ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 239
“แน่นอน เขาเป็นสามีของฉัน” แมนดี้ตอบตามความจริง
“แต่เธอไม่เคยพาเขามาก่อนเลยนะ?” แองเจิลถามอย่างสงสัย
“อย่าไปสนใจมันมากเลย เธอจะพาแฟนหนุ่มของเธอไปด้วยไหม?”
ฮึ! แองเจิลพูดอย่างดูถูกว่า “แมนดี้ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแย้งเธอนะ หากเธอพาฮาร์วีย์มาซึ่งเขาเป็นขยะไร้ค่า เธอจะต้องอับอายขายหน้า และอาจจะมีใครบางคนที่มาร่วมงานด้วย”
“ใคร?” แมนดี้ถามอย่างสนใจ
“นีอา โฮเวล! เธอลืมเธอไปแล้วหรือ? สมัยเรียนมหาวิทยาลัยผู้ชายทุกคนที่หล่อนชอบแอบชอบเธอ หล่อนคว้าน้ำเหลวทุกครั้งที่เธอสารภาพรักกับผู้ชาย หล่อนอยากจะบีบคอเธอให้ตายด้วซ้ำ”
“ฉันได้ยินมาว่าเธออยู่ดีกินดีในเกาหลีใต้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตอนนี้เธอสวยราวกับนางฟ้าหลังจากทำศัลยกรรมแล้ว เหตุผลที่เธอกลับมาประเทศของเราก็เพื่องานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้ แองเจิลแนะนำแมนดี้ “เธออาจจะมาหาเธอ! แมนดี้เธอควรระวังให้ดี!”
“นอกจากนี้นีอายังโชคดีจริง ๆ ฉันได้ยินมาว่าเธอใช้รูปถ่ายปลอมจากอินเทอร์เน็ตเพื่อคบกับทายาทที่ร่ำรวยทางออนไลน์ ผู้ชายคนนั้นให้เงินเธอทุกวันนานถึงครึ่งปี”
“แล้วยังไง? ก่อนที่พวกเขาจะพบกันนีอาใช้เงินนั้นเพื่อไปทำศัลยกรรม หลังจากที่เธอได้พบเขาเธอก็ทำให้เขาเป็นสามีของเธอจนได้ เขาค่อนข้างซื่อสัตย์ต่อเธอ ฉันได้ยินมาว่าพวกเขามีชีวิตที่ดี เธอมักจะอวดกระเป๋า คฤหาสน์ และรถสปอร์ตในแชทกลุ่มของเพื่อนร่วมชั้น”
เซซิเลียถอนหายใจ เธออาจจะไม่ชอบวิธีที่นีอาสวยขึ้นจากการทำศัลยกรรม แต่นีอามีชีวิตที่ยอดเยี่ยมที่คนทั่วไปเทียบไม่ได้
“เธอแต่งงานแล้วเหรอ?” แมนดี้ค่อนข้างประหลาดใจ เธอให้ความสนใจเฉพาะส่วนนี้
“ใช่ ตอนนี้เธอแต่งงานแล้ว เธอเชิญพวกเราทั้งสามคนด้วยซ้ำ แต่เราไม่ได้เข้าร่วมพิธีแต่งงานของเธอ” แองเจิลบอก “เธอลืมมันไปแล้วเหรอ?”
แองเจิลถอนหายใจ เธอมองฮาร์วีย์แล้วพูดว่า “ขยะไร้ค่า ถ้านายยังเป็นผู้ชาวก็อย่าเข้าร่วมงานเลี้ยงรุ่นเลยดีกว่า แมนดี้มักจะถูกคนอื่นล้อเลียนเพราะนาย” เมื่อเธอพูดเสร็จเธอก็ถอนหายใจอีกครั้ง
เมื่อได้ยินเช่นนี้เซซิเลียก็เริ่มชักชวนแมนดี้เช่นกัน “ในความคิดของฉัน แมนดี้ควรหย่ากับขยะไร้ค่านี้สักที เมื่อคิดแล้วว่ามันจะยอดเยี่ยมเพียงใดถ้าเธอจะพบสามีที่ดีก่อนงานเลี้ยงรุ่น”
ฮาร์วีย์กลอกตา “ทำไมคุณคิดว่าแมนดี้จะต้องอับอายถ้าเธอพาผมไปด้วย? บางทีผมอาจจะทำให้เธอภูมิใจ”
“ฮึ…” แองเจิลไม่ให้เกียรติเขา “นายงั้นเหรอ?”
