บทที่ 244 จุดเริ่มต้นของตํานาน!
“อะไรน่ะ! จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เช่นนี้!”
หัวใจของหยางฉีเปี่ยมไปด้วยความตกใจเขากําลังล่าถอยจากกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวเขาคือใคร?
ราชันผู้กําแหงรุ่นเยาว์ที่มีชื่อเสียงในดินแดนของราชันดอกบัวเอาชนะคู่ต่อสู้ที่อยู่ยงคงกระพันของคนรุ่นเดียวกัน
เขาได้ฝึกฝนกระแสพลังอันเป็นนิรันดร์ซึ่งอยู่ยงคงกระพันในพิภพแล้ว
เขาเคยต่อสู้กับราชันผู้กําแหงอื่นเพียงแค่ภาพฉายราชันสงครามนี้ ฝ่ายตรงข้ามก็หวาดกลัวแล้วและก็ไม่กล้าที่จะต่อสู้กับเขา
แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีพลังการต่อสู้อยู่แต่ก็ยังคงถูกกดทับด้วยภาพฉายของราชันสงครามและความแข็งแกร่งจึงลดลงอย่างมาก
แต่ตอนนี้ภาพฉายของราชันสงครามถูกปัดเป่าออกไปโดยจิตวิญญาณการต่อสู้ที่ควบแน่นของอีกฝ่ายได้อย่างไร?
การเคลื่อนไหวของจักรพรรดินีไม่เพียงแต่เอาชนะหยางฉีในคราวนี้เท่านั้น แต่ยังเกือบจะทําลายวิถีไร้พ่ายของเขาอีกด้วย!
“เจ้าคือราชันผู้กําแหงจากดินแดนใด?!”
หยางฉีถามด้วยความตกใจ
พลังของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญอยู่ไกลเกินจินตนาการของเขา
เขานึกภาพไม่ออกจริงๆว่าในหมู่สหายของเขาในแดนนิรันดร์นั้นมีหญิงสาวที่สามารถฝึกฝน
จิตวิญญาณการต่อสู้ที่น่ากลัวและอยู่ยงคงกระพันในการต่อสู้
แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับค่าถามของหยางฉีจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญก็ไม่ได้สนใจที่จะตอบคําถามนางเพียงยกมือขึ้นเบาๆ และร่ายคาถาจากนั้นก็โจมตีหยางฉีไปอย่างง่ายดาย!ในสายตาของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญนางไม่เคยสนใจหยางฉีเลยแม้แต่น้อย ในวันนี้นางมาที่ดินแดนลับแห่งนี้เพียงเพื่อคว้าโอกาสในดินแดนลับนี้ และที่เหลือก็ไม่มีอะไรจะต้องจะกังวลและสนใจใดๆ!
“ดี! ถ้าอย่างนั้นก็ค่อยมาคุยหลังจบการต่อสู้!”
เมื่อเห็นจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญเพิกเฉยต่อแผนการของเขาเลย หยางฉีจึงยิ้มหยันกดข่มความตกใจในหัวใจของเขารวบรวมการต่อสู้อันเป็นนิรันดร์อีกครั้งและตบไปที่จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญด้วยฝ่ามือ!
“ราชันสงครามแห่งนภา!”
หยางฉีคําราม หนึ่งฝ่ามือถูกตบออกไป จิตวิญญาณการต่อสู้อันไร้ที่สิ้นสุดควบแน่น ในความว่างเปล่า เงาอันยิ่งใหญ่ที่สง่างามและไร้ที่สุดของราชันสงครามก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ราวกับผู้ปกครองสูงสุดไร้เทียมทานยืนอยู่เหนือสวรรค์ทั้งเก้าด้วยสายตาที่ไม่แยแสมองไปทั่วพิภพพร้อมกับหยางฉีฝ่ามือฟาดลงราวกับว่าจะทําลายฟ้าดินให้แตกเป็นชิ้นๆ!
จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญยกมือขึ้นเบาๆกวาดวิถีที่ไม่สามารถอธิบายได้ในความว่างเปล่าซึ่งทําให้เกิดแรงสั่นสะเทือนนับพันครั้งสิ่งที่น่าตกใจเกิดขึ้นความว่างเปล่าของพิภพถูกแยกออกจากกันและวิถีที่เปี่ยมไปด้วยบุปผาก็
ปรากฏออกมาในความว่างเปล่าและหมุนช้าๆ
ในการหมุนทุกๆครั้งราวกับว่ามันมีสัมผัสอันไร้ที่สิ้นสุดและพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งถูกซ่อนอยู่ในนั้น
จินตนาการหนึ่งบุปผาครองพิภพ!
ตั้งแต่จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญเข้าสู่เขตแดนเซียนส่องโลกาวิธีการอันศักดิ์สิทธิ์นี้ซึ่งเดิมถูกสร้างขึ้นโดยนางในอดีตนั้นจึงสมบูรณ์แบบที่สุด
ไม่ใช่กลีบบุปผาของวิถีแห่งเต๋าอีกต่อไป ต่มีวิถีแห่งบุปผาของจริงปรากฏออกมาทั่วทั้งฟ้าดินเป็นราชันผู้ปกครองท้องฟ้า!
