ตอนที่ 106

Taming Master

ขณะที่เอียนกำลังสำรวจที่ราบสูงฟอลาสกับฮาริน การป้องกันของกิลด์โลตัสก็ผ่านไปอย่างราบลื่น

เป็นไปตามที่เอียนคาดกิลด์โพราริสได้ใช้พลังต่อสู้ของจนไปกว่าครึ่งในรอบที่3, 4, และ5

และเมื่อกิลด์โพราริสทำเช่นนั้น กิลด์โลตัสก็สู้กลับด้วยการใช้พลังต่อสู้เกือบทั้งหมดที่เก็บเอาไว้ยกเว้นเพียงแค่เอียนเท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้นการป้องกันนี้มันเป็นข้อได้เปรียบของกิลด์โลตัสอยู่แล้ว ไม่ว่ากิลด์โพราริสจะจ้างทหารรับจ้างมามากแค่ไหนมันก็ไม่มีทางที่จะชนะกิลด์โลตัสที่อยู่ระดับเดียวกันได้

สุดท้ายแล้วมันก็เป็นไปตามแผนของเอียน กิลด์โลตัสชนะสงครามดินแดนครั้งแรกได้ในรอบที่หกซึ่งเป็นรอบสุดท้าย

“เมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ตอนนี้เราก็จะได้รับการป้องกันไปอีกสัปดาห์นึง”

ฟิโอลันพูด เฮิร์ซก็ยิ้มอย่างมีความสุขและตอบกลับ

“ในอีกสัปดาห์นึงฐานทัพทหารก็คงจะเป็นเลเวล3แล้ว และอาคารป้องกันที่เรากำลังสร้างก็คงจะใกล้สร้างเสร็จแล้ว ดังนั้นถึงจะเป็นกิลด์ที่แข็งแกร่งกว่ามาท้าสู้กับเราละก็เราก็น่าจะป้องกันได้แน่นอน”

ในไคลันเมืองที่ผ่านพ้นสงครามดินแดนมาได้จะได้รับสถานะป้องกันเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

แต่มันก็มีข้อยกเว้น ก็คือถ้าหากพวกเขาไปโจมตีเมืองอื่นขณะที่อยู่ในระยะเวลาการป้องกันละก็การป้องกันก็จะหมดลงในทันทีแต่พวกเขาก็ไม่คิดที่จะทำแบบนั้นอยู่แล้ว มันเป็นแค่สิ่งที่เขาพูดขึ้นมาเฉยๆ

“นี่มัน…ฉันรู้สึกเหมือนพวกเราชนะได้โดยไม่ต้องทำอะไรเลยฉันรู้สึกเขินยังไงไม่รู้”

เมื่อฟิโอลันพูดด้วยท่าทางเขินอาย เฮิร์ซก็พยักหน้า

“ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน มันเป็นสิ่งที่เอียนเป็นคนทำทั้งหมดสุดท้ายแล้วพวกเราก็ทำตามแผนเอียนหมดเลย ยังไงเธอก็ยังดีกว่าฉัน อย่างน้อยเธอก็เล่นใช้การโจมตีAoEในรอบสุดท้าย ในเมื่อฉันเป็นอาชีพอัศวินก็นี่แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย”

มันค่อนข้างลำบากสำหรับอาชีพระยะประชิดที่จะได้รับบทบาทสำคัญในการต่อสู้ป้องกันฐาน

โดยเฉพาะการต่อสู้ที่ชนะง่ายขนาดนี้มันก็ยิ่งทำให้เขาอึดอัดใจมากกว่าเดิม

กองกำลังของศัตรูจะต้องตีฝ่าทหารด้านนอกมาให้ได้ซะก่อนพวกอาชีพระยะประชิดถึงจะมีโอกาสได้สู้บ้าง แต่กิลด์โพราริสนั้นแทบไม่มีกองกำลังเหลืออยู่เลยพวกเขาจึงไม่สามารถตีฝ่าเข้ามาได้

“ยังไงก็เถอะ เนื่องจากเราชนะมาได้ทำให้อันดับกิลด์เราเพิ่มขึ้น2อันดับดังนั้นฉันจึงอารมณ์ดีมากเลยตอนนี้”

“มันก็จริง”

“แต่เมื่อไหร่ที่การป้องกันของเราหมดลงในอีกหนึ่งสัปดาห์ นายคิดว่าจะมีกิลด์อื่นเข้ามาโจมตีเราอีกมั้ย?”

