ตอนที่ 94 ท้องแล้ว
“ก็ต้องไปกินสิ ไปแสดงความยินดีที่ได้ลูกชาย!” พี่สะใภ้สี่จ้าวกล่าว จากนั้นก็เริ่มอวดเรื่องก่อนหน้านี้ต่อ หล่อนกล่าวว่า “น้องสะใภ้หก เธอรู้ไหม ที่บอกว่าลูกชายกินของเปรี้ยวลูกสาวกินของเผ็ดมีประโยชน์มากเลยนะ ตอนที่แม่ม่ายหม่าท้องก็ชอบกินของเปรี้ยวเหมือนกัน อะไรเปรี้ยวก็กินหมด โอ๊ย ตอนนี้ฉันก็ชอบกินของเปรี้ยวแบบนั้นเหมือนกัน น่าเสียดายที่ช่วงนี้หาของเปรี้ยวยาก เป็นเพราะไม่มีทางเลือกอื่น ก็เลยทำได้แค่ไปแลกพริกดองกับยายซุนมากิน”
เย่ฉูฉู่จึงตระหนักถึงความหมายในสิ่งที่พี่สะใภ้สี่จ้าวกล่าวได้ จึงกล่าวกับเธอว่า “พี่สะใภ้สี่ พี่มีแล้วเหรอคะ?”
“อะไรคือสิ่งที่เรียกว่าความเป็นไปได้ล่ะ? มีแล้วยังจะต้องคาดเดาอีกเหรอ” พี่สะใภ้สี่จ้าวสะบัดหน้าอย่างภาคภูมิใจ หล่อนเลิกคิ้วพลางกล่าวว่า “ฉันจะบอกอะไรให้ ของฉันสองเดือนเกือบจะสามเดือนแล้ว เด็กคนนี้ไม่กวนฉันเลยสักนิด ควรกินก็กินควรดื่มก็ดื่ม ไม่เหมือนกับซานหยาซื่อหยา ทำให้ฉันอ้วกแตกอ้วกแตนทุกวัน ผลที่ได้ออกมาเป็นเด็กผู้หญิงจริง ๆ ไม่แปลกใจเลยที่ผู้เฒ่าผู้แก่จะบอกว่า ลูกชายรักแม่ ฉันว่าเด็กคนนี้ต้องเป็นเด็กผู้ชายแน่นอน!”
ควรบอกว่าเป็นลูกสาวที่รักแม่ไม่ใช่เหรอ? ไม่เช่นนั้นทำไมการมีเด็กผู้หญิงถึงเรียกว่าเสื้อนวมตัวน้อยล่ะ?
ภายในใจของเย่ฉูฉู่คิดแบบนี้ แต่ก็รู้ดีว่าพี่สะใภ้สี่จ้าวอยากมีลูกชาย ก่อนหน้านี้ก็มีลูกสาวมาสองคนแล้ว หล่อนจึงตั้งตารอคอยลูกชาย
“พี่สะใภ้สี่ไปทำธุระต่อเถอะค่ะ” เย่ฉูฉู่เองก็ไม่ได้รั้งหล่อนไว้
พี่สะใภ้สี่จ้าวอารมณ์ดีมาก หล่อนยืดท้องและดึงเย่ฉูฉู่ไว้ กล่าวสองประโยคว่า “น้องสะใภ้หก เธอดูสิ ท้องของฉันแหลมไหม? ฉันจะบอกให้นะ ถ้าท้องแหลมคือเด็กผู้ชาย แต่ถ้าท้องกลมคือเด็กผู้หญิง”
เย่ฉูฉู่มองดูท้องของหล่อน หน้าหนาวใส่เสื้อหนาขนาดนี้ จะมองออกได้อย่างไรว่าท้องเป็นลักษณะไหน? แต่ถึงแม้จะเป็นฤดูร้อน ตั้งครรภ์ช่วงเดือนนี้ก็ยังมองไม่ออกอยู่ดี
“พี่สะใภ้สี่ พี่จะไปบ้านยายซุนไม่ใช่เหรอคะ รีบไปเถอะ ฉันจะกลับห้องแล้ว หนาวเกินไปแล้ว” เย่ฉูฉู่กล่าว
พี่สะใภ้สี่จ้าวไม่ได้สนใจนิสัยที่เย็นชาของเธอ หล่อนรู้สึกว่าน้องสะใภ้หกคนนี้กำลังอิจฉาตนอยู่ ถึงอย่างไรก็แต่งเข้ามานานแล้วแต่ยังไม่มีความคืบหน้า ส่วนเจ้าหกนั่นก็ใช้ชีวิตแย่ขนาดนั้น ชีวิตนี้ต้องไม่มีลูกชายแน่นอน!
