ที่ประตูทางเข้าเขตชุมชน
ดวงตาของซูเสี่ยวเสี่ยวกลอกไปมา “น้องเจียงเฉินให้พี่สาวพูดอะไรหน่อย”
เจียงเฉินสงสัยว่าเธอไม่สบายใจและใจดี: “พี่ต้องการบอกอะไรผมหรอ ดูน่าลึกลับจัง”
แก้มของซูเสี่ยวเสี่ยวแดงและเธอก็ยกหน้าอกของเธออย่างภาคภูมิใจ:
“ดูสิ พวกมันยังรูปร่างดีอยู่เลย”
ครั้งก่อนที่เธอได้เจอกับเขาครั้งแรก ทั้งๆที่เธอพยายามเสนอตัวให้แต่เขาก็ปฏิเสธเธอจึงคิดว่าเธอนั้นไม่มีแรงดึงดูดสำหรับตัวเขาหรืออาจจะเพราะตอนนั้นเธอใส่เสื้อตัวใหญ่เกินไป ดังนั้นเมื่อเจอกันครั้งนี้เธอจึงพยายามเรียกความมั่นใจกลับมา
“ก็จริงนะ แต่ผมคงบอกไม่ได้” เจียงเฉินมองดู
“น่าเกลียด~”
ซูเสี่ยวเซียวปิดคอของเธออย่างอายๆ ติ่งหูของเธอเป็นสีแดงทั้งหมด
“ใครจะไปพูดโกหกกันล่ะ ถ้านายจะไม่เชื่อ… นายก็ไม่ต้องเชื่อก็ได้…”
“ถ้าผมไม่เชื่อล่ะ”
เจียงเฉินยิ้มออกมา ผู้หญิงบางคนก็มักจะแต่งตัวหลวมๆเพื่อไม่ให้ตัวเองนั้นโชว์รูปร่าง
“โอ้… น้องชายเจียงเฉิน นายมันน่าตายจริงๆ ฉัน…ฉันอยากกลับไปแล้ว”
ใบหน้าของซู่เสี่ยวเสี่ยวร้อนมากราวกับมีไอน้ำบางๆ และเธอก็รีบเดินออกไปอย่างอายๆ
ครั้งนี้ หลังจากได้รับข้อมูลติดต่อของน้องชายเจียงเฉิน ครั้งต่อไปเธอก็จะไปหาน้องชายเจียงเฉินได้ง่ายขึ้น
แม้ว่าเธอจะชอบเจียงเฉินมาก แต่ยังไงเจียงเฉินยังก็ยังไม่ได้เป็นแฟนของเธอ!
ดังนั้นการทำแบบนี้จึงไม่ควร!
แต่ถ้าเจียงเฉินโกรธเพราะจู่ๆเธอก็วิ่งหนีไป~
ซูเสี่ยวเสี่ยวรู้สึกประหม่ามากและตัดสินใจส่งข้อความถึงเจียงเฉินทันที
[น้องเจียงเฉิน ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะวิ่งหนีนาย】
ติ้ง~
ในไม่ช้าเจียงเฉินก็ตอบกลับเธอ
[ ไม่เป็นไรครับ แล้วก็ช็อคโกแลตที่พี่ให้ผมมามันหวานมาก ผมชอบมันมาก และขอบคุณสำหรับวันนี้ครับ 】
ว้าว! ! !
เจียงเฉินจะหวานเกินไปแล้ว!
ฉันอยากจะกระโดดลงไปในอ้อมแขนของน้องชายเจียงเฉินจริงๆ~
เป็นเหมือนกับแมวเหมียวในอ้อมแขนของเขา~
“ฉัน ซู่เสี่ยวเสี่ยว ต้องพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะได้เป็นแฟนที่ดีสำหรับน้องชายเจียงเฉินให้ได้~”
“โอ้ย~ สู้!”
