ซาเวียร์ชะงักหยุดกำปั้นทันที “โอ้ มิสแคทเธอรีน” เขาหัวเราะเบา ๆ ให้กับเธอที่หยุดเขา แคทเธอรีน มีสเน่ห์ชวนหลงใหลอย่างมาก ด้วยวุฒิภาวะน่าเคารพอย่างสูง
ลิลี่ถอนหายใจอย่างโล่งอก ขอบคุณพระเจ้า มิสแคทเธอรีนมาขัดจังหวะได้ทันเวลา ไม่อย่างงั้นแดร์ริลคงโดนกระทื้บ
ซาเวียร์เป็นถึงกับอาจารย์ แดร์ริลจะไปสู้เขาได้อย่างไร
แคทเธอรีนหน้านิ่ว “มิสเตอร์ซาเวียร์ เรื่องทั้งหมดเกิดอะไรขึ้น?” เธอกล่าวถาม
เธอไม่ได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด
“เปล่า เราก็แค่หยอกล้อกันเท่านั้นเอง” ซาเวียร์หัวเราะดังสนั่น
แคทเธอไม่เชื่อกับคำกล่าวของเขาแมัแต่น้อย “ฉันเห็นทุกอย่าง มิสเตอร์ซาวเวียร์ ในฐานะอาจารย์ คุณไปรังแกลูกศิษย์ได้อย่างไร?” เธอกล่าวหาอย่างเย็นชา
แคทเธอรีนนั้นก็ไม่ถูกชะตากับซาเวียร์ นิสัยทะลึ่งตึงตังของเขาเป็นที่กล่าวขานเลื่องชื่อลือชา ในหมู่หกสำนักหลัก
“มิสแคทเธอรีน คุณเข้าใจผิดแล้ว!” ซาเวียร์แสยะยิ้ม ขณะแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์ “อย่างผมจะไปรังแกลูกศิษย์ได้ยังไง? ผมแค่หยอกล้อเล่นกับเขา ถ้าคุณไม่เชื่อผมลองถามนักเรียนคนอื่น ๆ ดูได้”
“ใช่ครับ มิสแคทเธอรีน คุณมองผิดไปแล้ว” เคนท์พูดแทรกขึ้นมา “มิสเตอร์ซาเวียร์กับแดร์ริล พวกเขาแค่เล่นกันเฉย ๆ มิสเตอร์ซาเวียร์เขามีทางทำร้ายลูกศิษย์อย่างแน่นอน”
แดร์ริลโชคดี เขารอดพ้นจากการถูกทำร้ายโดยมิสแคทเธอรีน ช่างน่าสงเพช
ไมล์ส่งเสียงแทรกกล่าวขึ้นมา “ใช่แล้ว มิสแคทเธอรีนพวกเขาแค่หยอกกันเฉย ๆ ทุก ๆ คนเป็นพยาน!”
แดร์ริลยิ้มอย่างหมดคำพูด ไอ้สารเลวสองตัวนี่ ตอแหลลิ้นเป็นไฟ
ลิลี่และอีวอนมองตากันอย่างไม่สบายใจ พวกเขาสองคนโกหกหน้าด้าน ๆ กับข้อเท็จจริงได้อย่างไร
เมื่อเห็นคนเป็นพยานยืนกรานให้ซาเวียร์ เธอก็ไม่สามารถจะเพิ่มเติมอะไรได้อีก
“แดร์ริล ตามฉันมา” เธอเดินไปใต้ร่มไม้ใกล้ ๆ แดร์ริลเดิมตามไปหาเธอ
แคทเธอรีนเริ่มกล่าว “แดร์ร์ริล อย่างที่ฉันพูดไว้เมื่อตอนเช้าว่า ผู้ที่มียอดบริจาคสูงสุดจะได้รับรางวัลอันยิ่งใหญ่ และนายได้มอบยอดเงินบริจาคสูงสุดกว่าใครในบรรดาคนอื่น ๆ ในเฮกเซด ซึ่งเป็นปกติที่จะได้รับรางวัลตอบแทนความดีของนาย ทางโรงเรียนแจ้งให้ฉันทราบว่า นายจะได้รับอณุญาตให้เข้าไปในห้องสมุดเป็นรางวัล”
อะไรนะ? ห้องสมุด? มันจะเป็นรางวัลได้ยังไง? แดร์ริลถึงกับมึนงง
อาคารห้องสมุดเป็นตึกสวยสง่างาม ไม่ไกลจากจุดที่พวกเขาย่นอยู่ เมื่อเฮกเซดถูกสถาปนาขึ้นมา ตึกที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดคือห้องสมุด เป็นตึกอลังการแหล่งรวบรวมหนังสือหลากหัวข้อมากมายนับไม่ถ้วน รวมถึงแต่ไม่จำกัดเพียง วิชาดาราศาสตร์, ภูมิศาสตร์และประวัติศาสตร์ ซึ่งมันเปิดต้อนรับนักเรียนทุกช่วงเวลา
แล้วมันจะเป็นรางวัลได้ยังไง? ในเมื่อนักเรียนทุก ๆ คนสามารถเข้าไปใช้ห้องสมุดได้ถึงแม้จะไม่ได้บริจาค!
