บัญชามังกรเดือด บทที่ 258 สบายตาสบายใจ
ส่วนเจิ้งจี๋ไม่กล้ามาหาเรื่องฉินเทียนคนเดียว แต่ว่าตอนนี้ มีคนมากมายมาช่วย ต่อให้ฉินเทียนเก่งมากแค่ไหน ก็ไม่น่าจะรับมือได้
เขาอยากแก้แค้นด้วยตัวเอง เมื่อเห็นเส้นไลน์การผลิตแต่ไกล วางกระบองเหล็ก จากนั้นวิ่งเข้ามาหยิบไป
เพียงแค่ รอให้เขาหยิบกระบองขึ้นมาแล้วหันหัวกลับไป เตรียมที่จะเข้าร่วมวงที่ล้อมฉินเทียนไว้ ก็ต้องตกใจกับฉากที่อยู่ตรงหน้า
ฉินเทียนแย่งเส้นเหล็กในมือของชายคนหนึ่งด้วยมือเดียว
ส่วนอีกมือนั้นไม่ขยับกันหญิงสาวสองคนที่อยู่ด้านหลัง
เส้นเหล็กที่แกว่งในมือเดียว เส้นเหล็กนั้นราวกับงูพิษที่มีชีวิตฟื้นคืนจากการจำศีล ขยับไปมา
มีเสียงวิ้งวิ้ง ใช้สำหรับตีข้อต่อของพวกนักเลงโดยเฉพาะ
ป้าบ！
ป้าบป้าบป้าบ！
ข้อมือ ข้อเท้าและหัวเข่าของชายคนหนึ่งในกลุ่ม เพียงแต่กระทบกับกระดูก ก็แตกทันที
พวกเขาร้องโหยหวนและล้มลงบนพื้น ร้องด้วยความเจ็บปวด จนยืนไม่ได้
ไม่นาน นักเลงกลุ่มนั้น ต่างก็ล้มลงตรงหน้าของฉินเทียน
เส้นเหล็กที่ฉินเทียนหยิบไว้ มองหม่าหงเทาที่อยู่ตรงหน้า จากนั้นหัวเราะด้วยความเย็นชาแล้วพูดว่า：“ตอนนี้ ถึงตานายแล้ว”
เจิ้งจี๋อ้าปากด้วยความตกใจ กระบองเหล็กที่อยู่ในมือ ก็ตกลงบนพื้น
หม่าหงเทาจ้องฉินเทียนตาเขม็ง กัดฟันแล้วพูดว่า：“ดูเหมือนว่า ฉันจะประมาทเกินไป”
“ที่แท้นายเป็นคนมีฝีมือ”
“แต่ทว่า วันนี้คงจะต้องตายด้วยมีดของฉันซะแล้ว！”
เขายื่นมือออกไป จากนั้นหยิบอาวุธทรงยาวจากกระเป๋าหนังสีดำที่อยู่ด้านหลัง
เห็นได้ชัดว่า ของที่บรรจุด้านในนั้น เป็นของปลิดชีพ
เขาค่อยๆ เปิดผ้าสีดำทีละชั้นๆ สีหน้าหนักใจมาก ในสายตาปรากฏความศรัทธาที่ไร้ที่สิ้นสุด
ราวกับว่า อาวุธสิ่งนี้เป็นทั้งความเชื่อและพลังทั้งหมดของเขา
ทันใดนั้นเอง แม้แต่ฉินเทียน ก็ถูกสีหน้าของเขาดึงดูดไป
ด้านหลังคลิปวิดีโอ หวงอิงอิงอึ้งอ้าปากไปนาน พอได้สติกลับมา ก็พูดอย่างหวาดกลัวว่า：“ฉินเทียนจะเก่งไปถึงไหน！”
“เหล่าหม่าจะใช่คู่ต่อสู้ของเขาเหรอ？”
“พี่ชุน จะเพิ่มการช่วยเหลือไหม！”
ฉีชุนจ้องมองฉินเทียนผ่านหน้าจอ กัดฟันแล้วหัวเราะอย่างเย็นชาว่า：“ก็แค่กังฟูของแมวสามขาก็เท่านั้น จะเป็นคู่ต่อสู้ของเหล่าหม่าได้ยังไง”
“รู้ตัวตนจริงๆ ของเหล่าหม่าแล้วใช่ไหม？”
หวงอิงอิงรีบพูด：“ไม่รู้”
ฉีชุนหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า：“ราชามีดชาวม้ง”
