บทที่ 165 การโจมตีของระดับจักรพรรดิ!
เย่เทียนสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากรอยแยกของมิติในทันที การรับรู้มิติแผ่กระจายออกไปและได้ค้นพบการเปลี่ยนแปลงของรอยแยกมิติ
ทันใดนั้นเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายระดับจักรพรรดิที่แผ่ออกมาจากรอยแตกฟุบ!
เย่เทียนบินขึ้นไปในอากาศ สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาครอบคลุมพื้นที่พันลี้พร้อมกับส่งข้อความไปยังทุกคน
“สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิกําลังฉีกรอยแยกมิติ ทุกคนรีบออกจากค่ายกลโดยเร็วที่สุด!”
ภายในปราสาท
เมื่อหยุนเมิ่งหลี่ได้ยินเย่เทียนส่งข่าวออกมา ก็ตกใจทันที
สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิ!
ระดับราชาคนอื่นๆอาจจะยังไม่ค่อยมีความรู้เรื่องนี้ พวกเขาไม่รู้ว่าระดับจักรพรรดิคืออะไรแต่หยุนเมิ่งหลี่เคยไปที่ฐานทัพจงไห่ เขาจะไม่รู้ได้อย่างไร?
เหนือกว่าระดับราชาคือระดับศักดิ์สิทธิ์ และเหนือกว่าระดับศักดิ์สิทธิ์คือระดับจักรพรรดิ
สัตว์อสูรระดับจักรพรรดินั้นสามารถฆ่าเขาได้นับครั้งไม่ถ้วน
“หนี!”
หยุนเมิ่งหลี่ไม่สนใจศักดิ์ศรีเป็นหรือเกียรติยศอะไรอีกต่อไป เขาทิ้งคนอื่นและรีบหนีออกไปจากค่ายกลอย่างรวดเร็ว
นอกจากหยุนเมิ่งหลี่แล้ว ราชาไร้เทียมทานของอีก 2 ฐานทัพใหญ่ ก็รีบหนีออกไปเช่นกัน
แม้ว่าผู้ฝึกยุทธระดับราชาคนอื่นๆจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อพวกเขาเห็นหยุนเมิ่งหลี่ชิงหวาง และเสวียนคงหนีไป พวกเขาก็หนีตามไปด้วยเช่นกัน
พริบตาเดียว กลุ่มราชาก็ถอยออกไปนอกค่ายกลระดับสูงสุด เหล่าจอมเวย์ค่ายกลก็หนีออกมาเช่นกัน
มีเพียงคนเดียวที่ยังอยู่ในค่ายกลใหญ่เพื่อสังเกตสถานการณ์ “ราชาชิงหวาง สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิคืออะไร?”
เหล่าราชารีบถามออกมาอย่างไม่เข้าใจ
ราชาชิงหวางสูดหายใจเข้าลึก แล้วกล่าว ” เป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สามารถสังหารพวกเราได้ นับครั้งไม่ถ้วนแค่ลมหายใจของมันก็เพียงพอที่จะสามารถสังหารข้าได้แล้วเจ้าไม่จําเป็นต้องรู้ อะไรมากไปกว่านี้ รู้แต่เพียงว่าเพียงแค่มันโบกมือก็สามารถทําลายฐานทัพขนาดใหญ่ได๋” “ซูดดด”
ราชาหลายคนสูดหายใจเข้าลึกด้วยความหวาดกลัว
ในขณะเดียวกัน หยุนเมิ่งหลี่ก็กล่าวขึ้น ” ระดับจักรพรรดิไม่สามารถออกมาจากรอยแยกมิติ ระดับ 3 ดาวได้ นอกจากนี้รอยแตกในมิตินี้ได้กลายเป็นรอยแยกมิติระดับ 1 ดาวแล้ว มันไม่ง่าย เลยที่ระดับจักรพรรดิ์จะออกมา”
“อืม คอยดูไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”
ราชาชิงหวางกล่าว
ระดับราชาหลายคนยังคงกังวลเป็นมาก พวกเขาจ้องมองไปที่รอยแยกที่อยู่ภายในค่ายกลระดับสูงสุดหากเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นพวกเขาจะรีบหนีไปทันที
ภายในค่ายกลใหญ่ระดับสูงสุด
เย่เทียนยืนอยู่ห่างจากรอยแยก 3,000 เมตร
ดวงตาของเขาจ้องเขม็งไปที่รอยแยกมิติ ในตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของสัตว์อสูรระดับ จักรพรรดิถึง 3 ตัว สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิทั้ง 3 กําลังฉีกกระชากรอยแยกมิติ
แคร่กแครก!!!!