วิถีแห่งบุปผาบนท้องฟ้าค่อยๆหมุนจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญสวมชุดสีขาวยืนอยู่ในนั้นราวกับจักรพรรดินีผู้สูงส่งและความงดงามของนางที่ไม่มีใครเทียบได้ฉั่ว —!
ด้วยการเคลื่อนไหวนิ้วของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญวิถีแห่งบุปผาซึ่งควบแน่นโดยกฎหมื่น
วิถีหมุนวนอย่างรุนแรงทําให้ผลึกบุปผาเปล่งประกายระยิบระยับและพุ่งเข้าโจมตีหยางฉีและเงาของราชันสงครามที่อยู่เหนือศีรษะของเขา!
“บูม!!”
เมื่อวิถีแห่งบุปผาอันไร้ที่สิ้นสุดนั้นชนกับเงาราชันสงครามเหนือศีรษะของหยางฉีก็ทําให้เกิด
การปะทะกันที่น่าสะพรึงกลัวอย่างไม่มีใครเทียบได้ในทันที
พลังศักดิ์สิทธิ์อันไร้ที่สิ้นสุดเกิดความโกลาหลไปทั่วท้องฟ้า ความว่างเปล่าแตกสลายอย่างสมบูรณ์ความโกลาหลอันไร้ที่สิ้นสุดนั้นราวกับพิภพทั้งใบจะถูกทําลายฉากของวันโลกาวินาศ กําลังจะปรากฏขึ้น
ความผันผวนของพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวโหมกระหน่ำทําให้ราชันผู้กําแหงที่กําลังเฝ้าดูการต่อสู้อดไม่ได้ที่จะถอยหลังออกไปหลายหมื่นลี้เพราะกลัวว่าจะได้รับผลกระทบจากผลพวงของการต่อสู้ระหว่างทั้งสอง
ในเวลาเดียวกัน ราชันผู้กําแหงเหล่านี้ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและรู้สึกสิ้นหวังภายในใจ
มันเป็นเพียงผลพวงของการต่อสู้ระหว่างทั้งสองแต่มันทําให้พวกเขาแทบจะทนไม่ไหวหากพวกเขาต่อต้านสองคนนี้จริงๆพวกเขาจะไม่ถูกสังหารในทันทีเลยงั้นรึ?
ช่องว่างนี้ใหญ่เกินไปจนสิ้นหวัง!
แต่ในเวลาเดียวกันราชันผู้กําแหงทั้งหมดต่างก็รู้สึกทึ่งและตกใจกับพรสวรรค์ของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ
นั้นคือทั้งหมดหยางฉีได้ต่อสู้มาหลายปีแล้วในดินแดนของราชันดอกบัวและเขามีชื่อเสียงที่ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว
แต่จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญนั้นแตกต่างออกไปนางไม่เคยปรากฏตัวในดินแดนของราชันดอกบัวมาก่อน
และนอกจากนี้ราชันผู้กําแหงที่เคยไปยังดินแดนอื่นๆของแดนนิรันดร์ก็ไม่เคยได้ยินชื่อของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญแต่อย่างใด
ตอนนี้จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญนั้นไร้เทียมทาน ไม่เพียงแต่จะสามารถเผชิญหน้ากับหยางฉีได้เท่านั้นแต่ดูเหมือนว่าจะได้เปรียบกว่าด้วยเป็นปกติที่สิ่งนี้จะนํามาซึ่งความตกใจให้กับราชันผู้กําแหงหลายๆ คนอย่างไม่มีใครเทียบได้
“ใครชนะ?”
“ผลการต่อสู้จะถูกเปิดเผยเร็วๆนี้เป็นไปได้หรือไม่ที่หยางฉีจะปกป้องชื่อเสียงที่ไม่เคยพ่ายแพ้ของเขาต่อไปหรือว่าเขาจะกลายเป็นก้าวย่างที่สําคัญสําหรับอีกฝ่ายและเป็นจุดเริ่มต้นของตํานานอื่น”
ราชันผู้กําแหงหลายคนกําลังมองไปยังทิศทางที่ทั้งสองกําลังต่อสู้กันอยู่และตั้งตารอผลลัพธ์
พูดได้เลยว่า ผลลัพธ์ของการต่อสู้ครั้งนี้มีผลกระทบอย่างกว้างไกล!
ในที่สุดควันและฝุ่นบนท้องฟ้าก็สลายไป เหล่าทวยเทพสามารถสงบลงได้และความว่างเปล่าที่แตกสลายกลับคืนสู่ความสงบ
และหลังจากเห็นผลการต่อสู้ระหว่างทั้งสอง ดินแดนลับก็ตกสู่ความเงียบงัน!
จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญสวมชุดสีขาวยืนอยู่บนสวรรค์ทั้งเก้าและชุดสีขาวของนางไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้แต่น้อย
แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับมีสภาพที่น่าสังเวช
ไม่เพียงแต่เงาของราชันสงครามเท่านั้นที่แตกสลาย แต่ทั่วร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยแผลกระแสพลังผันผวน และมีรอยเลือดที่น่าตกใจอยู่ที่มุมปากของเขา
ด้วยกระบวนท่าเดียวเพียงเท่านั้น หยางฉีก็พ่ายแพ้ให้กับจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ!