“ฉันเป็นคนฆ่า!”
หยางเฟิงพูดเสียงเรียบ
ถึงแม้เสือขาวจะเป็นคนฆ่าเย่กวง
แต่ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากหยางเฟิง เสือขาวจะยิงได้อย่างไร?
“แกเป็นคนฆ่า…”
หลันซินเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
คนตระกูลหลัน สีหน้าตะลึงงัน
สายตาของทุกคนที่มองไปทางหยางเฟิงเปลี่ยนไปในทันที
ตงไห่
แก๊งคลั่งบู๊
“อาสาม อาต้องช่วยพ่อผมแก้แค้น!”
เย่ชิวคุกเข่าลงกับพื้น ร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหล
ชายวัยกลางคืนนั่งอยู่บนเก้าอี้ มองไปที่เย่ชิว ถามด้วยสีหน้าโมโห:” ว่ามา มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”
ชายวัยกลางคนคนนี้ คืออาสามของเย่ชิว ลูกชายคนที่สามของเย่เทียน เย่ขวง
เย่ขวง ไม่ทำงานทำการตั้งแต่อายุสิบกว่าปี มีเรื่องชกต่อยไปทั่ว สิ่งนี้ทำให้เย่เทียนโมโหอย่างมาก
หลังจากนั้นเขาก็เข้าร่วมพื้นที่สีเทาตงไห่
ภายใต้ความโมโหของเย่เทียน ขับไล่เย่ขวงออกไปตระกูลเย่
หลังจากออกไปจากตระกูลเย่ เย่ขวงก็ได้สร้างแก๊งคลั่งบู๊เย่ชิวร้องไห้แล้วพูดไปด้วย: “ทั้งหมดเป็นเพราะเย่ไห่ เขาไม่เพียงแต่แย่งชิงเอาทรัพย์สินของตระกูลเย่ไป นอกจากนั้นเขายังปล่อยให้ลูกเขยของตนเองฆ่าพ่อของฉัน แม้แต่คุณปู่ ก็ถูกเย่ไห่ไล่ไปบ้านพักคนชรา พ่อของผมตายได้อนาถมาก อาสาม อาสามต้องช่วยแก้แค้นแทนพ่อของผมนะครับ!”
หลังจากเย่กวงถูกฆ่า
เย่ชิวก็ไร้สิ้นหนทาง
เพื่อแก้แค้น จู่ๆ เขาก็นึกถึงอาสามของตนเอง เย่ขวง
ความสัมพันธ์ของเย่ขวงและเย่กวงดีมาตลอดตั้งแต่เล็ก
อีกทั้งหลังจากเย่ขวงถูกขับไล่ออกจากตระกูลเย่
เย่กวงเป็นคนช่วยเขาอย่างลับๆ มาโดยตลอด
ไม่อย่างนั้นเย่ขวงไม่สามารถกลายเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสของพื้นที่สีเทาตงไห่ ในระยะเวลาสั้นๆ แบบนี้อย่างแน่นอน
เย่ขวงยืนขึ้น พูดด้วยความโมโห: “เยี่ยมจริงๆ เย่ไห่ คิดไม่ถึงว่าจะฆ่าพี่น้อง ฆ่าพี่รองของฉัน ทั้งยังไล่พ่อไปอยู่บ้านพักคนชรา ฉันไม่ฆ่ามัน ไม่ขอเป็นคน!”
เห็นสีหน้าโมโหของเย่ขวง เย่ชิวดีใจอย่างมาก
เขารู้จักอาสามคนนี้เป็นอย่างดี
เย่ขวงเป็นคนโมโหร้อน เหี้ยมโหด
อีกทั้งตั้งแต่เล็กจนโตเขาก็ดูถูกเย่ไห่ที่อ่อนแอมาโดยตลอด
ตนพูดพร่ำเพรื่อแค่ไม่กี่คน ก็ทำให้เย่ขวงคิดอยากจะฆ่าเย่ไห่
เย่ชิวพูดด้วยสีหน้าประจบสอพลอ : “อาสาม ถ้าหากอาสามารถช่วยแก้แค้นให้พ่อผม หลังจากชิงทรัพย์สินของตระกูลเย่กลับมาได้ อาคือผู้นำตระกูลเย่!”
“ฮ่าๆๆ !”
เย่ขวงหัวเราะเสียงดัง: “หลานชายของฉัน แกวางใจได้ ฉันจะต้องแก้แค้นแทนพ่อของแกแน่นอน ตอนนี้แกอยู่กับฉันไปก่อน ฉันรับประกันว่าจะทำให้แกมีชีวิตที่รุ่งโรจน์”
“ขอบคุณครับ อาสาม!”
เย่ชิวร้องตะโกนเสียงดังด้วยความดีใจ
เย่ขวงหรี่ตาลง นัยน์ตาของเขาฉายความเจ้าเล่ห์
เขาช่วยเย่ชิวแก้แค้นแทนพ่อ แน่นอนว่าไม่ใช่แค่นั้น
เป้าหมายของเขาคือ ฆ่าเย่ไห่ หลังจากนั้นชิงตระกูลเย่กลับมา
เมื่อเป็นแบบนี้ เขาก็สามารถขึ้นเป็นผู้นำตระกูลเย่ได้ !
ถึงแม้เย่ขวงจะเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสของพื้นที่สีเทาตงไห่แล้ว
แต่ถึงอย่างไรก็เป็นอำนาจมืดไม่อาจออกสู่แสงสว่าง
ทันทีที่เขาขึ้นเป็นผู้นำตระกูลเย่ เขาก็สามารถชำระล้างตัวตนของเขาได้แล้ว
โอกาสหายากแบบนี้ เขาจะพลาดได้อย่างไร?
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่ขวงตะโกนเสียงดัง: “ใครก็ได้มาที!”
“ครับ!”
สมุนนับร้อยพูดขึ้นพร้อมกัน
สายตาของเย่ขวงกวาดมองทุกคน สีหน้าของเขายิ้มด้วยความร้ายกาจ: “ฆ่าเย่ไห่ไปพร้อมกับฉัน แย่งชิงตระกูลเย่กลับมา!”
“ฆ่าเย่ไห่ แย่งชิงตระกูลเย่กลับมา!”
“ฆ่าเย่ไห่ แย่งชิงตระกูลเย่กลับมา!”
“ฆ่าเย่ไห่ แย่งชิงตระกูลเย่กลับมา!”
……
ชั่วขณะหนึ่ง เสียงร้องฆ่าดังสนั่นหวั่นไหว
เมื่อเห็นภาพนี้ แววตาของเย่ชิวฉายลำแสงแห่งความกระหายเลือด

เสือขาวนำคำสั่งลับในมือยื่นให้หยางเฟิงด้วยความเคารพ
หยางเฟิงรับคำสั่งลับมาดู สีหน้าเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
เมื่อเห็นสีหน้าที่เปลี่นยแปลงของหยางฟาง เสือขาวถามด้วยความสงสัย: “ท่านแม่ทัพครับ เจ้ามังกรมีคำสั่งอะไรเหรอครับ”