“ไม่สิ การฟาร์มที่สุดยอดประเภทนี้มีอยู่ด้วยหรอ?”
อารมณ์ดีที่เอียนมีเมื่อเขาเริ่มเควสต์เปลี่ยนอาชีพ อาชีพการสร้างลับอย่างสมบูรณ์
เอียนเท่านั้นที่ล่าอย่างขยันขันแข็งด้วยตาที่โหลๆ ก่อนที่เขาจะรู้ตัว!
ไม่สิ มากกว่าการล่า มันเป็นสถานการณ์ที่การจับไม่สิ้นสุดที่เหมาะที่จะพูดแบบนั้นมากกว่า
‘มันเป็นความโล่งใจที่ฉันไม่มีขีดจำกัดในการจับต้องขอบคุณเครื่องประดับศีรษะของฉัน ถ้ามันเป็นซัมมอนเนอร์ปกติ พวกเขาจะต้องกลับและออกจากหมู่บ้านทุกครั้งเมื่อค่าความเป็นผู้นำของพวกเข้าเต็ม?”
เนื้อหาแรกของเควสต์การเปลี่ยนอาชีพเป็นภารกิจรวบรวมลูกแก้วจิตวิญญาณสีขาว 100 ลูก
ลูกแก้วจิตวิญญาณสีขาวเหล่านี้สามารถรับได้โดยการจับมอนสเตอร์ระดับ Common และพาพวกมันไปหาแดมชอนเพื่อให้มันกลายเป็นลูกแก้วจิตวิญญาณ แต่ไม่ว่าความน่าทึ่งของมอนสเตอร์ระดับ Common จะเป็นอย่างไร เอียนก็พยายามทำลายขีดจำกัดเพื่อจับพวกมัน 100 ตัว
ยิ่งกว่านั้น ในขณะที่เขาบอกว่ายิ่งเลเวลของมอนสเตอร์ที่จับสูงก็ยิ่งดีต่อตัวละครของเอียน เขาเลยไม่ต้องการจับมอนสเตอร์เลเวลต่ำ
นั่นเป็นเหตุผลที่มอนสเตอร์ที่เอียนอยู่ในช่วงของการจับเป็นมอนสเตอร์ที่ทางตอนเหนือในเลเวล 120 ต้นๆ ที่พวกมันอาศัยอยู่บริเวณรอบๆหมู่บ้านโอลิบัส!
เนื่องจากการจับมอนสเตอร์เลเวลสูงมันไม่ง่ายแม้เพียงแค่การล่าแบบปกติ นี่ไม่ใช่อย่างอื่นนอกจากการฟาร์มอย่างไม่น่าเชื่อ
“จับ!”
ขณะมองไปที่ไอซ์โทลล์ที่ถูกดูดเข้าไปในมือของเขา เอียนเช็ดเหงื่อที่หยดจากหน้าผาก
“ฟิ้ว… ทุกอย่างเกือบจะเสร็จแล้วใช่ไหม…?
เอียนเปิดรายการสัตว์เลี้ยงและนับจำนวนสัตว์ที่ถูกจับทีละตัว
หลังจากทำอย่างนั้น เขาส่ายหัวขณะถอนหายใจ
นี่เป็นเพราะภารกิจนี้ค่อนข้างยากแม้ว่าจะเป็นเอียนที่มั่นใจในการฟาร์ม เขาไม่ต้องการจะทำแบบนี้อีกเลย
‘มันไม่ใช่ว่าคุณจะแค่จับมอนสเตอร์เพื่อสิ่งนี้ แต่ฉันซื้อใจด้วยคำพูดของเขาแล้ว ตอนนี้ฉันกำลังรับกรรมใช่ไหม…?’
เอียนตั้งความกังวลที่ไม่รู้จักกลับคืนมาและกลับไปทีหมู่บ้าน
“โอเค เรากลับกันเลยมั้ย?”