“อืม…”

เมื่อฟิโอลันถาม เฮิร์ซก็คิดชั่วครู่แล้วค่อยๆตอบ

“ฉันคิดว่าโอกาสที่มันจะเกิดขึ้นก็สูงอยู่เหมือนกัน ตอนนี้ทุกคนจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับสงครามดินแดนให้มากกว่าตอนแรก แต่เมืองของเรานี่น่าอยู่จริงๆ”

“เข้าใจแล้ว”

“และเมื่อการป้องกันของเราใกล้จะหมดลง เอียนบอกว่าให้พยายามประกาศสงครามดินแดนบ้าง…”

“ห๊าาา?”

ฟิโอลันที่กำลังคิดหาวิธีในการป้องกันเมืองอยู่ก็ตกใจเมื่อได้ยินคำของเฮิร์ซ

เฮิร์ซยังคงพูดต่อ

“พวกเราจะมีพลังต่อสู้เหลือไว้งั้นหรอ?”

เฮิร์ซยักไหล่พร้อมกับตอบ

“ก็มันเป็นสิ่งยังไม่ได้ตัดสินใจ และฉันคิดว่ามันน่าจะอันตราย…แต่เอียนก็พูดอีกว่าเขาคิดมาดีแล้วสินะ?”

ขณะที่อยู่ในสงครามดินแดน ถ้าหากกิลด์อื่นคิดจะมาประกาศสงครามกับกิลด์โลตัสละก็มันคงจะเป็นปัญหาไม่น้อย

เพราะว่าถ้าหากเกิดสงครามดินแดนสองแห่งพร้อมกัน สมาชิกกิลด์ที่เข้าร่วมกับสงครามอันใดอันหนึ่งแล้วจะไม่สามารถเข้าร่วมอีกอันได้

ฟิโอลันคิดครู่หนึ่งก็บ่นออกมา

“อืม..ก็คงต้องเชื่อใจท่านลอร์ดแล้วละ”

ฟิโอลันส่ายหัว เฮิร์ซก็หัวเราะออกมาอย่างเห็นด้วยในคำพูดของเธอ

“ใช่แล้ว แล้วสำหรับตอนนี้เราควรจะเริ่มล่าได้เผื่อสัปดาห์หน้าได้แล้ว ถ้าหากมันเป็นแบบนี้ต่อไปละก็ฉันรู้สึกว่าเอียนจะต้องตามเลเวลพวกเราทันแน่นอน”

เมื่อเขาพูดเช่นนั้น ฟิโอลันก็ยิ้มพร้อมกับตอบรับ

“ไม่ใช่ว่าเขาตามนายทันแล้วงั้นหรอ เฮิร์ซ?”

เฮิร์ซถอนหายใจออกมา

“ฉันยังมีเลเวลมากกว่าเขา1เลเวล คิดว่านะ…”

ฟิโอลันหัวเราะในใจแล้วพูดเสริม

“นายแน่ใจงั้นหรอ?”

 

* * *

 

ดันเจี้ยนที่เอียนได้ค้นพบเป็นคนแรกในที่ราบสูงฟอลาสนั้นมีชื่อว่า ‘เส้นทางสายโลหิต’

และตามชื่อของมันมันเป็นดันเจี้ยนที่มีทางตรงยาวมีลมพัดผ่าน และมีรอยเลือดเต็มไปหมด

เมื่อครั้งแรกที่พวกเขาเข้าดันเจี้ยนมา ฮารินก็ตัวแข็งเป็นหินไปเพราะว่าภาพที่เห็นมันน่าสยดสยองมาก แต่เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้นเธอก็กลับมาเป็นปกติในทันที

สำหรับตอนนี้ เพราะว่ามอนสเตอร์ปรากฏตัวไม่มากนักเหมือนอีกฟากหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามดันเจี้ยน

ยิ่งไปกว่านั้นเส้นทางตรงนี้ไม่ได้กว้างมาก จึงสามารถล่าได้ปลอดภัยมากกว่าที่เขาล่าในพื้นที่ล่าเสียอีก

เพราะว่าโครงสร้างของทางตรงนั้นแคบมาก ถ้าหากมีดุ๊กเดสองตัวอยู่ด้วยกันพวกมันก็คงจะปิดทางได้ทั้งหมด ดังนั้นจนกว่าเอียนที่สู้อยู่แนวหน้ายังไม่ตายฮารินก็ไม่มีทางที่จะตายได้อย่างแน่นอน

ฮารินล่ากับเอียนไปทั้งๆแบบนั้นเป็นเวลาสักพักหนึ่งแล้วก็บ่นออกมา

“ทางตรงนี้มันยาวมากเลยนะเนี่ย”

เมื่อเธอพูด เอียนก็พยักหน้า

“เอาจริงๆแล้วถ้ามันไม่มีโครงสร้างที่จะให้ขึ้นไปได้บนหรือลงล่างได้เลย มันก็คงจะต้องเป็นทางตรงยาวแบบนี้แหละ”

“นั่นสิ ฉันหวังว่ามันจะมีอะไรเปลี่ยนไปสักหน่อย…สถานที่สว่างๆจะไม่มีเลยงั้นหรอ?”

