ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 247
เจมี่ยิ้มเย้ยหยันและเดินออกจากห้องโถงไป ในไม่ช้าเขาก็เดินถึงหhองทำงานของเคน
เคนเป็นทายาทของตระกูลบรู๊คแห่งเมืองนิอัมมี่ และเขายังเป็นลูกชายนายใหญ่แห่งตระกูลบรู๊ค
เขาเป็นชายหนุ่มวัยสามสิบปี เขาหล่อ แต่เขาก็ดูผิวสีซีดเหมือนคนไม่สบาย เขามีอิทธิพลทั้งวงการสีขาวและดำ แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีอิทธิพลมากนักในหมู่พวกอันธพาล แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะรุกรานพวกเขา นั่นเป็นเพราะเลียม
อย่างไรก็ตามพวกเขายังไม่ได้รับข่าวของเลียม ว่าเลียมได้กลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของไทสันเรียบร้อยแล้ว ตระกูลบรู๊คยังไม่รับรู้อะไร
“คุณลุง” เจมี่เข้าไปในห้องทำงานและเรียกเขาอย่างให้เกียรติ
“อยู่นี่” เคนกำลังเพลิดเพลินกับใบหน้าที่สวยงามของเลขาสาวของเขาอยู่ เขายิ้มหน้าระรื่น
เขาปฏิบัติต่อหลานชายอย่างรักใคร่ เพราะหลานชายคนนี้รู้วิธีที่ ๆ จะทำให้เขาพอใจ
เคนให้ความสำคัญกับคนอย่างเจมี่เป็นอย่างมากเนื่องจากเจมี่โหดร้ายกับคนของเขา
เขาส่งสัญญาณให้เลขาสาวออกไป จากนั้นเขาก็ยิ้มและถามว่า “อืม ว่าไง ลุงรู้อยู่แล้วว่ายังไงหลานก็มาเยี่ยม”
“คุณลุงเป็นคนจริงใจ ผมอยู่ที่นี่ที่ฮอตสปริงวิลล่า สิ่งแรกที่ผมควรทำคือต้องมาพบคุณลุงก่อน” เจมี่พูดด้วยความเคารพ
“เอาล่ะ ภรรยาของหลานชอบรถคันนั้นไหม? ถ้าเธอชอบ ลุงจะให้รถน้ันกับเธอ ถ้าหลานว่างก็อย่าลืมขอให้เธอทำมันอีกครั้ง…” เคนยิ้มอย่างชั่วร้ายและให้คำใบ้กับเจมี่
เจมี่ประหลาดใจ ‘ถ้าฉันวางยาเมียฉันอีกครั้ง ก็จะได้รถเฟอร์รารี่งั้นเหรอ ใช่ไหม? มันไม่มีอะไรจะเสียหายนี่!’
“คุณลุง ถ้าคุณลุงต้องการจริง ๆ งั้นเราก็ไปที่บ้านของผมแล้วดื่มด้วยกันสักวัน ผมจะจัดการให้เอง!” เจมี่ตบหน้าอก “ถ้านีอารู้ว่าคุณลุงดีต่อเธอมากขนาดนี้ เธอจะต้องรู้สึกขอบคุณคุณลุงอย่างดีแน่นอน”
“เราคือครอบครัวเดียวกัน เราไม่จำเป็นต้องสุภาพกันขนาดนี้ เมื่อฉันเป็นนายใหญ่ของตระกูลเมื่อไหร่ ลุงจะให้หลานดูแลจัดการฮอตสปริงวิลล่าแห่งนี้” เคนพูดด้วยใบหน้ายิ้ม ๆ
ฮอตสปริงวิลล่าทำกำไรได้สูงมาก ผลกำไรในแต่ละเดือนอยู่ที่ประมาณสองสามหมื่นดอลลาร์ ถ้าเจมี่มีโอกาสได้เข้ามาจัดการ เขาจะไม่ต้องกังวลเรื่องเงินอีกต่อไป
เจมี่รู้สึกตื่นเต้นมาก นั่นเป็นเรื่องที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดที่สุด คุณลุงปฏิบัติกับเขาได้ดีกว่าพ่อของเขาเสียอีก
“คุณลุง ดีกับผมเหลือเกิน ผมรู้สึกขอบคุณคุณลุงมาก ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะพูดอะไรดีในตอนนี้!” เจมี่พูดอย่างตื่นเต้น
“หลานไม่ต้องขอบคุณลุงหรอก บอกมาตรง ๆ เถอะว่าหลานมาหาลุงทำไม? ตอนนี้หลานควรที่จะอยู่ที่งานเลี้ยงไม่ใช่เหรอ? เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ ทำไมหลานถึงมาที่นี่ล่ะ?” เคนพูดด้วยรอยยิ้ม
“คุณลุงรู้จักผมดีจริง ๆ ” เจมี่รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย “อันที่จริงมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ผมแค่อยากจะยืมคนของคุณลุงสองสามคน”
“ผู้หญิงเหรอ?” เคนขมวดคิ้วและพูดว่า
“ไม่ใช่ ผมต้องการบอดี้การ์ดไม่กี่คนหรือนักเลงสักสองสามคนที่เก่งเรื่องต่อสู้!” เจมี่ดูเยือกเย็น เขารีบรายงานเคนทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาไม่ได้พูดความจริงที่สำคัญบางเรื่อง เขาพูดแต่ในสิ่งที่เขาต้องการจะพูดเพื่อบิดเบือนข้อเท็จจริงอื่น ๆ
หลังจากที่เคนได้ยินเรื่องราวทั้งหมด เขาก็เย้ยหยัน “มันเป็นใคร? ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์นั่น! ช่างน่าสมเพศทั้งยังเป็นแค่ขยะไร้ค่าไม่มีใครต้องการ กล้ามาลบหลู่ลูกสะใภ้ของตระกูลบรู๊คได้อย่างไร?”
