ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 230
ทุกคนต่างตกตะลึงและจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างไม่อยากจะเชื่อ พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะทำเช่นนั้นในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้และโดยไม่ต้องคิดซ้ำสองเขาหยิบบางส่วนขึ้นมาแล้วโยนไปที่ใบหน้าของแซ็คอีก
แซ็คโชคร้ายที่เขาไม่สามารถหลบขี้เถ้าที่ฮาร์วีย์ขว้างใส่เขาได้หลายครั้ง!
แต่ฮาร์วีย์บ้าไปแล้ว ใครจะรู้ว่าเขาสามารถทำแบบนั้นได้? เขาไม่ควรได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการประชุมนี้ตั้งแต่แรก!
“ฮาร์วีย์ แกคิดว่าฉันไม่สามารถเตะก้นแกได้จริง ๆ เหรอ? ฉันจะเรียกคนมาต่อยแกให้ตาย!” แซ็คตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่เอาผ้าปิดจมูกไว้
“ใคร โควีย์ แชดงั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์ถาม
“ใช่ บราเทอร์แชด! ฉันกับเขา แกไม่รู้หรอกว่าเราสนิทกันแค่ไหน เขาจะ … ” ในขณะที่เขาโกรธเขาก็ไม่สามารถกรองคำพูดของเขาได้ แต่ในขณะนั้นเองที่เขารู้ว่าเขาพูดอะไรออกไป สีหน้าของเขาก็ซีดลงทันที
“บราเทอร์แชด ดูเป็นกันเองมาก” ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ “อย่าลืมว่าทั้งหมดนี้เกิดจากความสัมพันธ์ของนายกับแชด พี่ชายของนายและแทนที่จะพยายามแก้ปัญหาด้วยมือของนายเอง นายยังแนะนำให้ทิ้งโครงการของศูนย์กลางการค้า อย่าบอกนะว่านายเป็นสายลับที่แฝงตัวในซิมเมอร์ส…ใช่ไหม?”
“สายลับงั้นเหรอ! แกและครอบครัวคือสายลับ!” แซ็คคำรามกลับมาด้วยความโกรธ
“ถ้าไม่ใช่ งั้นก็ดี” ฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉื่อยชาและจ้องไปที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “ผู้อาวุโสซิมเมอร์ คุณอ่านจดหมายทางกฎหมายให้ดีมีทางเลือกอื่นในการจ่ายค่าปรับเพื่อแก้ปัญหาข้อพิพาท”
ฮาร์วีย์เล่นกับจดหมายในมือและพูดอย่างสื่อความหมาย
“บอกฉันทีว่ามันคืออะไร? อะไรก็ได้นอกจากการจ่ายเงินเราจะทำ!” ร่างของผู้อาวุโสซิมเมอร์สั่นด้วยความตื่นเต้น
พูดตามตรงเขาเองก็รู้ดีว่าโครงการศูนย์กลางการค้ามีความสำคัญเพียงใด ดังนั้นหากพวกเขาไม่มีทางออกอื่นเขาก็คงไม่ต้องการทำสิ่งที่แซ็คแนะนำ
“คุณคิดว่า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ต้องการเงินจำนวนเล็กน้อยนี้จริงหรือ? พวกคุณไม่เข้าใจประเด็นหลักตรงนี้” ฮาร์วีย์พูดต่อ “สิ่งที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ต้องการไม่ใช่เงิน แต่เป็นพึงพอใจ…”
“ตอนนี้ในเมืองนิอัมมี่ มีบริษัท และหลายตระกูลต้องการทำงานร่วมกับยอร์กอย่างมาก แต่พวกเขาไม่มีโอกาสด้วยซ้ำ แต่สำหรับเราหลังจากที่เราฉกฉวยโอกาสที่หายากแล้วคนที่คิดไม่ซื่อกลับร่วมกับพวกอันธพาลทำลายทุกอย่างและสิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของยอร์ก หากพวกเขาไม่ได้รับคำอธิบายที่ดีสำหรับเรื่องนี้ มันจะมีส่วนช่วยสร้างภาพลักษณ์ของพวกเขาไหม?”
“งั้นนายหมายถึง…” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้ว
“จัดการกับผู้ก่อปัญหาเพื่อสร้างความพึงพอใจให้กับยอร์ก ไม่เพียงแต่เราไม่ต้องเสียเงินแม้แต่สตางค์เดียว เรายังได้ทำงานร่วมกับพวกเขาต่อไป” ฮาร์วีย์ยักไหล่และเล่นกับความคิดของชายชรา
“ฮาร์วีย์ ไอ้คนชั่วร้าย! แกกล้าลากฉันเข้ามาเกี่ยวในเรื่องนี้เหรอ?!” ก่อนที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์จะตอบโต้ใด ๆ แซ็คก็กระโดดลงมาร่วมวงและตะโกนออกมา
เขารู้สึกกลัวแทบตายในขณะที่ฮาร์วีย์เสนอวิธีแก้ปัญหานี้ เขาก็รู้ดีเช่นกันว่าบริษัทอาจพอใจจริง ๆ หากสิ่งนั้นเกิดขึ้นกับเขา
แต่ปัญหาคือถ้าพวกเขาทำอะไรกับเขาจริง ๆ จะเกิดอะไรขึ้น?
“ไร้สาระ!” โดยไม่ต้องรอให้ฮาร์วีย์พูดต่อผู้อาวุโสซิมเมอร์ตอบอย่างเย็นชาว่า “นี่เป็นเรื่องของชีวิตและความตายของซิมเมอร์ เราจะ ‘ทำอะไรบางอย่าง’ กับสมาชิกในครอบครัวของเราเพียงเพราะการคาดเดาได้อย่างไร? ในสถานการณ์แบบนี้เราควรจะสามัคคีกันมากขึ้นแทน”
ขณะที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์พูดดวงตาของเขากระตุกเล็กน้อย เขารู้ว่าฮาร์วีย์เสนอทางเลือกที่ดี แต่เขาไม่สามารถบังคับให้ตัวเองทำเช่นนั้นกับแซ็คได้
เมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์พูด ทุกคนก็มองหน้ากันไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มพูดคุยถกเถียงพร้อมกัน
“เราต้องเป็นหนึ่งเดียวกันในขณะนี้! ลูกเขยคนนี้พยายามแยกเราออกจากกัน!”
“ใช่! คนอย่างเขาจะพูดเสนอในการประชุมครอบครัวของเราได้อย่างไร? นอกจากนี้เขาเสนอความคิดที่ไม่ดีเพราะเขาแค่กลัวว่าจะถูกไล่ออกจากบ้าน!”
“ฉันรู้มาตลอดว่าลูกเขยคนนี้ร้ายกาจ!”
“ใช่ แมนดี้น่าจะเป็นคนแก้ปัญหานี้ได้! แมนดี้ ตอนนี้ครอบครัวของเราตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายและไม่ใช่แค่เธอที่ไม่พยายามช่วย แต่เธอกลับสั่งให้สามีของเธอพูดสิ่งที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ใช่ไหม? เธอต้องการอะไร?”
“หรือเธอเป็นสาเหตุที่ทำให้จดหมายถูกกฎหมายส่งถึงเราตั้งแต่แรก?!”
ชาวซิมเมอร์เริ่มโจมตีแมนดี้อีกครั้ง …