มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 164
เอาจริง ๆ เจอรัลด์รู้สึกพอกันทีกับหญิงสาวเหล่านี้ ต้องไม่ปล่อยให้พวกเธอลอยนวลแน่!
“มันง่ายมาก เพื่อเป็นการลงโทษ ให้สาว ๆ แข่งวอลเลย์บอลกับเราสักแมชละกัน แต่ต้องใส่ชุดบิกินีนะ!” เจอรัลด์พูดตรง ๆ
“อะไรนะคะ? ง่ายอย่างงั้นเลยเหรอ?” คริสตัลตอบรับด้วยความดีใจ
คริสตัลเริ่มคิดมาก “บางทีคุณคลอฟอร์ดคงสงสารฉันและเริ่มที่จะญาติดีกันหรือเปล่า? ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันยังตกใจอยู่ ผู้ชายคนไหนบ้างจะไม่หลงเสน่ห์ฉันล่ะ?”
“และแน่นอน พวกคุณทั้งหมดคงจะไม่ได้เล่นกันที่นี่! แต่จะเป็นที่ถนนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในเมืองรีวิงตันนี้!” เจอรัลด์ตอบ
ในใจของคริสตัลว่างเปล่า กับการช็อกอย่างแรง เธอกรี๊ดออกมาอย่างดัง นั่นช่างน่าอับอายจริง!
“ฮึ่ม พวกเธอควรขอบคุณคุณคลอฟอร์ดสำหรับการลงโทษนี้! เอาล่ะ ตอนนี้ก็เริ่มมือแล้ว และหลายคนก็ไปกันแล้ว ค่อยพบกันเที่ยงวันของพรุ่งนี้ในย่านที่พลุกพล่านที่สุดของเมืองรีวิงตันละกัน ผมจะจัดการแข่งขันวอลเลย์บอลขึ้น!” โยเอลประกาศก่อนจะสะกิดเจอรัลด์ พร้อมทำท่าเชิญชวนให้เขาขึ้นเรือสำราญเช่นกัน
“คุณคลอฟอร์ด ฉันรักคุณ! บ้าจริง!” หญิงสาวไม่กี่คนกรี๊ดร้อง ไขว่คว้าลอนผมของเจอรัลด์ขณะที่เขาเดินผ่านพวกเธอและเข้าไปในเรือสำราญ
เจอรัลด์ยังมีสาวสวยสองคนสามในชุดบิกินีควงแขนเขาอย่างใกล้ชิดสนิทสนมอีดด้วย เขาคือแขกวีไอพีของคืนนี้อย่างแท้จริง เจอรัลด์ คลอฟอร์ด!
“เอเลน่า เอเลน่า!” แอมเบอร์ตะโกนเรียกขณะที่เธอกำลังย่ำเท้าอย่างกระวนกระวาย
วินาทีที่เอเลน่า ลาร์ซันได้ยินเสียงของลูกพี่ลูกน้องที่เด็กกว่าของเธอ เธอก็ถอยห่างจากการตามเจอรัลด์เข้าไปในเรือสำราญ
“เจอรัลด์คือ คุณคลอฟอร์ดจากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่จริง ๆ! ทำไมเธอไม่บอกฉันก่อนหน้านี้ล่ะ? เขาหล่อมาก หล่อเหลามากอย่างแท้จริงเลย! ฉันผิดเอง ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน เอเลน่า เธอต้องอธิบายเรื่องนี้ให้คุณคลอฟอร์ดนะ!”
“เฮ้ แอมเบอร์ ฉันไม่ได้เตือนเธอไปหลายครั้งแล้วหรือไงว่าเธอต้องสงบปากสงบคำมากกว่านี้? ยังไงซะ ก็อย่ากังวลไปเลย มันไม่ได้ดูเหมือนว่าคุณคลอฟอร์ดจะตำหนิเธอ ฉันจะบอกรายละเอียดให้เธอหลังจากนี้ละกัน โอ้จริงสิ อย่าบอกคนอื่น ๆ ว่าจริง ๆ แล้วเจอรัลด์คือคุณคลอฟอร์ดล่ะ รู้แล้วก็เงียบไว้นะ คุณคลอฟอร์ดไม่ได้เต็มใจที่จะเปิดเผยตัวตนของเขา และตราบใดที่เขาต้องการมันก็จะยังคงถูกปิดซ่อนไว้ เธอต้องไม่เปิดเผยความลับนี้!”
“อะไรนะ? แต่เอเลน่า มีคนมากมายที่ได้เห็นคุณคลอฟอร์ดในวันนี้แล้ว!”
