บทที่ 201 เทือกเขาจิ่วเฟิง
พลิกฝ่ามือ หลัวซิวหยิบเหล็กปกป้องข้อมือทองสัมฤทธิ์อีกอันออกจากแหวนเก็บของ และสวมซ้อนไว้บนข้อมือขวาของเขา
สนับข้อมือแรงโน้มถ่วงสามอันซ้อนทับ และแรงโน้มถ่วงที่เขาต้องแบกรับก็เพิ่มขึ้นเกือบสิบเท่าในทันใด!
สนับข้อมือแรงโน้มถ่วงตัวที่สามถูกเปิดการใช้งาน หลัวซิวรู้สึกว่าตนเองเตี้ยลงอย่างกะทันหัน และดินใต้ฝ่าเท้าของเขาถูกเหยียบย่ำลงไปจนกลายเป็นหลุม
แรงดึงดูดหกเท่าและแรงดึงดูดสิบเท่าอาจดูคล้ายกัน แต่จริงๆ แล้วต่างกันมาก
เพื่อให้บรรลุผลการฝึกฝน หลัวซิวไม่ได้ใช้พลังจิตแท้เพื่อต่อต้านแรงโน้มถ่วง เขายังคงเดินหน้าต่อไป ทุกครั้งที่เขาก้าวหนึ่งก้าว ก็จะเกิดหลุมใต้ฝ่าเท้า ซึ่งทำให้ทุกคนที่สัญจรไปมาบนท้องถนนดูประหลาดใจ
ในสภาวะกดดันนี้ ใช้เวลาไม่นานนักหลัวก็รู้สึกเหนื่อยมาก ประกอบกับอากาศร้อนในขณะนี้ เมื่อเขาเดินไปถึงหมู่บ้านเล็กๆในเมืองหนึ่งก่อนฟ้ามืด เขาก็ใกล้จะหมดแรง เหงื่อออกเต็มร่าง สีหน้าทรุดโทรม
หมู่บ้านนี้เรียกว่าหมู่บ้านชิงเฟิง ซึ่งอยู่ภายใต้เขตการปกครองหยุนหลง
เทือกเขาจิ่วเฟิง ได้ชื่อนี้เพราะเทือกเขามีลักษณะคล้ายยอดเขาสีเขียวสูงตระหง่าน 9 ยอด และเทือกเขา 5 ยอดนั้นตั้งอยู่ในเขตการปกครองหวู่เฟิงและเขตการปกครองหวู่เฟิงก็มีชื่อเสียงเพราะเหตุนี้เช่นกัน
ยอดเขาอีกสี่ยอด ตั้งอยู่ในเขตการปกครองหยุนหลง
เทือกเขาจิ่วเฟิงกว้างใหญ่มากกว่าเทือกเขากวนเหลย และยิ่งอันตรายกว่าด้วย
เนื่องจากหมู่บ้านชิงเฟิงตั้งอยู่ในเทือกเขาจิ่วเฟิง จึงกลายเป็นสถานที่ชุมนุมของนักล่า ร้านอาหารทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก ก็มีการพูดคุยกันอย่างไร้ความเกรงกลัวของพวกนักล่าเป็นบางครั้ง
เทือกเขาจิ่วเฟิงกว้างและอันตรายกว่าเทือกเขากวนเล่ย
เนื่องจากเมืองชิงเฟิงตั้งอยู่ในเทือกเขาจิ่วเฟิงจึงกลายเป็นสถานที่ชุมนุมของนักล่าโดยธรรมชาติ ในร้านอาหาร ทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก บางครั้งก็มีการพูดคุยกันอย่างไร้ยางอายของนักล่า
ตัวอย่างเช่น หญิงสาวร้านบริการด้านร่างกายผู้ใดหน้าตาน่ารักและเอวอ่อน? ร้านอาหารร้านไหนที่เหล้าแรง? เจออสูรอะไรในเทือกเขาจิ่วเฟิง มีประสบการณ์แปลกประหลาดอย่างไร?
ในประเทศเทียนหวู กลุ่มจอมยุทธ์ที่ใหญ่ที่สุดคือนักล่า!
