มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 236
คนประเภทเหล่านี้เกิดมาพร้อมกับความหลงตัวเอง
พวกเขามีความสามารถในการรักเล็ก ๆ น้อย ๆ ยกเว้นหน้าตาและชื่อเสียงของตัวเอง
“ขอโทษค่ะ คุณผู้หญิง แต่คุณยังไม่ได้สั่งนะคะ นี่คือรายการเครื่องดื่มต่าง ๆ ที่พวกเราเสริฟ์ โปรดลองดูค่ะ!”
พนักงานเสริฟ์สาวยื่นเมนูให้คาร่าดู
คราวนี้ คาร่าถึงกับตกตะลึงไป
หนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของเธอยิ้มเยาะ “คาร่า เกิดอะไรขึ้น? ไม่ใช่เธอพูดว่าจะมีเซอร์ไพรส์หลักจากมื้ออาหารหรอกหรือ? ไหนล่ะเซอร์ไพรส์?”
“ไม่! ฉันจะไม่ดูเมนู! ให้ฉันเตือนคุณอีกครั้งนะ นี่คือ คุณเวด! คุณเวดอยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าคุณน่าจะรู้ดีกว่าที่จะไม่ไว้หน้านะ”
คาร่าเรียกชื่อคิวรอนอีกครั้ง
“ขออภัยค่ะ คุณผู้หญิง แขกทั้งหมดที่ร้านของเราต่างก็เป็นผู้บริหารหนุ่ม และเจ้านายใหญ่ และเราไม่ได้แจกของขวัญให้กับทุกคนในทุก ๆ วัน”
“ตอนนี้คุณจริงจังไหม? คุณจะไม่เห็นแก่หน้าผมใด ๆ เลยเหรอ? คุณรู้ไหมว่าคุณเคนเนดี้เป็นใคร? เขาเป็นเพื่อนที่แสนดีของผม!” คิวรอนถามด้วยการโต้แย้ง
“ดิฉันรู้ค่ะว่ามีชายหนุ่มที่ชื่อเคนเนดี้ ที่มาทานอาหารที่นี่บ่อย ๆ พวกเราไม่ได้ให้ของขวัญฟรีกับเขาเช่นกันค่ะ” พนักงานเสริฟ์สาวตอบกลับด้วยท่าทางที่งงงวยบนใบหน้าของเธอ
“ให้ตายสิ! คุณจะไม่เห็นแก่หน้าผมใด ๆ เลยจริง ๆ เฮอะ!”
ทั้งคิวรอน และคาร่ามีสีหน้าที่ไม่น่าดูบนใบหน้าของพวกเขาตอนนี้
นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าเพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดของคาร่ามองไปที่เธออย่างไร กับการหัวเราะในหมู่กันเอง
ไม่ว่าจะอย่างไร ผู้หญิงก็ชอบที่จะเปรียบเทียบกับทุกสิ่งทุกอย่าง
แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่สัญชาตญาณของการแข่งขันกับอีกคนนั้นก็มักจะมีอานุภาพอยู่บ่อย ๆ
เนื่องจากคาร่าได้ศึกษาอยู่ต่างประเทศและปัจจุบันก็ได้ทำงานอยู่ที่นั่น กลุ่มเพื่อนสาวของเธอจึงรู้สึกอิจฉาเธออยู่แล้วในตอนแรก ถ้าเธอเรียกสถานะที่แข็งแกร่งเช่นนี้ให้กับเธอได้ แน่นอนพวกเธอก็จะยิ่งอิจฉาและริษยาเธอมากยิ่งขึ้น
แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องที่ตลกก็คือดูเหมือนว่าคาร่าและชายหนุ่มคนนี้ คิวรอน กำลังทำให้ตัวเองอับอายขายขี้หน้ากัน
“ช่างมันเถอะ! คุณไม่รู้อะไรเลย! ผมจะไม่พูดกับเธออีก และผมก็ไม่อยากจะทานอะไรที่นี่ในวันนี้เหมือนกัน ผมต้องการให้เธอได้รู้ว่าเธอได้ทำให้ใครขุ่นเคืองใจ!”
