หลิว ซีจี กล่าวว่านี่ไม่ใช่การอวด แต่เพื่อลบล้างคําใส่ร้ายของอู่ จ่อเอ๋อด้วยข้อเท็จจริง
“จริง
หลินฟาน ประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังว่าหลิว ซีจี้ จะทําสิ่งที่ดีเช่นนี้ เธอยังเป็นดาราสาวที่อายุน้อยมาก และเนื่องจากเธอไม่ได้เป็นที่นิยมในตอนนี้เงินที่เธอหามาได้มีข้อจํากัด แต่เธอก็ได้ใช้เงินนั้นเพื่อสร้างโรงเรียนบนภูเขา
หลินฟาน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับเธอ
อู่ จ่อเอ่อ เยาะเย้ย: “ถ้าอย่างนั้น เธอก็เป็นได้แค่คนงี่เง่าจริงๆ เอาเงินที่หาได้มาสร้างโรงเรียนบนภูเขา? คนยากจนบนภูเขา เขาไม่มาสนใจเธอหรอกแถมยังเสียเงิน! โง่เสียจริง คนโง่ก็คิดแบบคนโง่ๆ เธอสมควรที่จะเอาเงินที่ได้ไปสร้าง หรืออยู่ในคฤหาสน์!ยังดีซะกว่า!”
เมื่อได้ยินค่าพูดประชดประชันเหล่านี้ หลินฟาน ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ฮ่าฮ่า ดาราหญิงคนนี้คุณคิดผิดที่จะบอกว่าเงินของซูฉีเธอจะใช้มันยังไงก็ได้ตามที่เธอต้องการและมันก็ไม่ใช่ธุระอะไรของคุณ”
อู่ จ่อเอ๋อเหลือบมองหลินฟาน อย่างดูถูก คนแบบหลินฟาน ซึ่งอยู่ทั่วถนน เป็นคนแบบที่เธอดูถูกที่สุด
ยากจน!
อู่ จ่อเอ๋อ บ่นพึมพํา: “ห์! คนยากจนและเปรี้ยวแบบคุณ คุณมีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรที่นี่และอย่าคิดว่าฉันดูถูกคุณสมควรที่จะคุยกับฉันไหม”
หลินฟาน เป็นไอดอลของ หลิว ซีจี และเมื่อคู่ จ่อเอ๋อ ดุด่าเขาหลิวซีจีก็โกรธมาก: “อู่จ่อเอ่อ หุบปากเพื่อฉันเธอมาทําอะไรที่นี่เธอมีสิทธิที่จะดุด่าเขาเหรอไง!”
อู่ จ่อเอ่อ พบโลกใหม่: “โอ้ เสี่ยวฉี เธอปกป้องชายผู้น่าสงสารคนนี้จริงๆเธอคบกันจริงๆเหรอ? และแล้วดาราสาวก็เข้ามาดูแลเขาหนุ่มหล่อหน้าขาวคนนี้ได้เป็นข่าวใหญ่แน่!”
หลิวซีจีหน้าแดง “อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ฉันเป็นแค่เพื่อนกับเขา เราทานอาหารด้วยกัน ดังนั้น เราไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกัน!”
เธอต้องการที่จะมีความสัมพันธ์กับ หลินฟาน แต่เธอไม่ได้ต้องการให้เป็นข่าว
อู่ จ่อเอ่อ เยาะเย้ยและกล่าวว่า “เธอไม่ควรทําดีกว่านะ บริษัท กําหนดว่าเราไม่สามารถคบหาใครได้ถ้าเธอกล้าที่จะละเมิดกฎเธอจบแน่”
หลิว ซีจี กล่าวว่า “เธอยังจําเป็นต้องพูดหรือไม่ อย่าแสร้งเป็นคนดี ได้โปรดออกไปให้พ้นอย่ามาขวางทางกินข้าวของฉันกับเพื่อน”
อู่ จ่อเอ่อ ถ่มน้ำลาย: “ฟังดูเหมือนฉันจะไปสนใจเธอนักล่ะ ถ้าฉันไม่เจอเธอ ตอนที่ฉันกําลังออกไปกินข้าวแต่นี่มันก็ส่งผลต่ออารมณ์ดีของฉันด้วยนะฉันจะไม่ใส่ใจคุณไปได้ยังไง เอาเถอะฉันจะย้ายไปอยู่ที่ทอมสัน ยี่ผินในเร็วๆ นี้ เธอก็แค่เป็นคนโง่งี่เง่าของเธอต่อไป สร้างโรงเรียนที่ โทรมๆ อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เล็กๆ ของเธอและคบหาเพื่อนที่น่าสงสาร!”
