มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 140
สถานการณ์เมื่อครู่มันมากเกินไปที่จะเข้าใจได้และเขากลัวจริง ๆ ว่าคนกลุ่มนี้จะฆ่าพวกเขาจริง ๆ
“จริงด้วย! คุณรู้ไหมว่าฉันเกือบจะได้เป็นแฟนสาวของเจอรัลด์ด้วย? คุณกล้าปฏิบัติกับฉันแบบนี้ได้อย่างไร?”
ควินน์ก็ร้องเสียงหลงขึ้นมาด้วย
เมื่อพวกเขาเห็นกลุ่มของคนที่เคารพนับถือที่กำลังรวมกลุ่มกันอยู่รอบ ๆ เจอรัลด์ก่อนหน้านี้ที่ชั้นบนสุดของอาคารนี้ พวกเขาก็ตกใจอย่างสุดขีดไปแล้ว
ควินตันและโฮเวิร์ดเงียบอยู่ตลอดเวลาขณะที่ใบหน้าของพวกเขาซีดเซียวและหวาดกลัว
“ปล่อยพวกเขาไป…”
เจอรัลด์พูดขณะที่เขาเดินลงมา
“ได้ยินที่เขาพูดไหม! เขาขอให้พวกคุณปล่อยเราไป!”
ควินน์ตะโกน
เจอรัลด์คือ คุณคลอฟอร์ดจากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่จริง ๆ เขาคือ คุณคลอฟอร์ดคนนั้นที่เป็นเจ้าของย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ทั้งหมดนี้ เขาน่าทึ่งมากเกินไปแล้ว!
การเปิดเผยที่น่าประหลาดใจทั้งหมดนี้น่าตกใจมากเกินไป!
ควินน์กำลังจะถึงขีดจำกัดสูงสุดของเธอแล้ว!
“เจอรัลด์! เจอรัลด์! ฉันรู้มาตลอดว่านายแตกต่างเมื่อเทียบกับพวกเขา ในอดีตฉันผิดเอง ฉันอยากจะได้รับความสนใจจากนายอยู่เสมอและนี่คือเหตุผลที่ทำไมฉันมักจะเยาะเย้ยถากถางนายในอดีต ความจริงแล้ว ฉันแค่ทำอย่างงั้นเพราะฉันชอบนายแต่นายไม่ได้ชอบฉันเลย!”
ควินน์เอาแต่พยายามที่จะประจบเจอรัลด์ในขณะที่เธอรีบวิ่งไปข้างหน้าของเขา
เจอรัลด์รู้สึกขนลุกไปทั่วร่างกายของเขาทันทีที่เขาได้ยินคำพูดต่างเหล่านั้นของเธอ
เชี้*! คำอธิบายแบบนี้เป็นเพียงแค่การประจบประแจงมากเกินไป ใช่ไหม? เธอมักจะเหน็บแนมและเยาะเย้ยเขาอยู่ตลอดเวลาเพราะเธออยากจะได้รับความสนใจของเขางั้นเหรอ?
“คุณคลอฟอร์ด!”
ควินตัน โฮเวิร์ด และแฟนสาวของเขาทั้งคู่ต่างก็เคารพต่อเจอรัลด์ขึ้นมาอย่างทันทีทันใด
พวกเขาเต็มใจที่จะทำตัวเคารพยำเกรงแค่ไหน?
มันถึงขนาดที่ว่าอะไรก็ตามที่เจอรัลด์อยากจะขอให้พวกเขาทำ พวกเขาก็จะเต็มใจทำมันอย่างเต็มที่!
เขาสามารถทำหรือพูดได้ตามที่เขาพอใจ ก็เหมือนกับผู้ยิ่งใหญ่ในภาพยนตร์เหล่านั้น
แต่ในตอนนั้นเอง ก็มีความคิดชั่วร้ายวูบผ่านจิตใจของเจอรัลด์
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ลึกลงไปในใจ เจอรัลด์ไม่เคยเป็นคนที่อยู่เหนือคนอื่นแบบนั้น
“คุณคลอฟอร์ด คุณวางแผนที่จะทำยังไงกับพวกเขาครับ? คุณสามารถใช้มาตรการที่จำเป็นได้เมื่อมันจำเป็น!”
แซคบอกใบ้ให้เขาจากด้านข้าง อย่าลืมว่า สถานะของเจอรัลด์ได้ถูกเปิดเผยต่อคนไม่กี่คนเหล่านี้แล้ว!
“ไม่ ไม่ ไม่! คุณคลอฟอร์ด อ่า! ไม่สิ ฉันหมายถึงเจอรัลด์ นายยังคงเป็นคนยากไร้ที่น่าสมเพช เจอรัลด์ พวกเราไม่รู้ว่านายเป็นใครและเราก็ได้ลืมเกี่ยวกับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ไปหมดแล้ว!”
ควินตันมักจะเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในบรรดาคนจำนวนมาก
เขาเข้าใจและรู้ได้ทันทีว่าแซคหมายถึงอะไร
เขาพูดด้วยความรีบร้อนในขณะที่เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเจอรัลด์ด้วยเสียงดังตุบ
“ใช่! พวกเราไม่รู้ว่าคุณคือคุณคลอฟอร์ด!”
