คุณสมบัติคู่ 120 จุด? มันเป็นไปไม่ได้!
นี่เป็นปฏิกิริยาแรกของคนอื่นที่ได้ยินสิ่งนี้
แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็กลับมามีสติสัมปชัญญะ ไม่ใช่ว่ามันปรากฏอยู่อยู่ตรงหน้าของพวกเขาแล้วหรือ?
แม้ว่าคุณสมบัติคู่ของหลิงเซียวจะไม่ถึง 120 จุด แต่เขาก็น่าจะอยู่ไม่ไกลแล้ว
ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาได้เข้าไปต่อสู้กับคนหลายสิบคนด้วยตัวคนเดียวและยังได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์อีกด้วย!
นักเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สาม ไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องเชื่อในความสำเร็จดังกล่าว
“สุดยอดเกินไปแล้ว!”
“คุณสมบัติคู่เเตะถึง 120 จุด!”
“ความสำเร็จเช่นนี้ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ของโรงเรียน!”
“เช่นนั้นรุ่นพี่หลิงเซียวกำลังสร้างสถิติใหม่ของโรงเรียนงั้นหรือ?”
“มันน่าอิจฉาขนาดไหน!”
“……”
นักเรียนกลุ่มหนึ่งพูดคุยกันดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความอิจฉา
ครูสอนศิลปะการต่อสู้สองคนพาหลิงเซียวไปที่ห้องศิลปะการต่อสู้
เมื่อนักเรียนคนอื่นๆเห็นสิ่งนี้ พวกเขาก็ติดตามไปด้วยเช่นกัน พวกเขาต้องการดูว่าพลังชีวิตและพลังวิญญาณของหลิงเซียวแท้จริงแล้วมีมากเท่าใด
ครูสอนศิลปะการต่อสู้ทั้งสองไม่แปลกใจ และพวกเขาก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะหยุดพวกนักเรียนเลย
นับประสาอะไรกับนักเรียนเหล่านี้ แม้แต่พวกเขาก็ยังประหลาดใจ
ในวัยของหลิงเซียวหากพลังแห่งชีวิตและพลังวิญญาณเกิน 100 จุด เขาก็ถือได้ว่าเป็นคนที่โดดเด่นมากแล้ว
อย่างไรก็ตามหลิงเซียวอาจมีพลังสูงถึง 120 จุด หรือบางทีอาจจะสูงกว่านี้ก็ได้!
การเป็นนักรบจิตวิญญาณนั้นเป็นเรื่องที่วิเศษมาก
แม้แต่ครูสอนศิลปะการต่อสู้ทั้งสองก็อดที่จะอิจฉาไม่ได้
แม้ว่าพลังชีวิตของทั้งสองคนจะสูงถึง 150 จุด และพลังของวิญญาณก็ไม่ได้แย่ไปกว่านี้มากนัก
แต่พวกเขาก็ไม่สามารถปลุกจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งกำเนิดของพวกเขาได้ และพวกเขาก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ที่พวกเขาจะปลุกจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งกำเนิดของตนเองได้ หรือไม่ทั้งชีวิตนี้พวกเขาอาจจะไม่สามารถปลุกมันได้เลย!
ไม่นานกลุ่มคนก็มาถึงห้องศิลปะการต่อสู้
“หลิงเซียวทดสอบความแข็งแกร่งของคุณ ต่อยด้วยกำลังทั้งหมดของคุณไม่ต้องเก็บไว้” ครูสอนศิลปะการต่อสู้กล่าว
ทันทีที่เขาพูดจบนักเรียนทุกคนต่างก็พากันหัวเราะ
เมื่อพิจารณาจากลักษณะของหลิงเซียว พวกเขาก็อดคิดไม่ได้ว่าหลิงเซียวจะปกปิดบางอย่าง
หลิงเซียวไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแต่พยักหน้าเพื่อบ่งบอกว่าเขาพร้อมแล้ว
จากนั้นหลิงเซียวก็ยืนอยู่บนเครื่องทดสอบความแข็งแกร่ง สูดหายใจเข้าลึกๆ และปล่อยหมัดออกไป!
ปัง
มีเสียงดังและมีรอยแตกร้าวปรากฏขึ้นที่เครื่องทดสอบความแข็งแรง
แกร๊ก!
แกร๊ก!
รอยแตกร้าวยังคงขยายตัว!
เปรี้ยง!
ชิ้นส่วนในเครื่องทดสอบความแข็งแรงหล่นลงสู่พื้น
ผู้ชมทั้งหมดเงียบและครูสอนศิลปะการต่อสู้ทั้งสองคนก็มองหน้ากันด้วยความตกใจอยู่ภายในใจ
“เอ่อ … อาจารย์พวกคุณบอกให้ผมชกด้วยกำลังทั้งหมด และผมก็ทำตามที่อาจารย์พูด….” หลิงเซียวพูดอย่างเขินอาย
เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเครื่องทดสอบความแข็งแกร่งนี้เลยด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะออกหมัดมันไปตรงๆอย่างสุดแรง
ครูสอนศิลปะการต่อสู้ทั้งสอง หายใจเข้าลึกๆและหัวเราะ
ความจริงที่ว่าโรงเรียนมัธยมศึกษาหนานเฉิงที่สาม สามารถผลิตนักเรียนอย่างหลิงเซียวได้นั้น มันถือว่าเป็นการส่งเสริมในอาชีพของพวกเขาเป็นอย่างมาก!
