บทที่ 312
กำนันหลี่ยิ้มร่า แววตาลุกโชน เหมือนกับเห็นอนาคตที่สดใส “ดี ดี ดี! นี่เป็นข่าวดีอย่างมากจริงๆ ถึงแม้ว่าอำเภอเฟิ่งซานของเราจะสลัดความยากจนได้แล้ว แต่ถ้าเทียบกับอำเภออื่นๆก็ไม่ได้มีจุดเด่นอะไร ในเมื่อตระกูลจินเลือกอำเภอเฟิ่งซานของเรา ถือเป็นสิ่งที่พระเจ้าอวยพรมาให้จริงๆ!”
“ต่อไปเจ้าหน้าที่ปกครองในพื้นที่อย่างพวกเรา ก็สามารถทำความรู้จักกับตระกูลจินได้แล้ว!”
พูดคำว่าดี ดีมากติดกันถึงสามครั้ง เห็นได้ชัดว่ากำนันหลี่ตื่นเต้นดีใจมากแค่ไหน
สารวัตรกำนันหวางและสารวัตรกำนันฉีเองก็ตื่นเต้นอย่างมาก ผู้มีอำนาจยิ่งใหญ่อย่างตระกูลจิน แม้แต่นายอำเภอเหมยยังไม่วางไว้ในสายตา แต่ในชีวิตนี้พวกเขาได้มีโอกาสที่จะทำความรู้จัก แม้แค่ฝันยังดีใจจนตื่น
แม้แต่เฉินจิงเย่เองก็ตื่นเต้นอย่างมาก จินเคอกรุ๊ปเข้ามาพักอาศัย หมายความว่าอนาคตการพัฒนาของอำเภอเฟิ่งซานจะก้าวไกลมากว่าอำเภออื่นๆ แม้กระทั่งด้านเกษตรกรรมที่เขาดูแลเป็นหลักอยู่ก็ได้รับผลประโยชน์ด้วยเช่นกัน
เฉินโม่สีหน้าเฉยชาเช่นเดิม เมื่อวานคุณท่านจินเพิ่งพาคนกลับไป วันนี้นายอำเภอเหมยก็ประกาศว่าบริษัทกรุ๊ปของจินเคอหนิงเข้ามาอำเภอเฟิ่งซาน สัญญาณที่ต้องการเผยออกมาในนี้คนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่เฉินโม่รู้ดี
คุณท่านจินกลัวเขาจะยังโมโหอยู่ จึงจงใจใช้จินเคอกรุ๊ปของจินเคอหนิงมาแสดงความหวังดีกับเขา
ถึงแม้ว่าการพัฒนาของอำเภอเฟิ่งซานจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเฉินโม่ แต่ยังไงที่นี่ก็เป็นถึงบ้านเกิดของเฉินโม่ แล้วเฉินจิงเย่พ่อของเฉินโม่เองก็เป็นปลัดอำเภออยู่ที่นี่ น้ำใจนี้ของคุณท่านจินช่างมากเพียงพอจริงๆ
จุดที่ฉลาดที่สุดก็คือ คุณท่านจินไม่เพียงแต่ให้น้ำใจชิ้นใหญ่กับเฉินโม่เท่านั้น แต่ยังไม่เกี่ยวข้องใดๆกับตัวเฉินโม่เลย และยิ่งไม่ทำให้เฉินโม่รู้สึกว่าติดค้างน้ำใจอะไรต่อตระกูลจิน
เพื่อต้องการเอาใจเฉินโม่ คุณท่านจินเรียกได้ว่าเพียรพยายามอย่างหนักจริงๆ
กำนันของอำเภอบ้านหว่าที่ชอบประจบสอพลอ ลุกขึ้นเป็นคนแรก แล้วพนมมือพูดว่า “ยินดีกับนายอำเภอเหมยด้วยครับ จินเคอกรุ๊ปเข้าอาศัยอำเภอเฟิ่งซานของเรา เป็นเพราะนายอำเภอเหมยชี้นำได้ดีทั้งนั้นครับ!”
นายอำเภอเหมยหัวเราะเสียงดัง “ที่ไหนกันละ นี่เป็นความพยายามจากท่านทุกคน ไม่ใช่ผลสำเร็จของฉันเพียงคนเดียว!”