“เพียงแค่นักฆ่าที่มือขาด มาถึงที่นี่ ถูกฉันเก็บเอาไว้ก็เท่านั้น”
“หากไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นคนถ่อมตน ถ้าพูดตามความสามารถของเขา ตั้งกลุ่มกลายเป็นปรมาจารย์ด้านการต่อสู้สบายๆ ！”
หวงอิงอิงพูดอย่างกระตือรือร้น：“ลูกน้องของพี่ชุนเป็นคนมีฝีมือ！”
“ครั้งนี้เจ้าคนแซ่ฉินต้องตายแน่！”
ภายใต้สายของผู้คน ในที่สุดหม่าหงเทาก็เปิดผ้าสีดำๆ ออก ด้านใน เป็นมีดง้าวขนาดห้านิ้วยาวเล็กหนึ่งด้าม
ฉินเทียนหรี่ตาแล้วพูดว่า：“มีดม้ง”
“ใช่แล้ว！”หม่าหงเทาเสียงต่ำ จากนั้นก็ชักออกมาด้วยความดุดัน
ขณะนั้นเอง ตัวดาบที่คมแหลม อุณหภูมิในคลัง เหมือนลดลงทันที
ผู้ชายที่ถูกจีบาดเจ็บกลุ่มนั้น ก็ร้องเสียงสูงออกมา
“พี่หม่าสุดยอด！”
“ให้เขารู้เสียหน่อย ว่าอะไรเรียกว่ายอดฝีมือ！”
“ฆ่าเขา！”
“แก้แค้นให้พวกเรา！”
เจิ้งจี๋พุ่งเข้ามาด้วยความกระตือรือร้น พูดว่า：“พี่หม่า ฟันเขาเลย！”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า แซ่ฉิน ดูสิว่านายยังจะโอหังอยู่ไหม！”
“กล้าแตะต้องภรรยาฉัน ฉันจะให้พวกนายตายแบบผีไร้สุสาน！”
ซูซูที่รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง ก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า：“นายไปแตะต้องภรรยาเขาเมื่อไหร่？”
“ฉันเปล่า！”สีหน้าเคร่งเครียดของฉินเทียน
ซูซูที่กำลังอยากจะพูดอะไรนั้น จู่ๆ ก็เห็นกงลี่ที่อยู่ด้านข้าง หน้าแดงเหมือนถูกไฟเผา
พอเธอได้สติ ภรรยาของเจิ้งจี๋ ไม่ใช่กงลี่หรอกเหรอ
เธออ้าปากกว้างอย่างกลั้นไว้ไม่ไหว
“ซูซู อย่าไปฟังเขาพูดมั่วซั่ว นั่นมันสิ่งเข้าใจผิด……ฉันกับสามีของเธอไม่ได้มีอะไรกัน”
ส่วนซูซูที่คิดขึ้นได้ ตั้งแต่เมื่อวาน หลังจากที่ฉินเทียนไปช่วยกงลี่มาจากชุมชนมีความสุขเมื่อกงลี่เห็นฉินเทียนก็หน้าแดงตลอด
ราวกับมีความรู้สึกตะขิดตะขวงใจมาก
เธออดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าแปลก แต่ว่า ต่อหน้าศัตรู เธอยิ้มให้กงลี่แล้วพูดว่า：“ฉันเชื่อเธอ”
หม่าหงเทากำมีดม้งในมือ ทำให้ท่าทางของคนทั้งคนนั้นเปลี่ยนไป
เขาจ้องฉินเทียน พูดอย่างเย็นชาว่า：“นายรู้จักว่าเป็นมีดม้ง งั้นรู้จะกลเม็ดของมีดม้งไหม？”
ฉินเทียนพูดด้วยเสียงนิ่งว่า：“กลเม็ดของมีดม้ง มีมาตั้งแต่ราชวงศ์หมิงยุคแรก”
“ที่สืบทอดมาหลายร้อยปี ไม่ว่าจะเป็นบรรพบุรุษนักต่อสู้ที่นับไม่ถ้วนบวกกับการดัดแปลงค่อยๆ ปลดเปลื้องเทคนิคของโจรสลัด กลายเป็นสำนักหนึ่ง”