เอียนใช้หินย้อนกลับและกลับไปที่หมู่บ้านโอลิบัส
ถึงกระนั้นเมื่อเขาฟาร์มเสร็จแล้ว เขาก็รู้สึกพึงพอใจ
‘อย่างน้อยมันเป็นเพราะความรู้สึกที่คุ้มค่าที่การฟาร์มมันสนุก’
หลังจากเอียนปลอบใจจิตใจและร่างกายที่อ่อนล้าของเขาด้วยเหตุผลอันชอบธรรม เขาก็ไปหาแดมชอน
และหลังจากที่เจอเอียนที่กลับมาแล้ว แดมชอนถามด้วยสีหน้าแปลกๆ
“ไม่ ทำไมเจ้าไปนานจังล่ะ?”
เมื่อปฏิกิริยาที่คาดไม่ถึง เอียนแสดงอาการงุนงง
“ขอโทษนะครับ?”
‘ไม่สิ เขาคาดหวังว่าฉันจะทำมันเร็วกว่านี้ได้ยังไง? ถ้าฉันใช้เวลาสองวันในการจับ 100 ตัว นั่นก็เร็วแล้ว!’
อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นการเข้าใจผิดของเอียน
เนื่องจากแดมชอนไม่ทราบว่าเอียนมีสิ่งประดิษฐ์ที่กำจัดข้อจำกัดในการจับ เขาจึงคิดว่าเขากลับมาหลังจากจับได้ประมาณ 5-6 ตัวอย่างมาก
อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะรอนานแค่ไหนเขาก็ไม่กลับมา ดังนั้นเขาจึงคิดว่ามันแปลก
“เจ้าจับมาได้กี่ตัวล่ะ?”
“คุณหมายความว่ายังไงว่ากี่ตัว เห็นได้ชัดว่าผมจับมา 100 ตัว”
“…?”
เอียนยกเลิกการอัญเชิญของไลและบุ๊กค์ก่อนรวมถึงพินที่ถูกอัญเชิญทั้งหมดและส่งพวกเขากลับไป
และเขาเริ่มดึงมอนสเตอร์ของพื้นที่ภาคเหนือที่เขาจับได้ตามลำดับ
เมื่อเขาดึงออกมาประมาณ 20 ตัวข้อความบอกว่าเขาขาดค่าความเป็นผู้นำโผล่ขึ้นมาและแดมชอนพยักหน้าขณะที่เขาพูด
“ค่าความเป็นผู้นำของเจ้าสูงอย่างมาก ที่สามารถจับมอนสเตอร์ 20 ตัวที่เลเวลมากกว่า 120… ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าใช้เวลาอย่างมาก”
แดมชอนซึ่งพูดเสร็จ ดูดซับจิตวิญญาณของมอนสเตอร์ที่เอียนดึงออกมาทีละตัวและเริ่มเปลี่ยนพวกมันเป็นลูกแก้วจิตวิญญาณ
และเมื่อใดก็ตามที่แดมชอนเอาไปตัวหนึ่ง เอียนก็อัญเชิญทีละตัวอย่างต่อเนื่อง
“โอ้โห?”