หลิว ซีจี รู้สึกอับอายเล็กน้อย ดวงตาของเธอดูแดงเล็กน้อย เธอทุ่มเงินทั้งหมดเพื่อสร้างโรงเรียนบนภูเขา แต่ อู่ จ่อเอ่อ ได้พบกับเธอโดยไม่คาดคิดและอําจ่อเอ่อได้เยาะเย้ยเธอ เธอใจร้ายเกินไปแล้ว
เมื่อเห็นสิ่งนี้ หลินฟาน ยิ้มเล็กน้อย: ” จ่อเอ๋อ ใช่ไหม ใครบอกว่าซีฉี อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ และซีจะย้ายไปที่คฤหาสน์ในไม่ช้า”
อู่ จ่อเอ่อ ตกตะลึงครู่หนึ่ง และหลิว ซีจี้ ก็ตะลึงเช่นกัน
หลิวซีจี : “???”
เมื่อไหร่กัน เธอจะย้ายไปคฤหาสน์ ทําไมเธอ..ไม่รู้?
อู่ จ่อเอ๋อหัวเราะ และพูดว่า “คนจนและเปรี้ยวมาที่นี่เพื่อหลอกลวงฉันงั้นเหรอ เงินของเธอน่าไปสร้างโรงเรียนให้กับเด็กยากจนเหล่านั้นจะมีเงินมาอยู่คฤหาสน์ได้ยังไง!?”
หลินฟาน ใช้สายตาของเขาเพื่อหยุดหลิว ซีจี ที่กําลังจะถาม และยิ้ม: “จริง ผมไม่ได้โกหกคุณซูฉีไม่เพียงแต่จะไปอยู่ในคฤหาสน์ แต่ยังบังเอิญเป็นทอมสันยี่ผินซะด้วย”
อู่ จ่อเอ่อ เป็นลิ้ง ไปครู่หนึ่ง แล้วหัวเราะจนปวดท้อง: “โอ้ย ไร้สาระ คุณสมควรพูดอะไรที่มีเหตุผลมากกว่านี้นะ เธอจะอาศัยอยู่ในทอมสันเธอจะเอาเงินมาจากไหน?”
หลิว ซีจี ก็เข้าใจด้วยว่าหลินฟาน พยายามหลอกอู่จ่อเอ๋อและช่วยเธอออกมาแต่การหลอกลวงของหลินฟานดูเหมือนจะค่อนข้างอุกอาจและอู่จ่อเอ๋อ ก็กําลังรื้อถอนมันในทันทีไม่เพียงแต่เขาไม่ได้ต่อสู้ แต่ยังทําให้อจ่อเอ่อเยาะเย้ยมากยิ่งขึ้น
เพราะเธอไม่สามารถซื้อทอมสันชั้นหนึ่ง ได้จริงๆ
หลินฟาน นิ่งมาก ยิ้ม และพูดว่า “ฟังผมก่อน ซูฉี กําลังจะย้ายไปทอมสันชั้นหนึ่งและผมก็รู้ว่าคุณไม่สามารถเช่าทอมสันชั้นหนึ่งที่คุณชอบได้”
อํา จ่อเอ่อ หน้าบึง ชายยากจนคนนี้พูดจริง ๆ เหรอว่า เธอไม่สามารถเช่าบ้านชั้นหนึ่งในทอมสันได้และเขาพูดอย่างใจเย็นมากไม่เหมือนคนโง่เลย
“คุณผายลมอะไร!” อู่ จ่อเอ่อ อดไม่ได้ที่จะตะโกนด้วยความโกรธ
ยิ่ง หลินฟาน สงบลง เธอก็ยิ่งอารมณ์เสียมากขึ้นเท่านั้น
ไอ้สารเลวคนนี้ มันไร้สาระมาก ที่จะมาหลอกคนอย่างฉัน แต่มันน่ารําคาญจริงๆ
หลินฟาน พูดว่า: “คุณไม่เชื่อหรือ ถ้าไม่เชื่อ คุณอาจลองโทรไปหาเจ้าของ เพื่อตรวจสอบได้นะผมไม่ได้หลอกคุณจริงๆ”
อู่ จ่อเอ่อ โกรธมาก: “คุณมันไอ้สารเลว คุณยังคงปั้นหน้าได้อยู่ไหม! มันอธิบายไม่ถูกจริงๆทําไมฉันถึงต้องมาฟังสิ่งที่คุณพูด และถึงกับให้ฉันตรวจสอบคุณอายุเท่าไหร่กัน”
หลินฟาน กล่าวอย่างใจเย็น: “ชื่อของคุณคือ อู่ จ่อเอ่อคุณโทรหาเจ้าของตอนเที่ยงวันนี้และบอกว่าคุณต้องการเช่าบ้านในอาคาร A ของทอมสันยี่ผินใช่ไหม”
“อา”
ดวงตาของ อู่ จ่อเอ่อ เบิกกว้างด้วยความตกใจ และเธอมองไปที่หลินฟานด้วยความประหลา ดใจ “คุณเป็นใคร! คุณรู้ได้อย่างไร”
คนจนตรงหน้าเธอ รู้ได้ไง ว่าเธอโทรหาเจ้าของแล้ว และต้องการเช่าบ้านในอาคาร A เป็นไปได้อย่างไร?
หลินฟาน ไม่ได้ตอบ อ จื่อเอ่อ แต่กล่าวว่า “คุณลองดูไหม”
อู่ จ่อเอ๋อ สับสนกับหลินฟานจริงๆ เธอไม่จําเป็นต้องพูดอะไรอีก และเธอต้องตรวจสอบเดี่ยวนี้!! .
