SC:บทที่ 106 ต้นกำเนิดตัวกินคน
หลังจากที่ขึ้นไปยังชั้น 3 หลินเฉิง พบว่าภายในชั้นนี้เป็นห้องทดลองเต็มไปด้วยอุปกรณ์มืออาชีพเกือบทุกชนิด บนชั้นวางด้านซ้ายมีตัวอย่างอวัยวะของสิ่งมีชีวิตทุกชนิด และบนเตียงในห้องทดลองนี้มีร่างของตัวกินคนผ่าครึ่ง!
เมื่อเห็น หลินเฉิง แสดงท่าทีแปลกใจชายชราอธิบายว่า
“อาคารหลังนี้คือธุรกิจของ รีโบกรุ๊บ ซึ่งส่วนใหญ่วิจัยและผลิตเครื่องมือทางชีวภาพเป็นหลัก ในห้องทดลอง P4 นี้ เป็นสถานที่เพื่อให้นักชีววิทยามาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ สำหรับตัวกินคนนี้ หยูเอ๋อช่วยผมจับมา”
เมื่อ หลินเฉิง ได้ยินเขาพยักหน้าเล็กน้อย สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่โคล่าที่กลับมาจากการสำรวจห้องนี้ เมื่อเห็นการแสดงออกของโคล่าทำให้เขารู้ว่าห้องนี้ปลอดภัย ชายชราเดินไปชงน้ำชาและเชิญให้ หลินเฉิง นั่งลง จากนั้น หลินเฉิง พูดว่า
“ที่นี่มีเพียงพวกเราสองคน บอกผมเกี่ยวกับความลับ ที่คุณพูดถึง”
ชายชราเห็นว่า หลินเฉิง นั้นใจร้อน เขาจึงวางถ้วยชาลงและพูดว่า
“ให้ผมแนะนำตัวก่อน ชื่อของผมคือ ฟางซิวเฉิง ก่อนหน้านี้ผมเป็นศาสตราจารย์อยู่ที่มหาลัยหยานจิง หลังจากนั้นผมได้รับเลือกเป็นสมาชิกของ สมาคมชีววิทยาแห่งประเทศจีน และอุทิศชีวิตทั้งหมดเพื่อศึกษาโครงสร้างและศักยภาพของมนุษย์ เมืองหยุนหยางคือบ้านเกิดของผม ผมกลับมาที่นี่พร้อมกับหยูเอ๋อเพื่อเคารพสุสานบรรพบุรุษและไปยังสถาบันชีววิทยาของหยุนหยางเพื่อเข้าร่วมสัมมนา ผมไม่คาดคิดว่า..”
ฟางซิงเฉิง ถอนหายใจและยังคงเห็นว่า หลินเฉิง ยังฟังอย่างตั้งใจเขาจึงพูดต่อ
“เมื่อวันอวสานโลกมาถึงอย่างกะทันหัน พวกเราเพิ่งเสร็จสิ้นจากการประชุมในสถาบัน ด้านนอกเต็มไปด้วยความวุ่นวาย เราจึงถูกขังอยู่ที่นั่นแล้วไม่สามารถออกไปไหนได้ ถ้าไม่ใช่เพราะ หยูเอ๋อสามารถปลุกพลังขึ้นมาได้เราคงไม่รอดถึงตอนนี้ หลังจากนั้นพวกเราสามารถออกหาอาหารได้ และด้วยความช่วยเหลือของ หยูเอ๋อทำให้ผมได้มีโอกาสศึกษาตัวกินคนเหล่านี้และได้ค้นพบความลับที่ยิ่งใหญ่บางอย่าง ยกเว้นผมและหลานสาว ยังมีอีกคนที่รู้เรื่องนี้และ คุณคือคนที่ 2 ที่รู้ความลับนี้…”
“ คนที่ 2?”
