ตอนที่ 331 แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ!
แต่ด้านหลังของเย่เฉินและฉินหงเหยียนห่างจากจุดที่พวกเขายืนอยู่ไม่ถึงสองเมตร มีภาพแต่งงานของสวี่ฉู่หมิงและฉินหงเหยียนหราอยู่!
ที่นี่คืองานแต่งงานของสวี่ฉู่หมิงและฉินหงเหยียน ทว่าเย่เฉินกลับจุมพิตหญิงสาวต่อหน้าสวี่ฉู่หมิงอย่างไม่ไว้หน้าเขาแม้แต่น้อย
ในงานเกิดเสียงดังฮือฮาขึ้นมากกว่าเดิม!
“สวรรค์ นี่…เหลวไหลเกินไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าเจ้าสาวจะจูบกับชายอื่นต่อหน้าเจ้าบ่าวเสียด้วย!”
“คุณสวี่เป็นถึงคนที่รวยที่สุดในเมืองเสินเฉิง คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะโดนเหยียดหยามขนาดนี้!”
“เย่เฉินคนนี้มันแน่จริงๆ กล้าทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้ด้วย!”
โต๊ะของตระกูลซูอยู่ใกล้เวทีที่สุด พวกเขาหัวเสียเมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า!
ซูเจิ้นหางขมวดคิ้วมุ่น แววตาเต็มไปด้วยไอสังหาร!
เขาตั้งใจจะให้เย่เฉินเป็นหลานเขยเขา โดยแต่งงานกับซูมู่ชิงหลานสาวของเขา
แต่วันนี้ไอ้เด็กเย่เฉินกลับคืนดีกับแฟนเก่าต่อหน้าเขา!
“รู้อย่างนี้ตอนแรกไม่น่าปล่อยให้ออกไปจากเมืองหลวงเลย!”
ตอนนั้นซูเจิ้นหางอยากจะรั้งเย่เฉินไว้ที่เมืองหลวง แต่บังเอิญว่าเขารู้มาพอดีว่าฉินหงเหยียน จะแต่งงานกับคนอื่นพอดี ซูเจิ้นหางเลยไม่บังคับเขา
คิดว่าหลังจากที่เย่เฉินเลิกกับฉินหงเหยียนแล้ว ย่อมมาตามจีบหลานสาวของเขา ไม่นานก็จะกลายเป็นเขยของพวกเขาไปเอง
คิดไม่ถึงว่าเย่เฉินจะหลงใหลในตัวฉินหงเหยียนมากขนาดนี้ หลังจากเลิกกันไปแล้วก็ยังพยายามขอหญิงสาวคืนดี
ซูมู่หลินหัวเสีย “สองคนเล่นอะไรกัน? เห็นเจ้าบ่าวเป็นอากาศหรือไง? เย่เฉินสารเลวจริงๆ!”
ถ้าหากว่าเย่เฉินได้ยินแบบนี้ เขาคงฟาดหน้าซูมู่หลินทันที
ซูมู่หลินต่างหากที่เหลวไหล เขาไม่มีสิทธิ์พูดแบบนี้เพราะก่อนหน้านี้เขาก็อาศัยโอกาสที่เย่เฉินไปทำงานแอบมาหลับนอนกับฉินหงเหยียน!
ซูมู่ชิงเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า ในใจก็เจ็บปวดอย่างมาก หล่อนก็ผุดลุกขึ้น“ฉันไปก่อนนะ”
และอีกคนที่เห็นภาพแสนบาดตานั้นก็คือหวังเจียเหยาที่ยืนอยู่ตรงประตู
“เย่เฉิน คิดไม่ถึงเลยว่านายจะมาแย่งเจ้าสาว! งานแต่งงานสองครั้งที่ผ่านมา นายก็มาก่อความวุ่นวายตลอด แต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่นายจะมาแย่งตัวฉัน! แต่วันนี้นายกลับมา คิดไม่ถึงว่าจะมาแย่งเจ้าสาวในงานแต่งงานอย่างฉินหงเหยียน แล้วมาขอหล่อนคืนดี!
ช่วงนี้ฉินหงเหยียนจะต้องนอนกับสวี่ฉู่หมิงแล้วแน่นอน แต่ทำไมนายถึงให้อภัยหล่อน! แล้วทำไมพอฉันนอนกับคนอื่น นายถึงไม่ยอมให้อภัยฉัน แต่พอเป็นหล่อนไปนอนกับคนอื่น แต่นายก็ยังให้อภัยหล่อน? นี่ไม่ยุติธรรมเลย! ฉันโกรธจนจะบ้าแล้ว!”
