เดนิสเขินอาย เธอช็อคเมื่อได้ยินคำกล่าว จากนั้นเธอก็เห็นว่าผู้จัดการร้านเครื่องประดับวิ่งหน้าตื่นมาหาพวกเขา เดนีสตะโกนทันที “มาเร็ว นี่คือสร้อยคอที่หายไปใช่ไหม?”

เดนิสหน้าเคร่งเครียดรีบยื่นกล่องของขวัญให้กับผู้จัดการร้าน “ดูนี่ สร้อยคออันนี้มาจากร้านของคุณรึเปล่า?” เธอหันกลับและชี้ตัวมาที่แดร์ริล “เขาขโมยมันมา”

ขโมย? ผู้จัดการร้านมีสีหน้ามึนงงและไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ

เดนีสหัวเราะลั่น ‘ผู้จัดการร้านรีบวิ่งตามหาสร้อยคอ ทีนี้หลักฐานคงจะชัดเจน ดูซิว่าเขาจะแก้ตัวว่ายังไง! สร้อยคอ 65 ล้านเหรียญ มูลค่านี้มากพอจะจับเขาเข้าคุกไปตลอดชีวิต!’ เดนิสคิด

“ท่าน” ผู้จัดการร้านเรียกอย่างสุภาพขณะมอบกล่องของขวัญคืนให้กับแดร์ริล เธอก้มโค้งขออภัย “ฉันลืมที่จะแจ้งให้ทราบว่าการที่คุณมียอดใช้จ่ายภายในร้านมากขนาดนี้คุณจะได้รับการเลื่อนขั้นเป็นสมาชิกพิเศษของทางร้านทันที ขอความกรุณาทิ้งเบอร์มือถือให้กับเราเพื่อดำเนินการสมัครสมาชิกคุณได้ไหม? และอีกอย่างคุณลืมใบเสร็จการชำระของคุณไว้”

อะไรนะ? ใบเสร็จสำหรับการชำระ?

เขาซื้อสร้อยคอ?

ฝูงชนเงียบสงัด พวกเขาแทบไม่เชื่อเรื่องราวที่เกิดขึ้น

ซื้อของในราคา 65 ล้านเหรียญ หมอนี่จะต้องรวยมาก ๆ แน่!

เดนีสเลือดขึ้นหน้าขณะยื่นนิ่ง ‘ไม่มีทางเป็นไปได้! โจรขโมยโทรศัพท์จะมีปัญญาซื้อสร้อยคอ 65 ล้านเหรียญ!’ เธอคิด

เดนิสนั้นกังขากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอเขยิบตัวเข้ามาเพื่อขอดูใบเสร็จ เธอตกตะลึงมึนงง

ใบเสร็จแสดงราคาของสร้อยคอ แดร์ริลนั้นได้ซื้อสร้อยคอมาจริง ๆ!

ทุก ๆ คนหันมามองที่เดนีส เหมือนมีบางอย่างผิดปกติกับเธอ? ทำไมเธอถึงตะโกนร้องว่าหัวขโมย ทั้งที่แดร์ริลซื้อสร้อยคอนั้นมา? เธอต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ

“ผมไม่ต้องการสมัครสมาชิก” แดร์ริลควงแขนลิลี่และกล่าว “ที่รัก เราไปกันเถอะ”

ไม่มีความจำเป็นจะต้องอยู่ที่นี่ต่อ เมื่อความจริงถูกเปิดเผยออกมาแล้ว หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าวเขาก็หยุดและหันหลังกลับมาหาเดนิส “โอ้ ใช่สิ ผมขอบอกคุณอย่างหนึ่ง”

ทุก ๆคน สงสัยว่าแดร์ริลมีอะไรจะกล่าว
แดร์ริลขบขันและกล่าวกับเดนิส “มันมีรองเท้าคำสรรเสริญจากคริสตัลแค่ 99 คู่ ในโลก จะมีรหัสหมายเลขอยู่ที่ส้นเท้า อย่างไรก็ตามสามคู่ที่กำลังใส่กันทั้งหมดอยู่ในตอนนี้ ผมมั่นใจด้วยของเท็จจริงว่าของภรรยาผมและของอีวอนนั้นเป็นของแท้ ส่วนคู่ที่คุณใส่อยู่นั้นเป็นของปลอม ดูจากสภาพของมันแล้วราคาน่าจะไม่เกิน 500”

แดร์ริลหันหลังและเดินจากไป

ว้าว! ทุก ๆ คนเริ่มชี้ไปที่เดนิสและหัวเราะเยาะ

เดนิสละอายใจอย่างมาก เธอไม่คาดคิดว่าลินคอล์น จะหาของปลอมมาให้เธอ! เขาเคยสาบานว่ามันคือของแท้ตอนมอบให้กับเธอ

ลินคอล์น ยิ้มแก้เขินกระอักระอ่วนขณะมองทุก ๆ คนหัวเราะเยาะภรรยาเขา “ที่รัก ผมขอโทษ รองเท้าคู่นั้นเป็นของปลอมจริง ๆ แต่ฉันสาบานว่าไม่ได้ซื้อมันมาในราคา 500 ฉันซื้อมันมาราคามากกว่านั้น ราคาของมันคือ 10,000”

“ไสหัวไป!”