มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 137
“แซคหรือ? คุณลุงแซค!”
ควินตันประหลาดใจเมื่อเขาเห็นแซคที่นี่ เขาสามารถเห็นการแสดงออกบนใบหน้าของแซคในตอนนั้นได้และเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปทักทายเขา
ควินตันยังไม่ฟื้นคืนความรู้สึกนึกคิด และความสงบของเขาจากความตกตะลึงที่เขาสังเกตเห็นเมื่อครู่ได้อย่างเต็มตัว
“คุณไลล์ครับ!”
วิลสันกล่าวทักทายเขาทันที
“เป็นไงบ้าง? คุณคลอฟอร์ดอยู่ไหน?!”
แซครีบร้อนถามขึ้น
“คุณคลอฟอร์ดได้ไปที่นั่นก่อนแล้ว เขาเกรงว่าเขาจะสายเกินไป!”
วิลสันพูดอย่างร้อนรน
“อ่า! นั่นไม่ใช่เรื่องดี เร็วเข้า พาผมไปที่ที่คุณคลอฟอร์ดมุ่งหน้าไป ไม่ว่าอะไรก็ตาม จะไม่มีเรื่องเลวร้ายอะไรเกิดขึ้นกับคุณคลอฟอร์ดได้ในวันนี้!”
ขณะที่แซคพูด เขาก็ได้เรียกคนของเขาแล้วขณะที่เขาเดินออกจากประตูไป ในเวลาเดียวกัน แซคยังได้ส่งข้อความให้เจอรัลด์ก่อนอีกด้วยก่อนที่เขาจะนำเครื่องมือที่มีปุ่มสีแดงออกมาและกดลงบนปุ่มนั้น…
ควินตัน ควินน์และคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงไปตาม ๆ กัน
“อะไรนะ? คลอฟอร์ด…คุณคลอฟอร์ดงั้นหรือ?”
พวกเขาจะไม่เข้าใจว่าสิ่งนี้หมายความว่าอย่างไรได้ยังไง? คุณคลอฟอร์ดคนนั้นที่แซคกำลังกล่าวถึงดูเหมือนจะไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเจอรัลด์เอง!
เจอรัลด์คือ คุณคลอฟอร์ดเหรอ? คุณคลอฟอร์ดคือ เจอรัลด์งั้นหรือ?
ทุกคนตกตะลึง พวกเขาจะไม่เคยได้ยินชื่อของคุณคลอฟอร์ดที่ฉาวโฉ่แห่งย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ได้อย่างไร? ชื่อที่ยอดเยี่ยมของเขาได้กลายเป็นเรื่องซุบซิบกันไปแล้วในตอนนี้
ไม่มีใครคิดว่านี่จะเป็นไปได้…
ใช่! ตอนที่เจอรัลด์เดินเข้ามาในร้านขายรถ เขาดูกระวนกระวายใจมาก นอกจากนี้ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเหน็บแนมเขา เจอรัลด์ก็เมินพวกเขาไปอย่างสิ้นเชิงและเขาเพียงแค่ขับรถออกไป
และรถแลมบอร์กินีรีเวนตันคันนั้น
นั่นคือรถของเจอรัลด์!
หากพวกเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้ง เจอรัลด์ได้จัดงานเลี้ยงในห้องที่แพงมากที่สุดห้องหนึ่งในเวย์แฟร์ เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้น
เขาเป็นคนใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยมาก
พวกเขาไม่รู้มันได้อย่างไร? เจอรัลด์คือ คุณคลอฟอร์ดคนนั้น!
ควินตันแทบจะทรุดลงนั่งกับพื้น
เขายังคงไม่อยากจะเชื่อและเขาถามที่ปรึกษาการขายที่อยู่ด้านข้าง
“คุณคลอฟอร์ดที่คุณวิลสันและคุณไลล์พูดถึง คือเจอรัลด์ คลอฟอร์ดหรือเปล่า? เขาเป็นเจ้าของรถที่เขาขับออกไปเมื่อครู่เหรอครับ?”
ที่ปรึกษาด้านการขายคนนั้นพยักหน้าก่อนที่เขาจะตอบว่า “ใช่ครับ คุณไม่รู้จักเขาหรือ?”
เขารู้สึกแปลกนิด ๆ ขณะที่เขาถามคำถามสุดท้าย
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาแปลกใจมากที่จริง ๆ แล้วคนกลุ่มนี้กล้าที่จะพูดคุยกับคุณคลอฟอร์ดด้วยมารยาทเช่นนั้น เดิมทีเขาคิดว่าบางทีพวกเขาคงมีอำนาจมากกว่าเมื่อเทียบกับเจอรัลด์ แต่อย่างที่เห็น พวกเขาไม่แม้แต่จะรู้เรื่องใด ๆ เกี่ยวกับตัวตนคุณคลอฟอร์ดเลย!