หวังเจียเหยาเดือดปุดๆ หล่อนยอมรับว่าตนเองเคยทำผิดจริงๆ แต่ว่าหล่อนรู้สึกว่านั่นก็เป็นเรื่องที่ผู้หญิงหน้าตาสวยก็ทำผิดกัน
หล่อนรู้สึกว่าเย่เฉินควรจะให้อภัยตนเอง
และในเวลานี้เองซูมู่ชิงก็เดินออกจากงานด้วยใบหน้าเรียบเฉย สวนทางกับหวังเจียเหยา
หวังเจียเหยานิ่งไปเมื่อเห็นซูมู่หลิน
“ผู้หญิงสวยจังเลย!”
นี่เป็นครั้งแรกที่หวังเจียเหยาเจอซูมู่ชิง ยังอดตะลึงในความสวยของอีกฝ่ายไม่ได้
บนเวทีนั้นสวี่ฉู่หมิงหน้าแดงก่ำ พิธีกรงานแต่งไม่รู้จะพูดอะไร
จากนี้ไปเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดของเมืองเสินเฉิง เกรงว่าจะกลายเป็นตัวตลกของทั้งเมืองเสินเฉิง!
สวี่ฉู่หมิงตะโกนกร้าว “หุบปากไป! พวกแกหุบปาก! เย่เฉิน หงเหยียน หยุดเดี๋ยวนี้!”
ทว่าเย่เฉินและฉินหงเหยียนกลับไม่สนใจคำพูดของเขาแม้แต่น้อย แต่ยังจุมพิตกันอย่างดูดดื่มต่อไป
ในเวลาที่ผ่านมาพวกเขาผ่านอะไรกันมามาก พวกเขาจึงไม่อาจสะกดความต้องการในใจได้
สวี่ฉู่หมิงหัวเสีย เขาจะทนให้ภรรยาของตนเอง จุมพิตกับชายอื่นต่อหน้าแขกจำนวนมากได้อย่างไร?
“จัดการพวกเขา! รีบแยกพวกเขาออกจากกันเดี๋ยวนี้!”
สวี่ฉู่หมิงจึงหันไปสั่งบรรดาพนักงานรักษาความปลอดภัย
“ครับ!”
พนักงานรักษาความปลอดภัยร่างกายสูงใหญ่พวกนี้ลงมือทันที พวกเขาเตรียมจะปีนขึ้นบนเวทีเพื่อลากเย่เฉินลงไปจากเวที
ทว่าพวกเขาเพิ่งจะขยับตัว แต่กลับลูกน้องของโดนหลิวเจิ้งคุนและซีกวาก็ปราดเข้าขวางทันที!
“กลับมาเดี๋ยวนี้ไอ้คนสารเลว! กล้าทำคุณชายเย่เสียเรื่อง รนหาที่ตายชัดๆ”
ซีกวาคว้าพนักงานรักษาความปลอดภัยที่พุ่งพรวดขึ้นเวทีแล้วฟาดหน้าอีกฝ่าย
ส่วนคนอื่นๆ ต่างก็เริ่มลงไม้ลงมือ
งานแต่งงานจึงกลายเป็นการตะลุมบอน!
ลูกน้องของหลิวเจิ้งคุนล้วนแต่เป็นลูกน้องเก่งๆ ที่จ้างมาจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พนักงานรักษาความปลอดภัยของสวี่ฉู่หมิง ถึงจะไม่ด้อยไปกว่าเขาแต่พอเปรียบเทียบกับนักเลงหัวไม้ที่เตะต่อยเป็นอาชีพก็ยังอ่อนหัดกว่ามาก
ทันทีที่เห็นลูกน้องสู้ไม่ไหว สวี่ฉู่หมิงก็หัวเสียอย่างที่สุด เขาแจ้งความทันที
ไม่นานตำรวจก็มาถึงงานแต่งงาน เย่เฉินกับฉินหงเหยียนเพิ่งจะหยุดจุมพิตกัน
“หยุดเดี๋ยวนี้! ทุกคนหมอบลง!”
ในตอนนี้คนของหลิวเจิ้งคุนและสวี่ฉู่หมิงเองต่างก็หมอบลงไป
และตอนนี้สีหน้าของสวี่ฉู่หมิงคล้ำเขียว เดินลงจากเวทีแล้วชี้เย่เฉินพลางกล่าว “คุณตำรวจครับ ก็คนนี้น่ะสิครับ พาคนพวกนี้มาถล่มงานแต่งงานของผม คุณช่วยจับเขาเข้าคุกด้วยครับ!”
