ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 160

ไม่จำเป็นต้องพูดถึง ไวแอตต์ เจค และเซซิเลียต้องการให้ฮาร์วีย์ตาย ๆ ไปซะ ทำไมพวกเขาต้องคิดจะช่วยฮาร์วีย์ในตอนนี้ด้วยล่ะ?

นอกจากนี้คนอื่น ๆ ยังกระตือรือร้นที่จะประมูลอีกครั้งเนื่องจาก “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” มีชื่อเสียงมากจนมีผู้คนมากมายที่ต้องการมัน

ในขณะนั้นชายหนุ่มในชุดสูทเดินออกมาจากหลังเวทีพร้อมกับบอดี้การ์ดสองสามคน

“มิสเตอร์คลาวด์…” ผู้ดำเนินการประมูลถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นชายหนุ่ม นี่คือ จู๊ดแห่งเดอะคลาวด์ ผู้รับผิดชอบการประมูลและเขารับรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้

จู๊ดมองมองไปรอบ ๆ ห้องก่อนจะนั่งลงที่ฮาร์วีย์และยิ้มให้ “คุณผู้ชาย ผมได้ยินมาว่าคุณช่วยระบุความถูกต้องของ “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” เพื่อแสดงความขอโทษเราจะจ่ายค่าการประเมินให้คุณหนึ่งแสนห้าหมื่นสองพันดอลลาร์ อย่าปฏิเสธเลย”

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย จู๊ดต้องการจะสื่ออะไร? ให้เงินค่าประเมินเขา? เขาช่างหาทางออกได้อย่างไร้ยางอาย

มันพอจะเข้าใจได้ เพราะนี้เป็น ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี ท้ายที่สุดนี่คือผลงานชิ้นเอกของแท้

ไวแอตต์ยิ้มหลังจากได้ยินแบบนั้นและพูดว่า “มิสเตอร์คลาวด์ ทำไมคุณถึงสุภาพกับลูกเขยไร้ค่าคนนี้? เขาเพียงแค่ประมูล “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ในราคาสิบห้าดอลลาร์ ตลกใช่ไหมครับ?”

จู๊ดขมวดคิ้วและเหลือบมองไวแอตต์ ‘เขาพูดแบบนั้นเพื่ออะไร? เขาไม่รู้หรือว่าการประมูลนี้ต้องรักษาชื่อเสียงขนาดไหน? ฉันมาที่นี่เพื่อจัดการเรื่องนี้แล้วทำไมเขาถึงยังพูดถึงเรื่องนี้? เขาต้รนหาที่จะตายหรือ?

อย่างไรก็ตาม “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” มีค่ามากและตระกูลคลาวด์ก็ไม่กล้ายุ่งกับบุคคลที่อยู่เบื้องหลังภาพวาดนี้ แม้ว่าจู๊ดจะอึดอัด แต่เขาก็ยังต้องหาทางเอา “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” กลับคืนมาให้ได้

จู๊ดยิ้มขณะที่คิดเรื่องนี้และพูดต่อว่า “คุณผู้ชาย ถ้าคุณคิดว่าค่าประเมินหนึ่งแสนห้าหมื่นสองพันดอลลาร์นั้นต่ำเกินไป คุณก็สามารถตั้งราคาได้เช่นกัน เราจะพิจารณาอย่างอีกที”

ฮาร์วีย์มองไปที่จู๊ดและพูดช้าๆ “มิสเตอร์คลาวด์ให้ความชัดเจนหน่อยสิครบ ผมมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมในการประมูลของคุณเพื่อซื้อของไม่ใช่เพื่อมาประเมินความถูกต้องของสิ่งของ ผมซื้อและจ่ายเงินให้กับ “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” แล้ว”

“จริงหรือ!”

ทุกสายตาจดจ่อมาที่เขาทันที

‘ไอ้สารเลวคนนี้ไม่กลัวตายเลยหรือไง! เขาต้องการเอา “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ไปด้วยเงินเพียงสิบห้าดอลลาร์จริงหรือ?

‘แม้ว่าคลาวด์จะผิดในเรื่องนี้ แต่พวกเขาก็ให้โอกาสที่ยุติธรรมแก่คุณแล้ว คุณลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ได้ค่าประเมิน คุณยังต้องการอะไรอีก? คุณควรจะเงียบปากไปซะ’

รอยยิ้มของจู๊ดชะงักค้างบนใบหน้าของเขา เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์ครู่หนึ่งจากนั้นก็ยิ้มกว้างและพูดว่า “คุณพูดอะไร? ผมไม่ค่อยได้ยินคุณ”

แมนดี้เริ่มรู้สึกกังวล เธอดึงฮาร์วีย์มาข้าง ๆ และพูดด้วยเสียงแผ่วเบา “ลืม ๆ มันไปเถอะฮาร์วีย์ เป็นไปไม่ได้ที่จะได้ “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” ในราคาสิบห้าดอลลาร์หรอก…”

แมนดี้กังวลมากว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้นกับฮาร์วีย์ คลาวด์เป็นตระกูลที่มีความสามารถและโดดเด่นจากเมืองต่างจังหวัด ทุกคนพยายามทำตัวดีมาเสมอ ใครจะกล้ายุ่งกับพวกเขา?

ยิ่งไปกว่านั้นฮาร์วีย์ไม่มีเบื้องหลังและเป็นลูกเขยทีไม่มีอะไรเลย หากเขายั่วยุตระกูลที่มีเกียรติเช่นนี้เขาก็มีแต่จะสร้างความเดือดร้อนให้กับตัวเอง

ดวงตาของจู๊ดเย็นชา ไอ้สารเลวคนนี้ไม่รู้จะไสหัวไปเมื่อไหร่! เขาไม่รู้หรือว่าเดอะคลาวด์สามารถฆ่าเขาได้ถ้าพวกเขาต้องการ?

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ ไม่แม้แต่จะสะทกสะท้านไปกับรังสีอมะหิดของจู๊ด แต่เขามองไปที่จู๊ดและพูดอย่างจริงจังว่า “ผมบอกว่าผมประมูล “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” แล้ว มันเป็นของผมแล้ว มิสเตอร์คลาวด์คุณเข้าใจไหม? แน่นอนถ้าคุณชอบสินค้าของผม คุณสามารถเสนอราคาของคุณได้ ผมยินดีที่จะพิจารณาหากมันยุติธรรม”

ตั้งราคา?

จู๊ดหัวเราะเยาะ ในฐานะสมาชิกของตระกูลเดอะคลาวด์เขาไม่เคยพบใครที่กล้าต่อล้อต่อเถียงกับเขา เขาตอบอย่างเย็นชาว่า “ก็ดี คุณแส่หาเรื่องเองนะ เรารับประกันความปลอดภัยของคุณที่นี่ แต่เมื่อคุณออกไปจากที่นี่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องของเรา”

เห็นได้ชัดว่าเป็นการข่มขู่

การประมูลที่นี่มีกฎของตัวเอง หากการประมูลถูกปฏิเสธ มันจะทำลายชื่อเสียงของเดอะคลาวด์ อย่างไรก็ตามอย่างที่จู๊ดบอกถ้ามีคนเอาของออกไปจากที่นี่แล้วเกิดอะไรขึ้นข้างนอกมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขา

ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดอะไรแต่ในขณะที่แมนดี้เป็นกังวล เธอรีบพูดว่า “มิสเตอร์คลาวด์ อย่าถือสาเขาเลย ตอนนี้เขายังไม่รู้ตัว เขากำลังรู้สึกผิดหวัง ฉันจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้นเอง”