……
ณ ชุมชนหลินเฟิง
เวลาประมาณสิบโมงเช้า
ชุมชนนี้ค่อนข้างเปิดกว้าง อนุญาตให้ทุกคนเข้าได้
เจียงเฉินขนพัสดุเข้าไปในชุมชน
เด็กชายที่ดูเรียบๆและอารมณ์ดี ก็เดินผ่านเจียงเฉินไปพร้อมกับกระเป๋าในมือ
เขาพึมพำกับตัวเอง “ฉันจะซื้ออาหารเช้าไปให้เสี่ยวหลาน เธอต้องประหลาดใจมากๆแน่”
เขาหยุดอยู่ที่เดียวกับเจียงเฉิน และทำการหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรออกพร้อมกัน
บี๊บ~
เสียงโทรศัพท์มือถือของเจียงเฉินดังออกมา เห็นได้ชัดว่าสายที่เขาโทรไปนั้นไม่ว่าง และเขาก็เหลือบตามองไปที่เด็กชายที่ยืนอยู่ข้างๆ
และพบว่าโทรศัพท์ของเด็กชายคนนี้กำลังเชื่อต่อสายอยู่
มีเสียงจากโทรศัพท์ของเด็กชาย
เป็นเด็กผู้หญิง เสียงของเธอค่อนข้างหงุดหงิด
“ทำไมถึงโทรมาแต่เช้าเนี่ย”
“เสี่ยวหลาน ฉันซื้อเสี่ยวหลงเปาที่เธอชอบแล้วก็เต้าหู้ทอดมาให้ ลงมารับมันไปหน่อยสิ!”
“ฉันไม่อยากกิน ฉันไม่อยากกิน”
“แต่ฉันอยู่ชั้นล่างที่บ้านของเธอแล้วนะ ลงมาเถอะ ตกลงไหม”
“ฉันง่วงมาก นายมันน่ำรำคาญจริงๆ”
“ที่รัก ถ้าเธอไม่กินอาหารเช้าทุกวันแบบนี้กระเพาะจะแย่เอานะ ลงมาเร็วๆ นะ”
“ฉันบอกว่าไม่ ไม่อยากกิน เข้าใจไหม”
“…”
เด็กชายอ้อนเธอต่อเนื่องเป็นเวลาห้านาที อ้อนไปมาอย่างไม่รู้จบ แต่หญิงสาวที่อยู่ปลายสายยังคงนิ่งเฉย
และเป็นเพราะเจียงเฉินมีพัสดุที่เป็นของเสี่ยวหลาน ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่มาที่นี่เพื่อฟังละครสุนัขอ้อนเจ้านายเป็นเวลาห้านาทีแน่
สำหรับเด็กชายขี้ประจบคนนี้ เพราะวันนี้เป็นวันหยุดของเขา เขาจึงไปหาซื้ออาหารเช้ามาเพื่อโชว์ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และมันทำให้เขารู้สึกประทับใจตัวเองมาก แต่เขาก็ไม่รู้เลยว่าคนอื่นๆนั้นไม่ได้รู้สึกเช่นเดียวกับเขาเพราะคนรอบๆเขานั้นต่ารู้สึกว่าเขามันเป็นคนโง่
“เสี่ยวหลาน ผมผิดเองที่ซื้อมาให้เธอโดยไม่ได้บอกเธอก่อน แต่ไหนๆผมก็มาแล้วก็ลงมารับมันไปทีเถอะ ผมสัญญาเลยถ้าเธอลงมาเอาแล้วผมจะไปทันที”
“นายก็กินเองสิ ฉันไม่อยากกิน”
ตื้ด…..!
โทรศัพท์วางสายแล้ว
ปล่อยให้คนในที่เกิดเหตุสลดใจเท่านั้น
ถ้าจะให้ถามบนโลกใบนี้ความรักคืออะไร บางคนก็คงตอบว่ามันคือสิ่งที่ทำให้คนรู้สึกไม่สบายและคลื่นไส้
“สำหรับเรื่องแบบนี้นายน่ะอ่อนเกินไป”
เจียงเฉินอดส่ายหัวไม่ได้และถอนหายใจออกมา
“แกจะไปรู้อะไร? คนแบบแกก็คงได้แต่คบกับพัสดุไปวันๆ ไม่เคยมีแฟนกับใครเขาหรอก คุณสมบัติของนายมันยังไม่พอมาตัดสินฉันคนนี้หรอกนะ!”
