กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 254
จัสมินรีบตอบกลับไปว่า “คุณปู่ช่วยบอกหนูที ว่าคุณปู่ต้องการให้หนูทำอะไรคะ?!”
ทันใดนั้น นายท่านมัวร์ก็พูดขึ้นว่า “ฉันต้องการให้เธอทำให้คุณเวดเป็นลูกเขยของตระกูลมัวร์ให้ได้!”
“อะไรนะคะ?” ทุกคนที่อยู่ในห้องนั่งเล่นรวมถึงจัสมิน ทำได้เพียงจ้องมองนายท่านมัวร์ด้วยความตกใจ
ในเวลานี้ จัสมินรู้สึกว่าในใจเธอตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม เธอยังคงพูดแบบระมัดระวังตัวไปว่า “คุณปู่คะ คุณเวด… แต่งงานแล้วนะคะ”
“แล้วยังไง?” ชายชราตอบอย่างแน่วแน่ “ฉันไม่สนหรอกว่าเขาจะแต่งงานแล้ว เขามีเมียมาแล้วกี่คนหรือมีเมียน้อยอีกหลายคนก็ตาม หรือแม้แต่พ่อตาของเขาจะมีลูกอีกเยอะ ยังไงเราก็ต้องชนะเขาให้ได้! ฉันอยากมีลูกเขยแบบเขา หากเขาเป็นลูกเขยของตระกูลมัวร์ ธุรกิจของตระกูลมัวร์จะเพิ่มมากขึ้นอย่างแน่นอน และเราจะสามารถก้าวขึ้นสู่อันดับหนึ่งในตระกูลที่มีอำนาจและชื่อเสียงได้ ในที่สุดตระกูลมัวร์ก็มีโอกาสที่จะกลายเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในประเทศนี้!”
จัสมินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เธอก็มีความคาดหวังอย่างแรงกล้าในใจ
หลังจากนั้นเธอก็มองไปที่นายท่านมัวร์ ก่อนที่เธอจะตอบไปว่า “โอเคค่ะคุณปู่ หนูเข้าใจแล้ว”
นายท่านมัวร์หัวเราะก่อนที่เขาจะพูดต่อว่า “ดี! ดี! ดี! ถ้าเธอได้คุณเวดมาเป็นลูกเขยของตระกูลมัวร์ ฉันจะให้เธอเป็นหัวหน้าตระกูลมัวร์ จัสมิน!”
ทุกคนตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของนายท่านมัวร์
เขาจะมอบตำแหน่งหัวหน้าของตระกูลมัวร์ให้ผู้หญิงได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตาม นายท่านมัวร์เพิ่งให้สัญญานี้กับเธอ!
และในชีวิตเขาไม่เคยผิดสัญญาแม้แต่ครั้งเดียว!
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่สมาชิกทุกคนในตระกูลมัวร์มีความคิดของตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้…
…
ในที่สุดเมื่อชาร์ลีกลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว
ทันทีที่เขาเข้าไปในบ้าน เขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นทุกคนในตระกูลนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
เมื่อเอเลนเห็นชาร์ลีเธอก็เริ่มตั้งคำถามกับเขาทันที “ชาร์ลีเธอไปไหนมา? เธอรู้ไหมว่าตอนนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว? เธอจะออกไปไหนมาไหนนานขนาดนี้ได้ยังไงกัน? เธอยังถือว่าที่นี่เป็นบ้านของเธออยู่ไหม?”
ชาร์ลีกำลังจะตอบคำถามของเอเลน แต่ในตอนนี้เอง แคลร์ก็ขมวดคิ้วและชิงพูดออกไปก่อนว่า “แม่คะ!”
เอเลนเลยเลิกตั้งคำถามกับชาร์ลีทันที
หลังจากที่ชาร์ลีวางผักลงบนโต๊ะแล้ว เขาก็ถามด้วยท่าทางสบาย ๆ ว่า “คุยอะไรกันอยู่เหรอครับ? ทำไมทุกคนดูเคร่งขรึมจัง?”
จาค็อบตอบไปด้วยคำถามว่า “วันนี้นายได้ยินข่าวใหญ่ในโอลรัล ฮิลส์ หรือยัง?”
“ข่าวอะไรครับ?”
“มิลเลเนียม เอนเทอร์ไพรส์ ล้มละลายไปแล้วน่ะสิ เพราะบริษัทอื่น ๆ ทั้งหมด ตัดสินใจยุติการเป็นหุ้นส่วนกับบริษัท ยิ่งไปกว่านั้นเจ้าหนี้ทั้งหมดของบริษัทก็มาปรากฏตัวที่ประตูหน้าบ้านของพวกเขาอีกในวันนี้ เพื่อเรียกร้องเงินคืนของพวกเขา บริษัทล้มละลายในชั่วข้ามคืนและพวกเขายังเป็นหนี้ต่างประเทศหลายพันล้านดอลลาร์อีกด้วย ปีเตอร์ เมอร์เรย์ ที่เป็นเจ้าของบริษัท รู้สึกสิ้นหวังมาก วันนี้เขากระโดดลงจากตึก และตอนนี้เขาก็นอนเป็นผักไปแล้ว…”
ชาร์ลีทำเหมือนว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้เลย และเขาถามออกไปด้วยความประหลาดใจว่า “โอ้? จริงเหรอครับ? ช่างเป็นเรื่องที่โชคร้ายมากเลย”
จาค็อบส่ายหัวและถอนหายใจก่อนที่เขาจะพูดต่อว่า “ปีเตอร์ เมอร์เรย์ เคยเป็นบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ในโอรัล ฮิลส์ เขาเคยร่ำรวยและมีอำนาจมาก ฉันสงสัยว่าเขาไปทำให้ใครขุ่นเคืองหรือเปล่า เพราะทำไมจู่ ๆ เขาถึงลงเอยแบบนี้”
“คนอย่างเขาสมควรที่จะล้มละลายแล้วล่ะค่ะ” แคลร์ตอบด้วยใบหน้าที่เย็นชา เธอไม่เห็นอกเห็นใจคนที่ทำผิดและพยายามจะเอาเปรียบเธออย่างเขาหรอก
ในตอนนี้เอเลนถอนหายใจขณะที่เธอพูดว่า “เธอรู้ไหมแคลร์ ว่าการเริ่มต้นธุรกิจของเธอเอง มีความเสี่ยงแค่ไหน? หากเธอเริ่มสูญเสียเงินแล้ว ต่อไปเธออาจถูกบังคับด้วยการเอาชีวิตของเธอเองเป็นเดิมพันนะ!”
หลังจากนั้น เอเลนก็มองไปที่แคลร์และพูดต่อไปว่า “ฉันคิดว่าเธอไม่ควรจะเริ่มธุรกิจของตัวเอง เพราะมีความเสี่ยงสูงเกินไป! เธอควรกลับไปทำงานให้กับ วิลสัน กรุ๊ป คุณยายของเธอสัญญากับฉันแล้วว่าเขาจะแต่งตั้งให้เธอเป็นผู้อำนวยการของ วิลสัน กรุ๊ป และเธอจะมีเงินเดือนประจำปีคงที่ จะไม่ดีไปกว่าการเริ่มต้นธุรกิจของเธอเองหรอกเหรอ?”