ฟางซิงเฉิง พยักหน้าและหยิบขวดใสขนาดเล็กจากตู้ที่ต้องใส่รหัสผ่านเพื่อเปิดมัน จากนั้นส่งให้ หลินเฉิง
“ คุณดูนี่…”
หลินเฉิง จ้องมองขวดแก้วเล็กๆที่ดูเหมือนธรรมดา และพบว่าด้านในบรรจุของเหลวสีเขียวอ่อน ขวดแก้วเป็นฝาเกลียวดังนั้นเขาจึงไม่ได้กินอะไร จากนั้น หลินเฉิง หันไปมอง ฟางซิงเฉิง อย่างสงสัย
เมื่อเห็นความสงสัยของเขา ฟางซิงเฉิง ยิ้มและพูดว่า
“ของเหลวในขวดนี้ผมตั้งชื่อมันว่า “สารเสริมความแข็งแกร่ง!”
“อะไรนะ?”
เมื่อได้ยินชื่อที่คุณเคย หลินเฉิง จ้องมองชายชราและถามด้วยความตกใจ
ฟางซิงเฉิง ตกใจเช่นกันเมื่อเห็นท่าทีของ หลินเฉิง เขารู้สึกแปลกๆ
“มีปัญหาอะไรอย่างนั้นหรอ?”
หลินเฉิง ไตรตรองอย่างหนักและถามขึ้นด้วยความเยือกเย็นว่า
“คุณพูดว่าสิ่งที่อยู่ในขวดนี้คือสารเหลวเสริมใช่หรือไม่ มันสกัดออกมาจากต่อมไพเนียลใช่ไหม?”
“คุณรู้ได้ยังไง?”
ฟางซิงเฉิง แทบกระโดดออกจากเก้าอี้เมื่อ หลินเฉิง รู้ความลับนี้เช่นกัน
หลินเฉิง ยืนขึ้นและดึงปืนพกออกมาจ่อที่หน้าผากของชายชราและพูดอย่างช้าๆ
“เพราะผมเคยฆ่าคนที่ดื่มสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งนี้มาก่อน! เดาสิว่าของเหลวเสริมความแข็งแกร่งนี้มาจากไหน?
ทันใดนั้น หลินเฉิง ก็เล็งปืนไปที่ศีรษะของ ฟางซิงเฉิง ในขณะที่ ฟางซิงเฉิง กำลังสับสนเขาถามขึ้นบอกว่า
“มันก็คือสิ่งที่สกัดมาจากต่อมไพเนียลไม่ใช่หรอ?”
หลินเฉิง ยิ้มพร้อมกับพูดเบาๆ
“ใช่! ของเหลวนี้ถูกสกัดมาจากต่อมไพเนียลของมนุษย์!”
เมื่อได้ยินคำพูดของ หลินเฉิง หัวใจของ ฟางซิงเฉิง ราวกลับเกิดพายุ!
“อะไรนะ?นี่มันคือการฆาตกรรมชัดๆ!และการที่ดื่มสารเลวนี้โดยตรงสามารถทำให้ตายได้!”
เมื่อเห็นใบหน้าที่ไม่เชื่อของชายชรา หลินเฉิงยิ้มเยาะและพูดว่า
“โอ้..ดูเหมือนคุณจะรู้เรื่องนี้ดีจริงๆ…คุณช่วยบอกผมได้ไหมว่าสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งในขวดนี้มาจากไหน?”
ฟางซิงเฉิง ฟังและเข้าใจแล้วว่าทำไม หลินเฉิง ถึงตอบสนองแบบนี้ ชายชราตบที่ต้นขาของตัวเองและพูดพร้อมกับรอยยิ้มขมขื่น
“คุณกำลังเข้าใจผิด ผมเป็นนักชีววิทยาที่ได้รับการฝึกฝนมาจากประเทศของเรา แม้ว่าผมจะเคยทำการทดลองกับมนุษย์มานับไม่ถ้วนในชีวิตของผม แต่คนเหล่านั้นเป็นศพที่ส่งมาจากโรงพยาบาล เราไม่เคยทดสอบกับมนุษย์ที่มีชีวิต สารเหลวเสริมความแข็งแกร่งนี้มาจากต่อมไพเนียลของตัวกินคน ซึ่งอยู่บนเตียงที่คุณเห็นอยู่ตอนนี้!”