“คุณลุง พวกเขารู้ว่าผมเป็นหลานของคุณลุง แต่พวกเขาก็ไม่ได้ให้เกียรติใด ๆ กับเรา นั่นคือเหตุผลที่ผมมาหาคุณลุงเพื่อขอความช่วยเหลือ! แม้ว่าผมกับนีอาถูกทำให้อับอาย แต่สิ่งสำคัญคือเราไม่สามารถปล่อยให้คุณลุงและตระกูลบรู๊คต้องอับอายขายหน้าไปด้วย!” เจมี่พูดประจบสอพลอ
“เอาล่ะ ลุงรับเรื่องนี้ไว้ หลานออกไปก่อน เดี๋ยวลุงจะสั่งให้พวกอันธพาลมาที่นี่ พวกเขาจะต้องชดใช้เรื่องนี้” เคนพูดด้วยสายตาเคียดแค้น
มันไม่เหมาะที่จะให้บอดี้การ์ดของเขาทำสิ่งนั้น เขาอาจต้องขอคนของเลียม
จากนั้นไม่นานเจมี่ก็กลับมาที่ห้องโถงด้วยรอยยิ้มกว้าง
นีอารีบเดินเข้าไปหาเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็กระซิบเบา ๆ ว่า “เป็นยังไงบ้าง? คุณลุงจะยื่นมือมาช่วยเราไหม?”
“ไม่เพียงแต่คุณลุงจะช่วยเราเท่านั้น คุณลุงยังบอกว่าเขาจะให้รถเฟอร์รารี่กับคุณ เขาถึงกับเอ่ยปากบอกว่าจะให้เราดูแลฮอตสปริงวิลล่าอีกด้วย” เจมี่ยิ้มอย่างพึงพอใจ “เราถูกทำให้อับอาย คุณลุงจะยืนดูโดยไม่ทำอะไรได้ยังไง? แค่คุณรอดูสิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ …”
เมื่อได้ยินแบบนั้น นีอาก็พึงพอใจ เธอเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์และแมนดี้อย่างสง่าผ่าเผยด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอกระทบพื้นส่งเสียงดัง จากนั้นเธอก็พูดว่า “มันจบแล้ว ใครใช้ให้เธอทำให้ฉันโกรธ? คุณลุงของฉันจะมาจัดการเรื่องนี้ทีหลัง เพียงแค่รอเวลาที่จะดูพวกเธอคุกเข่าลงต่อหน้าฉัน แล้วอ้อนวอนขอความเมตตาจากฉัน! เธอควรรู้ว่าอะไรควรไม่ควรไม่ใช่หรือ?”
“พวกเธอคนหนึ่งก็เป็นผู้หญิงที่ตระกูลซิมเมอร์ไม่ต้องการ ส่วนอีกคนเป็นลูกเขยที่ไร้ค่า พวกแกกล้าทำให้ฉันโกรธได้อย่างไร! พวกแกกล้ามากที่มาทำให้ฉันต้องอับอาย! ฉันจะทำให้พวกแกต้องทนทุกข์ทรมานไปกับมัน! และแก แกด้วย! พวกแกทุกคนจะต้องทนทุกข์ทรมาน!”
นีอาพูดพร้อมชี้ไปที่แองเจิลและเซซิเลียอย่างเย่อหยิ่ง