เอียนตอบพร้อมกับบ่น

“อย่างแรกไม่ใช่ว่าเราจะต้องไปให้สุดทางก่อนงั้นหรอถึงจะเห็นที่สว่างๆแบบนั้น? ยังไงก็เถอะฉันหวังว่ามันจะมีมอนสเตอร์ออกมาเยอะๆแต่ทำไมถึงมีมอนสเตอร์จำนวนน้อยขนาดนี้กันละ? ฉันอยากจะล่าให้ได้มากกว่านี้ในตอนที่ฉันยังได้ค่าประสบการณ์สองเท่าอยู่…”

ฮารินส่ายหัวโดยไม่รู้ตัว

จากมุมมองของเธอแล้วระดับในการล่าเริ่มจะยากขึ้นแล้ว แต่ขณะที่มองไปยังเอียนที่บ่นออกมา เธอก็ถอนหายใจออกมา

“แค่นี้มันก็พอแล้ว จินซุง”

ฮารินดุเล็กน้อย จินซุงก็หันหน้าไปเพื่อที่จะตอบ

อย่างไรก็ตามก่อนที่เอียนจะเปิดปากพูด เขาก็ได้ยินเสียงคำรามที่คุ้นเคยจากส่วนลึกของดันเจี้ยนมันก็ทำให้เขาถึงกับพูดไม่ออก

Awoooo-!

มันไม่ใช่เสียงอื่นใดแต่เป็นเสียงของหมาป่า และมันก็คล้ายกับไลด้วย

บรรยากาศภายในสถานที่แห่งนี้มันก็น่าขนลุกอยู่แล้ว แต่เมื่อได้ยินเสียงหมาป่าหอนออกมา ฮารินก็ตัวแข็งเล็กน้อย

“เฮ้ ดูเหมือนมอนสเตอร์จะมาเยอะขึ้นเพราะว่านายบ่นนะ”

ขณะที่มองไปยังฮารินที่ตัวติดกับเขาและมองไปรอบๆ เอียนก็ยิ้มออกมา

“ถ้าหากเธอคิดว่าพวกมันเป็นแค่ค่าประสบการณ์เธอก็จะไม่เป็นอะไรหรอก”

เอียนเตรียมพร้อมต่อสู้

จากลางสังหรณ์เขารู้สึกว่าเสียงมันมาจากส่วนที่ลึกเข้าไปในดันเจี้ยน เขารู้สึกว่ามันคงจะมีมอนสเตอร์จำนวนมากอยู่ที่นั่นแน่นอน

“ดุ๊กเด เตรียมพร้อมได้เลย!”

Deu-reuk- Deu-reu-reuk- .

เพราะว่าการที่มอนสเตอร์โผล่ออกมาเพียงตัวสองตัว เอียนจึงไม่สามารถใช้สกิลAoEของเขาได้และมันก็ทำให้เขาคันไม้คันมือมาก

“เรค พิน พวกนายก็ด้วย เมื่อฉันให้สัญญาณเตรียมใช้สกิลทันทีเลยเข้าใจมั้ย?”

เอียนพูดจบ สัตว์เลี้ยงทั้งสองก็ตอบพร้อมกัน

Grr- .

Kku-ruk- Kku-ruk-!

และไม่นาน จากเงาที่อยู่ส่วนลึกของถ้ำ ร่างของมอนสเตอร์ก็เริ่มจะปรากฏตัวให้เห็น

Grr- Grrr-!

ถึงกระนั้นเอียนเมื่อเห็นแต่ละตัวแล้วก็ถึงกับตกใจ

“เชี่ยอะไรเนี่ย พวกมันคือไล!”

ฮารินก็ประหลาดใจเหมือนกัน

“เอ๊ะ? สายพันธุ์เดียวกับไลก็ปรากฏตัวในพื้นที่ล่าด้วยงั้นหรอ?”