เมื่อสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ถูกอัญเชิญอย่างต่อเนื่องจากมือของเอียน แดมชอนซึ่งตาเบิกโพลง ดูราวกับว่าเขากำลังคาดหวังคำอธิบายบางอย่าง แต่เมื่อเอียนทำเป็นไม่สนใจและเขาพูดกลบเกลื่อน
“ผมมีสิ่งประดิษฐ์ ดังนั้นผมจึงไม่มีข้อจำกัดในการจับ”
“ขะ ข้าเข้าใจแล้ว”
เมื่อประมาณ 30 นาทีผ่านไป มอนสเตอร์ทั้งหมดที่เอียนจับมาได้กลายเป็นลูกแก้วจิตวิญญาณและเก็บไวเในตระกร้าของแดมชอน
เมื่อภารกิจเสร็จสิ้น แดมชอนแสดงอาการพึงพอใจ
“ดีมาก พวกมันเป็นจิตวิญญาณที่มีคุณภาพดีอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าในกรณีนี้ เจ้าจะสามารถทำเครื่องรางได้ค่อนข้างดีเลยล่ะ”
ตามด้วยคำพูดของแดมชอน ข้อความของระบบโผล่ขึ้นต่อหน้าของเอียน
กริ๊ง-
*ผนึกจิตวิญญาณ
ประเภท – สกิลใช้งาน
เลเวลสกิล – เลเวล 0
ความชำนาญ – 0%
ดูดซับมานา – ไม่มี
วิญญาณของสัตว์เลี้ยงที่ถูกจับนั้นจะถูกผนึกและเปลี่ยนเป็น ‘ลูกแก้วจิตวิญญาณ’
ขึ้นอยู่กับระดับของสัตว์เลี้ยงที่จะเปลี่ยนเป็นวัตถุดิบ สีของลูกแก้วจิตวิญญาณจะถูกตัดสินและขึ้นอยู่กับความสามารถของมัน ปริมาณของเวทย์มนตร์ที่อยู่ภายในลูกแก้วนั้นจะถูกตัดสินเช่นกัน
*สัตว์เลี้ยงที่กลายเป็นลูกแก้วจะไม่สามารถเรียกคืนได้
*ลูกแก้วจิตวิญญาณเป็นวัตถุดิบพื้นฐานสำหรับสกิลการสร้างของนักพยากรณ์ทั้งหมด
*ใช้สกิล ‘เสริมกำลังจิตวิญญาณ’ ลูกแก้วจะสามารถเสริมให้อยู่ในระดับที่สูงขึ้น
เอียนที่อ่านข้อมูลสกิลทั้งหมดได้แสดงออกด้วยความสับสน
‘ถ้าฉันผนึกมอนสเตอร์ระดับ Rare หรือระดับ Unique แล้วลูกแก้วจะเป็นสีเขียวหรือสีน้ำเงินออกมาหรอ? นอกจากนี้สกิลเสริมกำลังวิญญาณอะไรวะเนี่ย เขาอาจจะบอกให้ฉันรู้ตอนนี้เลยใช่มั้ย?’
และนั่นเอง
ราวกับเขาอ่านความคิดของเอียน แดมชอนพูดต่อ
“เอาล่ะ เนื่องจากเจ้าเรียนว่าจะผนึกจิตวิญญาณยังไงแล้วตอนนี้ ข้าจะสอนเจ้าเกี่ยวกับการเสริมกำลังวิญญาณ”
“ครับ”
แดมชอนพูดต่อ
“ดูมือข้าดีๆ เนื่องจากข้าจะไม่แสดงให้เจ้าเห็นเป็นครั้งที่สอง”
เมื่อเขาพูดจบ เมื่อของเขาเริ่มขยับอย่างช้าๆ
แสงสีขาวส่องที่ปลายนิ้วของเขา
เอียนจ้องมองปลายนิ้วของแดมชอนด้วยมือทั้งสองแล้วขยับตาม
‘เขากำลังทำอะไรน่ะ?’
รัศมีของแสงที่เหลืออยู่หลังจากมือของแดมชอนขยับออกมาเป็นลวดลายที่ซับซ้อนและวาดอยู่บนอากาศ
และเมื่อรูปแบบเสร็จสมบูรณ์แล้ว ลูกแก้วจิตวิญญาณจะถูกนำเข้าไปอยู่ที่มุมทั้งห้าของรูปแบบ ราวกับว่ามันกำลังถูกดูดเข้ามา
‘ไม่มีทางที่ฉันจะต้องวาดมันออกมาด้วยตัวเองตอนนี้และทำอย่างนั้นใช่ไหม?’