เนื่องจากแรงโน้มถ่วงแบบทำลายล้างเกือบสิบเท่า สถานะของหลัวซิวในขณะนี้ทรุดโทรมมากจริงๆ ดังนั้นเมื่อเขาปรากฏตัวในหมู่บ้านชิงเฟิง ผู้คนที่เดินอยู่บนถนนก็อดไม่ได้ที่จะมองด้วยความสงสัย
ก้าวของเขาช้า ดูเหมือนว่าทุกย่างก้าวต้องใช้กำลังเป็นอย่างมาก
หลัวซิวไม่ได้สนใจกับการจ้องมองแปลก ๆ รอบตัวเขา เขาเพียงแค่เดินไปตามถนนอย่างช้าๆโดยไม่สนใจ คิดจะหาที่พักก่อนฟ้ามืด
หมู่บ้านชิงเฟิงนั้นไม่ใหญ่ แต่เนื่องจากมีการรวมตัวกันของจอมยุทธ์นักล่าจำนวนมากซึ่งหาเลี้ยงชีพอยู่ในเทือกเขาจิ่วเฟิง ทำให้ที่พักในหมู่บ้านนี้ขนาดเล็กนี้ไม่เพียงพอ
ที่พักธรรมดาทั่วไป ไม่มีห้องว่างแล้ว แต่ที่พักที่ใหญ่ที่สุดในเมือง เกสเฮ้าว์หมิงซียังคงมีห้องว่างอยู่มากมาย
ค่าที่พักหนึ่งวัน คือหินพลังจิตสิบก้อนต่อวัน ก็เพียงพอแล้วที่จะกันจอมยุทธ์ชี่ไห่ส่วนใหญ่ถอยออกไป แต่เหตุผลที่เกสเฮ้าว์หมิงซีเรียกเก็บค่าพักสูง เพราะมีค่ายผนึกปราณระดับ 3 อยู่รอบ ๆ ที่พักแห่งนี้
มีนักค่ายกลเป็นผู้ผนึกค่ายคงที่ ดีกว่าการใช้อุปกรณ์ค่ายผนึกปราณมาก
หลังจากจ่ายค่าห้องเป็นหินพลังจิตสิบก้อนแล้ว หลัวซิวก็เดินขึ้นบันไดภายใต้การนำของคนใช้ของที่พัก
ทุกก้าวที่เขาก้าวออกไป แผ่นไม้แข็งบนบันไดจะส่งดังเอี๊ยด ราวกับว่าขาดการซ่อมแซมเป็นเวลานาน
สิ่งนี้ทำให้คนใช้ที่นำทางอดไม่ได้ที่จะมองดูหลัวซิวหลายครั้ง แอบคิดในใจว่าคุณชายผู้นี้ดูผอม หรือว่ามีสิ่งของบางอย่างที่หนักๆอยู่บนร่างกายของเขา?