เย่ฉูฉู่มองแผ่นหลังของพี่สะใภ้สี่จ้าวที่มีท่าทางกระฉับกระเฉงแล้วได้แต่ส่ายหน้า แต่ก็หวังว่าพี่สะใภ้ของเธอจะได้ลูกชายจริง ๆ หวังว่าอีกฝ่ายจะสมปรารถนา ไม่เช่นนั้นลูกสาวสามคน…คงถูกหล่อนปฏิบัติอย่างเลวร้าย
จ้าวเหวินเทากลับมาตอนค่ำ ทั้งสองรับประทานอาหารอาบน้ำเสร็จแล้วจึงนอนบนเตียงเพื่อเตรียมตัวนอน เย่ฉูฉู่บอกเรื่องที่ตัวเองอาเจียนในตอนเช้าให้ฟัง บอกว่าอยากไปหาหมอที่มณฑลในวันพรุ่งนี้
จ้าวเหวินเทารีบกล่าวว่า “ภรรยา คุณมีแล้วเหรอ?”
เย่ฉูฉู่กล่าว “ฉันก็ไม่แน่ใจ เพิ่งได้ยินจากที่พี่สะใภ้สามบอกน่ะค่ะ”
“ต้องมีแล้วแน่นอนเลย ไม่งั้นคุณจะรู้สึกอยากอ้วกได้ไงล่ะ” จ้าวเหวินเทากล่าวอย่างมีความสุข เขารู้สึกว่าลูกชายคนนี้เลือกได้ถูกที่ถูกเวลาจริง ๆ ครอบครัวเพิ่งหาเงินได้ก็มาแล้ว แบบนั้นต้องปฏิบัติต่อลูกชายให้ดี เขากล่าวว่า “ภรรยา คุณอยากกินอะไรไหม?”
เย่ฉูฉู่กล่าว “ฉันไม่ค่อยอยากอาหารเท่าไหร่ ไม่มีอะไรที่อยากกินเป็นพิเศษ แต่พรุ่งนี้คุณมีเวลาว่างไหม? พาฉันเข้าอำเภอไปหาหมอหน่อยสิคะ?”
“ไม่มีเวลาก็ต้องมีแล้วล่ะ พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปเอง!” จ้าวเหวินเทากล่าวอย่างมีความสุข “ภรรยา ครั้งนี้พวกเราจะต้องคลอดเด็กผู้ชายตัวจ้ำม่ำแน่นอนเลย!”
เย่ฉูฉู่เงยหน้ามองเขาพลางกล่าว “แล้วถ้าเป็นเด็กผู้หญิงล่ะ?” ดูไม่ออกเลยว่าจ้าวเหวินเทาก็อยากได้ลูกชายเหมือนกัน?
“ลูกสาวก็ดีเหมือนกันนะ” จ้าวเหวินเทากล่าวอย่างไม่ลังเล “สวยเหมือนคุณไง เป็นเสื้อนวมตัวน้อยของพวกเรา แต่ผมรู้สึกว่าลูกคนแรกเป็นลูกชายดีกว่านะ แบบนี้หลังจากนี้เขาจะได้ปกป้องน้องสาวของเขาได้ไง ภรรยาคุณคิดว่าไงล่ะ?”
เย่ฉูฉู่จึงกล่าวเห็นด้วย “พรุ่งนี้ไปตรวจกันเถอะค่ะ ไม่รู้ว่าจะออกมาเป็นยังไงบ้าง”
จ้าวเหวินเทายิ้มอย่างพึงพอใจพลางหอมภรรยา ใครจะมีชีวิตที่สุขสันต์อย่างเขาบ้าง? มีรายได้ทุกวัน แถมตอนนี้ก็มีลูกอีก ชีวิตสวยงามเกินไปแล้ว
แต่เขานึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้จึงถามว่า “ภรรยา ถ้ามีลูกแล้วก็ทำเรื่องแบบนั้นไม่ได้แล้วสิ?”
เย่ฉูฉู่กล่าวอย่างเคร่งขรึม “ใช่ค่ะ!”
ก่อนหน้านี้ไม่รู้ว่าตัวเองมีเด็กอยู่ในท้อง จึงปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจ จริง ๆ แล้วตัวเธอเองก็หลงใหลและสนุกกับสิ่งนี้มาก แต่ตอนนี้มีลูกแล้ว ย่อมต้องควบคุมไว้
ช่วงเวลานี้ลูกเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
จ้าวเหวินเทาถอนหายใจอย่างเศร้าสร้อย “คุณพระคุณเจ้า มันต้องใช้เวลานานแค่ไหนกัน?”
“หลังจากคลอดแล้วน่ะค่ะ” เย่ฉูฉู่ใจเย็นอย่างยิ่ง
“หา? ภรรยา แล้วพวกเราจะทำยังไงดีล่ะ” จ้าวเหวินเทาทำท่าทางราวกับว่าชีวิตของเขาจบสิ้นแล้ว
“พอได้แล้ว รีบนอนเถอะค่ะ” เย่ฉูฉู่หัวเราะ
เช้าวันรุ่งขึ้น จ้าวเหวินเทากลับไปที่บ้านพ่อตาก่อน เขาบอกกับเย่หมิงเป่ยว่าวันนี้ขอหยุด เขาจะพาภรรยาไปตรวจ เพราะอาจจะตั้งครรภ์แล้ว
เย่หมิงเป่ยย่อมเห็นด้วย และให้เขายืมรถสามล้อเครื่องยนต์ขับกลับมา
โจวหมิ่นกำลังวางแผนกลับไปนอนที่เตียง เมื่อเห็นเข้ากลับมาอีกครั้ง จึงถามว่า “ทำไมถึงกลับมาล่ะคะ?”