หลังจากได้ยินคำอธิบายของ ฟางซิงเฉิง หลินเฉิง เอาปากกระบอกปืนออกจากศีรษะของชายชรา เขานั่งลงบนเก้าอี้พร้อมค่าโหมดคิ้วและถามว่า
“พวกมันเป็นสัตว์ประหลาด พวกมันมีต่อมไพเนียลด้วยหรอ?”
“คุณเข้าใจผิดแล้ว!”
ฟางซิวเฉิง นั่งลงบนเก้าอี้ของเขาและพูดด้วยใบหน้าจริงจัง
“ต้นกำเนิดของตัวกินคนชุดแรกนั้นยังไม่เป็นที่แน่ชัด แต่ผมจะบอกคุณว่า 9 ใน 10 ของตัวกินคนที่คุณเห็นในตอนนี้เกิดจากการวิวัฒนาการมาจากมนุษย์ที่จะกลายเป็นซอมบี้!”
“มันเป็นไปได้ยังไง!”
เมื่อได้ยินคำพูดของ ฟางซิงเฉิง หลินเฉิง แทบเกือบจะตกจากเก้าอี้ สิ่งที่ชายชราบอกกับเขาในตอนนี้ทำให้ความคิดเกี่ยวกับวันอวสานโลกทั้งหมดของเขาก่อนหน้านี้ผิดทั้งหมด
ฟางซิงเฉิง มองใบหน้าที่ไม่เชื่อของ หลินเฉิง แล้วส่ายหัว
“ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้! ตอนที่ผมรู้เกี่ยวกับมันในครั้งแรกผมก็ตอบสนองเช่นเดียวกับคุณ รู้ไหมพวกเราค้นพบความลับนี้ได้ยังไง?”
หลินเฉิง ไม่รู้ว่าจะแสดงออกอย่างไรในขณะเดียวกันเขาก็พูดขึ้นด้วยความสับสนว่า
“คุณรู้ความลับนี้ได้ยังไง?”
ฟางซิงเฉิง ถอนหายใจและพูดขึ้น
“ผมมีผู้ช่วยคนหนึ่งชื่อ ฉีหยาง เขาอยู่กับผมเสมอแม้แต่ช่วงสุดท้ายในชีวิตของเขายังคงดูแลผมเป็นอย่างดี ในตอนนั้นหยูเอ๋อพลังของเธอยังไม่ตื่นขึ้น พวกเราขาดแคลนอาหารและรู้สึกผิดหวัง ฉีหยางจึงออกไปหาอาหาร แต่เขาถูกกัดโดยซอมบี้ ผมพยายามช่วยเหลือเขาทุกอย่างแต่สุดท้ายก็ไม่สามารถช่วยเหลือเขาได้ ดังนั้นผมจึงให้เขาออกจากกลุ่มเพื่อให้เขาฆ่าตัวตายเอง….”
เมื่อเรามาถึงจุดนี้ดวงตาของ ฟางซิงเฉิง แสดงออกถึงความโศกเศร้า
“แต่มีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น หลังจากนั้นผ่านไปครึ่งเดือนผมพบเขาอีกครั้ง เขากลายเป็นตัวกินคนที่กลายพันธุ์! เขากระโดดเข้ามาบนหน้าต่างและฆ่าผู้รอดชีวิตเป็นจำนวนมาก ในที่สุดเขาก็ถูกฆ่าตายในขณะที่ผมเองก็กำลังศึกษาเกี่ยวกับตัวกินคน ดังนั้นผมจึงเอาร่างกายของเขามาศึกษา และผมก็ได้เห็นแหวนที่นิ้วของเขา…ภรรยาของเขาเป็นคนมอบให้เขาเคยเล่าเรื่องนี้ให้กับผมฟัง มันทำให้ผมรับรู้ว่าตัวกินคนที่อยู่ต่อหน้าผมในตอนนี้คือเขา….”
“เมื่อผมค้นพบเกี่ยวกับเรื่องนี้ผมรู้สึกว่าการ ตลอดชีวิตของผมที่เกี่ยวกับทฤษฎีทางชีววิทยากลายเป็นเรื่องตลก ถ้าไม่ใช่หยูเอ๋อปลุกพลังขึ้นมา ผมคงไม่ได้ค้นพบความลับอันยิ่งใหญ่นี้….”
——————————————-