เฟิงชิงหวูพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย “พวกเขาเป็นคนของแก๊งเขียว วันนี้เฉ่าปิงนายน้อยแก๊งเขียว เชิญฉันไปงานเลี้ยงอาหาร เห็นแก่หน้าเขา ฉันเลยจำเป็นต้องไป ใครจะไปรู้ว่าหลังจากไปถึง เฉ่าปิงก็แตะเนื้อต้องตัวฉัน และยังจะขืนใจฉัน ฉันรับไม่ได้เลยสาดเหล้าใส่หน้าเขาไปแก้วหนึ่ง จากนั้นก็วิ่งออกมาเลย!”
เฉ่าปิงนายน้อยแก๊งเขียว โด่งดังในหู้ไห่
อาศัยพ่อของตัวเองเป็นหัวหน้าแก๊งของแก๊งเขียว เฉ่าปิงทำแต่เรื่องชั่วร้าย
ชอบเล่นเหล่าดาราหญิงโดนเฉพาะ
ในหู้ไห่ ไม่รู้ว่ามีดาราหญิงเท่าไหร่ที่ตกอยู่ในเงื้อมมือของเฉ่าปิง
ครั้งนี้ เฟิงชิงหวูทำให้เฉ่าปิงขุ่นเคือง คงจะไม่น่ารอดแล้ว
เย่เหมิงเหยียนพูดอย่างโกรธเคือง “มีคนไร้ยางอายแบบนี้ด้วยเหรอ!”
เฟิงชิงหวูถอนหายใจไปทีหนึ่งแล้วพูด “แก๊งเขียวมีกองกำลังแข็งแกร่งมากในหู้ไห่ ครั้งนี้ฉันคงไม่น่ารอดแล้วล่ะ”
แค่คิดว่าตัวเองจะกลายเป็นของเล่นของเฉ่าปิง ในใจเธอก็รู้สึกสิ้นหวังขึ้นมา
เย่เมิ่งเหยียนปลอบใจว่า “คุณสบายใจได้ สามีของฉันเก่งมาก เขาจะช่วยคุณแน่นอน”
ได้ยินแบบนี้ หยางเฟิงที่นั่งอยู่บนที่นั่งข้างคนขับรถ มุมปากก็กระตุกเล็กน้อยไปทีหนึ่ง
ตัวเองเป็นถึงเทพมรณะ ทำไมตอนนี้กลายเป็นคนที่ทำโน่นทำนี่ให้เย่เมิ่งเหยียนไปแล้ว……
แต่ว่าหยางเฟิงก็รู้ว่า สิ่งที่เย่เมิ่งเหยียนเกลียดที่สุดก็คือผู้ชายรังแกผู้หญิง
ตอนนี้ได้ยินคำพูดของเฟิงชิงหวู ในใจเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองแน่นอน
เย่เมิ่งเหยียนกลัวว่าหยางเฟิงจะไม่ตอบตกลง อ้อนวอนว่า “ที่รัก คุณจะช่วยเฟิงชิงหวูแน่นอนใช่ไหม?”
หยางเฟิงพูดอย่างหมดหนทาง “ในเมื่อคุณภรรยาเอ่ยปากพูดแล้ว ผมจะกล้าไม่เชื่อฟังได้ยังไง?”
เย่เมิ่งเหยียนหัวเราะแล้วพูด “ที่รัก คุณดีที่สุดแล้ว!”
เฟิงชิงหวูที่อยู่ข้างเห็นสิ่งนี้ ก็ตกตะลึงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
ดูจากสภาพแล้ว เย่เมิ่งเหยียนเป็นภรรยาของหยางเฟิง
และดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจะหวานชื่นกันมาก
แต่แก๊งเขียว……
เฟิงชิงหวูส่ายหัวแล้วพูด “ไม่เป็นไร! ฉันขอบคุณมากๆเลยนะ ที่พวกคุณช่วยฉันในวันนี้ เฉ่าปิงคนนี้นิสัยโหดร้าย คนที่ทำให้เขาไม่พอใจในหู้ไห่ จบไม่ดีสักคน ฉันไม่อยากทำให้พวกคุณเดือดร้อนเพราะฉัน!”
ดูก็รู้ว่าหยางเฟิงเป็นคนต่างถิ่น คงยังไม่รู้ความเลวร้ายของเฉ่าปิง
จะทำให้หยางเฟิงเขาซวยไปด้วยเพราะผลประโยชน์ของตัวเองไม่ได้!
หยางเฟิงยิ้มแล้วพูด “คุณสบายใจได้ ในเมื่อภรรยาผมบอกให้ผมช่วยคุณ ผมก็จะช่วยคุณแน่นอน”
นายน้อยแก๊งเขียวอะไร ก็เป็นแค่พวกขยะในสายตาของเขา
“แต่ว่า……”
เฟิงชิงหวูยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เย่เมิ่งเหยียนพูดขัดจังหวะเธอด้วยรอยยิ้ม “คุณอยู่กับพวกเราเถอะ สามีฉันต่อยเก่งมาก เขาจะปกป้องคุณแน่นอน……”
ได้ยินแบบนี้ เฟิงชิงหวูก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัยกับหยางเฟิงเล็กน้อย
ระหว่างทาง เย่เมิ่งเหยียนกับเฟิงชิงหวูทั้งสองพูดคุยกันไม่หยุด ไม่นานก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกันแล้ว
เห็นสถานการณ์แบบนี้ หยางเฟิงถึงกับหมดคำพูดเลยทีเดียว
บางครั้งมิตรภาพของผู้หญิงก็จะแบบแปลกๆ
หลังจากที่ถึงโรงแรม
เย่เมิ่งเหยียนกับเฟิงชิงหวูรู้สึกคุ้นเคยแต่แรกเจอ ทั้งสองคนมีเรื่องให้พูดไม่จบ
หยางเฟิงรู้สึกเศร้าใจเลย
ตอนแรกคิดว่ามาที่หู้ไห่ จะมีทริปโรแมนติกกับเย่เมิ่งเหยียนสักทริปหนึ่ง แต่คิดไม่ถึงว่าจู่ๆจะมีก้านขวางคอเพิ่มเข้ามา
ในเวลาที่หมดหนทาง หยางเฟิงก็ได้แต่เปิดห้องอีกห้องให้ตัวเอง
หลังจากเข้ามาในห้อง สีหน้าของหยางเฟิงก็จริงจังขึ้นมา
“เสือขาว นายรีบไปสืบประวัติความเป็นมาของเฟิงชิงหวูนี่มาให้ฉันหน่อย”
“ครับ!”
เสือขาวพยักหน้า ไปสืบหาประวัติเฟิงชิงหวูทันที
เฟิงชิงหวูปรากฏตัวกะทันหันเกินไป และตอนนี้สนิมกับเย่เมิ่งเหยียนมาก
หยางเฟิงไม่อนุญาตให้คนที่ไม่รู้ที่มาอยู่ข้างตัวเย่เมิ่งเหยียนแน่นอน