เด็กชายดูไม่มีความสุขและเมินความหวังดีของเขา
คนแบบนี้สมควรโดนแบบนี้จริงๆ
เจียงเฉินเยาะเย้ย “งั้นหรอ ถ้างั้นฉันจะลองเรียกแฟนของนายลงมาให้ดูละกัน!”
“หึ ฉันพูดไปขนาดนั้นเธอยังไม่ลงมาเลย แล้วแบบแกล่ะจะเป็นไปได้ยังไง”
เด็กชายดูถูกเหยียดหยาม
“แน่นอน นายก็ไปหาที่ซ่อนก่อนและดูการแสดงของฉัน ตกลงไหม” เจียงเฉินยิ้ม
เด็กชายลังเลอยู่สามวินาที แต่ในที่สุดเขาก็ตกลงและไปซ่อนตัวในพุ่มไม้ข้างๆ เขา
เจียงเฉินโทรไปที่โทรศัพท์ของหญิงสาวโดยตรง
“สวัสดีครับ พัสดุของคุณมาถึงแล้ว กรุณาลงมารับมันด้วยครับ”
ไม่ถึง 3 นาที
ก็มีหญิงสาวออกมา
เด็กชายที่เห็นก็มีท่าทางแปลก ๆ แต่เขายังคงแก้ตัวให้แฟนสาวของเขา เพราะท้ายที่สุดเจียงเฉินก็เป็นคนส่งของ ดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธที่จะลงมาหรอกมั้ง?
แต่ภาพต่อมาที่เขาเห็นก็ทำให้เขาช็อค!
เจียงเฉินยิ้มอย่างสดใส และถามสาวสวยตรงหน้าเขาอย่างอ่อนโยน:
“คุณชื่อเสี่ยวหลานใช่ไหม”
“ค่ะ”
หญิงสาวพยักหน้าและเหลือบแอบมองเจียงเฉินอย่างลับๆ หัวใจของเธออยู่ในตอนนี้มีแต่ความสับสนวุ่นวาย
ว้าว!
หล่อะไรขนาดนี้!
นี่เขาตรงกับสเป็คที่ฉันชอบเลย!
พี่ชายคนส่งของเป็นชายหนุ่มรูปงาม!
หล่อกว่าแฟนฉันหลายร้อยเท่าเลยนะ!
เจียงเฉินกล่าวอย่างจริงจัง: “เสี่ยวเจียปี้ยู่, ฮุ้ยจื่อหลานชิง ชื่อนี้เหมาะกับบรรยากาศของคุณมาก”
เจียงเฉินพูดคำหวานออกมาจนแทบจะสำลักน้ำลายเป็นน้ำเชื่อมไปแล้ว
เซียวหลาน ชื่อนี้มาจาก Bad Street ไม่ใช่เหรอ
เซียวหลานเปิดตาทันทีและยิ้ม หัวใจของเธอก็เบ่งบาน
ชายส่งพัสดุคนนี้ทั้งหล่อและดูดี ดีกว่าแฟนของเธอมาก! !
“คุณมีใน WeChat ไหม ถ้าครั้งฉันต้องการส่งพัสดุ ฉันจะได้เรียกคุณผ่าน WeChat โดยตรงเลย เป็นไงฟังดูเข้าท่าไหม”
เสี่ยวหลานกล่าวพลางขยิบตาให้เจียงเฉิน
เมื่อเห็นทั้งสองคนคุยกันอย่างสนิทสนม แฟนหนุ่มที่กำลังนั่งยองๆ อยู่บนพื้นหญ้าก็โมโหและตะโกนออกมาทันที
“เสี่ยวหลาน เธอทำอะไร!!!”
