กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 224
จอร์จหัวเราะอย่างมีชัย “เพียงแค่อดทนรอ และจับตาดูไว้ให้ดีนะ เมื่อฉันได้เข้าร่วมคณะกรรมการแล้วล่ะก็ พวกคนเหล่านี้คงจะตกใจอ้าปากค้าง และต้องมาเทิดทูนฉันแน่ ๆ !”
เจอร์รี่ถามด้วยความประหลาดใจ “จอร์จ นี่นายจะมาเป็นหนึ่งในกรรมการงั้นเหรอ?”
“ใกล้แล้ว” จอร์จพูดด้วยรอยยิ้มที่พอใจ “เผอิญว่าอยู่ในระหว่างการดำเนินการ หากทุกอย่างราบรื่นล่ะก็ฉันจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งในอีกไม่กี่เดือน!”
“ว้าว เยี่ยมมาก!” เจอร์รี่ยกนิ้วให้เขา และอุทานว่า “จอร์จ อย่าลืมเพื่อนของนายเมื่อนายได้เป็นกรรมการนะ!”
จอร์จพยักหน้า “แน่นอน! ไม่ต้องกังวล เพราะฉันจะคอยดูแลนายเอง”
ในระหว่างการสนทนา มีเสียงดังโครม และประตูห้องทำงานของจอร์จถูกเตะจนเปิดออกอย่างรุนแรง
“ไอ้เวรที่ไหนกันที่กล้าเตะประตูห้องฉัน…”
จอร์จตกใจกับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เขากำลังจะร้องเสียงหลงเมื่อเห็นสมาชิกคณะกรรมการทุกคน ยืนอยู่ที่ประตูของเขา และก้มหัวให้ชายวัยกลางคนในชุดสูทด้วยความเคารพ เขาจ้องมองพวกเขาด้วยความงุนงงราวกับว่าโดนต้องคำสาป
ซีคจ้องมองจอร์จอย่างน่ากลัว และถามว่า “นายคือจอร์จ แฮร์ริสใช่ไหม?”
ในความมึนงงจอร์จพยักหน้าช้า ๆ “ใช่ครับ ผมเอง”
โดยไม่มีการเตือนใด ๆ ซีคเดินไปข้างหน้า และตบหน้าเขาอย่างแรง!
“ไอ้สารเลว! นายกล้าปฏิเสธใบสมัครของคุณวิลสันได้อย่างไร ไอ้ปัญญาอ่อน!”
จอร์จมีอาการมึนงงเมื่อจับใบหน้าที่บวมของเขา “คุณเป็นใคร? นี่คุณมากล้าตบผมได้ยังไง!”
“ฉันกล้าตบนายได้ยังไงงั้นเหรอ?! ฉันจะฆ่านายทันที!” ซีคเตะจอร์จลงไปที่พื้น กระทืบหัว และคำรามออกมาว่า “นายรู้ไหมว่าปรมาจารย์เวดสั่งว่าฉันต้องให้คุณวิลสันผ่านการสัมภาษณ์ของเธอ!? แต่คนอย่างนายก็กลับมาทำลายมัน ไอ้สารเลว ปัญญาอ่อน! ถ้าฉันไม่ชำระในวันนี้ ฉันจะเขียนชื่อซีค ไวท์ ย้อนหลังให้ก็แล้วกัน!”
จอร์จตัวสั่นด้วยความตกใจ และหวาดกลัวสุดขีดเมื่อได้ยินชื่อ ‘ซีค ไวท์’ เขารู้ว่าตอนนี้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายเข้าแล้ว
เขาคือซีค ไวท์ ผู้ซึ่งเป็นเจ้าของสไปค์เวิร์ธ และเป็นหัวหน้าตระกูลไวท์!
สไปค์เวิร์ธทั้งหมดเป็นของตระกูลไวท์ และตอนนี้เขากำลังทำให้หัวหน้าตระกูลโกรธขั้นสุด! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!
“คุณ… คุณไวท์ ผมไม่รู้จริง ๆ ว่ามีการจัดการแบบนี้! ถ้าผมรู้ ผมจะไม่กล้าขัดคำสั่งคุณแม้ว่าจะมีคนขู่ผมด้วยปืนก็ตาม ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”
จอร์จทำได้เพียงแค่อ้อนวอนอย่างสิ้นหวัง ขณะที่ซีคเหยียบเขาลงบนพื้นเหมือนสุนัขโสโครก
ในขณะเดียวกันนี้ เจอร์รี่ และโจแอนน์ก็ยิ่งกลัวมากขึ้นจนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ
เวด นี้มันคนเดียวกันกับชาร์ลี เวดหรือเปล่า? เป็นเขาอีกแล้วเหรอ!
ชาร์ลีไปรู้จักซีค นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จได้อย่างไร! เขาเป็นแค่ไอ้ขี้แพ้ที่ขี้โอ่เท่านั้น!
สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือหัวหน้าใหญ่คนนี้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา จริง ๆ ไม่ต่างจากลูกสมุนของชาร์ลีที่เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อประจบประแจง และเอาใจเพื่อให้ทำให้ชาร์ลีพอใจที่สุด
“จอร์จ แฮร์ริส จากวันนี้เป็นต้นไป นายถูกไล่ออก! ตามสัญญาการจ้างงานนายได้ทำความผิดพลาดครั้งใหญ่ และนายต้องชดใช้ให้บริษัทเป็นจำนวน 5 ล้านดอลลาร์!”
จอร์จตกตะลึงอย่างที่สุดราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่า!
5 ล้านดอลล่าร์! เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น แม้ว่าเขาจะแลกด้วยตัวเองก็ตาม!
เขาคุกเข่าลงบนพื้น และวิงวอนอย่างเศร้า “ได้โปรดเถอะครับ คุณไวท์ ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้ง! ผมจะไปขอโทษแคลร์ วิลสัน ในตอนนี้! ได้โปรดเถอะครับ! โปรดอย่าไล่ผมออกเลย!”
ซีคหัวเราะเยาะ “มาสำนึกผิดงั้นเหรอ? นายคิดว่านายเป็นใคร?”
ซีคเตะจอร์จออกไป และประกาศว่า “ปล่อยข่าวออกไปทันทีว่า จอร์จ แฮร์ริสทำให้ปรมาจารย์เวดขุ่นเคือง ดังนั้นตระกูลไวท์จึงขึ้นบัญชีดำของเขาในทุกอุตสาหกรรม ไอ้ขยะชิ้นนี้จะต้องจบลงบนข้างถนน และเป็นเรื่องน่าสังเวชไปตลอดชีวิต!”