เอเลน่าส่ายหัวขณะที่ชี้ไปที่ด้านข้าง “เห็นบอดี้การ์ดชุดดำเหล่านั้นที่กำลังเดินไปมาไหม?”
แอมเบอร์เห็นบอดี้การ์ดที่ไม่ได้ตนมากกว่าสิบคนในชุดดำ พวกเขากำลังจัดการกับเหล่าทายาทที่ร่ำรวยทั้งหลายที่ปรากฏตัวในงานนี้ เหล่าหนุ่มสาวพยักหน้าอย่างยินยอมพร้อมใจกันตามทุกอย่างที่บอดี้การ์ดได้บอกพวกเขา ชัดเจนแล้วว่า ไม่มีใครกล้าจะปฏิเสธคำสั่งของพวกเขา
“นี่คือเจ้านายตัวจริงใช่ไหม” แอมเบอร์ตกตะลึง
หลังจากนั้น เทศกาลล่องเรืองก็เริ่มขึ้นในท้องทะเล
นี่เป็นครั้งแรกของเจอรัลด์ที่ได้ขึ้นเรือสำราญ เขาพบว่ามันเจ๋งมากจริง ๆ ได้เห็นท้องทะเลในยามค่ำคืนพร้อมกับได้ฟังเสียงลมทะเล
ประเด็นเรื่องตัวตนของเจอรัลด์นั้นกลายมาเป็นเรื่องที่ดีกว่าสิ่งที่เขาได้คิดไว้ ดังนั้น เขาจึงสบายใจ เจอรัลด์จะยังคงใช้ชีวิตเรียบง่ายเหมือนอย่างเช่นเคย อย่างน้อยที่สุดก็สำหรับตอนนี้ เขาไม่ได้ชอบวิถีชีวิตที่ฟุ่มเฟือยของโยเอล นี่คือเหตุผลที่ทำไมเจอรัลด์ถึงเรียกเอเดนให้มาจัดการกับเรื่องนี้ก่อนหน้านี้
มิอย่างงั้น มันคงเหมือนกับการยืนกรายให้ปลาในน้ำที่ว่ายน้ำได้อย่างอิสระเพื่อขึ้นฝั่งและปีนต้นไม้ มันจะเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้!
ในช่วงระหว่างงานกาล่า เจอรัลด์ โยเอลและเอเดนเกือบจะใช้เวลาตลอดทั้งคืนเพื่อสนุกสนานกันก่อนที่ในที่สุดจะเข้านอนกันในตอนรุ่งสาง เช่นเดียวกับคนหนุ่มสาวคนอื่น ๆ ที่มาจากครอบครัวร่ำรวยบนเรือสำราณแห่งนี้ ที่อยู่ในความคึกคะนองกันอย่างสุด ๆ
วันถัดมา เจอรัลด์ตามโยเอลและคนที่เหลือไปท้องทะเลอีกครั้ง เทศกาลเรือสำราญนี้ดำเนินต่อไปและสิ้นสุดในตอนบ่ายเท่านั้น
“น้องชาย…ผมจะไปเที่ยวที่เมย์เบอร์รี่ในอีกสามวัน ในเมื่อผมจะอยู่ที่นั่น ผมจะมาหาคุณอีกครั้งนะครับ!” โยเอลหัวเราะอย่างสนุกสนานระหว่างทางกลับจากทะเล
“ธุรกิจในเมืองเมย์เบอร์รี่หรือ?”
“คุณจะเข้าร่วมนิทรรศการของเม้าน์เทนท็อปวิลล่าหรือเปล่า?” เอเดนถามด้วยรอยยิ้ม
โยเอลพยักหน้า “พ่อของผมยืนยืนอย่างแน่นอนว่าให้ผมไปสัมผัสประสบการณ์กับมันด้วยตัวเอง!”
เจอรัลด์มัวแต่ครุ่นคิด เม้าน์เทนท็อปวิลล่าฟังดูเหมือนเป็นสถานที่ที่ดี เมื่อพิจารณาว่าเขาต้องการจะซื้อคอนโดจริง ๆ ในตอนนี้ “ผมไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเม้าท์เทนท็อปวิลล่ามาก่อน มันหรูหรามากใช่ไหม?” เขาถาม
ด้วยความตกใจ โยเอลกระแอมในลำคอก่อนจะพูดว่า “น้องชาย เม้าท์เทนท็อปวิลล่าเป็นมากกว่าแค่สถานที่ที่หรูหรา!”