ไม่ว่าอะไรต่างๆผู้คนก็มองออก แม้ว่านายอำเภอเหมยจะกำลังพูดถ่อมตน แต่ใครๆต่างก็ดูออกว่าเสียงหัวเราะนั้นมีความภาคภูมิใจแอบแฝงอยู่
กำนันของเมืองตำบลอื่นๆเองก็ไม่ยอมแพ้ ต่างก็ลุกขึ้นชื่นชม ชื่นชมซะจนนายอำเภอเหมยกลายเป็นคนเก่งอัจฉริยะที่หาได้ยากในพริบตา
เวลานี้ จู่ๆผู้รักษาความปลอดภัยด้านนอกก็วิ่งเข้ามา นายอำเภอเหมยจึงหันไปมอง “มีเรื่องอะไร?”
“ประธานหวางจากจินเมากรุ๊ปมาแสดงความยินดีที่จินเคอกรุ๊ปเข้าสู่อำเภอเฟิ่งซานของเราครับ!”ผู้รักษาความปลอดภัยพูด
นายอำเภอเหมยหัวเราะพูดว่า “อ้อ จินเมากรุ๊ปแห่งนี้ได้ข่าวเร็วจริงๆ ให้พวกเขาเข้ามา วันนี้ผู้ที่มาแสดงความยินดี ปล่อยเข้ามาได้ทั้งหมด ห้ามขัดขวางเด็ดขาด!”
“ครับ!” ผู้รักษาความปลอดภัยกลับไป
เพียงครู่หนึ่ง ชายวัยกลางคนอ้วนท้วมคนหนึ่งที่สวมใส่เสื้อสูทสีดำก็เดินเข้ามา ถือกล่องของขวัญเดินเข้ามา
“นายอำเภอเหมย สวัสดีปีใหม่ครับ!”
“ยินดีกับนายอำเภอเหมยด้วยครับ จินเคอกรุ๊ปเข้ามาอาศัย ช่วยเติมเต็มความสำเร็จทางการเมืองให้กับคุณได้อย่างมากทีเดียว!ของขวัญเล็กๆน้อยๆ เป็นสินน้ำใจ ขอนายอำเภอเหมยโปรดรับไว้ด้วยครับ!” ประธานหวางฉีกยิ้ม ยิ้มอย่างร่าเริง
“ประธานหวางมีช่องข่าวว่องไวจริงๆนะครับ เชิญนั่งครับ!” นายอำเภอเหมยพูดยิ้มแย้ม
จินเมากรุ๊ปจัดตั้งขึ้นที่ทางแยกเชื่อมต่อระหว่างอำเภอเฟิ่งซานและอำเภอหลิน มีอำนาจอย่างมาก ทั้งสองอำเภอให้ผลประโยชน์อย่างมากเพื่อต้องการแย่งจินเมากรุ๊ป แต่จินเมากรุ๊ปมีท่าทีคลุมเครือมาโดยตลอด และเพลิดเพลินกับผลประโยชน์ที่ทางสองอำเภอให้มาพร้อมกัน แต่ก็ไม่แสดงออกให้ชัดเจน ทำให้นายอำเภอเหมยรู้สึกกลัดกลุ้มใจอย่างมาก แต่หากยอมแพ้ก็เสียดาย
วันนี้ข่าวที่จินเคอกรุ๊ปเข้าอาศัยเพิ่งกระจายออกไป เขาก็รีบวิ่งเตาะแตะมาแสดงความยินดี เห็นได้ชัดว่าตัดสินใจที่จะเข้าสู่อำเภอเฟิ่งซานแล้ว สิ่งนี้ทำให้ความสำเร็จทางการเมืองของนายอำเภอเหมยเพิ่มขึ้นอย่างมากอีกเช่นกัน
นายอำเภอเหมยรู้สึกตื่นเต้นดีใจ “วันนี้คือจินเมากรุ๊ป เพียงแค่ข่าวที่ตระกูลจินเข้าสู่อำเภอเฟิ่งซานของฉันกระจายออกไป ต่อไปในอนาคตผู้คนที่มาก็จะยิ่งมากขึ้น!”