กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 166
ชาร์ลีตอบอย่างเย็นชาว่า “นั่นคือเส้นชีวิตของคุณ สาเหตุที่วิญญาณชั่วร้ายถูกเอาใจได้ง่าย ๆ ก็เพราะว่าแจ็คกำลังใช้ชีวิตของคุณเป็นการแลกเปลี่ยน! ภายในสามวันเส้นสีแดงนี้จะยาวไปจนถึงข้อศอกของคุณ! หลังจากนั้นคุณจะตายทันที แจ็คใช้คุณธรรม และความดีทั้งหมดที่คุณสะสมมาตลอดชีวิต และเขาสละชีวิตของคุณเพื่อแลกกับชีวิตของสมาชิกครอบครัวควินตันที่เหลือ!”
เกรแฮมตกใจมากเมื่อได้ยินคำพูดของชาร์ลี เขาตัวแข็งเพราะตกใจอย่างที่สุด
อดัมก็ตื่นตระหนกเช่นกันในเวลานี้เมื่อเขามองไปที่ผู้คนรอบตัวพวกเขา
เจ้านายทุกคนที่อยู่ในปัจจุบันพยักหน้าเล็กน้อยเมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ เกรแฮมจะมีชีวิตอยู่ไม่เกินสามวัน
อดัมคุกเข่าลงบนพื้นก่อนที่เขาจะขอร้องแจ็ค “คุณเยลแมน! ได้โปรดช่วยชีวิตคุณอาของผมด้วย!”
ในตอนนี้แจ็คจ้องที่อดัมด้วยสีหน้าหยิ่งผยองขณะที่เขาเยาะเย้ย และพูดว่า “ฉันได้ใช้เวทมนตร์เพื่อเอาใจวิญญาณร้ายแล้ว คุณคาดหวังให้ฉันเอาคืนได้อย่างไร? ฉันใช้ชีวิตของเกรแฮมเพื่อแลกกับความปลอดภัยของสมาชิกครอบครัวควินตันที่เหลือ! คุณควรจะขอบคุณฉันในตอนนี้”
ออโรร่าหน้าซีดทันทีเมื่อเธอกัดริมฝีปากล่าง หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็คุกเข่าลงต่อหน้าชาร์ลี และพูดว่า “ได้โปรดคุณเวด ได้โปรดช่วยพ่อของฉัน…”
ชาร์ลีเหลือบมองเธอก่อนที่เขาจะตอบอย่างเฉยเมย “เนื่องจากครอบครัวควินตันเลือกที่จะไว้วางใจคุณเยลแมนแทนที่จะเป็นผม สิ่งนี้ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผมอีกแล้ว ทำไมผมต้องช่วยคุณตอนนี้?”
ดวงตาของออโรร่าเป็นสีแดงเนื่องจากเธอไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้ในเวลานี้ เธอกัดฟันแล้วพูดว่า “คุณเวด ถ้าคุณช่วยพ่อของฉัน ฉันสัญญาว่าจะทำตามคำขอของคุณ … ”
ชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เขาจะตอบว่า “ผมไม่มีอะไรต้องการจากคุณ…”
ในเวลานี้เกรแฮมยังวิ่งไปหาชาร์ลี และคุกเข่าลงต่อหน้าเขาขณะที่เขาร้องว่า “คุณเวด ฉันขอโทษที่ฉันตาบอด อดัมเป็นคนล้างสมองฉัน…”
หลังจากนั้นเกรแฮมก็ลากอดัมมาหาเขาก่อนจะตบหน้าเสียงดัง
อดัมรีบหลบ และเคลื่อนตัวออกไปก่อนที่เขาจะถูกตบอีกครั้ง
ด้วยความสิ้นหวังออโรร่าจับขาของชาร์ลีไว้ขณะที่เธอวิงวอน “คุณเวดโปรดช่วยพ่อของฉัน ได้โปรดช่วยเขา…”
ในตอนนี้ชาร์ลีถอนหายใจก่อนจะตอบว่า “โอเค คุณตื่นได้แล้ว ตอนนี้ฉันแค่ทำให้คุณกลัว โชคดีที่พ่อของคุณสวมยันต์ที่ฉันให้ไว้ก่อนหน้านี้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาในตอนนี้”
เกรแฮมรู้สึกสงสัย และเขาถือยันต์สตั้นที่เขาสวมไว้ที่คอของเขาไว้ในมือก่อนที่เขาจะพูดว่า “ยันต์นี้ใช้ได้ไหมครับ?”
ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะพูดว่า “ใช่ลองดูที่ฝ่ามือของคุณสิ เส้นสีแดงจะต้องจางลงอย่างรวดเร็วเพราะยันต์ คุณเยลแมนต้องพยายามอย่างหนักเพื่อเอาชนะพลังของเครื่องรางของขลังของผม”
เกรแฮมมองไปที่แขนของเขา และเขาเห็นว่าเส้นสีแดงจางลงเล็กน้อย และมันก็ค่อย ๆ จางหายไป ตอนนี้เขามีความสุขมาก และรีบพูดว่า “ขอบคุณ ขอบคุณครับคุณเวด ถ้าวันนี้ไม่ใช่สำหรับคุณฉันจะมี…”
ชาร์ลีโบกมือ และพูดว่า “วันนี้คุณโชคดีที่คุณมาที่นี่พร้อมกับเครื่องรางที่ทำให้มึนงง ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีอะไรที่ผมจะทำให้คุณได้เช่นกัน”
หลังจากที่เขาพูดจบชาร์ลีก็หันกลับมามองแจ็คก่อนที่เขาจะพูดว่า “ตอนนี้ผลลัพธ์ก็ชัดเจนแล้ว คุณจะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้หรือ?”
หลังจากตระหนักถึงสถานการณ์ ในที่สุดอดัมก็มาหาชาร์ลี และคุกเข่าลงต่อหน้าเขาก่อนที่เขาจะขอโทษเขาโดยไม่พูดอะไรอีก
ใบหน้าของแจ็คเปลี่ยนเป็นสีหม่น และเขาจับจ้องไปที่ชาร์ลีก่อนที่เขาจะพูดว่า “นายพูดได้ยังไงว่านายชนะเพราะเครื่องรางของขลังนั้น? นายรู้ไหมว่าฉันอยากจะมีชีวิตของนาย แต่ดูเหมือนว่านายจะดื้อรั้นมาก ฉันให้โอกาสนายครั้งสุดท้ายที่จะมีชีวิตอยู่ วันนี้ฉันจะปล่อยนายไปถ้านายยื่นหอยมาให้ฉัน และคุกเข่าลงและขอโทษฉันตอนนี้!”
แจ็คไม่ต้องการเล่นไพ่ใบสุดท้ายของเขา แต่เนื่องจากชาร์ลีเอาชนะเขาได้แล้วเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำเช่นนั้น มิฉะนั้นงานเลี้ยงที่เขาวางแผนไว้ในวันนี้จะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเล่นไพ่ใบสุดท้าย ทุกคนที่นี่อาจตายได้หากเขาไม่สามารถควบคุมพลังของเขาได้อย่างสมบูรณ์!
ในเวลานี้ชาร์ลีจ้องมองเขาก่อนที่เขาจะพูดว่า “แล้วถ้าผมปฏิเสธล่ะ?”
“นายบังคับให้ฉันทำสิ่งนี้!” แจ็คพูดขณะที่เขาหยิบโถพอร์ซเลนสีดำออกมาจากกล่องข้าง ๆ เขาทันทีที่เขาพูดเสร็จ
ยุงสองสามตัวบินออกจากแท่นบูชาก่อนที่พวกมันจะตะครุบเนื้อบนโต๊ะทันทีก่อนที่พวกเขาจะเริ่มเคี้ยวเนื้อ
จัสมินสงสัยมากขณะที่เธอพูดว่า “นี่… คุณเยลแมนเลี้ยงยุงพวกนี้เหรอคะ?”
ทุกคนเฝ้าดูขณะที่ยุงยังคงตะครุบเนื้อ พวกเขาพบว่าฉากนี้แปลก และอธิบายไม่ถูก ปรมาจารย์ทุกคนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และพวกเขาทำได้เพียงกระซิบกันเอง
อย่างไรก็ตาม ภายในไม่กี่วินาทีเนื้อสัตว์ที่ถูกยุงดำกินก็เปลี่ยนสีทันที และยุงสีดำขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วนก็เริ่มโผล่ออกมาจากเนื้อ!