ชื่อ ‘หมาป่าเคราสีเลือด’ ปรากฏอยู่บนหัวของมอนสเตอร์มันเป็นสิ่งที่ยืนยันคำพูดของทั้งสอง

เอียนชูมือส่งสัญญาณให้ฮาริน

“ฮาริน ฉันคิดว่าคราวนี้เราจะต้องระวังให้ดี ถอยหลังไปอีกหน่อย”

“โอเค เข้าใจแล้ว”

เมื่อเอียนพูดอย่างไม่ลังเล ฮารินก็ถอยห่างออกไปเล็กน้อย

จนถึงตอนนี้มอนสเตอร์ที่ปรากฏออกมาในดันเจี้ยนมีเพียงแค่เยติและโทรลล์น้ำแข็งที่มีขนาดใหญ่และเคลื่อนไหวได้เชื่องช้า ถ้าหากเอียนคอยระวังให้เธอจากด้านหน้ามันก็ไม่มีอะไรน่าห่วง แต่นี่มันเป็นคนละเรื่องกันถ้าหากเป็นหมาป่าเคราสีเลือดละก็พวกมันมีการตอบสนองที่ดีมาก

ยิ่งไปกว่านั้นพวกมันมีเยอะ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าพวกมันจะคอยหาโอกาสและโจมตีฮารินหรือไม่

ถ้าหากเธอโดนกัดสักครั้งและติดคริติคอลละก็ฮารินก็จะตายในทันที

‘ยิ่งไปกว่านั้นพวกมันมีเลเวลประมาณ125 และพวกมันก็เป็นมอนสเตอร์ระดับRareทั้งหมด…’

เลเวลของพวกมันไม่ได้ต่างจากเยติเท่าไหร่ แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ระดับของมันสูงกว่า

เอียนที่คอยดูแลสัตว์เลี้ยงของตนมาด้วยตัวเอง ก็เข้าใจเป็นอย่างดีว่าความต่างเพียงระดับเดียวก็สร้างความต่างของค่าสถานะมากแล้ว

‘มีทั้งหมดเจ็ดตัว…และระหว่างต่อสู้น่าจะมีตัวอื่นมาอีกแน่ๆ’

เอียนรู้สึกกังวลเป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่เข้ามาในที่ราบสูงฟอลาส

และเมื่อหมาป่าเห็นเอียนพวกมันก็รีบวิ่งเข้าใส่เขาทันที

“ดุ๊กเด ไปด้านหน้าก่อนเลย!”

เหมือนทุกครั้งที่มันทำ ดุ๊กเดขยับขึ้นไปด้านหน้าเพื่อหามุมที่ดีที่สุดในการร่ายสกิลหลุมอเวจี

และเอียนก็ยิงบอลเวทอย่างชาญฉลาดและบังคับให้พวกหมาป่าวิ่งแค่ฝั่งเดียวของทางตรงนี้

“ตอนนี้แหละ!”

เมื่อเอียนตะโกนขึ้น ดุ๊กเดก็อ้าแขนทั้งสองไปด้านหน้า

Kuoooh-!

และจากหมาป่าทั้งหมดเจ็ดตัว ห้าตัวเริ่มถูกดูดเข้ามาในระยะของหลุมอเวจี

“พิน เรค!”

เมื่อเอียนส่งสัญญาณสัตว์เลี้ยงทั้งสองก็ใช้สกิลAoEโดยไม่พลาดแม้แต่น้อย

Kwaaah-!

เอียนเมื่อเห็นว่าสกิลAoEทำงานได้ดีแล้ว ก็ขึ้นไปบนหลังของฮัลลิ

“ฮัลลิ ไล ไปกันเถอะ!”

เอียนที่อยู่บนหลังฮัลลิและไลก็วิ่งเข้าใส่หมาป่าสองตัวที่เหลืออยู่

 

สัตว์เลี้ยง ‘ฮัลลิ’ ใช้สกิล ‘ผู้พิทักษ์แห่งลม’ สัตว์เลี้ยง ‘ฮัลลิ’ ความว่องไวเพิ่มขึ้นตามค่าสถานะต่อสู้ที่เหลือทั้งหมด

 

พลังงานลมถูกดูดเข้ามาด้วยแสงสีขาวที่ปกคลุมฮัลลิและเอียนก็เริ่มที่จะปลิวหลุดไปจากหลังมัน

เอียนเกาะฮัลลิแน่น

เป็นเวลากว่าสองนาทีที่เขาพยายามจะไม่ตกไปจากหลังของฮัลลิที่เคลื่อนไหวอย่างกับลมกรรโชก เขาไม่สามารถหยุดกังวลได้แม้แต่น้อย

Kyaooh-!