แต่คนใช้ไม่ได้ถามอะไรมากนัก แม้ว่าเขาจะไม่ใช่จอมยุทธ์ แต่ก็รู้ว่าสิ่งที่ต้องห้ามที่สุดสำหรับจอมยุทธ์คือการสอบถามเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวของผู้อื่น
ผู้ที่สามารถเข้ามาพักอาศัยใน明溪客栈ได้นั้น ไม่ใช่จอมยุทธ์ธรรมดา เขาไม่สามารถท้าทายพวกเขาได้
หลังจากนั้นไม่นาน หลัวซิวก็มาถึงห้องที่กว้างขวางและสะอาดภายใต้การนำของคนใช้
การตกแต่งในห้องค่อนข้างหรูหรา ภายใต้อิทธิพลของค่ายผนึกปราณระดับ 3 สามารถสัมผัสได้ถึงพลังห้าดินจิตจะมากกว่าภายนอก
แน่นอนว่าสิ่งที่เรียกว่ามากกว่านี้ มีผลไม่มากต่อการฝึกฝน ค่ายผนึกปราณระดับ3 เป็นเพียงสิ่งที่หลอกลวงผู้อื่นเท่านั้น เพราะพื้นที่ที่หมู่บ้านชิงเฟิงตั้งอยู่ ไม่มีพลังฟ้าดินจิตมากนัก แม้จะสร้างผนึกค่ายผนึกปราณระดับที่สูงกว่านี้ ก็รวบรวมพลังฟ้าดินจิตได้ไม่มากนัก
หลัวซิวไม่สนใจเรื่องนี้ เขาต้องการเพียงที่พักอาศัยอันเงียบสงบเท่านั้น
เข้าไปในห้อง หลัวซิวก็ถอด สนับข้อมือแรงโน้มถ่วงสามอันลงมา
สนับข้อมือแรงโน้มถ่วงนี้มีราคาแพง เขาซื้อด้วยหินพลังจิต 300,000ก้อน จากแก๊งนักค่ายกลที่อยู่ในเขตการปกครองโตว้ไห่หิน
ก่อนหน้าตอนนี้เขาอยู่ในเขตการปกครองชิงฮัว เขานำยารักษาตัวมากกว่า 20 เม็ดไปประมูลขายที่สถานที่ประมถล แลกได้หินพลังจิตมากกว่า 200,000 ก้อน
ตอนนี้เหลืออยู่ในมือไม่มากแล้ว เขาได้นำไปแลกยาวิเศษระดับ 4 จำนวนมาก กับเตายาระดับชั้นยอดหนึ่งเตา
ในเมื่อได้รับวิชากลั่นยาจากกฎดั้งเดิม หากไม่ใช้ก็จะเสียดายสิ่งที่ได้มา
สำหรับนักกลั่นยาทั่วไป วิชาการกลั่นยาจะต้องทำทีละขั้นตอน แต่หลัวซิวไม่ต้องผ่านกระบวนการนี้ ด้วยการที่เขาได้ความทรงจำของปรมาจารย์จักรพรรดิกลั่นยาระดับ 9 มา แค่แดนฝึกจิต ก็สามารถทำการกลั่นยาระดับ 4 ได้
หลัวซิวนำธงค่ายออกมาจากวแหวนเก็บของ อันดับแรก หลัวซิวได้ทำการผนึกค่ายกลป้องกันในห้อง ป้องกันการรบกวนทั้งหมดจากโลกภายนอก
หลังจากนั้น เขาหยิบหินพลังจิตระดับกลางและอุปกรณ์ค่ายผนึกปราณระดับ 5 ออกมา เริ่มสูดพลังฟ้าดินอยู่ในห้องเพื่อฝึกฝน
ระหว่างทาง ภายใต้ความกดดันของแรงโน้มถ่วงสิบเท่า ร่างกายของเขาเป็นเหมือนหมาป่าที่หิวโหย สูดพลังฟ้าดินจิตอย่างบ้าคลั่ง
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ร่างกายเขากลับมาเป็นปกติ พลังจิตแท้แข็งแรงควบแน่นขึ้น ร่างเนื้อของเขายิ่งเข้าใกล้ร่างยุทธ์ระดับขั้นสูงสุด
การฝึกฝนเป็นกระบวนการทีละขั้นตอน แค่วิธีการกดดันจากแรงโน้มถ่วงไม่สามารถทำให้พลังของจอมยุทธ์สูงขึ้นในระยะเวลาอันสั้น แต่ผลที่ตามมาก็มีชัดเจนมากเช่นกัน