รอยแยกของมิติแตกออกอย่างรวดเร็วและกลายเป็นรอยแยกมิติระดับ 3 ดาว และยังคงแตกออกอย่างต่อเนื่องใกล้จะกลายเป็นรอยแยกมิติระดับ 4 ดาว
ไกลออกไป
หยุนเมิ่งหลี่ ชิงหวาง และราชาเสวียนตกใจเป็นอย่างมาก หากเป็นรอยแยกมิติระดับ 4 ดาวสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์สามารถผ่านรอยแยกออกมาได้พวกเขาจะป้องกันมันได้อย่างไร?
“จอมเวทย์รีบเปิดใช้งานค่ายกลใหญ่!”
เหล่าราชาต่างตะโกนขึ้น
ทันใดนั้นจอมเวทย์ก็ร่วมมือกันเพื่อเปิดใช้งานค่ายกลขนาดใหญ่
อย่างไรก็ตามมันไร้ประโยชน์!
“ท่านราชา มันไร้ประโยชน์ พลังที่น่ากลัวได้ส่งผลกระทบต่อค่ายกลใหญ่ค่ายกลใหญ่นี้ไม่สามารถยับยั้งรอยแยกมิติได้แล้ว!” จอมเวทย์ค่ายกลระดับสูงคนหนึ่งกล่าวด้วยความจนใจ
อย่างไรก็ตามความกังวลของพวกเขาไม่ได้เกิดขึ้น รอยแยกมิติไม่ได้ขยายเป็นระดับ 4 ดาวแต่มันก็ห่างจากระดับสี่ดาวเพียงน้อยนิด มันน่าจะเป็นจุดสูงสุดของระดับ 3 ดาว
แต่ถึงอย่างนั้น เหล่าราชาจํานวนมากก็ตกใจเช่นกัน เพราะรอยแยกมิติเช่นนี้สามารถส่งสัตว์
อสูรระดับราชาจํานวนมากแม้แต่สัตว์อสูรระดับราชาไร้เทียมทานก็ยังสามารถผ่านรอยแยกนี้ออกมาได้
ณ ตอนนี้เอง
เสียงหนึ่งดังขึ้นจะภายในรอยแยก “มนุษย์ระดับศักดิ์สิทธิ์เป็นมัน มันฆ่าลูกหลานของข้าอย่างแน่นอน!” ทันใดนั้น
มือหนึ่งยื่นออกมาจากรอยแยกมิติ แต่เมื่อเขาผ่านรอยแยกมิติออกมา มันก็ได้รับอิทธิพลจากรอยแยกมิติและพลังแห่งกฎเกณฑ์ของทั้งสองโลกแต่มือใหญ่นี้ยังคงฝืนยื่นออกมา
นี่ไม่ใช่มือของมนุษย์ แต่เป็นมือของสัตว์อสูร กล่าวให้ถูกก็คือมันเป็นมือของวานรยักษ์ทันใดนั้น
หอกสีทองปรากฏขึ้นบนฝ่ามือขนาดใหญ่ หอกสีทองนี้น่าจะเป็นพรสวรรค์ประเภทโลหะ
“มนุษย์ ตายซะ!”
สิ้นเสียง หอกสีทองก็พุ่งเข้าใส่เย่เทียนอย่างโหดเหี้ยม
หอกเล่มนี้รวดเร็วเกินกว่าปฏิกิริยาตอบสนองของเย่เทียนเสียอีก
“ห้ามถูกแทง!”
สัญชาตญาณของเย่เทียนบอกเขาว่า ถ้าเขาถูกโจมตีโดยหอกสีทองนี้แม้แต่พรสวรรค์ในการรักษาระดับสูงสุดก็ไม่สามารถช่วยเขาได้
ฝ่ายตรงข้ามเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวในหมู่สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิ ตอนนี้มันได้ฝึกโจมตีออกมาด้วยความโกรธ
มีเพียงเหตุผลเดียวที่ทําให้อีกฝ่ายยอมแลกกับราคาที่มหาศาลเช่นนี้ และถึงขั้นที่ให้ระดับจักรพรรดิทั้ง 3 ตัวช่วยฉีกกระชากรอยแยกมิตินี้ ต้องเป็นเพราะสัตว์อสูรมายาที่ถูกเขาสังหารต้องมีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดา
เขาฆ่าสัตว์อสูรมายาและถูกพบ เหมือนกับว่าเขาเตะเข้ากับแผ่นเหล็กเสียแล้ว
แต่ก่อนหน้านี้มีสัตว์อสูรอีกตัวพูดว่าเขานั้นได้สังหารลูกหลานของมัน มันน่าจะเป็นผู้อาวุโส
ของสัตว์อสูรมายา และมันก็น่าจะเป็นสัตว์มายาด้วยเช่นกัน
คราวนี้เขาได้ยั่วยุสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิที่น่าสะพรึงกลัวถึง 5 ตัว!
เพื่อที่จะฆ่าเขา อีกฝ่ายไม่ลังเลที่จะทําทุกอย่าง!
