บทที่ 160 ประมวลเทพยุทธ์ของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อ กําราบจอมจักรพรรดิมิมรณะด้วยมือ

จอมบงการเทพยุทธ์

บทที่ 160 ประมวลเทพยุทธ์ของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อ กําราบจอมจักรพรรดิมิมรณะด้วยมือ

ในทันใดนั้น จอมจักรพรรดิมิมรณะก็พูดขึ้นทําให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต่างตกใจอย่างอดไม่ได้!

และสิ่งมีชีวิตของเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนก็ยิ่งลังเลมากขึ้น

จอมจักรพรรดิมมรณะกําลังพูดถึงอะไร?

เขาพูดถึงอู๋จื่ออาจจะเป็นจอมจักรพรรดิอู๋จื่อจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ใช่หรือไม่?!

“ฮ่าฮ่า! นั่นคือจอมจักรพรรดิอู๋จื่อ!ข้าสัมผัสได้ถึงกระแสพลังของจอมจักรพรรดิ!”

กระแสพลังนั้นแตกต่างจากสรรพชีวิตของเผ่าพันธุ์หมื่นเซียน แต่จักรพรรดิดก็ดูตื่นเต้นเป็นอย่างมากและลูกตาของเขาก็กลอกกลิ้งไปมาราวกับระฆังสําริด

มันรู้สึกได้ สัมผัสได้ถึงกระแสพลังของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อ!

โลงศพโบราณของจอมจักรพรรดิสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง สลัดหมอกควันที่ล้อมรอบและแสงสีทองส่องประกายก็พุ่งออกมา

ในเวลานี้ ผู้คนพากันค้นพบว่าด้านหน้าโลงศพของจอมจักรพรรดินี้ที่สงสัยว่าฝังร่างของจอมจักรพรรดิมิมรณะนั้นมีม้วนคัมภีร์โบราณสีทองเปล่งประกายประทับอยู่ด้านบนของโลงศพ!

และตอนนี้ ม้วนคัมภีร์โบราณกําลังเปล่งแสงสีทองสดใสและมีเสียงกรีดร้องออกมาราวกับว่ามันกําลังฟื้นคืนชีพอีกครั้งพร้อมกับโลงศพ!

ม้วนคัมภีร์โบราณนั้นสว่างไสว ราวกับทํามาจากทองคํา

และในตอนนี้มันสั่นอย่างรุนแรงเปล่งประกายแสงศักดิ์สิทธิ์อันหาที่เปรียบมิได้ทั้งศักดิ์สิทธิ์และกว้างใหญ่ไพศาลทําให้ผู้คนไม่ สามารถมองไปที่แสงนั้นได้โดยตรงอดไม่ได้ที่จะบูชามันและแม้แต่บดบังแรงกดดันของจอมจักรพรรดิมิมรณะ

“มันกลายเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่กดดันต่อสถานที่แห่งนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่มีกระแสพลังของจอมจักรพรรดิ!”

มาก

จักรพรรดิ เบิกตากว้างขึ้น เมื่อมองไปที่ม้วนคัมภีร์โบราณสีทองเขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่าง

“ม้วนคัมภีร์โบราณสีทองนี้คืออะไร?”

หยุนรั่วซีอดไม่ได้ที่จะถาม

ม้วนคัมภีร์โบราณสีทองนี้ช่างร้ายกาจเสียจริง ตอนนี้มันปล่อยความผันผวนของพลังยุทธ์ระดับสุดยอดออกมา และความยิ่งใหญ่และความน่าสะพรึงกลัวนั้นรุนแรงอย่างมาก!

เผ่าพันธุ์มนุษย์อื่นๆอีกมากมายก็มองไปด้านข้างเช่นกันมองไปที่จักรพรรดิด่าเพราะต้องการหาค่าตอบจากเขา

“นี่คือประมวลเทพยุทธ์ของจอมจักรพรรดิที่ได้จอมจักรพรรดิอู๋จื่อจัดสร้างเป็นการส่วนตัว!”

