มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 223
ลินเลียนหึงหวง
เธอไม่มีทางอารมณ์ดีได้และรู้สึกว่าเจอรัลด์เป็นสิ่งอุจาดตามากกว่าเดิมมื่อเธอเห็นเขาเดินมา
เธอยังคงรักษามารยาทพื้นฐานในอดีตได้ แต่ทันทีที่ลิเลียนเห็นเขา เธอก็เริ่มด่าว่าเขา
พูดง่าย ๆ เธอได้พูดเรื่องแย่ ๆ มากมายในที่สาธารณะ
ทุกคนเดินมา และหลังจากการโน้มน้าวใจบางอย่าง สุดท้ายลิเลียนก็สงบลงเล็กน้อย
เจอรัลด์อยากจะทำสิ่งหนึ่งตอนนี้จริง ๆ เขาแทบอยากจะตบหน้าลิเลียนแรง ๆ สักฉาดจะตายอยู่แล้ว
มันแย่พออยู่แล้วที่เธอเอาแต่หัวเราะเยาะเขาอยู่ร่ำไป
ตอนนี้ เธอยังยั่วยุเขาและดูถูกเขาอย่างตรงไปตรงมาแบบนี้
“โอเค พอได้แล้ว ลิเลียน ทำไมถึงชอบติโน้นตินี่อยู่ตลอดเวลาล่ะ? ถ้าเขาเต็มใจจะกิน ก็แค่ให้เขากินสิ เธอมีชื่อเสียงของตัวเองที่รักษา ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอจะได้เป็นครูแล้ว และเธอจะมีงานที่มั่นคงพร้อมกับรายได้ถาวร!” เฮเวิร์ดพูดด้วยรอยยิ้ม
เมื่อเธอเห็นว่าเฮเวิร์ดเดินมาโน้มน้าวเธอเป็นการส่วนตัว ในที่สุดลิเลียนก็สงบลง
“เห้อ คน ๆ นี้แค่ทำให้ฉันรำคาญและหัวเสียมาก แม้ว่านายจะยากจนมาก่อน แต่เฮเวิร์ด อย่างน้อยนายก็ร่ำรวยแล้วตอนนี้หลังจากได้รับค่าชดเชย นายจะไม่ลืมและไม่สนใจฉันเพียงเพราะเรื่องนั้น ใช่ไหม?” ลิเลียนถามขณะที่เธอเอนตัวไปหาเฮเวิร์ด
“ทำไมฉันถึงจะทำอย่างนั้นล่ะ? ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอ ลิเลียน จะเป็นเพื่อนที่ดีของฉันเสมอ” เฮเวิร์ดตอบกลับด้วยการหัวเราะ
คำพูดเหล่านั้นทำให้ชารอนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
ความจริงแล้ว ทุกคนที่ปรากฏตัวที่นี่ก็สามารถสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติในบรรยากาศคืนนี้ และเห็นได้ชัดถึง การต่อสู้ดิ้นรนแย่งความเป็นใหญ่ระหว่างลิเลียนและชารอนกำลังฟักตัวอยู่
คู่แข่งทั้งสองกำลังต่อสู้กันอย่างลับ ๆ ขณะที่พวกเขาคอยเฮเวิร์ด
บ้านเกิดของเฮเวิร์ดกำลังจะถูกพัฒนาขึ้นใหม่ ไม่ว่าสิ่งต่าง ๆ จะทำให้ก้าวหน้าอย่างไร เขาก็มั่นใจได้เลยว่าจะได้รับทรัพย์สินบางอย่างเป็นการตอบแทน และนั่นแหละ เขาจะได้เก็บเงินไม่กี่ล้านดอลลาร์ และความมั่นคงทางการเงินของเขาก็ทำให้มั่นใจได้
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าคนงามทั้งสองกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือนเพราะเขา
“เจอรัลด์ มานี่สิ! มีอันหนึ่งที่ย่างเสร็จแล้ว!”