“เคลื่อนย้ายพริบตา!”
เย่เทียนไม่ลังเลที่จะใช้ทักษะเคลื่อนย้ายพริบตาของพรสวรรค์ด้านมิติ
หากร่างจริงของฝ่ายตรงข้ามมาด้วยตนเองแล้วละก็ เขาไม่มีทางที่จะทําเช่นนี้ได้ แต่ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามกลับยื่นมือเพียงข้างหนึ่งผ่านมิติออกมา ความเร็วของมันจึงช้าลงเล็กน้อย นี่จึงเป็น โอกาสที่เขาจะใช้ทักษะเคลื่อนย้ายพริบตาหนีไป
พริบตาเดียว เย่เทียนก็ออกห่างจากค่ายกลใหญ่หลายพันลี้
หอกสีทองไม่สามารถโจมตีเย่เทียนได้ และมันโจมตีใส่ค่ายกลผนึกรอยแยกระดับสูงสุด
ตูม!
ขายคนระดับสูงสุดถูกทําลายอย่างสมบูรณ์ จอมเวทย์ค่ายกลทุกคนกระอักเลือดออกมา จอมเวทย์ที่อ่อนแอหลายคนถึงกับตายในทันทีเพราะการสะท้อนกลับ
พริบตาเดียว หอกสีทองก็หายวับไปบนท้องฟ้า
โชคดีที่หอกสีทองไม่ได้เล็งไปที่พื้นดิน มิฉะนั้นพลังการโจมตีเพียงครั้งเดียวของมันอาจจะสร้างอ่านาจทําลายล้างกวาดล้างเป็นวงกว้าง ซึ่งมันเพียงพอที่จะทําให้ระดับราชาของฐานทัพที่อยู่ในขอบเขตหลายพันลี้ต้องตกตาย
“ไม่!”
คิงคองเจ้าของมือใหญ่ส่งเสียงคํารามด้วยความโกรธ
มันจ่ายไปอย่างมหาศาลแต่ยังไม่สามารถฆ่าเย่เทียนได้ มันจะไม่โกรธได้อย่างไร?
พรูด!!!!
รอยแยกของมิติหดแคบลง มือใหญ่ของคิงคองแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เลือดของสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิไหลลงมา
เพียงไม่นาน มือขนาดใหญ่ก็หายไปหลงเหลือแต่เพียงเสียงคํารามที่โกรธเกรี้ยวของสัตว์อสูรคิงคองและสัตว์อสูรมายา
เนื่องจากค่ายกลระดับสูงสดได้หายไปแล้ว แม้ว่ารอยแยกของมิติจะหดแคบลง แต่มันก็หดตัวลงจนถึงระดับรอยแยกมิติ 3 ดาวทั่วไป มันไม่ได้หดตัวจนเป็นรอยแยก 1 ดาว
เย่เทียนรีบกลับมา
หยุนเมิ่งหลี่และคนอื่นๆได้ฟื้นตัวจากความตกตะลึงและความหวาดกลัว พวกเขาบินไปหาเย่เทียนทันที
“ท่านเย่เทียน เมื่อครู่เป็นฝีมือของสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิอย่างนั้นหรือ?”
หยุนเมิ่งเดินถามขึ้น
“ใช่แล้ว มันเป็นสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิ และมันไม่ใช่สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิทั่วไปฉันไม่คิดเลยว่ามันจะโจมตีฉันจากอีกฟากของรอยแยกได้!” เย่เทียนรู้สึกตกใจเล็กน้อยแต่เขาไม่ได้หวาด
กลัวมันมากนัก
หากสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิออกมาด้วยตัวเอง เขามั่นใจว่ามันสามารถสังหารเขาได้อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้โชคดีที่มันสามารถออกมาได้แค่มือเพียงข้างเดียว
“ท่านเย่เทียน สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิตัวนั้นคงไม่ลงมืออีกแล้วใช่ไหม?”
ราชาเสวี่ยนรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย
“มันไม่น่าจะลงมือได้ในระยะเวลาอันสั้น!”
เย่เทียนคาดเดา
ฝ่ายตรงข้ามได้รับบาดเจ็บจากการฝืนข้ามรอยแยก เลือดที่หลงเหลืออยู่เป็นข้อพิสูจน์แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจ
ราชาเสวี่ยน ราชาชิงหวาง ราชาหยุนเมิ่งหลี่และคนอื่นๆที่ได้ยินคําพูดของเย่เทียนไม่เพียงแต่นิ่งไปแต่ร่างกายของพวกเขาก็สั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวการที่ไม่ลงมือในระยะเวลาสั้นๆ หมายความว่ามันจะลงมืออีกครั้งหรือ?
นั่นเป็นการโจมตีของสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิแล้วพวกเขาจะป้องกันมันได้อย่างไร?