บทที่ 2 ฉันมีเงินสด5หมื่นล้าน
5หมื่นล้าน？！
เย่เฉินได้ยินจนอึ้งไป
เขารู้ว่าคุณปู่นั้นรวยมาก แต่ตอนนั้นเขายังเด็กไม่ค่อยคิดถึงเรื่องเงินเท่าไหร่ รู้แค่ว่าตระกูลเย่เป็นหนึ่งในตระกูลอันดับต้นๆของเมืองเย่นจิง และระดับประเทศ
แต่ส่วนมีเงินเท่าไหร่นั้น เขาไม่แน่ใจนัก
แต่ตอนนี้ก็นับว่าเขานั้นรู้แล้ว
เงินตั้ง5หมื่นล้านให้เป็นแค่เงินใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด เกรงว่าเงินทั้งตระกูลเย่คงมีเป็นหลักล้านล้านอัพแน่ๆ！
พูดตามตรง ตอนนี้ในใจลึกๆเขาก็เต้นรัวไปหมด
แต่พอนึกถึงการตายของพ่อและแม่ คุณปู่ยากที่จะปัดความผิดนี้ไปได้ เขาจึงไม่อาจให้อภัยได้
ถังซื่อไห่ดูออกว่าเขากำลังสับสน จึงรีบพูด：“คุณชายครับ คุณเป็นคนของตระกูลเย่ เงินพวกนี้ก็สมควรแล้ว อีกอย่างจะว่าไปแล้วเงินพวกนี้ก็เป็นของพ่อคุณ”
“คุณท่านบอกแล้วว่าถ้าหากคุณยอมกลับไป จะให้คุณสืบทอดทรัพย์สินมูลค่าเป็นล้านๆของตระกูล แต่ถ้าคุณไม่ยอมกลับไป เงินก้อนนี้ก็ถือซะว่าให้เป็นเงินใช้จ่ายในชีวิตประจำวันแก่คุณ”
“อ้ออีกอย่าง ตี้เหากรุ๊ปที่มีมูลค่าในตลาดถึง5แสนล้าน และเป็นกิจการที่ใหญ่ที่สุดในเมืองจินหลิง เมื่อวานตระกูลเย่ได้ซื้อไว้หมดแล้ว ตอนนี้หุ้นทั้งหมดเป็นชื่อของคุณ พรุ่งนี้คุณสามารถไปรับช่วงต่อที่ตี้เหากรุ๊ปได้แล้ว ！”
เย่เฉินไม่อยากจะเชื่อ
ตระกูลเย่ไม่ลงทุนเพื่อตนมากไปหน่อยเหรอ？
แบล็คการ์ดที่มีเงิน5หมื่นล้าน และบริษัทตี้เหากรุ๊ปที่มีมูลค่า5แสนล้าน！
ถึงแม้เมืองจินหลิงจะมีบริษัทอื่นที่มีอำนาจซ่อนอยู่อีก แต่ที่เป็นอันดับ1ก็คือตี้เหากรุ๊ป ไม่ว่าตระกูลไหนเผชิญหน้ากับตี้เหากรุ๊ป ล้วนต้องก้มหัวให้ มันเป็นสุดยอดอาณาจักรทางธุรกิจของเมืองจินหลิง！
แม้แต่ตระกูลเซียว ตระกูลหวัง และตระกูลจางที่ตามจีบเซียวชูหรัน ที่ทำให้ตนอับอายในวันนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับตี้เหากรุ๊ปก็ต้องตามหลังต้อยๆๆกันทั้งนั้น！
คิดไม่ถึงว่าตอนนี้มันจะเป็นของตัวเองแล้ว？
ในขณะนั้นเอง ถังซื่อไห่ก็ยื่นนามบัตรให้พลางพูด：“คุณชาย คุณคงอยากคิดอย่างใจเย็นสักหน่อย ผมไม่รบกวนแล้วล่ะ นี่คือเบอร์โทรศัพท์ของผม มีอะไรก็โทรหาผมได้ทุกเมื่อครับ！”
พูดจบถังซื่อไห่ก็เดินออกไป
หลังจากเขาไปแล้ว เย่เฉินยังคงยืนอึ้งอยู่ที่เดิม
เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรรับการชดใช้จากตระกูลเย่ดีหรือไม่