ในอดีต จอมจักรพรรดิอู๋จื่อครองพิภพกวาดล้างไปทั่วทุกสารทิศ เขย่าสวรรค์และโลกแต่ไม่เคยพบผู้เป็นนิรันดร์ในตํานาน

จอมจักรพรรดิได้เสียสละเวลาจัดสร้างสมบัตินี้ด้วยตัวเอง และตั้งชื่อมันว่าประมวลเทพเพื่อใช้

กําราบเหล่าผู้เป็นนิรันดร์

แต่น่าเสียดายที่จอมจักรพรรดิได้เดินทางไปทั่วสวรรค์ทั้งเก้าและลงไปโลกใต้พิภพเพื่อ

ค้นหาผู้แข็งแกร่งแต่เขาก็ไม่เคยพบผู้อยู่ยงคงกระพันเขาได้ใช้สิ่งนี้สังหารจอมจักรพรรดิที่มีมีผู้ใดเทียบของพิภพไปมากมายดังนั้นต่อมาเขาจึงเปลี่ยนชื่อเป็นประมวลเทพยุทธ์จักรพรรดิดพูดอย่างไม่อ้อมค้อม เนื้อหาในประโยคทําให้เผ่าพันธุ์มนุษย์ทุกคนอ้าปากค้าง

และแม้แต่เผ่าพันธุ์หมื่นเซียนก็อดไม่ได้ที่จะมองและรู้สึกตกใจ

สมบัติที่สร้างโดยจอมจักรพรรดิอู๋จื่อเพื่อต้องการกําราบเหล่าผู้เป็นนิรันดร์งั้นรึ?

จอมจักรพรรดิอู๋จื่อมีความกล้าหาญและความภาคภูมิใจแม้แต่ผู้เป็นนิรันดร์ในตํานานเขาก็ไม่

ได้สนใจและต้องการกําราบพวกเขาดังนั้นเขาคือผู้เป็นนิรันดร์ผู้ทรงอํานาจอย่างแท้จริง! “ประมวลเทพยุทธ์เป็นสมบัติที่จอมจักรพรรดิอู่จื่อเสียสละเวลาจัดสร้างขึ้นเมื่อพลังศักดิ์สิทธิ์ นี้ฟื้นฟูขึ้นก็เทียบเท่าได้กับมือข้างหนึ่งของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อได้กําราบที่แห่งนี้และจอมจักรพรรดิที่มิมีผู้ใดเทียบและสิ่งมีชีวิตโบราณทั้งหมดต่างไร้ค่าพวกเขาทั้งหมดล้วนถูกกําราบ!”

จักรพรรดิค่ากล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“เทียบเท่ากับมือของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อได้กําราบที่แห่งนี้…”

ทุกคนต่างก็ตกใจจอมจักรพรรดิอู๋จื่อที่ลึกลับและไม่ธรรมดานั้นดูเหมือนว่าเขาจะอยู่เหนือจอมยุทธ์ระดับสุดยอดด้วยมือข้างเดียวของเขาสามารถกําราบที่นี่และสามารถจินตนาการถึงพลังอันยิ่งใหญ่ของเขาได๋!”อย่างไรก็ตามท่าไมประมวลเทพยุทธ์ของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อถึงประทับไว้บนโลงศพโบราณที่ถูกสงสัยว่าฝังจอมจักรพรรดิมิมรณะ…”

เย่หลิงเสวี่ยพึมพํากับตัวเองหลังจากนั้นก็เหมือนกับกําลังคิดอะไรบางอย่างและทันใดนั้นก็มีความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของนาง

และสีหน้าของคนอื่นๆ ก็คล้ายกับเย่หลิงเสวี่นเช่นกัน

ดูเหมือนพวกเขาทั้งหมดจะคิดอะไรบางอย่างประมวลเทพยุทธ์อยู่ที่นี่ มันคือลายมือของอดีตจอมจักรพรรดิอู๋จื่อเขาได้กําราบจอม จักรพรรดิมมรณะงั้นรึ?!

“เป็นไปไม่ได้! จอมจักรพรรดิมิมรณะผู้ครองสวรรค์ เผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างอู๋จื่อจะมีความแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไรและจะกําราบจอมจักรพรรดิมิมรณะด้วยมือเดียวงั้นรึ?น่าขันสิ้นดี!”

สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนก็คิดเรื่องนี้เช่นกัน แต่พวกเขาก็ไม่อยากยอมรับหรือปฏิเสธที่จะยอมรับมัน

พวกเขาเพียงให้ความเคารพนับถือจอมจักรพรรดิมิมรณะให้เป็นสิ่งมีชีวิตสูงสุดของเผ่าพันธุ์หมื่นเซียน

ถ้าพวกเขายอมรับในตอนนี้ไม่เท่ากับว่าเป็นการยอมรับว่าจอมจักรพรรดิมิมรณะยังห่างไกล

จากการเป็นคู่ต่อสู้ของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อหรอกหรือ?