หลังจากนั้น หลัวซิวหยิบเตายาออกจากแหวนเก็บของ เตายามี 3 ขา รูปทรงกลม และสูงมากกว่าหนึ่งเมตร
ต้องการเป็นนักกลั่นยา นอกจากจะมีพรสวรรค์ที่เหมาะสมกับการกลั่นยาแล้ว ต้องฝึกฝนวิชาธาตุไฟก่อน เพื่อควบคุมไฟใน
การกลั่นยา
นักกลั่นยาระดับ 4 ที่การฝึกฝนถึงแดนฝึกจิตแล้ว สามารถใช้พลังจิตแท้ให้กลั่นแปรเป็นไฟ ยาที่กลั่นออกมาจะดีกว่า
นอกจากนี้ ยังมีเปลวไฟวิเศษในโลกนี้ ซึ่งเรียกว่าภูตอัคคี! เป็นสมบัติลำค้าสำหรับจอมยุทธ์หรือนักกลั่นยานักค่ายกล นักหลอมอาวุธ นักแสดง ล้วนเป็นสมบัติล้ำค่า
หลัวซิวไม่เคยได้รับภูตอัคคีที่หล่อเลี้ยงจากฟ้าดิน แต่ในทางด้านนักกลั่นยา เปลวไฟที่ควบแน่นด้วยพลังจิตแท้ของความเป็นและตาย มีผลดีมากกว่าภูตอัคคีธรรมดาทั่วไป
เหตุผลที่หลัวซิวเชี่ยวชาญพลังแห่งเปลวไฟ ไม่ใช่เพราะเขาฝึกฝนวิชาที่เกี่ยวกับธาตุไฟ แต่เพราะเขาดูดซับพลังธาติไฟในร่างกายของลู่เมิ่งเหยา และรวมเข้ากับพลังความเป็นและตาย จึงกลายเป็นเปลวไฟที่วิเศษนี้
เปลวไฟที่ควบแน่นไปด้วยพลังแห่งความเป็นและตาย หลัวซิวเรียกมันว่า เพลิงมรณะ
และเปลวไฟที่เกิดจากพลังแห่งชีวิต หลัวซิวเรียกมันว่าเปลวขาวเสวียนหยาง
เพลิงมรณะ ถนัดด้านการต่อสู้ฆ่าศัตรู เปลวขาวเสวียนหยางถนัดด้านการซ่อมแซม รักษาผังลายเส้นชีวิต และกลั่นยา
ดีดนิ้ว ลมนิ้วก็พุ่งออกไป กระแทกฝาครอบเตาขึ้นไปในอากาศ หลัวซิวควบแน่นพลังจิตแท้ด้วยมือทั้งสอง ส่งเปลวขาวเสวียนหยาง ลงในเตายา
ภายใต้การอบของเปลวขาวเสวียนหยางเตายาสั่นเล็กน้อย จากสีทองสัมฤทธิ์ก็กลายเป็นสีแดงเพลิง
ในบรรดาวิธีการกลั่นยาที่หลัวซิวเชี่ยวชาญ กระบวนการนี้เรียกว่าการอุ่นเตา หมายถึงให้เตายารับอุณหภูมิของเปลวไฟได้ จากนั้นตามด้วยยาที่มีวิธีการกลั่นไม่เหมือนกัน มาควบคุมความร้อนของเปลวไฟ
สำหรับหลัวซิว ที่มีประสบการณ์ความทรงจำของปรมาจารย์จักรพรรดิกลั่นยาระดับ 9 แค่กลั่นยาระดับ 4 เป็นแค่เรื่องง่ายๆเท่านั้น
ไม่นานนัก เขากลั่นยาออกมาเป็นเตาๆ ยาทุกเม็ดยา มีกลิ่นหอมของยาลอยไปมา บริสุทธิ์ และใสราวกับหยก เป็นยาเม็ดบริสุทธิ์ที่ไร้ร่องรอยของสิ่งสกปรก!
ยากลั่นจิตระดับ 4 สามารถทำให้ปรมาจารย์ฝึกจิตพลังเพิ่มขึ้น ผ่านแดนเล็กได้
ยากระดูกโลหิตระดับ สามารถเสริมสร้างเลือดปราณ ปรับปรุงสภาพร่างกาย เพิ่มแดนร่างเนื้อให้สูงขึ้น
ยาระดับ 4 อื่นๆ ไม่มีประโยชน์มากเท่าไรสำหรับหลัวซิว ก็ไม่อยากที่จะเสียเวลาในการกลั่นยา
เม็ดเลือดกระดูกระดับ 4 สามารถเสริมสร้างเลือดและปรับปรุงสภาพร่างกาย
ไม่นานนัก เวลาค่ำคืนก็ผ่านไปอย่างเงียบๆโดยลืมเวลาไป