แต่หากลองคิดดูดีๆ 10กว่าปีมานี้ตนใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก แต่งงานเข้าไปอยู่ตระกูลเซียวด้วยความอับอาย ส่วนพวกนี้ก็เป็นสิ่งที่ตระกูลเย่ชดใช้ให้ตน ทำไมเขาจะไม่เอาล่ะ？
อีกทั้งยังต้องการค่ารักษาของป้าหลี่อีก10ล้าน จะล่าช้าไม่ได้
เมื่อคิดเช่นนั้นเขาก็ขบฟัน แล้วรีบไปยังแผนกชำระเงิน：“สวัสดีครับ ผมต้องการจ่ายเงินอีก10ล้านนั่น”
รูดบัตร ใส่รหัส เป็นอันเสร็จเรียบร้อย
เงิน10ล้านเข้าไปยังบัญชีของโรงพยาบาลแล้ว
เย่เฉินสับสนงุนงงไปหมด
แค่พริบตาเดียวตัวเองก็กลายเป็นมหาเศรษฐีไปแล้วงั้นเหรอ？
……
กลับบ้านไปอย่างงุนงง
ตอนนี้ในบ้านเอะอะโวยวายเสียงดัง
เซียวชูหรันกับพ่อแม่ของเธอไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์ตระกูลเซียว แต่เป็นอพาร์ทเม้นท์ธรรมดาๆห้องหนึ่ง
ตั้งแต่ที่เซียวชูหรันแต่งานกับเขา และคุณท่านใหญ่เซียวจากไป พวกเขาก็โดนไล่ออกมา
แม่ยายเขากำลังด่าทออย่างหนัก：“ไอ้ไร้ประโยชน์เย่เฉินนั่น！วันนี้ทำให้เราขายหน้ากันทั้งบ้าน！ถ้าแกยังไม่หย่ากับมัน ย่าแกคงไล่แกออกจากบริษัทเซียวซื่อแน่！”
เซียวชูหรันพูด：“ถ้าไล่ออกหนูก็จะไปหางานใหม่”
“แก……”แม่ยายพูดอย่างเดือดดาล：“ไอ้หมอนั่นมันมีดีอะไรห้ะ？ทำไมแกถึงไม่หย่ากับมันแล้วไปแต่งกับจางเหวินเห้าห้ะ？ถ้าแกแต่งกับจางเหวินเห้า บ้านเราคงมีหน้ามีตา！”
พ่อตาก็พูดขึ้น：“ใช่！ถ้าแต่งกับจางเหวินเห้า ย่าแกคงเห็นเราเป็นสมบัติล้ำค่าทันที ย่าแกคงประจบประแจงแกทุกวัน”
เซียวชูหรันพูด：“พอเถอะค่ะ หนูไม่หย่ากับเย่เฉิน”
“ลูกคนนี้นี่！”
ทั้งสองกำลังจะพูดโน้มน้าวอีก เย่เฉินก็เปิดประตูเข้ามา
เมื่อเห็นเขาทั้งพ่อตาและแม่ยายก็มีสีหน้าไม่ดีนัก
แม่ยายพูดฟึดฟัด：“คนไร้ประโยชน์ ยังมีหน้ากลับมาอีก！”
เย่เฉินปลงเบาๆ แม่ยายดูถูกตนมาตลอด แต่ถ้าเธอรู้ว่าตอนนี้ตนเป็นเจ้าของตี้เหากรุ๊ป มีเงินสดถึง5หมื่นล้าน เธอจะเป็นยังไงกันนะ？
แต่ทว่าเย่เฉินยังไม่อย่างให้ใครรู้ฐานะของตนก่อน
ตนออกจากตระกูลเย่มาตั้งหลายปี ไม่รู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้ของตระกูลเย่นั้นเป็นยังไงบ้าง？ถ้าเกิดเปิดเผยตัวตนออกไป แล้วมีคนในตระกูลเย่ไม่ประสงค์ดีกับตนจะทำยังไงล่ะ？
ดังนั้นอยู่แบบเงียบๆหน่อยจะดีกว่า
ดังนั้นเขาเลยก้มหน้าพลางพูดขอโทษ：“แม่ครับ ผมขอโทษ ที่วันนี้ทำให้แม่วุ่นวาย”
แม่ยายด่าทอ：“แกไม่ใช่สร้างความวุ่นวาย แต่นี่มันจะฆ่าเราสามคนชัดๆ！แกไม่รู้ตัวเองบ้างรึไง รีบไสหัวออกไปจากบ้านเราเดี๋ยวนี้？”
เซียวชูหรันรีบพูด：“แม่ ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ เย่เฉินเป็นลูกเขยแม่นะ！”