คิวรอนก็กราดเกรี้ยวด้วยเช่นกัน เขาตบโต๊ะอย่างแรง
หลังจากนั้น เขานำคาร่าและคนอื่น ๆ ออกไปเดี๋ยวนั้นทันที
คน ๆ นี้อาจไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่แคชเชียร์สาวด้านล่างต้องรู้อย่างแน่นอน…
เขาจะต้องได้หน้าและชื่อเสียงของเขาที่นั่นกลับมา
หลังจากเขาพูดจบ เขาก็มุ่งตรงไปยังแผนกต้อนรับส่วนหน้า “ผมจะไม่ทานอาหารที่นี่หลังจากนี้ ส่งบิลมาให้ผม!”
คิวรอนพูดเสียงเกินกว่าที่เขาควร
แคชเชียร์สาวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็พิมพ์ใบเสร็จอยู่ดี
“สวัสดีค่ะ ค่าใช้จ่ายของคุณสำหรับคืนนี้คือหนึ่งหมื่นสองพันดอลลาร์ค่ะ คุณจะจ่ายด้วยบัตรเครดิตหรือเงินสดดีค่ะ?”
“ว่าไงนะ? หนึ่งหมื่นสองพันดอลลาร์งั้นเหรอ?! แล้วส่วนลด 30% นั่นล่ะ?” คาร่าถามด้วยความตกใจ
“ส่วนลดเหรอค่ะ? ขออภัยค่ะ แต่พวกเราไม่มีข้อเสนอดังกล่าวในร้านอาหารของเราตอนนี้”
ตามปกติแล้วแคชเชียร์สาวคนนั้นจำพวกเขาได้ และเพียงมองไปที่พวกเขาด้วยความดูถูก
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาพูดเสียงดังเช่นนั้น แต่ก็แสร้งทำเป็นว่าเป็นคนใจกว้าง
กลับกัน เขาดูเหมือนจะตกใจและขวัญกระเจิงมากเมื่อเขาได้เห็นบิลจำนวน 12,000 ดอลลาร์นั้น
“คุณก็ลืมไปแล้วว่าพวกเรามาที่นี่เพื่อทานมื้อเที่ยงเหมือนกันเหรอ? คุณให้ส่วนลดผม 30% ในตอนนั้น และคุณยังมอบไวน์แดงที่ล้ำค่าให้พวกเราเพื่อดื่มกันฟรี ๆ ด้วยซ้ำไป”
คาร่ารู้สึกราวกับว่าใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นขุ่นคล้ำดำเขียวแล้ว
“แน่นอน ฉันจำได้ค่ะ แต่อย่างไรก็ตาม พวกเราให้ส่วนลดคุณ 30% และไวน์ขวดนั้นเพียงเพื่อจะแสดงความเคารพของเราที่มีต่อแขกที่พิเศษ และมีค่ามากที่สุดของเรา ความจริงแล้ว ถ้าแขกคนนั้นเป็นคนชำระเงิน เราจะไม่เรียกเก็บเงินค่าอาหารจากเขาเลย อ้อ และไม่ต้องพูดถึง ดูเหมือนราวกับว่าแขกที่พิเศษที่สุดของเราจะไม่อยู่ที่นี่ในคืนนี้นะคะ” แคชเชียร์สาวคนนั้นอธิบายด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น
“อะไรนะ? คุณจะไม่เห็นแก่หน้าคิวรอนเลยเหรอ?”
คาร่าประหลาดใจเล็กน้อย
แต่ใครจะเป็นแขกสุดพิเศษและมีค่าคนนี้ที่มาที่นี่เพื่อทานมื้อเที่ยงกับพวกเขาได้ล่ะ?
มีแค่มีล่ากับเจอรัลด์
มีล่าเป็นคนที่จริงใจและเรียบง่ายเสมอมา เธอคงจะไม่มาทานอาหารในที่หรู ๆ เช่นนี้แน่นอน ดังนั้น เธอจะเป็นแขกที่พิเศษ และมีค่ามากที่สุดของโฮมแลนด์ คิชเช่น ได้อย่างไร?
เดี๋ยวนะ!
เป็นไปได้ไหมว่าจะเป็น…เจอรัลด์?