ถูกหวางซีด่าอย่างหนำใจแบบนี้ สายตาของหมิงหวงยิ่งอยู่ยิ่งเยือกเย็น และพูดอย่างราบเรียบว่า: “นังสารเลว เธออยู่ตรงหน้าของฉันมีอะไรให้อวดเก่ง? แกก็แค่เป็นถุงมือขาวของเกาเจี๋ยเท่านั้นเอง”
“ถ้าตระกูลหมิงของฉันไปบอกเจ้าเทพ มีคนขัดขวางการสร้างเมืองใหม่ เธอรับผิดชอบไว้มั้ย? ไอ้สารเลวเย่เซิ่งเทียนเคยบังกระสุนให้กับเจ้าเทพมาก่อนก็จริง แต่เธออย่าลืมนะ การสร้างเมืองใหม่เป็นสิ่งที่เจ้าเทพให้ความสำคัญที่สุด……”
“ต่อให้บริษัทหัวหยวนล้มละลาย ก็ไม่มีทางร่วมลงทุนกับตระกูลสกปรกอย่างพวกคุณ”
หวางซียักไหล่เลียนแบบเย่เซิ่งเทียน และพูดอย่างเหยียดหยาม: “อยู่ตรงหน้าของคุณฉันก็อวดเก่งแบบนี้แหละ ตระกูลหมิงของพวกคุณก็อยากให้ทีมวิศวกรของฉันร่วมลงทุนกับพวกคุณไม่ใช่เหรอ? คุณฝันไปเถอะ!!!”
หลังจากที่พูดจบ หวางซีหันหลังจะออกไป คิดดูแล้วก็หันหน้ากลับมา และพูดว่า: “โมโหฉิบหายไปเลย”
หมิงหวงโกรธจนคนคนทั้งคนแทบจะบันดาลโทสะ!
เขาเป็นท่านรองตระกูลหมิงอย่างสง่าผ่าเผย มาร่วมลงทุนกับหวางซีด้วยตัวเอง ไม่เพียงแต่โดนปฏิเสธ ยังโดนดุด่าว่ากล่าวด้วย!!
น่าชิงชัง!!
น่าชิงชังจริงๆ!!
เขาเคยต้องทนทุกข์กับความแค้นที่ไม่ได้ระบายออกมาแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!!!
สมควรตาย สมควรตาย สมควรตาย!!!
ชายโฉดหญิงชั่ว พวกแกกำลังรนหาที่ตาย!!
ฉันหมิงหวงสาบานว่า ฉันจะทำให้ชายโฉดหญิงชั่วอย่างพวกแกเสียใจที่มายันโลกนี้ ฉันจะทำให้พวกแกทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก!!
ไม่อย่างนั้น ฉันก็ไม่ได้ชื่อหมิงหวง!!!
หมิงหวงเดินออกมาอย่าลนลาน
แต่ในเวลานี้ เนื้อเพลงประโยคหนึ่งก็ดังออกมาจากในบริษัทหัวหยวน
“ประชาชนเรา คืนนี้มีความสุขมากจริงๆ แผดเสียงก้อง ประชาชนเรา ……”
“หวางซี!!!!”
หมิงหวงโกรธจนดวงตาแดงก่ำ คำรามด้วยเสียงต่ำ กระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง และสลบไปในทันที!
ถูกคนขับของเขาพาตัวไปอย่างรวดเร็ว
และในเวลานี้ หวางซีซ่อนตัวอยู่หลังหน้าต่าง มองดูฉากนี้ รู้สึกประหม่าจนหัวใจเต้นแรง ในฝ่ามือก็เหงื่อออก
นั่นเป็นท่านรองตระกูลหมิง!
ไม่นึกเลยว่าตัวเองจะด่าท่านรองตระกูลหมิง!
ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ
ยังทำให้เขาโกรธจนสลบไป
นี่มากเกินไปหน่อยหรือเปล่า?
“หึ โมโหฉิบหายไปเลยก็สมควรแล้ว ใครให้พวกคุณรังแกเซิ่งเทียนของฉัน ก็จะทำให้คุณโมโหฉิบหายไปเลย โมโหฉิบหายไปเลย”
หวางซีอยู่ในท่าทางของเด็กสาว เบะปากอย่างเหยียดหยาม
แต่ว่า วิธีที่ทำให้อีกฝ่ายโกรธแทบตายแล้วก็เมินเฉยเหมือนอากาศ ทำให้เขาโกรธจนเต้นเร่าๆ มีความสุขจริงๆ!
เมื่อกี้นี้ใบหน้าของหมิงหวงเปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความโกรธ
มิน่าล่ะเซิ่งเทียนก็แบบนี้ทุกครั้ง ผู้ชายสารเลวนั้น น่ารังเกียจจริงๆ
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หวางซียิ้มอย่างรู้ใจ และอารมณ์ก็ดีขึ้นในทันใด
“พี่ซี เมื่อกี้นี้พี่เท่ระเบิดจริงๆ ทำให้ฉันตกใจหมด”
หลันรั่วรั่วพูดด้วยความเคารพว่า: “นั่นเป็นท่านรองตระกูลหมิง ถูกพี่ด่าจนเกือบจะบันดาลโทสะในทันที”
หวางซีพูดอย่างได้ใจว่า: “ใครให้ตระกูลหมิงของพวกเขารังแกสามีของฉัน ทำให้โมโหฉิบหายไปเลยก็สมควรแล้ว เอาล่ะ ปิดเพลงได้แล้ว พวกเราไปพบลูกค้าไม่กี่คน”
และตระกูลหมิงอยู่ในเมืองเฉียนถังหาทีมวิศวกรร่วมลงทุนไม่ได้ หมิงชุนชิวรับรู้ก็แทบจะเป็นลมไป
“ให้พวกเขาได้ใจไปพักหนึ่งก่อน รอการสร้างเมืองใหม่เสร็จสิ้น ก็เป็นวันตายของพวกเขา!”
หมิงฮุยพูดอย่างโหดร้ายว่า: “ฉันให้คนไปเก็บหลักฐานแล้ว รอเมื่อวินาทีนั้นที่สร้างเมืองใหม่เสร็จสิ้น ฉันก็จะมอบให้เจ้าเทพ ถึงเวลานั้น ไม่ว่าเลขาเกาหรือว่าชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้น ก็ต้องตาย! อยู่ในถิ่นของเจ้าเทพ เลขาเกากล้าที่จะยื่นมือออกไปอย่างโจ่งแจ้ง ฉันว่าเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว!”
หมิงชุนชิวพูดอย่างเสียใจ: “น่าเสียดาย แผนการลักพาตัวลูกสาวของสายเลือดชั่วนั้นล้มเหลว ตอนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ยังตรวจสอบไม่ชัดเจนเหรอ?”
หมิงฮุยกัดฟันพูดว่า: “ก็ไม่รู้ว่าสายเลือดชั่วนั้นมีวิธีการอะไร ไม่พบเบาะใดเลยสักนิด”
หมิงชุนชิวพูดเยาะเย้ยว่า: “ไม่ต้องกังวล มีโอกาสอยู่เสมอ”