กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 207
แม้ว่าพ่อบ้านจะดูหมิ่นอัลเบิร์ตอย่างเห็นได้ชัด แต่อีกฝ่ายกลับไม่โกรธเคืองเลย ในทางตรงกันข้าม เขายังคงพูดกับออสก้าร์ด้วยความเคารพนอบน้อม พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “ฟังก่อนนะ คุณลุงออสก้าร์ ประเด็นที่คุณมัวร์ เผชิญอยู่นั้น มันรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะ พวกเราทุกคนต่างก็เป็นห่วงเธอ! ยิ่งไปกว่านั้น เรามั่นใจได้อย่างไร ว่าปรมาจารย์เลนนาร์ด ที่มาจากฮ่องกง จะสามารถแก้ไขปัญหาที่คุณมัวร์เผชิญอยู่ได้อย่างแน่นอน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ออสก้าร์ก็ตอบไปอย่างเย็นชาว่า “คุณคิดว่า คุณสามารถหาใครที่มีความเชี่ยวชาญเท่าปรมาจารย์เลนนาร์ดได้อีกเหรอ? กรุณาออกไปจากที่นี่ทันทีจะดีกว่า หากพวกคุณขัดขวางปรมาจารย์เลนนาร์ด ในขณะที่ท่านกำลังอ่านฮวงจุ้ยให้คุณมัวร์ฟัง พวกคุณคงไม่มีปัญญาจะจ่ายเงินให้กับตระกูลมัวร์ได้ หากเกิดความสูญเสียอะไรขึ้นมา!”
อัลเบิร์ต เกาศรีษะอย่างกังวล เพราะเขาไม่คิดว่าออสก้าร์ จะห้ามไม่ให้พวกเขาเข้าไปในคฤหาสน์ ถ้าออสก้าร์ไม่ยอมให้พวกเขาเข้าไป ชาร์ลีจะช่วยจัสมินได้อย่างไรกัน?
ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ทันใดนั้น อัลเบิร์ตก็คิดอย่างนึงออกมาได้ และโพล่งออกไปว่า “คุณลุงออสก้าร์ คุณเคยได้ยินเรื่องของ แจ็ค เยลแมน บ้างไหม? เขาก็เป็นหนึ่งใน ปรมาจารย์ที่ดูฮวงจุ้ยผู้หยิ่งผยอง แต่เมื่อเขาก้าวข้ามเขตแดนมายัง โอลรัส ฮิลส์ คุณเวด ผู้นี้ได้เรียกฟ้าฝน สั่งสายฟ้าฟาดเขาจนตาย!”
ออสก้าร์ตะลึงหลังจากได้ยินเรื่องราวจาก อัลเบิร์ต
จากนั้น เขาก็มองไปที่ชาร์ลี ด้วยความหวาดกลัว
เขาเคยได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นกับแจ็ค
ไม่คาดคิดว่า ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ คือผู้กระทำ!
ออสการ์เริ่มรู้สึกเคารพชาร์ลีขึ้นมาทันที
เขามองไปที่ชาร์ลี ก่อนจะพูดว่า “ฉันได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับทักษะและความสามารถของคุณมาบ้างแล้ว และฉันยังชื่นชมคุณเป็นอย่างมาก คุณเวด”
จากนั้น ออสก้าร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะพูดว่า “ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว ได้โปรดเข้าไปดูคุณมัวร์หน่อยนะครับ แต่ว่าคุณเวดครับ โปรดรอให้ทางปรมาจารย์เลนนาร์ด ได้ดูฮวงจุ้ยให้คุณมัวร์เสร็จสิ้นก่อนเนื่องจากท่านมาเป็นคนแรก หวังว่าคุณจะไม่รบกวนท่านนะครับ นอกจากนี้ฉันหวังว่าคุณจะไม่เข้าไปยุ่ง หากท่านเลนนาร์ด ได้แก้ไขปัญหาให้กับคุณมัวร์เรียบร้อยแล้ว”
ชาร์ลีพยักหน้าอย่างเฉยเมยก่อนที่เขาจะตอบไปว่า “ไม่มีปัญหา”
จากนั้น ออสก้าร์ ใช้รีโมทควบคุมการเปิดประตู ก่อนที่เขาจะบอกกับอัลเบิร์ตว่า “คุณขับรถเข้ามาได้”
ขณะที่อัลเบิร์ต กำลังขับรถเข้าไปในบริเวณคฤหาสน์นั้น เขาก็อุทานออกมาอย่างตื่นเต้นว่า “คุณเวด คุณยอดเยี่ยมจริง ๆ! คุณลุงออสก้าร์ ไม่เคยสุภาพหรือแสดงอาการอย่างนั้นต่อหน้าใครเลย นอกจากสมาชิกในตระกูลมัวร์”
ชาร์ลีพูดออกไปอย่างไม่แยแส “ในตอนนี้ นายเป็นอะไร ดูตัวนายสิ? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่า นายจะแสดงท่าทีแบบนั้นกับพ่อบ้านของตระกูลมัวร์ จริง ๆ ฉันไม่เข้าใจเลยว่า นายกลายมาเป็นหัวหน้ามาเฟียในโอลรัส ฮิลส์ได้อย่างไร”
อัลเบิร์ต ยิ้มก่อนจะตอบว่า “คุณเวด คุณไม่เข้าใจหรอก ไม่ว่าเราจะยิ่งใหญ่มากแค่ไหน สุดท้ายแล้ว เราทุกคนก็ต่างทำงานเพื่อเงินกันทั้งนั้น ผมจะดูหมิ่นตระกูลที่ใหญ่ และมีเกียรติเช่นตระกูลมัวร์ได้อย่างไร? ถ้าผมไม่คำนึงหรือให้เกียรติสถานะของพวกเขา วันหนึ่งในอนาคตผมอาจจะเป็นอันตรายได้!”
หลังจากนัน อัลเบิร์ต จอดรถและพูดว่า “คุณเวด เรามาดูกันดีกว่า ปรมาจารย์เลนนาร์ด สามารถทำอะไรได้บ้าง!”
***
ออสก้าร์ เดินนำทั้งสองเขาไปในคฤหาสต์ ที่ได้รับการปรับปรุงใหม่อย่างหรูหราราวกับว่ามีราชวงศ์อาศัยอยู่ที่นี่
เมื่อถึงชั้นสอง ออสก้าร์ก็พาพวกเขาไปยังห้องหนึ่ง โดยเปิดประตูให้กว้างก่อนที่เขาจะเคาะประตูเบา ๆ
จากนั้น เขาก็พาพวกเขาเดินตรงเข้าไปในห้อง