“โอ้มายก๊อด!”
ควินตันตกตะลึงอย่างที่สุดในช่วงเวลานี้
ควินน์ก็ยังมีการแสดงออกที่ตึงเครียดมากยิ่งขึ้นบนใบหน้าของเธอ คนที่เธอได้เหยียดหยามและดูถูก จริง ๆ แล้วคือใครบางคนที่เธอไม่มีวันจะเทียบได้ด้วยซ้ำงั้นหรือ?
และในตอนนั้นเอง ควินน์และกลุ่มเพื่อนของเธอก็รู้สึกขุ่นมัวไปด้วยความรู้สึกมากมาย พวกเขารู้สึกอยากจะหายตัวไปและตายไปซะ
“รู้อะไรไหม ทำไมพวกเราไม่ไปดูกันล่ะ? บางที อาจจะมีคนสองคนที่ใช้ชื่อเดียวกันหรือเปล่า?” โอเวิร์ดและนาธาเนลพูดติด ๆ ขัด ๆ ขึ้นมาเกือบจะพร้อม ๆ กัน
เห็นได้ชัดว่าพวกเขายังคงปฏิเสธตัวเองและยังไม่สามารถเผชิญกับความเป็นจริงได้
“โอเค ฉันเห็นด้วย!”
“ฉันก็เห็นด้วย!”
“เร็วเข้า! มิอย่างงั้น พวกเราจะไม่สามารถตามพวกเขาทันได้!”
ควินตันปาดเหงื่อของเขาก่อนที่เขาจะจากไปอย่างรวดเร็วเพื่อไปเอารถของเขากับโฮเวิร์ด
ในทางกลับกัน เจอรัลด์ก็กำลังเหยียบคันเร่งของเขาเหมือนกับคนเสียสติ
เขาถึงฝ่าไฟแดงมาไปกว่าสิบสองที่อีกด้วย
ไม่นานหลังจากนั้น ในที่สุดเขาก็มาถึงที่สถานที่ก่อสร้างที่ยังสร้างไม่เสร็จตามที่นิเกลได้กล่าวไว้
มันได้แห้งแล้งไปแล้วและมีเพียงสิบสองชั้นเท่านั้นที่ถูกสร้างไว้ในตึกแห่งนี้ก่อนที่โครงการจะถูกทิ้งร้างเพราะปัญหาบางอย่างเกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐาน
ทางแยกของล่องน้ำของคูน้ำที่เมืองเมย์เบอร์รี่ยาวเหยียดอยู่ด้านหลังของตึกแห่งนี้
เป็นแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวมาก
รากฐานของอาคารนี้แรกเริ่มค่อนข้างจะอยู่ห่างจากพื้นผิวของน้ำ แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการพังทลายของพื้นดิน ทำให้ตลิ่งเกือบจะทอดยาวเหยียดอยู่ภายใต้อาคารในตอนนี้
ดังนั้น จึงกลายเป็นเรื่องอันตรายมากและพวกเขาจึงต้องหยุดการก่อสร้างของตึกแห่งนี้ไว้
เจอรัลด์เคยเห็นสถานที่แห่งนี้ในข่าวมาก่อน
“เจอรัลด์ ฉันไม่ได้คาดคิดว่านายจะมาเร็วขนาดนี้!”
ทันทีทันใดนั้นน้ำเสียงหนึ่งก็ดังสะท้อนมาจากชั้นบนสุดของอาคาร เป็นนิเกล ที่กำลังมองลงมาที่เจอรัลด์จากจุดสูงสุด
เจอรัลด์เต็มไปด้วยความโกรธและยังคงนิ่งเงียบ แต่แทนที่ เขาเพียงแค่ถลาขึ้นไปชั้นบนสุดของอาคาร
นิเกลยังคงสวมหมวกปีกแหลมแต่คราวนี้ดูเหมือนว่าผิวเขาจะเข้มขึ้นมาก เขายังแข็งแกร่งขึ้นมากอย่างไม่ต้องสงสัยอีกด้วย เขาสวมหนวดเคราที่ขมุกขมัวและยังดูค่อนข้างป่าเถื่อน
มีล่าอยู่ข้าง ๆ เขา นิเกลได้มัดเธอไว้อย่างหนาแน่นและเขายังปิดปากของเธอด้วยเทปกาวเอาไว้ด้วย
“วู…วู…วู…”
มีล่าส่ายหัวของเธออย่างลนลานขณะที่เธอจ้องเจอรัลด์ เธอกำลังพยายามที่จะตะโกนว่า ทำไมนายเซ่ออย่างงี้?! นายกำลังมาทำอะไรที่นี่? รีบไปซะ!!