หลังจากนั้นแองเจิลก็ไม่ได้คุยกับฮาร์วีย์อีกต่อไป ‘ผู้ชายคนนี้ไม่รู้ตัวเองเลยหรือไง ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแมนดี้ ตอนนี้เธอยอมให้เขาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอด้วยซ้ำ’
‘เป็นไปได้ไหมที่แมนดี้ยังไม่พร้อมที่จะหย่ากับเขา?’
ความคิดนี้ทำให้แองเจิลตกใจ ถ้าเป็นอย่างนั้นเธอคงตกที่นั่งลำบาก เธอเคยสัญญากับใครบางคนว่าจะเปิดโอกาสเขากับแมนดี้ในงานเลี้ยงรุ่น
หลังจากดื่มกาแฟ ทั้งสามคนก็ไปซื้อเสื้อผ้า และทิ้งฮาร์วีย์ไว้ที่นั่นคนเดียว
ฮาร์วีย์ไม่ได้ยืนกรานที่จะไปกับพวกเขาและใช้เวลาพักผ่อนแทน เมื่อเร็ว ๆ นี้มีปัญหามากมายเหลือเกินและเขาจำเป็นต้องจัดการทีละอย่าง
ในขณะนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
ฮาร์วีย์รับโทรศัพท์และพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “มีอะไร?”
“มิสเตอร์ยอร์ก เราได้จัดการปัญหานี้กับโควีย์แล้ว เขาเป็นหนึ่งในพวกเราจากนี้ไป ผมจะจับตาดูเขาอย่างใกล้ชิด” ไทสันรายงานด้วยความเคารพมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ “ผมจะไม่ให้เขาออกไปข้างนอกและทำเรื่องวุ่นวายแน่นอน”
“เอาล่ะ ฉันเข้าใจ” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น
“หากไม่มีเลียมเราก็จัดการเรื่องเงินลงทุนจากบรู๊คได้สำเร็จ การเพิกถอนโครงการอื่น ๆ ก็เป็นไปอย่างราบรื่นเช่นกัน ในตอนนี้คงไม่มีก่อปัญหากับเราอีก” ขณะที่เขาพูดไทสันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจพอใจในตัวเองเล็กน้อย
“ไม่เลว แล้วเรื่องเกี่ยวกับดาริโอล่ะ? ฉันมีความคาดหวังในตัวเขาสูง” ฮาร์วีย์พูด “ทำให้เขาเป็นพวกเรา”
“มิสเตอร์ยอร์กไม่ต้องกังวล เราได้เริ่มตรวจสอบประวัติของเขาแล้ว เมื่อเรารู้ทุกอย่างชัดเจนเราจะสามารถดำเนินการตามนั้นได้” ไทสันพูดพลางตบหน้าอกของเขา “เราจะทำให้เขาเป็นหนึ่งในพวกเราแน่นอน”
“เอาล่ะ จัดหาคนมาคุ้มกันภรรยาของฉัน อย่าให้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ”
“ครับท่าน”
หลังจากออกคำสั่งแล้วฮาร์วีย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เขาจัดการเรื่องต่าง ๆ ในเมืองนิอัมมี่ได้อย่างดีและเหมาะสม ทุกอย่างควรคลี่คลายตามแผนการของเขา
…
ในวันงานเลี้ยงรุ่น ฮาร์วีย์ขับรถปอร์เช่ขณะที่แมนดี้นั่งข้างเบาะคนขับ
ทั้งสองคนไปรับเซซิเลียและแองเจิล เมื่อพวกหล่อนเข้าไปในรถพวกเขาก็ประหลาดใจ
พวกหล่อนไม่ใช่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่รู้จักโลก พวกหล่อนรู้ว่าปอร์เช่ไม่ใช่รถธรรมดาตั้งแต่แรกเห็น
“อะไรเนี่ย! ฮาร์วีย์ตอนนี้นายรวยจริง ๆ หรือ? นายเช่ารถคันนี้จากที่ไหน ทำไมมันดูใหม่มาก” เควินลูกพี่ลูกน้องของแองเจิลก่อตั้งเมืองแห่งยานยนต์ ดังนั้นเธอจึงรู้เกี่ยวกับอุตสาหกรรมนี้ค่อนข้างดี