เอียนใช้กำลังทั้งหมดไปที่ขาของตนเพื่อที่จะไม่ตกลงไป และยิงบอลเวทจากบนหลังของฮัลลิ

Pung- Pu-pung-!

และเขาที่ฟื้นฟูเวทจิตวิญญาณ เขาก็เรียกใช้สกิลCurrent Proliferationทันที

Za-Zap- Za-Za-Zap-!

ถึงจะอยู่บนหลังฮัลลิที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง มันก็ไม่มีทางที่เอียนจะโจมตีพลาด

Current Proliferationโดนเข้าหมาป่าเต็มๆและทำความเสียหายเพิ่มเติมออกมา และหลังจากเด้งไปหลายครั้งมันก็หายไปในอากาศ

 

‘หมาป่าเคราสีเลือด’ ติดสถานะ ‘เหน็บชา’ เวลาคูลดาวน์ของสกิล ‘Current Proliferation’ ถูกรีเซ็ต

 

ขณะเดียวกันกับที่เอียนยิงสกิลออกไป ฮัลลิก็เข้าถึงตัวเป้าหมายของตนแล้ว

Crunch-!

ฮัลลิกัดโดนเข้าข้อต่อไหล่ของมอนสเตอร์ตัวหนึ่งฉีกผ่านคอของมันไป

 

สัตว์เลี้ยง ‘ฮัลลิ’ ทำความเสียหายคริติคอลแก่ ‘หมาป่าเคราสีเลือด’! พลังชีวิตของ ‘หมาป่าเคราสีเลือด’ ลดลง 8125 หน่วย

 

หมาป่าเคราสีเลือดมีพลังชีวิตและพลังป้องกันที่น้อยแต่มันก็มีเลเวล125 พวกมันจึงไม่ตายง่ายๆโดยการโจมตีเพียงไม่กี่ครั้ง

‘เลเวลของพวกมันนี่ตัวปัญหาของจริงเลย’

เอียนประหลาดใจเล็กน้อย

เพราะว่าหมาป่าทั้งห้าตัวไม่สามารถหลบการโจมตีAoEได้แต่มันก็ยังมีชีวิตอยู่

ถ้าหากโดนพลังของลมหายใจของเรคและสกิลบดขยี้ของพินมันก็ค่อนข้างน่าตกใจอยู่เหมือนกัน

ถึงกระนั้นเอียนเห็นว่าชื่อของหมาป่ามันกระพริบถี่ขึ้น ก็ออกคำสั่งแก่ไลโดยไม่ลังเล

“ไล กระหายเลือด!”

มันเป็นเวลาที่เหมาะในการเรียกใช้สกิลกระหายเลือดที่สุด!

Grr-!

แสงออร่าสีแดงปกคลุมร่างของไล

 

สัตว์เลี้ยง ‘ไล’ ใช้สกิล ‘กระหายเลือด’ สัตว์เลี้ยง ‘ไล’ พลังโจมตีและความว่องไวเพิ่มขึ้น 30% เป็นเวลา3นาที สัตว์เลี้ยง ‘ไล’ ความเร็วเคลื่อนที่เพิ่มขึ้น 40% เป็นเวลา3นาที จากนี้ไปเมื่อไหร่ก็ตามที่โจมตีศัตรูที่มีพลังชีวิตน้อยกว่า30% จะทำความเสียหายเป็นสองเท่า

 

ไลพุ่งเข้าใส่หมาป่าตรงหน้าอย่างไม่ลังเล

และเมื่อเห็นเช่นนั้นแล้วดุ๊กเดและเรครวมถึงพินก็เคลื่อนที่อย่างชาญฉลาดและขวางเส้นทางของหมาป่า

Kyaooh-!

พินคำรามจากกลางอากาศช่วยไลจัดการหมาป่าที่มีการตอบสนองที่สุดยอดไปทีละตัว

 

ท่านสังหาร ‘หมาป่าเคราสีเลือด’ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 142,300 หน่วย ท่านได้รับเหรียญทอง 4122หน่วยจาก ‘หมาป่าเคราสีเลือด’ ท่านได้รับ ‘ก้อนเลือด’

 

เอียนเมื่อเห็นไอเทมที่ชื่อว่า ‘ก้อนเลือด’ ที่เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกที่ได้มาจากหมาป่าที่ตกตายไปก็แสดงสีหน้าสงสัย

‘นี่มันอะไร? ไอเทมเควสต์งั้นหรอ?’