้น
“ฮืม ฟางหยวนสามารถหลบหนีในครั้งนี้ แต่เขาจะสามารถหลบหนีได้ตลอดไปงั้นหรือ? ปีศาจต่างโลก เจ้าเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดในการต่อต้านสวรรค์ พวกเราจะไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆ สำหรับไท่เป่ยหยุนเฉิงกับไห่ลั่วหลัน แม้พวกเขาจะไม่ใช่ปีศาจต่างโลก แต่ทั้งสองก็ได้รับผลกระทบจากฟางหยวนและสามารถหลบหนีจากชะตากรรม แม้เราจะไม่จัดการพวกเขา วังสวรรค์ก็ต้องกำจัดพวกเขาในที่สุด” ผีดิบอมตะโป้ชิงกล่าวอย่างเย็นชา
ฟางหยวนได้ยินและคิดอย่างรวดเร็ว ‘ดูเหมือนปีศาจต่างโลกจะมีประโยชน์ต่อนิกายเงา ไม่แปลกใจเลยที่อิงอู๋เซี่ยต้องการจับข้าและไม่ฆ่าข้า แต่เหตุใดภัยพิบัติใหญ่คุกปฐพีไม่ส่งผลกระทบต่อไท่เป่ยหยุนเฉิงกับไห่ลั่วหลัน? เจตจำนงสวรรค์!…ลืมมันไปก่อน สิ่งสำคัญที่สุดเวลานี้คือทำความคุ้นเคยกับวิญญาณอมตะของอิงอู๋เซี่ย หากข้าล้มเหลวในการใช้ท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝันในอนาคต ตัวตนของข้าอาจถูกเปิดเผย’
ฟางหยวนมองดูและตกใจมาก เขาพบว่านอกจากวิญญาณบนเส้นทางแห่งความฝัน เขายังมีวิญญาณเปลี่ยนวิญญาณ วิญญาณทัศนคติ วิญญาณคลี่คลายปริศนา และวิญญาณระดับมนุษย์อีกมากมายที่เขาใช้ในการสลับวิญญาณ
ยังมีประโยชน์อีกประการของท่าไม้ตายอมตะลึกลับที่ฟางหยวนได้รับ นั่นก็คือฟางหยวนสามารถใช้วิญญาณของอิงอู๋เซี่ย!
‘ดูเหมือนวิญญาณทัศนคติจะมีบทบาทสำคัญ มันทำให้ข้าสามารถหลอกเจตจำนงของอิงอู๋เซี่ย นี่คล้ายกับที่ข้าใช้เจตจำนงของโม่เหยาล่อลวงวิญญาณจากร่างผีดิบอมตะของโป้ชิง’
เมื่อคิดได้เช่นนี้ ฟางหยวนก็มองไปที่ผีดิบอมตะโป้ชิงอีกครั้ง
หากผีดิบอมตะโป้ชิงรู้ว่าอิงอู๋เซี่ยเปลี่ยนเป็นคนอื่นไปแล้วและยังเปลี่ยนเป็นคนที่ปล้นชิงวิญญาณอมตะของเขา ฟางหยวนอาจถูกโจมตีทันทีโดยไม่มีเวลากล่าวสิ่งใด
สถานการณ์อันตรายมาก
แม้ฟางหยวนจะสามารถหลบหนีจากอาณาจักรแห่งความฝัน แต่สถานการณ์ของเขายังเปราะบางกว่าก่อนหน้า
หากเขาถูกค้นพบ เขาจะสูญสิ้นความหวังทั้งหมด
มันไม่ต่างจากการไต่เชือกข้ามหน้าผาที่พร้อมจะร่วงหล่นลงไปเมื่อใดก็ได้
ฟางหยวนรวบรวมความคิดและเริ่มดิ้นรนอย่างหนัก
ผลที่ตามมาคือร่างกายของเขาจมลงไปเรื่อยๆ
เขากรีดร้องราวกับคนไร้สติ
แต่ภายในเขากลับดีใจ ‘ภับพิบัติใหญ่ครั้งนี้มาในเวลาที่เหมาะสม ข้าติดอยู่ที่นี่และไม่สามารถใช้ความคิด ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายในเวลานี้ มันเปิดโอกาสให้ข้าทำความคุ้นเคยกับวิญญาณของอิงอู๋เซี่ย!’
“หยุดดิ้นรน หยุดคิด มันจะทำให้สถานการณ์ของเราเลวร้ายลง” โป้ชิงที่อยู่ด้านข้างกล่าวอย่างสงบ
ฟางหยวนสังเกตและพบว่าผีดิบอมตะโป้ชิงไม่สงสัยในตัวตนของเขา นี่ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย
เขาถอนหายใจและมองไปที่เทพปีศาจจิตวิญญาณ “พวกเราทำได้เพียงหวังว่าร่างหลักจะช่วยเหลือพวกเรา”
อย่างไรก็ตามขาของเทพปีศาจจิตวิญญาณก็จมลงไปใต้ดินเช่นกัน ไม่เพียงเท่านั้นขาซ้ายของเขายังถูกเย็บติดกับพื้นดินอีกด้วย
หลังจากไม่นานหมื่นภัยพิบัติความทรงจำสีเทาก็ปรากฏขึ้น
กลุ่มเมฆสีเทาเคลื่อนที่ลงมาอย่างช้าๆ
แต่เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ขยับเขยื้อน เขายืนนิ่งราวกับภูเขาที่เงียบสงบ
“ร่างหลักของเราถูกโจมตีงั้นหรือ?” อิงอู๋เซี่ยตะโกนด้วยความกังวล “นี่เป็นโอกาสดี เหตุใดไม่ตอบโต้?”
ฟางหยวนดีใจที่เทพปีศาจจิตวิญญาณถูกหยุดการเคลื่อนไหว แต่อีกด้านหนึ่งเขาก็รู้สึกไม่สบายใจหากต้องเผชิญหน้ากับหมื่นภัยพิบัติความทรงจำสีเทา
ภัยพิบัติใหญ่ยังไม่จบ หากหมื่นภัยพิบัติเกิดขึ้น แล้วเขาจะอยู่รอดได้อย่างไร?