หลังจากหัวเราะจนพอแล้วครูคนหนึ่งก็อธิบายว่า “ไม่เป็นไร! ไม่ใช่เรื่องใหญ่!
ขีดจำกัดสูงสุดของเครื่องทดสอบความแข็งแกร่งนี้คือ 1,500 กก. พวกเราทั้งคู่ไม่คิดว่าพลังหมัดของคุณจะสูงถึงขนาดนี้!”
เมื่อนักเรียนของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สามได้ยินสิ่งที่ครูพูด พวกเขาก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาใดๆ เพราะพวกเขายังรู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่
พลังหมัด 1,500 กก. หมายถึงอะไร? มันหมายความว่าหลิงเซียวมีพลัง 150 จุด!
ไม่! นี่ไม่ถูกต้อง! พลังของเขามันจะต้องสูงกว่า 150 จุด!
มิฉะนั้นเครื่องทดสอบความแข็งแกร่งจะระเบิดทันทีที่โดนชกได้อย่างไร?
แม้ว่าหลิงเซียวจะไม่ได้ทดสอบพลังวิญญาณ แม้พวกเขาจะใช้หัวแม่ตีนคิดพวกเขาก็รู้ว่ามันคงไม่ได้แตกต่างกันมากนัก
สามนาทีต่อมาหลิงเซียวก็มานั่งอยู่ในห้องทำงานของครูใหญ่
เขากล้าสาบานเลยว่าครูใหญ่ที่เป็นชายชราตุ้ยนุ้ยคนนี้ไม่เคยสนใจนักเรียนมากนัก!
นี่เป็นครั้งแรกที่หลิงเซียวเห็นชายชราคนนี้เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความกระตือรือร้น
“นักเรียนหลิงเซียว คุณได้รับทุนการศึกษาสำหรับภาคการศึกษานี้ หากคุณมีปัญหาอะไรในชีวิตคุณสามารถพูดมันออกมาได้เลย”
“ตราบใดที่คุณสามารถบรรลุผลการแข่งขันที่ดี โรงเรียนจะช่วยคุณแก้ปัญหาอย่างแน่นอน!” ใบหน้าชราเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
เขามองไปที่ดวงตาของหลิงเซียวด้วยความกระตือรือร้น
ในเวลานี้หลิงเซียวเป็นภูเขาสีทองที่ส่องแสงสว่างอยู่ภายในใจของเขา!
เมื่อเขานึกถึงชื่อเสียงของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สาม รวมไปถึงการตอบโต้กับโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่หนึ่ง และโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สอง ภายใต้การนำของเขามันก็ทำให้เขารู้สึกร้อนรุ่ม!
เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาของหลิงเซียวก็สว่างขึ้น
“ครูใหญ่ ครูไม่ได้พูดล้อเล่นใช่ไหม?” ดวงตาของหลิงเซียวลุกโชน
เมื่อเห็นการแสดงออกของหลิงเซียว ครูใหญ่ก็ราวกับจะรับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่ผิดปกติได้
อย่างไรก็ตามเขายังคงพูดว่า “แน่นอน!”
หลิงเซียวตอบ “ผมขอยาเสริมพลังฉีได้ไหม”
“ถ้าเป็นยาเสริมพลังฉีของผู้เริ่มต้นโรงเรียนจะยอมรับมัน” ครูใหญ่พยักหน้าหลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย .
หลิงเซียวพูดต่อ: “แล้วยาบำรุงวิญญาณล่ะ?”
“แน่นอน!” ครูใหญ่กัดฟัน
หลิงเซียว “ผมเป็นเด็กกำพร้า และผมก็ไม่มีเงินสำรองสำหรับซื้ออาวุธและอุปกรณ์ราคาแพงเหล่านั้น”
“ถ้าผมเผชิญหน้ากับทรราชท้องถิ่นพวกนั้น ผมจะต้องทนทุกข์ทรมานแน่!”
“ซื้อ!” ครูใหญ่รู้สึกเสียใจแล้ว เขาไม่น่าพูดแบบนั้นออกไปเลย
ดวงตาของหลิงเซียวสว่างขึ้น เขาลูบมือของเขา “ครูใหญ่ ครูก็เห็นว่าพลังชีวิตของผมมากกว่า 150 จุดแล้ว และมันอยู่อีกไม่ไกลที่ผมจะปลุกจิตวิญญาณของผม”
“ครูใหญ่ ครูคิดว่า ผมสมควรได้รับตำราที่ดีสักเล่มหรือสองเล่มไหม? อย่างเช่น ทักษะต่อสู้จิตวิญญาณ? “
คราวนี้ครูใหญ่ไม่สามารถยอมรับได้ “คุณคิดว่า ทักษะต่อสู้จิตวิญญาณ หาง่ายมากนักหรือ อย่าว่าแต่กับคุณเลย!”
“แม้แต่นักรบจิตวิญญาณหลายคนเองก็ยังไม่มีทักษะต่อสู้จิตวิญญาณ คุณไม่รู้เหรอ? “
“มันต่างกัน! ผมต่อสู้เพื่อเกียรติยศของโรงเรียน! ผมเสียหยาดเหงื่อและเลือดเนื้อเพื่อโรงเรียน โรงเรียนจะไม่ตอบแทนอะไรผมเลยหรือ? “หลิงเซียวพูดอย่างหนักแน่นและชอบธรรม
ครูใหญ่อยากจะร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา เขาอยากจะย้อนเวลากลับไปตบปากของตัวเองจริงๆ!