“ไร้สาระ！”แม่ยายพูดอย่างโหดร้าย：“ฉันไม่มีลูกเขยไร้ประโยชน์แบบนี้！ไปให้ยิ่งไกลยิ่งดี！”
เซียวชูหรันผลักเย่เฉินเบาๆ：“รีบเข้าห้องไป”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างขอบคุณ แล้วหลบเข้าห้องไป
เขากับเซียวชูหรันแต่งงานกันได้3ปีแล้ว แต่ยังไม่เคยทำเรื่องแบบสามีภรรยากันเลย เซียวชูหรันนอนบนเตียง ส่วนเขาบนฟูกข้างๆ
คืนนี้เย่เฉินนอนไม่หลับเลย
เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ทำเอาช็อกจริงๆ ผ่านไปพักใหญ่แล้วเขาก็ยังไม่เข้าใจ
ก่อนนอนเซียวชูหรันคุยกับเขา：“ป้าหลี่เป็นไงบ้าง？ฉันมีเงินส่วนตัวอยู่หลายแสน พรุ่งนี้คุณเอาไปใช้เถอะ”
เย่เฉินพูด：“ไม่ต้องแล้วล่ะ มีคนจ่ายให้ป้าหลี่ แล้วก็ส่งตัวไปรักษาที่เย่นจิงแล้ว ”
“จริงเหรอ？”เซียวชูหรันพูดอย่างดีใจ：“มีคนช่วยป้าหลี่แล้ว？”
“ใช่”เย่เฉินพูด：“ป้าหลี่ทความดีมาตลอด เคยช่วยคนมาไม่น้อย ในที่สุดตอนนี้ก็มีคนตอบแทนเธอแล้ว”
“ดีแล้วล่ะ”เซียวชูหรันพยักหน้า พลางพูดกับเย่เฉิน：“คุณก็ได้สบายใจขึ้นหน่อย”
“ใช่”
เซียวชูหรันพูด：“ฉันนอนแล้วนะ ช่วงนี้งานที่บริษัทเยอะมาก เหนื่อยมาก”
เย่เฉินถาม：“เกิดเรื่องอะไรที่บริษัทหรือเปล่า？”
เซียวชูหรันพูด：“ธุรกิจไม่ค่อยดีหน่ะ คุณย่าเลยอยากร่วมมือกับบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างตี้เหากรุ๊ป แต่ตระกูลเซียวไม่ค่อยมีศักยภาพนักเลยไม่เข้าตาพวกเขา”
ทันใดนั้นเย่เฉินก็นึกถึงตี้เหากรุ๊ป แล้วถามเธอ：“ตระกูลเซียวไม่ได้ร่วมมือกับตี้เหากรุ๊ปเหรอ？”
เซียวชูหรันพูดเย้ยหยันตัวเอง：“อย่างตี้เหากรุ๊ปจะชายตามองตระกูลเซียวได้ยังไง！แม้แต่ตระกูลของหวังเหวินเฟย คู่หมั้นเวยเวย ยังเข้าหาตี้เหากรุ๊ปได้แค่เล็กน้อยเท่านั้น คุณย่าเลยหวังว่าหลังจากที่ทั้งสองแต่งงานกันแล้ว ตระกูลหวังจะสามารถช่วยให้ตระกูลเซียวติดต่อกับตี้เหากรุ๊ปได้”
เย่เฉินพยักหน้า
ที่แท้ตระกูลเซียวก็อยากยกระดับตัวเอง อยากร่วมมือกับตี้เหากรุ๊ป
แต่เกรงว่านายหญิงใหญ่เซียวคงจะคิดไม่ถึง ว่าตอนนี้ตี้เหากรุ๊ปนั้นเป็นของตนแล้ว……
เมื่อคิดเช่นนั้น เย่เฉินก็ตัดสินใจว่าจะไปรับช่วงต่อตี้เหากรุ๊ปก่อน จากนั้นช่วยเซียวชูหรันเล็กๆน้อยๆผ่านทางตี้เหากรุ๊ป เธออยู่ในตระกูลเซียวโดนรังแกเกินไปแล้ว ตนในฐานะที่เป็นสามีของเธอ มีหน้าที่ช่วยให้เธอมีหน้ามีตาในตระกูล
ชูหรัน จากวันนี้เป็นต้นไปสามีไม่เหมือนเดิมแล้วนะ！
ผมจะไม่ให้ใครหน้าไหนมาดูถูกคุณอีก！
ผมจะทำให้ทั้งตระกูลเซียวต่างต้องก้มหัวให้คุณ！