เควต้ามองไปที่เจอรัลด์ ที่ตอนนี้กำลังกำหมัดของเขา และดูเหมือนเขากำลังจะระเบิดอารมณ์ออกมา อย่างรีบร้อน เธอดึงเจอรัลด์ไปด้านข้าง
เควต้ายังคงแนะนำและโน้มน้าวใจเจอรัลด์ต่อไป
และเจอรัลด์จึงไม่ได้หัวเสียเพราะการการโน้มน้าวของเธอ
ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเขาสามารถทำเป็นอวดเก่งกับเขาได้ตามที่พวกเขาต้องการในตอนนี้ สิ่งหนึ่ง อย่างไรก็ดี เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าท่าทางของลิเลียนและชารอนจะเป็นอย่างไรเมื่อเขาสามารถประกาศตัวตนของเขาได้ในที่สุด
พวกเธอจะเสียใจกับการกระทำของพวกเธอวันนี้ไหม?
เจอรัลด์ยิ้มอย่างขมขื่น
เขาเพียงเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ของทะเลสาบกับเควต้า โดยไม่ได้สนพวกเขาอีก
คืนนั้น เฮเวิร์ดพาทุกคนไปที่เกส์เฮ้าส์ของหมู่บ้าน
เจอรัลด์เห็นว่ามันดึกแล้ว และดูเหมือนราวกับว่าเควต้าอยากจะค้างคืนที่นี่จริง ๆ บางทีอาจเป็นเพราะเธอคิดถึงช่วงเวลาที่เธอมีกับพ่อแม่บุญธรรมของเธอที่นี่
หลังจากลิเลียนและคนอื่น ๆ ถอยกลับไปที่ห้องของพวกเขา เจอรัลด์จึงได้หาห้องให้เควต้ากับตัวเขาเองคนละห้อง
พูดง่าย ๆ นอกเหนือจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับลิเลียน วันของเจอรัลด์ก็ผ่อนคลายอย่างพอสมควร
เขาแทบจะรอให้ภูเขานี้ถูกพัฒนาไม่ไหวแล้ว เมื่อการพัฒนานั้นเกิดขึ้น เขาจะสามารถอาศัยอยู่ได้ด้วยตัวเองในความสงบและเงียบงันนี้
มันเป็นค่ำคืนที่เงียบงัน
เช้าตรู่วันต่อมา เขาขับรถพาเควต้าลงจากเนินเขา เขาหวังว่าเขาจะได้บังเอิญพบกับลิเลียนและคนอื่น ๆ เขาอาจจะเอาชนะพวกเขาจริง ๆ ในครั้งนี้
จู่ ๆ เจอรัลด์ก็เหยียบเบรก และรถก็ถูกหยุดอย่างกระทันหัน
“ยังมีเวลาก่อนที่คุณจะเริ่มงาน และผมก็มีเวลาว่างก่อนที่ชั้นเรียนจะเริ่ม ไปทานอาหารที่ร้านอาหารมิชลินนั่นกันเถอะ” เจอรัลด์ขี้ไปที่ร้านอาหารมิชลินสตาร์ข้างถนน
“ว้าว? ฉันเคยได้ยินเพื่อนร่วมงานของฉันพูดว่าร้านอาหารมิชลินนั้นแพงมากจริง ๆ มีเพียงคนรวยเหมือนคุณเท่านั้นที่สามารถจ่ายราคาพวกนั้นได้! ฉันไม่เข้าไปนะคะ!”
เควต้าส่ายหัวของเธอและมองพื้น
เจอรัลด์ “อย่ากังวลไป! ผมจัดการเองถ้าคุณอยากจะมาทานมื้อค่ำที่นี่ทุกวัน”
นับตั้งแต่ที่เขากลายเป็นคนหรู ความมั่นใจของเจอรัลด์ก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะวิธีที่เขาพูด