แล้ว อ จอเอ๋อ ก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมา และโทรออกในทันที
กริ่ง กริ่ง …
ทันทีที่ ที่ จ่อเอ่อโทรออกไป โทรศัพท์ของ หลินฟาน ก็ดังขึ้น
หลินฟาน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย มองไปที่ อู่ จ่อเอ่อ และยิ้ม “สวัสดี”
“อ๊ะ!”
อู่ จ่อเอ๋อ ดูเหมือนจะเห็นผี โทรศัพท์เธอตกลงไปที่พื้น และทุกคนก็ตกตะลึง
หลังจากนั้นไม่นาน เธอสงบลง มองตรงไปที่หลินฟาน และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า“หลินคุณคือ คุณหลิน?”
เธอโทรหาเจ้าของ แต่ หลินฟาน รับสาย!
ต่อหน้าเธอ คนจนและเปรี้ยวคนนี้ ที่เธอดูถูก กลับกลายเป็นเจ้าของ ทอมสันยี่ผิน?
หลินฟานวางสายโทรศัพท์แล้วยิ้ม “ในที่สุดเธอก็รู้แล้ว”
อู่ จ่อเอ๋อตกตะลึงแล้ว
หลิว ซีจี สับสนเล็กน้อย และพูดว่า “หลินฟาน เกิดอะไรขึ้น”
หลินฟาน กล่าวว่า “มันง่ายมาก ผมเป็นเจ้าของทอมสันชั้นหนึ่ง ที่เธอต้องการเช่า”
เธอรู้ว่า หลินฟาน เป็นมหาเศรษฐี หรือแม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าของทรัพย์สินที่ทอมสันมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลก
ตรงกันข้าม อํา จ่อเอ่อ สมควรได้รับมันจริงๆ หลินฟานเป็นเจ้าของ แต่เธอกลับทําให้หลินฟานขุ่นเคืองในฐานะเจ้าของหลินฟาน สามารถปฏิเสธที่จะให้เธอเช่าบ้านได้
มีความสุขมาก!
หลินฟาน พูดว่า: “ผมแน่ใจแล้วว่าคุณไม่ได้เช่า ดังนั้น ผมจะให้คุณแทน”
หลิว ซีจี ผงะ: “ให้ฉันเช่า??” หลินฟาน บอกว่าเธอกําาลังจะย้ายไปที่ทอมสันผินนี่คือสิ่งที่เขาหมายถึง?
แต่เธอไม่สามารถที่จะอาศัยอยู่ในบ้านที่มีราคาแพง อย่างทอมสันชั้นหนึ่งได้
เมื่อคู่ จ่อเอ่อ ได้ยิน หลินฟานพูดว่า ต้องการให้หลิว ซีจี เช่าบ้านที่เธอชอบอู่จ่อเอ่อเกือบจะหายใจไม่ออก
หลินฟาน คนนี้น่ารังเกียจเกินไป เธอโกรธมาก!
โทษเธอไม่ได้ ทําไมเธอถึงคิดว่าผู้ชายที่อยู่ทั่วทุกแห่งคือเจ้าของทอมสันยี่ผิน!ถ้าเธอรู้ก่อนหน้านี้เธอคงไม่ยั่วยุหลินฟานอย่างแน่นอน
ทั้งหมดเป็นความผิดของหลินฟาน เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนรวยแต่เขากลับใส่ชุดริมทางเช่นนี้มาทําไม!“คุณหลินฉันเคยผิดมาก่อนฉันขอโทษคุณฉันชอบบ้านหลังนั้นก่อนแล้วคุณก็ให้ฉันเช่าต่อไป”
อํา จ่อเอ่อกัดฟันของเธออย่างลับๆ น้ำเสียงของเธออ่อนลงเล็กน้อยสําหรับการแสร้งทําเช่นนี้เธอชอบทํามันมาก
หลินฟาน ตอบอย่างเฉยเมย “ไม่มีการเช่าอีกต่อไป”
อํา จ่อเอ่อ เห็นว่าเธอต่ําต้อยเกินไป และหลินฟานได้ปฏิเสธเธอ เธอกระทืบเท้าด้วยความโกรธและเธอไม่มีอารมณ์จะกินอะไรอีกต่อไปดังนั้นเธอจึงหันหลังกลับและเดินออกไป
แต่ไม่นานหลังจากนั้น อู่ จ่อเอ่อ ก็หันกลับมาอย่างเงียบ ๆ อีกครั้ง และเธอก็โกรธจัดเธอหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาเงียบๆ และถ่ายรูปหลิวซีจีและหลินฟาน มานั่งรับประทานอาหารที่โต๊ะเดียวกัน
ในเวลานี้ พนักงานเสิร์ฟชื่อ เสี่ยวฉุย บังเอิญซ่อนตัวอยู่ข้าง ๆ แอบถ่ายรูปหลินฟานด้วยโทรศัพท์มือถือของเธอและบันทึกพฤติกรรมของอจ่อเอ่อ…