บนเกาะสราญรมย์
วันนี้ บนเกาะนั้นมีชีวิตชีวากว่าที่เคยด้วยแสงสีที่จุดขึ้นและศิษย์ที่เดินตรวจตราเป็นแถว จุกลมปราณของแดร์ริลถูกพระกดจุดไว้ เขาทั้งพูดและขยับไม่ได้เลย เขากลัวเมื่อเขาเห็นว่าพระพาเขามาที่เกาะนี้
นี่ประมุขนิกายรู้เรื่องที่เขาใช้วิชามังกรนพเก้าทะยานฟ้าแล้วรึเปล่า?
หรือประมุขนิกายรู้เรื่องที่เขามีประเด็นกับนายหญิง?
บัดซบ! หัวของเขาวุ่นวายไปหมดเมื่อคิดเรื่องพวกนั้น
พระอุ้มแดร์ริลไปขณะที่หลบเลี่ยงการตรวจตราของศิษย์ไปที่ห้องก่อนที่จะเคาะประตูเบา ๆ
นี่… นี่มัน… ห้องของนายหญิงนิกายไม่ใช่รึไง?
“นายหญิง เขาอยู่ที่นี่แล้วครับ” การประกาศของพระดังออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มลึกและทรงพลัง
“ฮึ่ม เข้ามา” เสียงนุ่มนวลดังออกมาจากในห้อง
พระแบกแดร์ริลเข้ามาในห้องตามการอนุญาตของเธอแล้วโยนเขาลงบนพื้นก่อนจะออกไป
‘ให้ตายเถอะ อย่างน้อยก็ช่วยวางฉันเบา ๆ หน่อยสิว้อย!’ แดร์ริลพึมพำกับตัวเองในขณะที่เจ็บจากการถูกโยน แต่ต่อมา สายตาของเขาพลันบ้าคลั่งเมื่อเงยหน้าขึ้นไป
นายหญิงแหง่นิกาย โมนิก้ากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องของเธอซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นหอม ร่างกายอันสง่างามและประณีตของเธอสวมชุดเดรสผ้าไหมสีม่วงพร้อมกับท่าทางสงบบนใบหน้าละเอียดละออของเธอ
เอื้อก
แดร์ริลอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย นายหญิงดูน่าหลงไหลกว่าแต่ก่อน
โมนิก้าดุออกมาเมื่อเห็นสายตาลามกของเขา “แดร์ริล นายมองตรงไหนน่ะ!”
ด้วยเหตุนั้น เธอจึงปาถั่วสองเม็ดจากในจานไปหาแดร์ริลซึ่งมันปะทะกับจุดลมปราณและทำให้เขาขยับได้ในที่สุด
ฟิ่ว
แดร์ริลยืดแขนแล้วยิ้มอย่างขมขื่น “นายหญิง ท่านลักพาตัวผมมาที่นี่ทำไมเหรอครับ?”
โมนิก้าเถียง “แล้วนายคิดว่ายังไงล่ะ? พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของประมุขนิกาย นายลืมแล้วรึไง? ในฐานะผู้อาวุโส นายรู้ไหมว่านายจะมีโทษร้ายแรงขนาดไหนถ้าไม่มาร่วม? นายควรขอบคุณฉันที่พานายมาด้วยซ้ำ!”
เวรเอ๊ย! แดร์ริลขยุ้มผมของเขา เขาลืมมันจริง ๆ
ไม่กี่วันก่อน สกายเลอร์ เบอร์ บอกให้เขาจำเรื่องนี้ไว้ แต่เขาไปติดอยู่กับการประเมินวัตถุโบราณและการแข่งขันปรุงโอสถตลอดไม่กี่วันก่อนจนเขาลืมเรื่องนี้สนิท
ดวงตาของแดร์ริลเป็นประกายและยิ้มให้โมนิก้า “นายหญิง นี่ท่านเป็นห่วงว่าท่านประมุขนิกายจะฆ่าผมหากผมไปล่วงเกินท่านเข้า และนั่นจะทำให้ท่านไม่ได้เจอผมอีกสินะครับ?”
สีแดงจาง ๆ ปรากฏบนแก้มของเธอเมื่อเธอได้ยินแบบนั้นก่อนที่เธอจะจ้องแดร์ริล “นายกล้าดียังไงมาเจ้าชู้ใส่ฉัน!?”
เธอกัดริมฝีปากอย่างไม่รู้ตัวในขณะที่เธอพูด ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง เธอไม่สามารถหยุดคิดเรื่องแดร์ริลตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่พวกเธอแยกจากกันเลยเมื่อคิดไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคืนนั้น…
บางทีเธออาจจะตกหลุมรักเขาหลังจากเรื่องนั้นเกิดขึ้น?
ไม่… ไม่มีทาง! เธอเป็นนายหญิงแห่งนิกายเชียวนะ!
โมนิก้าพยายามเปลี่ยนเรื่อง “แดร์ริล ภารกิจที่ฉันให้นายไปเป็นยังไงบ้าง?”
‘ฮึ่ม ดูเหมือนเธอจะตื่นเต้นหลังจากเจอเรา แต่ก็ยังทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นสินะ’ แดร์ริลคิด