สังเกตุสีหน้าของแดร์ริล แคทเธอรีนก็อ่านใจเขาออก เธอหัวเราะและกล่าวถามอย่างจริงจัง “นี่นายคิดว่ารางวัลที่ได้รับมันเล็กน้อยใช่ไหม”
แดร์ริลหัวเราะลั่น หรือมันไม่ใช่ ?
แคทเธอรีนกล่าวต่อ “แน่นอนที่นักเรียนทุก ๆ คน สามารถเข้าใช้ห้องสมุดได้ แต่นายรู้ไหมว่าห้องสมุดนั้นมีชั้นใต้ดิน?”
“ชั้นใต้ดิน?” แดร์ริลถาม
แคทเธอรีนพยักหน้า “โรงเรียนเฮกเซดก่อตั้งมาจากหกสำนักหลัก สำนักเหล่านี้ฝึกฝนวิชาศิลปะการต่อสู้มาเป็นพัน ๆ ปี และแต่ละสำนักมีทักษะวิชาที่แตกต่างกันจารึกลงคัมภีร์ นั่นหมายรวมถึง วิชาเปลี่ยนเส้นเอ็นจากสำนักเส้าหลิน วิชาไท่เก๊กจากสำนักบู๊ตึ๊ง และแมัแต่กรงเล็บมารกระดูกขาวจากสำนักง้อไบ๊ ทั้งหมดนี่คือคัมภีร์ลับของแต่ละสำนัก ลูกศิษย์คนไหนสามารถฝึกฝนจนบารลุมันได้ทั้งหมดก็จะแข็งแกร่งอยู่รอดในยุทธภพ”
“คัมภีร์เหล่านี้ถูกสงวนไว้ไม่ให้นักเรียนได้ศึกษา” เธอกล่าวเสริม “คัมภีร์เหล่านี้ถูกเก็บไว้ที่ชั้นใต้ดิน ในเมื่อเธอได้เป็นผู้มียอดบริจาคสูงสุด ทางโรงเรียนเฮกเซดจึงอณุญาตให้เธอเข้าไปในชั้นใต้ดินเลือกคัมภีร์มาศึกษาฝึกฝนได้”
จนถึงตอนนี้แคทเธอรีนเองก็ยังไม่เชื่อในตัวของแดร์ริล ตัวตลกประจำห้อง คือผู้มีบริจาคยอดสูงสุด
หรือเขาไม่ได้เป็นแค่เพียงลูกเขยบ้านคนอื่น? เขาไปเอาเงินมากมายนั้นมาจากไหน?
แดร์ริลตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ก่อนหน้านี้เขาได้สำเร็จวิชาของคัมภีร์นิกายจ้าวสวรรค์ วิชาบรรลุสวรรค์มังกรเก้าขั้น และเคยใช้ฆ่าฉลามได้สำเร็จ มันได้ผลชะงัก ถ้าหากเขาได้ฝึกฝนคัมภีร์เล่มอื่น ๆ อีก ก็จะเป็นผลดีกับเขา!
เมื่อเธอเห็นท่าทางตื่นเต้นของแดร์ริล เธอกล่าวเตือน “แดร์ริลอย่างเพิ่งดีใจ นายจำเป็นต้องรู้ว่าคัมภีร์เหล่านี้ มีเนื้อหาลึกซึ้งของแต่ละสำนัก จะเป็นการยากสำหรับคนธรรมดาได้ศึกษา นายต้องทำความเข้าใจว่าแม้จะมีคัมภีร์อยู่ในมือ ก็ไม่ได้หมายความว่านายจะฝึกฝนจนสำเร็จได้”