เด็กหญิงตกตะลึงครู่หนึ่งก่อนหันศีรษะไปดู และปรากฏว่าแฟนของเธอยังคงเฝ้ามองตัวเองอยู่ในดงหญ้าก่อนจะเดินออกมา!
“ไม่มีอะไร ฉันขอให้พี่ชายทิ้งข้อมูลติดต่อไว้ คราวหน้าจะส่งพัสดุจะได้สะดวก มีอะไรอีกไหม?”
“นี่ อย่าคิดว่าฉันไม่เห็นนะ ที่พวกเธอสองคนจ้องตากัน!”
“โอ้ ได้โปรดเถอะ แล้วนายล่ะกำลังทำอะไรอยู่ กำลังนั่งยอง ๆ อยู่บนพื้นหญ้าในเวลากลางวัน นายมันน่ารังเกียจมากกว่าหรือเปล่า ดูเหมือนนายจะเล่นเกมมากเกินไปแล้วสินะ แล้วอีกอย่างนะนี่มันก็ไม่ใช่ธุระอะไรของนาย!”
“อะไรนะ เธอจะบอกว่าฉันทำไม่ถูกต้องงั้นหรอ ฉันซื้ออาหารเช้ามาให้ทุกวันหยุด แต่เธอก็ไม่เคยลงมารับ แต่กับคนรับส่งพัสดุ คุณถึงกับต้องใช้ WeChat! เขาดีกว่าฉันตรงไหน? “
“ฉันแค่ไม่อยากกินข้าวเช้าที่นายซื้อมา แล้วฉันผิดอะไรที่ฉันจะเพิ่ม WeChat เขาและเขาก็หล่อกว่านายจริงๆ และคุยเก่งกว่านาย! มีปัญหาอะไรไหม?”
“เธอ! เธอ! เธอ! เราเลิกกัน!”
เด็กชายหน้าแดงและหูของเขาก็แดง ก่อนจะพูดออกมา
“โอเค งั้นเราก็เลิกกันเถอะ”
“ไม่ ไม่ ไม่ เสี่ยวหลาน อย่าเพิ่งเลิกกัน ฉันแค่อารมณ์ร้อนไปหน่อยก็เท่านั้น อย่าเลิกกับฉันเลยนะ!”
เด็กชายที่เพิ่งพูดออกมาด้วยอารมณ์ก็กรีดร้องอ้อนวอนทันที
“ออกไป!ฉันไม่อยากเจอคุณอีก”
การจะขอโทษอะไรมันจะยากขึ้นทันทีที่แฟนสาวของตัวเองนั้นหมดความรู้สึกกับตัวเองไปแล้ว เสี่ยวหลานรับพัสดุก่อนจะเดินกลับขึ้นไปชั้นบนทันที
เพราะเธอก็อยากจะโยนแฟนที่น่าเบื่อคนนี้ทิ้งมานานแล้วด้วย!
พี่ชายคนส่งพัสดุผู้แสนหล่อเหลาและมีแรงดึงดูด เขาดีกว่าแฟนเก่าของฉันมาก!
“เสี่ยวหลาน เสี่ยวหลาน คุณกลับมาเถอะนะ ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ~~ฮือออ~~”
จิตใจของเด็กหนุ่มตกต่ำทันทีและเขาก็ทรุดตัวลงนั่งบนพื้นและร้องไห้ออกมา
……
เมื่อจบเรื่อง
เจียงเฉินก็ขับสามล้อและจากไปอย่างไม่เร่งรีบ
【ติ๊ง…】
[อีเว้นท์พิเศษเปิดใช้งานแล้ว ลงชื่อเข้าใช้สำเร็จ! 】
[รับรางวัลที่ดินภายในถนนวงแหวนที่สองของเมืองหลวงอิมพีเรียล! 】
[ทนายความได้รับมอบหมายให้ดำเนินการตามขั้นตอน โปรดไปยังที่อยู่ที่กำลังจะแสดงต่อไปนี้เพื่อจัดการกระบวนการส่งมอบให้เสร็จสิ้น】
[บ้านเลขที่เลขที่ 7A, ถนนหยางคุณ เขตตงเฉิง]