นับตั้งแต่เขายังเด็ก เอียนไม่มีความคล่องแคล่วด้านนี้
ในช่วงเวลาศิลปะในโรงเรียนมัธยมเมื่อใดก็ตามที่เขาวาด เขาจะสร้างสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดซึ่งเป็นรูปแบบที่ไม่รู้จัก ดังนั้นจึงไม่มีทางที่เขาจะสามารถวาดรูปแบบที่ซับซ้อนเช่นนี้ได้อย่างแน่นอน
ขณะที่เขาเหงื่อไหลออกมา แดมชอนเข้าหาเขาหลังจากเสร็จสิ้นการเสริมกำลังจิตวิญญาณก่อนที่เอียนจะรู้สึกตัว
“เจ้าคิดว่ายังไง จะลองสักหน่อยมั้ย? แน่นอน มันไม่ง่ายหรอก”
เอียนกลืนน้ำลายก่อนเขาจะรู้สึกตัว
‘ไม่นะ เขาคาดหวังให้ฉันทำสิ่งที่ซับซ้อนอีกครั้งได้ยังไง? ฉันจำอะไรไม่ได้เลย…’
ในขณะที่เอียนรู้สึกสับสนเพราะเขาไม่รู้ว่าจะทำอะไรและลังเล ทันใดนั้นแสงสีขาวก็เริ่มเปล่งประกายจากปลายนิ้วของเขา
‘เอ่อ… เอ่อ?’
และเช่นเดียวกับสถานการณ์เมื่อเขาได้รับฉายาขุนนางของเขาต่อหน้าราชา ไม่ใช่ว่าร่างของเขาขยับด้วยตัวเองหรอ!?
มือของเขาแสดงรูปแบบตามที่แดมชอนเพิ่งแสดงให้เขาเห็นเมื่อไม่นานมานี้
เอียนก็สามารถถอนหายใจด้วยความโล่งใจเป็นครั้งแรก
‘ฟิ้ว… โล่งอกจัง ฉันกำลังจะยอมแพ้ในการทำเควสต์เมื่อผ่านไปครึ่งทางแล้ว’
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดมือของเอียนผู้ได้รับความช่วยเหลือจากระบบ ได้ทำรูปแบบให้เสร็จสมบูรณ์และแดมชอนซึ่งกำลังเฝ้าดูอยู่ปรบมือด้วยความประหลาดใจ
“โฮะ โฮะ… เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจมากที่สิ่งนี้ให้สำเร็จได้ทันที! มันน่าประหลาดใจจริงๆ!”
และข้อความระบบโผล่ขึ้นมาต่อหน้าเอียน
กริ๊ง-
เอียนที่เห็นข้อความได้พึมพัมในใจ
‘ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยครั้งนี้… ดี ถึงอย่างนั้นมันก็ดี’
และข้อความที่แจ้งเตือนเขาที่เขาได้เรียนรู้สกิลปรากฎขึ้น
*เสริมกำลังจิตวิญญาณ
ประเภท – สกิลใช้งาน
เลเวลสกิล – เลเวล 0
ความชำนาญ – 0%
การดูดซับมานา – ไม่มี
อย่างน้อยสองลูกและสูงสุดห้าลูกแก้วจิตวิญญาณนำมารวมกันเพื่อเสริมให้เป็นลูกแก้วจิตวิญญาณระดับสูงหนึ่งลูก
ยิ่งความเชี่ยวชาญสูงขึ้นโอกาสที่จะล้มเหลวในการเสริมกำลังจะลดลงและโอกาสสำหรับลูกแก้วจิตวิญญาณที่มีระดับที่สูงกว่าและอีกระดับหนึ่งเวทจิตวิญญาณจะปรากฎเพิ่มขึ้น
*ถ้าเสริมกำลังล้มเหลว ลูกแก้วจิตวิญญาณทั้งหมดที่ถูกใช้จะหายไป
และลูกแก้วจิตวิญญาณที่เสร็จสมบูรณ์ที่ทำมาจากมือของเอียนตอนนี้หล่นลงมาทั้งหมดหนึ่งลูก
เอียนจ้องที่มันอย่างสงสัย
‘โอ้…มันเป็นลูกแก้วสีขาว แต่หลังจากเสริมกำลังมันมันก็เปลี่ยนเป็นลูกแก้วสีฟ้า’
เขาสำเร็จในการเพิ่มระดับของมัน
ต่อเอียนซึ่งจ้องมองลูกแก้วรอบๆด้วยความสงสัย แดมชอนพูดด้วยเสียงที่น่าพอใจ
“ทำได้ดีเอียน เจ้าเป็นซัมมอนเนอร์ที่โดดเด่นกว่าที่ข้าคิดไว้มาก”
ในทางกลับกันเอียนคิดว่ามันเป็นความโล่งใจเมื่อเควสต์เปลี่ยนอาชีพเสร็จง่ายกว่าสิ่งที่เขาคาดไว้
‘แน่นอน การจับนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่…’
“ขอบคุณครับแดมชอน ผมรู้สึกว่าผมได้รับความสามารถที่ยอดเยี่ยม”
“ยิ่งเจ้าคิดอย่างนั้น ข้าก็ยิ่งขอบคุณ”
“ตอนนี้ผมควรทำอะไรต่อครับ?”
เมื่อท่าทางของเอียนเต็มไปด้วยความตั้งใจ แดมชอนยิ้มเมื่อเขาตอบ
“ถ้ามันเป็นเช่นนี้ เจ้าจะต้องปฏิบัติตามพื้นฐานทั้งหมดเพื่อกลายเป็นนักพยากรณ์ ขอแสดงความยิมดีด้วยเอียน เจ้าได้รับสิทธิ์ในการเป็นนักพยากรณ์”
และข้อความระบบเริ่มโผล่ขึ้นมาต่อหน้าเอียน
เมื่อเขาอ่านข้อความระบบลงมา เอียนเต็มไปด้วยความสุข
‘อ๊า ฉันไม่รู้จริงๆว่ามันคืออะไร… แต่การได้เห็นบางสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นทำให้ฉันอารมณ์ดี’
อย่างไรก็ตาม นี่ยังไม่จบ
“อุ้ย…”
หลังจากลืมความจริงที่ว่าแดมชอนอยู่ตรงหน้าเขา เอียนก็อุทานออกมา
มันเป็นสิ่งที่เขารู้สึกเมื่อใดก็ตามที่มีข้อความค้นพบครั้งแรกและรางวัลโผล่ขึ้นมา แต่เมื่อเขารู้สึกว่าเขาจะลงไปอยู่ในประวัติศาสตร์ของไคลัน เขารู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อ
ต่อเอียนซึ่งกำลังตรวจสอบหน้าต่างสกิลที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่และความสามารถที่เกี่ยวข้องกับอาชีพด้วยการแสดงออกอย่างมีความสุข แดมชอนก็พูด
“ในการที่จะเป็นนักพยากรณ์ที่โดดเด่นต้องมีการทดลองและข้อผิดพลาดมากมายรวมถึงความพยายาม เจ้าสามารถสร้างเครื่องรางและรูปแบบคาถาของอันดับที่สูงกว่าได้ดีกว่าความสามารถของเจ้า ดังนั้นจงอดทนและทุ่มเทให้กับตัวเอง”
สำหรับเอียน คำที่ได้ยินที่ยาวๆนั้นถูกบีบอัดเป็นคำเดียว
‘ดังนั้น ไม่ใช่ว่าเขาบอกฉันว่าให้ฟาร์มอย่างขยันขันแข็งใช่ไหม?’
เอียนพยักหน้าด้วยการแสดงออกที่เอ่อล้นด้วยความมั่นใจ
“เมื่อพูดถึงการฟาร์ม ไม่สิ ความพยายามและความอดทน ผมมั่นใจ ไม่ต้องเป็นห่วงครับ”