“เจ้าปีศาจสุนัขจะไปรู้อะไรมันก็แค่ทําให้ผู้อื่นสับสนเท่านั้น!”

องค์ชายหยวนยิ้มหยัน และคัดค้านอย่างเด็ดขาด

ลูกของจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนอื่นๆก็ส่ายหน้าเช่นกันและไม่อยากจะเชื่อว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างอู๋จื่อจะมีพลังอันศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปได้ทําลายความคิดของพวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัยและทําลายความ

ภาคภูมิใจและการดูหมิ่นทั้งหมดในหัวใจของพวกเขา!

ม้วนคัมภีร์โบราณสีทองสั่นและทั่วทั้งคัมภีร์นั้นก็มีแสงเปล่งประกายพร่างพรายและทันใดนั้นแสงสีทองก็พุ่งออกมากระทบกับร่างของจอมจักรพรรดิมิมรณะที่ยืนอยู่หน้าโลงศพโบราณทําให้

ร่างกายของเขาสั่นคลอนอย่างรุนแรง

“อู๋จื่อ……..มันจะมากเกินไปแล้ว!”

จอมจักรพรรดิมิมรณะโกรธจัดดึงดูดพลังศักดิ์สิทธิ์หมื่นวิถีสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงต่อสู้กับแสงสีทองและพยายามท่าลายมัน

แต่แล้ว กระแสพลังที่เล็ดลอดออกมาจากประมวลเทพยุทธ์นั้นเริ่มรุนแรงมากขึ้นและการไล่ล่าก็กําลังจะเคลื่อนออกไปราวกับว่าพวกเขากําลังพยายามจะหลุดออกจากโลงศพโบราณ

ทั่วทั้งสามพันเขตแดนเมื่อทะลุผ่านสวรรค์ชั้นที่เก้ามีความศักดิ์สิทธิ์อันเป็นนิรันดร์ไหลเวียนราวกับว่ามันเป็นการขับเคี่ยวกับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์และการปรากฎของฟ้าดิน!

ฮิม!

มือสีทองขนาดใหญ่ โผล่ออกมาจากความว่างเปล่า ทลายท้องฟ้ากวาดข้ามสวรรค์พลังอันมหาศาลและมือได้เอื้อมออกครอบคลุมร่างของจอมจักรพรรดิมิมรณะโดยตรง!

มือสีทองขนาดใหญ่ตกลงมา กระแสพลังของจอมยุทธ์ระดับสุดยอดแพร่กระจายออกเหมือนกับการฟื้นคืนของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อ และด้วยมือเดียวของเขาก็สามารถทําลายทุกสิ่งในพิภพและกําลังทําลายจักรวาลอันเป็นนิรันดร์!

“บูม!”

จอมจักรพรรดิมมรณะโกรธจัดและกําลังจะโต้ตอบ เขาต้องการขับเคี่ยวกับมือสีทองขนาดใหญ่นี้

แต่ทุกอย่างก็ไร้ประโยชน์ มือสีทองขนาดใหญ่ได้บดขยี้ และไม่มีอะไรจะสามารถต้านทานเขาได้การต่อต้านทั้งหมดได้พังทลายหายไปอย่างไร้ความปรานีและพละกําลังอันแข็งแกร่งก็กดลง

บนศีรษะของจอมจักรพรรดิมิมรณะและบดขยี้เขาโดยตรงจนไม่สามารถยกศีรษะขึ้นได้!

“จักรพรรดิผู้นี้ได้กล่าวไปแล้ว! การฟื้นคืนมาของประมวลเทพยุทธ์ ก็เทียบเท่ากับมือหนึ่งของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อได้กําราบที่แห่งนี้ และตัวตนที่ไม่มีใครสามารถเทียบได้นั้นไม่มีผู้ใดคู่ควรที่จะได้เห็น!”

ได!

เมื่อเห็นฉากของจอมจักรพรรดิมิมรณะที่ถูกกําราบ จักรพรรดิดําก็คํารามด้วยความตื่นเต้น

ประมวลเทพยุทธ์ในตอนนี้ แสดงให้เห็นถึงพลังศักดิ์สิทธิ์ของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อเพียงมือเดียวก็ทําลายทุกอย่างและบดขยี้จอมจักรพรรดิมิมรณะจนเขาไม่สามารถเงยหน้าขึ้น

PS: ขอโทษครับ ลงผิดเวลาวันนี้