“กลเม็ดที่สืบทอดตอนนี้ ส่วนใหญ่คือหลิวยู่ชุนนักต่อสู้ของชางโจวอยู่ในยุดหมินกั๋วสืบทอดต่อมา เรียกว่ากลเม็ดมีดม้ง”
“ไม่รู้ว่าฉันพูดผิดไหม？”
เมื่อเห็นฉินเทียนพูดราวกับร็จักอย่างดี ในสายตาของหม่าหงเทา ก็มีสีหน้าที่ชื่นชม
เขาพูดด้วยเสียงเย็นชา：“พูดถูก”
“อาจารย์หลิวยู่ชุนเป็นคนสืบทอดกลเม็ดของมีดม้งมา มีพื้นฐานสิบสามรูปแบบ”
“ตอนนี้ ฉันจะได้ให้นายรู้จักมัน！”
พูดไป เขาก็จับด้ามมีดในมือแน่น เดินหน้าไปทางซ้ายหนึ่งก้าว ลงน้ำหนักที่ปลายเท้าเปิดออก จากนั้น สองขาย่อลงมา
ขณะนั้นเอง ลำตัวก็หมุนไปทางซ้าย ประมาณเก้าสิบองศา
เสียงดังฮึ่ม ดวงตาทั้งคู่จ้องไปที่ฉินเทียน มีดในมือ เฉียงลงมา
“ระวัง！”เมื่อได้รับกลิ่นของการฆ่า กงลี่และซูซูที่หลบอยู่ด้านหลัง ก็อดที่จะตกใจไม่ได้
ฉินเทียนมองท่าทางของหม่าหงเทาอย่างตั้งใจ สมแล้วที่เป็นยอดฝีมือของมีดม้ง ทุกท่วงท่า ต่างก็ร้ายกาจมาก
ตัวมีดยาวเล็ก แถมยังมีสไตล์มีดด้วย
นั่นหมายความว่า มีดของเขาเล่มนี้ มีพลังมีดที่แข็งแรง และถึงมีดด้านหน้าแล้วด้วย
ทั้งหมด มองดูแล้วเหมือนง่าย แต่ทว่า เมื่อผู้เชี่ยวชาญแทงมีดออกมา เดาทิศทางไม่ได้เลย
นี่ไม่ได้ง่ายเหมือน การจัดวางแบบนั้นอย่างแน่นอน หากแต่เป็นดาบแห่งการฆ่าคนจริงๆ
ในใจของฉินเทียนสั่นชั่วขณะ ไม่กล้าล่าช้า จึงรีบเคลื่อนย้ายเท้า หลบอย่างสายฟ้าฟาด
หม่าหงเทาฟันวืบลงไป พูดเสียงดังอย่างกระตือรือร้นว่า：“เอาใหม่！”
ก้าวเท้าไปข้างหน้า ตามด้วยมีดที่ฟันลงมา！
ฉับฉับฉับฉับ！
ความแหลมคมของมีดม้ง ที่ฟันไปในอากาศ เหลือเพียงเงาที่ทิ้งไว้ข้างหลัง
รอบข้าง เต็มไปด้วยไอเย็นจากการฆ๋า
นักเลงก่อนหน้าที่ได้รับบาดเจ็บ รวมถึงเจิ้งจี๋ ต่างก็ไปหลบไกลๆ กลัวว่าไม่ทันระวัง จะโดนมีดฟันเข้า
ส่วนซูซูและกงลี่ที่จับมือกัน สองคนสี่ลูกตา จ้องเขม็งเกรงว่าฉินเทียนจะได้รับบาดเจ็บ
ฉินเทียนในตอนนี้ ราวกับเต้นรำบนปลายมีด
เพียงแค่ กดเม็ดมีดของหม่าหงเทานั้นร้ายกาจมาก ตั้งแต่ต้นจนจบของฉินเทียน มือทั้งสองข้างไขว้หลังไว้
ทุกครั้ง ขณะในความเป็นไปไม่ได้ เคลื่อนย้ายเท้า ในระหว่างความอันตรายนั้น หลบอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา บอกกับท่าทางที่ผ่อนคลาย ช่างหล่อเหลือเกิน ซ่อนเร้นสไตล์ความเป็นปรมาจารย์
ซูซูและกงลี่ ต่างอดไม่ได้ที่จะลุ่มหลง
ไม่พูดไม่ได้ว่า ทุกท่วงท่าของผู้ชายคนนี้ ทำให้คนดูสบายตาสบายใจจริงๆ