ซีกวาที่นั่งยองๆ บนพื้นก็กล่าว “พวกเราแค่ไม่ชอบขี้หน้าสวี่ฉู่หมิงเท่านั้นเลย ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณเย่”
ตำรวจเดินมาหาเย่เฉินพลางถาม “คนพวกนี้คือคนของคุณเหรอ?”
เย่เฉินย่อมไม่ยอมรับอยู่แล้ว “ไม่ใช่”
“งั้นคุณมีเรื่องวิวาทกับเขาหรือเปล่า?” ตำรวจถามต่อ
เย่เฉินตอบ “ไม่นะครับ”
“งั้นคุณมาทำอะไรที่นี่?” ตำรวจถามต่อ
เย่เฉินมองฉินหงเหยียนแล้วตอบ “ก็มาจูบกับหล่อน”
ตำรวจปรายตามองฉินหงเหยียน นี่มันเจ้าสาวของงานชัดๆ!
หญิงสาวรีบร้อนเสริม “ฉันเป็นคนจูบเขาก่อน”
ตำรวจทำอะไรไม่ถูก เขามองสวี่ฉู่หมิงแล้วกล่าว “นี่…ออกจะยุ่งยากอยู่นะครับ”
หลังจากที่เย่เฉินมาก็ไม่ได้ทำเรื่องวุ่นวายผิดกฎหมายอะไร แค่จูบกับเจ้าสาวเท่านั้นเอง หนำซ้ำหญิงสาวยังเป็นคนจูบเขาก่อนด้วยซ้ำ
และในเวลานี้เองก็มีรถตำรวจอีกคันมาจอดที่หน้าประตู
ชายหนุ่มวางท่าทางใหญ่โตเดินนำตำรวจมาด้วยจำนวนไม่น้อยคนในงานจำเขาได้ทันที
“นั่นมันผู้กำกับหลิว!”
“ผู้กำกับมาเองเลย!”
ผู้กำกับหลิวเดินมาหยุดตรงหน้าของซูเจิ้นหาง “ท่านซูครับ ได้ยินมาว่าที่นี่มีเรื่องทะเลาะวิวาท รู้ว่าท่านอยู่ที่นี่ด้วยผมเลยรีบมาด้วยตัวเองเลยครับ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”
ซูเจิ้นหางโบกมือ“ไม่เป็นไร”
จากนั้นซูเจิ้นหางก็ลุกขึ้น เขาถลึงตามองเย่เฉินด้วยสีหน้าไม่พอใจนัก จากนั้นก็กล่าวกับผู้กำกับหลิว “เสี่ยวหลิวเอ้ย เธอยังพอจำคุณฉินอ้าวหมิงได้ใช่ไหม?”
อีกฝ่ายรีบตอบทันที “จำได้อยู่แล้วครับ เขาเป็นโปรแกรมเมอร์ นักธุรกิจและเจ้าของธุรกิจที่เก่งมากคนหนึ่งในเมืองเสินเฉิง เสียดายที่เขาตายที่เมืองนอกเมื่อ 11 ปีก่อน”
ซูเจิ้นหางกล่าว “ฉินอ้าวหมิงยังไม่ตาย ผมสงสัยว่าคนๆ นี้คือพ่อของเย่เฉินกักขังหน่วงเหนี่ยวฉินอ้าวหมิงเอาไว้!”
กักขังหน่วงเหนี่ยว!
คิดไม่ถึงว่าซูเจิ้นหางจะพูดว่าพ่อของเย่เฉินกักขังหน่วงเหนี่ยวพ่อของฉินหงเหยียน!
สีหน้าเย่เฉินโหดเหี้ยม นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอซูเจิ้นหาง และพอจะเดาได้ว่าตาแก่คนนี้คือปู่ของซูมู่หลินและซูมู่ชิง
แต่คิดไม่ถึงว่าเจอหน้ากันครั้งแรก เขาก็จะตั้งตัวเป็นศัตรูกับตนเองทันทีแบบนี้!
“ถูกต้อง!” สวี่ฉู่หมิงเองก็เสริม “ถ้าพี่ฉินยังไม่ตายจริงๆ งั้นเขาก็ต้องโดนคนตระกูลเย่กักขังหน่วงเหนี่ยว! ไม่อย่างนั้นทำไมตลอด 11 ปีที่ผ่านมานี้เขาถึงได้หายสาบสูญไป ไม่ติดต่อลูกและครอบครัวล่ะ? ขนาดตอนที่ภรรยาของเขาตายเขายังไม่ปรากฏตัวเลย!”
ฉินหงเหยียนชะงักไป หล่อนหันมองหน้าเย่เฉิน หล่อนอยากรู้คำตอบจากปากของชายคนรัก!