โฮเวิร์ด และนาธาเนลก็รีบผสมลงโรงด้วย
“มันคงจะดีที่สุดหากนายสามารถลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นี่ในวันนี้ได้ มิอย่างงั้น นายจะมีปัญหามากขึ้นอย่างแน่นอนในอนาคต “เจอรัลด์พูดสั้น ๆ ก่อนที่เขาจะหันหลังกลับและจากไป
คนเหล่านี้ก็ได้แสดงท่าทีแบบนี้แล้ว ดังนั้นเจอรัลด์จึงไม่สามารถกำจัดพวกเขาทั้งหมดได้เพียงเพราะตัวตนของเขาอยู่ในสภาวะเสี่ยงอันตราย
ในที่สุดพวกเขาก็ฝ่าฟันประสบการณ์ที่น่ากลัวเช่นนี้มาได้โดยไม่มีเหตุร้ายใด ๆ เกิดขึ้น จากนั้นแซคก็คุยกับเจอรัลด์เกี่ยวกับเรื่องในตระกูลของเขาเป็นการส่วนตัว
เขาเพียงแค่สรุปความสำคัญทั่วไปแก่เขา แต่เจอรัลด์ก็ได้รู้ว่าตระกูลคลอฟอร์ดนั้นมั่งคั่งและมีอำนาจมากที่ได้สืบทอดกันมาเป็นหลายร้อยปีแล้ว พวกเขายังมีทรัพย์สินทางอุตสาหกรรมจำนวนไม่ถ้วนอยู่ในการครอบครองอีกด้วย!
สิ่งนี้ส่งผลให้ตระกูลคลอฟอร์ดมีกฏเกณฑ์และขั้นตอนที่มากมายในการสืบทอดตระกูล และทรัพย์สมบัติของตระกูลก็ยิ่งยุ่งยากขึ้นไปอีก
ตัวอย่างเช่น การทดสอบแรกก็คือตอนที่เจอรัลด์ต้องอยู่อย่างแร้นแค้นมาเป็นเวลานานกว่าสิบปี!
เจอรัลด์ยังจะต้องเผชิญกับการทดสอบที่ซับซ้อนยิ่งขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้และแซคก็แนะนำให้เจอรัลด์เตรียมพร้อมทางด้านจิตใจอย่างเต็มที่สำหรับเรื่องท้าทายเหล่านี้ด้วย
…
เจอรัลด์ไปส่งมีล่ากลับบ้านในเวลาต่อมาก่อนที่จะขับรถกลับไปที่โรงเรียนอีกครั้ง เขาหยุดรถไม่ห่างจากประตูโรงเรียนมากนัก
หญิงสาวที่น่ารักหลายคนเพ่งมองมาที่เขา
พวกเธอบางคนยังกรีดร้องออกมาเสียงดังด้วยซ้ำไป
เจอรัลด์ก็คุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดแล้ว
พูดตรง ๆ เจอรัลด์รู้สึกว่าเขาค่อนข้างเป็นไอ้เศษสวะคนหนึ่งแบบที่เขาทำอยู่ ใช่ เขาร่ำรวยแท้จริงแต่การโอ้อวดต่อหน้าทุกคนแบบนี้ยังคงทำให้เขารู้สึกอึดอัดมาก
ว่ากันตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม ไม่ว่าเจอรัลด์จะเปลี่ยนไปแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนบุคลิกและนิสัยที่เรียบง่ายและอยู่กับความเป็นจริงของเขาได้
แต่อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่กรณีที่เขาต้องขับรถสุดหรูคันนี้ของเขาไปทุกที่ในอนาคต
ดูเหมือนกับว่าเขาจะต้องซื้อบ้านสักหลังให้ตัวเองในเมืองเมย์เบอร์รี่นี้
วิธีนี้ เขาคงจะสามารถจอดรถของเขาไว้ในบ้านและมันคงจะสะดวกสำหรับเขามาก โดยไม่ได้คำนึงถึงว่าเขาต้องการจะเริ่มต้นบริษัทของตัวเขาเองหรือทำอย่างอื่นในอนาคต
ที่สำคัญที่สุดก็คือ เขาคงสามารถไปเรียน พักผ่อนและใช้ชีวิตปกติในมหาวิทยาลัยได้ตามที่เขาต้องการ ในทุก ๆ วัน!
เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ขณะที่เขานั่งอยู่บนเบาะคนขับ
ทันทีทันใดนั้น ข่าวหนึ่งชิ้นปะทุในกลุ่มแชทของห้องเรียนทันที
“ข่าวสุดช็อก! ดูนี่สิ! นี่มันน่าตกใจมากเกินไป!”
“รูปภาพ!”
“รูปภาพ!”
“…”
นักเรียนคนหนึ่งจากชั้นเรียนของพวกเขาโพสต์รูปภาพทั้งหมดที่เขาได้ถ่ายไว้ในกลุ่มแชท!