“เหวินทาวพาฉูฉู่เข้าอำเภอไปหาหมอ วันนี้ไม่ออกไปแล้ว” เย่หมิงเป่ยกล่าว
“ฉูฉู่เป็นอะไรคะ?” โจวหมิ่นรีบถาม
“ไม่มีอะไรหรอก หล่อนอาจจะมีลูกแล้ว” เย่หมิงเป่ยกล่าวด้วยเสียงแฝงความอิจฉา
เมื่อได้ยิน โจวหมิ่นก็อิจฉาขึ้นมาทันที
เย่หมิงเป่ยมองดูภรรยาของตัวเอง ก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบเช่นกัน กล่าวปลอบโยนไปว่า “ภรรยา พวกเราไม่ต้องไปอิจฉาหรอก สุขภาพของพวกเรายังแข็งแรงขนาดนี้ ไม่ช้าก็เร็วเดี๋ยวก็มาแน่นอน”
โจวหมิ่นพยักหน้าจากนั้นจึงขึ้นเตียง เย่หมิงเป่ยก็ขึ้นเตียงโดยไม่กล่าวอะไร
สักพักก็มีเสียงหัวเราะคิกคักออกมาจากใต้ผ้าห่ม ผ้าห่มเริ่มขยับขึ้น ๆ ลง ๆ ทั้งยังมีเสียงครางเบา ๆ ดังออกมา
ต่อให้เป็นกลางวันแสก ๆ แบบนี้ พวกเขาก็ไม่ได้รู้สึกละอายใจอะไร
ทางด้านเย่ฉูฉู่ เธอได้ไปที่โรงพยาบาลในอำเภอเพื่อตรวจร่างกายกับจ้าวเหวินเทาแล้ว
ในที่สุดก็มาถึงโรงพยาบาลประจำอำเภอ แม้ว่าสภาพของโรงพยาบาลในขณะนี้จะย่ำแย่ แต่คนกลับไม่พลุกพล่านเหมือนอนาคต ตรวจร่างกายเสร็จไม่นานผลก็ออกมา
เย่ฉูฉู่ตั้งครรภ์แล้วจริง ๆ นี่ไม่ใช่ภาพลวงตา เธอท้องมาได้หนึ่งเดือนกว่าแล้ว
“สหายหญิง วันธรรมดาต้องใส่ใจร่างกายตัวเองให้มาก ๆ นะ ท้องมาหนึ่งเดือนกว่าแล้วยังไม่รู้ตัวเลยเหรอคะ?” แพทย์หญิงมองเย่ฉูฉู่ที่อยู่ตรงข้าม “ภายในสามเดือนนี้เป็นช่วงเวลาที่แท้งง่ายที่สุด”
เย่ฉูฉู่ย่อมตั้งใจฟัง เธอพยักหน้าพลางกล่าว “คุณหมอคะ หลังจากนี้ฉันจะใส่ใจตัวเองค่ะ”
“คุณก็เหมือนกัน ทำไมถึงไม่ใส่ใจภรรยาของตัวเองเลย หล่อนตั้งครรภ์แล้ว เรื่องใหญ่ขนาดนี้ คุณเองก็ไม่รู้สักนิดเลยเหรอ?” แพทย์หญิงเห็นท่าทางน่ารักของเย่ฉูฉู่ แค่มองก็รู้ว่าไม่เข้าใจอะไรเลย จึงหันไปกล่าวกับจ้าวเหวินเทา
จ้าวเหวินเทาเอาแต่ยิ้มยิงฟัน “ที่คุณหมอพูดก็คือ ผมประมาทเลินเล่อ ไม่ดูแลภรรยาของตัวเองให้ดีสินะครับ ผมจะจำ จะจำใส่ใจเลยครับ!”
แพทย์หญิงเห็นคู่รักทั้งสองเป็นแบบนี้จึงแอบจนปัญญา แต่ก็กล่าวอย่างจริงจัง “นี่เป็นลูกคนแรก มีความสำคัญมาก พวกคุณต้องใส่ใจในทุก ๆ ด้านให้มากขึ้นนะ!”
เย่ฉูฉู่ถามอย่างไม่อาย “คุณหมอคะ ต้องใส่ใจเรื่องอะไรบ้างเหรอ?”
จ้าวเหวินเทาก็รีบกล่าวว่า “คุณหมอครับ ต้องกินของบำรุงอะไรบ้าง?”
………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
พี่สะใภ้สี่ท้องแน่เหรอคะ ไม่ใช่ว่าท้องลมนะคะ
เดี๋ยวคลอดลูกแล้วก็ได้ทำต่อน่าพ่อกระต่าย อดทนไปนะ เก้าเดือนเอง
คนคลั่งรักสองคู่นี้ไม่มีใครยอมใครเลยจริง ๆ เห็นอีกคู่มีลูกแล้วมันยอมไม่ได้สินะ
ไหหม่า(海馬)