บทที่ 267
ลู่ฝานแววตาวูบไหว พูดในใจว่า “แกจะช่วยยังไง”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เขาจะดูหม้อสือฟางไม่ใช่เหรอ ก็เอาออกมาให้เขาดูสิ วางใจเถอะ ฉันจะช่วยเก็บรอยประทับบนหม้อสือฟาง ยังสามารถเพิ่มอะไรนิดหน่อย ทำให้มันดูเป็นรูปเป็นร่าง”
ลู่ฝานพูดว่า “แกแน่ใจเหรอ ว่าจะเก็บรอยประทับได้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา……”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “ถ้าเกิดอะไรขึ้น เจ้านายทำลายฉันได้เลย เพราะถ้าเจ้านายอยากทำลายฉัน เป็นเรื่องง่ายนิดเดียว เชื่อฉันสักครั้ง เจ้านายยังไม่เคยเห็นประโยชน์อัศจรรย์ต่างๆ นานาของฉันเลยนะ แค่ฉันฟื้นฟูพลังได้ ต่อไปฉันจะทำให้เจ้านายยิ่งตกใจ”
ลู่ฝานเงยหน้าสบตากับท่านผอ.
จากนั้นหันไปมองจ้าวซวี่
ลู่ฝานพูดในใจว่า “งั้นก็ได้ แกจัดการเถอะ ต้องใช้เวลานานแค่ไหน”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “หึหึ เจ้านาย ไม่ต้องใช้เวลานานเลย แป๊บเดียวก็เรียบร้อยแล้ว”
พูดพลาง ลู่ฝานรู้สึกถึงพลังประหลาดในร่างกายตัวเอง เข้าไปในเข็มขัด
หม้อสือฟางที่เก็บไว้ในเข็มขัด ปล่อยแสงบางๆ ออกมาทันที ลู่ฝานรู้สึกเหมือนตัวเองเชื่อมโยงกับภูติอาวุธของหม้อสือฟาง
ต่อมารอยประทับบนหม้อสือฟางหายไปอย่างไร้ร่องรอย เหมือนไม่มีคนควบคุมอย่างไรอย่างนั้น
แต่ลู่ฝานสัมผัสได้ว่า รอยประทับที่เขาทิ้งไว้ ยังอยู่ด้านล่างสุดของหม้อสือฟาง แต่ออร่าเบาบาง จนแม้แต่เขาก็สังเกตเห็นยาก
ลู่ฝานตั้งสติ มองจ้าวซวี่ที่มีรอยยิ้มเย้ยหยัน “อยากดูหม้อสือฟางใช่ไหม งั้นให้ดูก็ได้”
ลู่ฝานเอาหม้อสือฟางออกมาจากเข็มขัด
หม้อสือฟางสีใสเพิ่งปรากฏออกมา ก็ดึงดูดสายตาทุกคนได้ทันที
โดยเฉพาะจ้าวซวี่ ถึงกับเหม่อลอย
ท่านผอ.เดินเข้ามา มองหม้อสือฟางอย่างประเมิน แล้วพูดว่า “เป็นหม้อที่ดีจริงๆ”
จ้าวซวี่ตะโกนออกมาว่า “ดี คิดว่านายจะไม่กล้าเอาออกมา ท่านผอ.อาจารย์ซิงยวน ในฐานะที่เป็นผู้ฝึกชี่ ผมมีวิชาอย่างหนึ่ง สามารถสื่อสารกับภูติอาวุธผ่านพลังชี่ ให้ภูติอาวุธเป็นพยานให้ผม ดูสิว่าใครกำลังโกหก”
อาจารย์ซิงยวนยิ้มแล้วพูดว่า “อืม ฉันเคยได้ยินวิชาแบบนี้ อีกไม่นานความจริงคงเปิดเผย หม้อสือฟางเป็นหม้อล้ำค่าอย่างเห็นได้ชัด จิตวิญญาณเต็มเปี่ยม ต้องมีภูติอาวุธอย่างแน่นอน”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตัวลู่ฝานหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“ฮ่าๆ เด็กที่ยังไม่ถึงระดับนักเรกิ กล้าพูดว่าสื่อสารกับภูติอาวุธได้ ตลกชะมัด เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เหมือนพวกเขามีแผนจัดการเจ้านายอยู่นานแล้ว เจ้านายจะให้ฉันช่วยจัดการพวกเขาไหม”
ลู่ฝานหัวเราะในใจ แล้วพูดว่า “นายมีวิธีก็ใช้สิ”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะออกมา เสียงหัวเราะประหลาดเป็นอย่างมาก
“เจ้านายรอดูได้เลย”
ท่านผอ.เดินมาหน้าลู่ฝาน ยื่นมือออกมาแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน เอาหม้อสือฟางมาให้ฉัน”
อาจารย์อี้ชิงลุกขึ้นยืนทันที “ท่านผอ. ผมไม่เห็นด้วยกับการให้จ้าวซวี่ สื่อสารกับภูติอาวุธควรให้ผู้ฝึกชี่อีกคนมาสื่อสารกับภูติอาวุธสิ ถ้าไม่ได้ ให้ผมทำก็ได้ ผมไม่เชื่อหรอก แค่ภูติอาวุธเล็กๆ เท่านั้น พละกำลังของผมจะสื่อสารกับมันไม่ได้เหรอ”
ท่านผอ.ยกยิ้มมุมปากเบาๆ ทันที แม้เพียงเล็กน้อย แต่ลู่ฝานก็เห็น
รอยยิ้มหายไปอย่างรวดเร็ว ท่านผอ.มองลู่ฝานด้วยสายตาดุดัน “ลู่ฝาน นายจะให้ใครสื่อสารกับภูติอาวุธของหม้อสือฟาง”
ลู่ฝานมองจ้าวซวี่ “ในเมื่อจ้าวซวี่เอาแต่พูดว่าผมฆ่าศิษย์พี่ศิษย์น้อง รวมถึงอาจารย์ของเขา งั้นให้เขาสื่อสารกับภูติอาวุธแล้วกัน”