ตอนที่ 1311 เดินทางสู่อันตรายอีกครั้ง (5)
ตรงที่ลูกบอลเพลิงวิญญาณหายไป ก็ยังเป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยแท่งน้ำแข็งที่เกาะกลุ่มกันหนาแน่น สถานที่นี้ใหญ่ขนาดไหนไม่มีใครรู้ ถ้าพวกเขาสามารถผ่านบริเวณนั้นไปได้ในระยะเวลาอันสั้น มันก็คงไม่แย่ขนาดนั้น แต่ถ้าพื้นที่ใหญ่เกินไป พวกเขาก็ต้องใช้เวลามากขึ้นไปอีกเป็นทวีคูณ
ช่องว่างระหว่างแท่งน้ำแข็งนั้นเล็กมาก พวกเขาต้องระวังกันทุกฝีก้าว ทำให้ความเร็วในการเดินทางของพวกเขาลดลงไปอย่างมาก
เมื่อระยะเวลาถูกลากยาวออกไป ความกังวลและความเครียดจะทำให้เหนื่อยล้า และถ้าพวกเขาเสียสมาธิไปแม้แต่นิดเดียว พวกเขาก็อาจตกเป็นเหยื่อแท่งน้ำแข็งพวกนั้น
และจวินอู๋เสียก็ได้พูดไปแล้ว พิษจะออกฤทธิ์เร็วมาก แม้จะมีจวินอู๋เสียอยู่ด้วย แต่ในสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายแบบนี้ มันก็ยากที่นางจะแก้พิษได้ในเวลาสั้นๆ
ไม่ว่าจะมองยังไง มันก็เป็นการเดิมพันที่มีความเสี่ยงสูงมาก
แต่จวินอู๋เสียก็ส่ายหน้า
“บนแผนที่บริเวณนี้วาดเส้นสีขาวสองเส้นยาวไปตลอด น่าจะหมายความว่ามันครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด ไม่มีทางอื่นให้ไป”
ทุกคนเงียบกริบกันหมด
จวินอู๋เหยายืนมองจวินอู๋เสียอยู่ข้างๆขณะที่นางกำลังใช้ความคิด แล้วเขาก็ยิ้มมุมปาก
[เขาควรทำอะไรไหม? หรือจะรอต่อไปอีกหน่อย?]
[เด็กน้อยของเขาจะคิดหาวิธีเอาชนะอุปสรรคนี้ได้ไหม?]
ในขณะที่เงียบกันอยู่นั้นเอง จู่ๆจวินอู๋เสียก็ปล่อยพลังวิญญาณสีฟ้าออกมาจากร่าง!
แล้วในทันทีนั้น!
นางก็ผลักฝ่ามือไปในทิศทางของแท่งน้ำแข็งที่ตั้งอยู่ตรงหน้า!
พลังวิญญาณสีฟ้าของนางแปรสภาพเป็นคลื่นพลังรูปพระจันทร์ครึ่งดวงที่แหลมคมราวกับเคียวพุ่งตรงไปยังแท่งน้ำแข็ง!
เกิดเสียงดังกึกก้องสั่นสะเทือนไปทั่ว!
แท่งน้ำแข็งใสกลายเป็นน้ำแข็งบดด้วยพลังวิญญาณของนาง พวกมันตกลงมากระจัดกระจายไปทั่วพื้นที่ขนาดใหญ่ แสงสะท้อนจากลูกบอลเพลิงวิญญาณส่องประกายระยิบระยับราวกับมีดวงดาวนับล้านร่วงหล่นลงมาบนน้ำแข็ง
พื้นที่ที่ถูกจวินอู๋เสียทำลายกลายเป็นพื้นที่ราบเรียบ แท่งน้ำแข็งแหลมคมหายไปอย่างไร้ร่องรอย มีแต่น้ำแข็งบดที่ปกคลุมพื้นเท่านั้น
“เดินได้แล้ว” หลังจากทดสอบความแข็งของแท่งน้ำแข็ง จวินอู๋เสียก็หันกลับมามองเพื่อนๆของนางที่อยู่ด้านหลัง
เฉียวฉู่มองจวินอู๋เสียด้วยสีหน้าตกตะลึง
[เรียบง่ายและโหดโคตร……ทำไมเขาคิดไม่ได้ล่ะเนี่ย?!]
จวินอู๋เสียไม่ได้คิดว่ามันยากอะไร และไม่รู้สึกว่ามันเป็นความคิดที่ฉลาดขนาดนั้น ดังนั้น……ทำไมพวกเฉียวฉู่ถึงได้ทำสีหน้าเหมือนนางเพิ่งทำเรื่องที่น่าอัศจรรย์อย่างมากกันล่ะ?
[ก็แค่หักแท่งน้ำแข็งไม่ใช่หรือ? ต้องแปลกใจกันขนาดนั้นเลยหรือ?]
สิ่งที่จวินอู๋เสียทำนั้นเรียบง่ายและมีประสิทธิภาพ พวกเขาต้องการแค่ทำลายแท่งน้ำแข็งพวกนั้นให้ราบ และเปิดทางให้พวกเขาไปต่อได้ วิธีนี้ไม่เพียงทำให้พวกเขาไม่ต้องกลัวว่าจะโดนแท่งน้ำแข็งบาดแล้ว มันยังเพิ่มความเร็วของการเดินทางได้อย่างมาก
นั่นเป็นวิธีที่ไม่ซับซ้อนและมีประสิทธิภาพสูง ภายใต้สถานการณ์ปกติ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่คนอื่นๆจะคิดได้บ้าง แต่หลังจากผ่านช่วงเวลาที่ทรมานและตึงเครียดที่ด้านล่างของผาสุดสววรค์กันมานาน จิตใจของผู้คนก็จะไม่อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด พวกเขาจะกลัวว่าการทำลายอะไรก็ตามที่นี่จะนำพาหายนะมาให้
ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่นี้ได้รับการออกแบบโดยคนจากราชอาณาจักรแห่งความมืด ชื่อเสียงและความยิ่งใหญ่ของราชอาณาจักรแห่งความมืด จะทำให้ผู้คนตกอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก
ความคิดแบบนั้นจะจำกัดความคิดจิตใจของคนจำนวนมาก
ความกลัวและความระแวงสงสัยจะกักขังความคิดจิตใจของพวกเขาเอาไว้ในอุโมงค์แคบๆ
แต่วินอู๋เสียเป็นคนที่ไม่ยอมให้อารมณ์และความรู้สึกที่ไร้ประโยชน์ อย่างความกลัวและความระแวงสงสัย มามีผลกระทบกับความคิดจิตใจของนาง