มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 247
“อ๊ากกก!”
เสียงกรี๊ดร้องที่น่ากลัวดังก้องไปทั่วทั้งโรงแรม นี่ต้องเป็นครั้งสุดท้ายที่ผู้ชายคนนั้นจะได้กรีดร้องด้วยลักษณะที่ดังและทรงพลังเช่นนี้อย่างแน่นอน
ใช่ มันจะเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับผู้ชายคนนี้อย่างแน่นอน!
หลังจากนั้น….
แคสแซนดร้าก็คว้ากระเป๋าของเธอก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องพักของโรงแรม
มีบอดี้การ์ดที่กำลังยืนเรียงแถวกันอย่างเรียบร้อยอยู่ทั้งสองข้างของทางเดินโรงแรมในเวลานี้
ตอนนี้แคสแซนดร่าตาพล่าไปแล้วด้วยความตื่นเต้น
เธอยังทำบ้าบิ่นด้วยซ้ำหลังจากได้รับการช่วยเหลือ นี่มันรู้สึกดีมากจริง ๆ!
เมื่อเธอแก้เผ็ดเดสมอนด์ไปเมื่อครู่ เขาก็ไม่แม้แต่จะกล้าขัดขืนเลยด้วยซ้ำ เขาเพียงยอมให้เธอช็อตไฟฟ้าเขาโดยตรง
นอกจากนี้ หลังจากออกมาจากห้องพักโรงแรม ก็มีบอดี้การ์ดกำลังยืนอยู่ที่นั่นสองแถวเพียงเพื่อรอเธออย่างเคารพ
นี่มันยอดเยี่ยมมากเกินไปแล้ว!
นี่คือความรู้สึกที่เหมือนกับมีใครบางคนคอยค้ำจุนและสนับสนุนช่วยเหลือเธอใช่หรือเปล่า? นี่คือความรู้สึกที่เหมือนกับได้อยู่กับผู้ชายธรรมดาใช่ไหม?
ความรุ่งโรจน์ ความปลอดภัย
คนธรรมดาไหน ๆ ก็ไม่สามารถเทียบกับเขาได้เลย!
“คุณแคสแซนดร้า เชิญขึ้นรถครับ!” ทันทีที่พวกเขามาถึงตรงประตู ฟลินท์เปิดประตูรถให้แคสแซนดร้าเป็นการส่วนตัวก่อนจะเชิญเธอเข้าไปในรถ
หลังจากนั้น กลุ่มคนก็จากไปด้วยอำนาจอันยิ่งใหญ่
เจอรัลด์อยู่ไหนล่ะ?
ความจริงแล้ว เจอรัลด์ได้ติดตามพวกเขามาตลอดเมื่อครู่ หลังจากที่ฟลินท์ได้รับการยืนยันเลขห้อง และพาคนของเขาขึ้นไปกับเขา เจอรัลด์ก็เกือบจะติดตามพวกเขาขึ้นไปที่นั่นแล้ว
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ลังเลใจในตอนนั้น หากเขาขึ้นไปที่ห้องพักโรงแรมจริง ๆ เขาคงต้องพบกับแคสแซนดร้าซึ่ง ๆ หน้าอย่างแน่นอน
ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้นเขาจะพูดอะไรได้?
ไม่ใช่ว่าตัวตนของเขาในฐานะคุณคลอฟอร์ดจะถูกเปิดเผยโดยตรงหรอกหรือ?
งั้นจุดประสงค์ในการปิดบังตัวตนของเขามานานขนาดนี้คืออะไร?
นอกจากนี้ ฟลินท์ก็สามารถจัดการเรื่องทั้งหมดนี้ได้ด้วยตัวเขาเองอยู่แล้ว
มันคงไม่สมเหตุสมผลสำหรับเขาที่จะขึ้นไปที่ห้องพักโรงแรมด้วยตัวเอง ดังนั้น เจอรัลด์จึงอธิบายมันอย่างสั้น ๆ ให้กับฟลินท์ก่อนที่เขาจะจากไปด้วยรถแท็กซี่ทันที
นี่คือเหตุผลที่ทำไมเจอรัลด์ถึงขอให้ฟลินท์บอกกับแคสแซนดร้าไปแบบนั้น
“คุณเล็กซ์ซิงตันค่ะ ของคุณสำหรับทุกอย่างที่คุณได้ทำไปในวันนี้ ฉันจะแจ้งให้คุณผู้ชายธรรมดาทราบเกี่ยวกับงานที่ยากลำบากนี้ของคุณอย่างแน่นอนค่ะ!” ตอนนี้ แคสแซนดร้านั่งตรงเบาะหลังด้วยการไขว้ขาไว้ขณะที่เธอพูดหับฟลินท์ที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับ
น้ำเสียงของเธอไม่ได้สุภาพ หรือเคารพเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไป
ฮี่ฮี่ ฟลินท์อาจจะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ แต่เขาไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าลูกน้องของผู้ชายธรรมดา ไม่ใช่ว่าเธอจะลดสถานะของตัวเองหรอกหรือ ถ้าเธอยังคงทำตัวเคารพเช่นนั้นต่อฟลินท์?
“ขอบคุณครับ คุณแคสแซนดร้า! อีกอย่าง ช่วยแจ้ง…คุณผู้ชายธรรมดาด้วยว่าพวกเราได้ทำงานกันเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว!” ฟลินท์ทำได้เพียงแค่ตอบสนองกลับคำพูดของแคสแซนดร้าเท่านั้น
หลังจากนั้น แคสแซนดร้าฮัมเสียงเป็นการตอบรับ เธอลืมที่จะติดต่อผู้ชายธรรมดาไปแล้วเพราะเธอตื่นเต้นมากเกินไป
หลังจากเปิดวีแชทของเธอ เธอก็มองหากล่องแชทของผู้ชายธรรมดาเพื่อที่เธอจะสามารถแชทกับเขาได้
[ผู้ชายธรรมดา คุณคือคนที่ช่วยฉันไว้ใช่ไหมค่ะ? ฉันรักคุณ! ฉันรักคุณจนจะตายอยู่แล้ว!]
เจอรัลด์ไม่ได้ขับรถของแคสแซนดร้ากลับมา และเขาเพียงทิ้งรถของเธอไว้ที่บาร์นั่น เจอรัลด์กลับมาที่หอพักของเขาแล้วเพื่อพักผ่อน และเขารู้ว่าแคสแซนดร้าจะไม่เป็นไรหลังจากได้รับข้อความวีแชทของเธอ ดังนั้น เขาจึงตอบกลับว่า ‘ใช่’
แคสแซนดร้าพิมพ์ประโยคนี้อย่างตื่นเต้นก่อนจะส่งมันไปทันที: [ฉันซาบซึ้งใจมากอย่างแท้จริงและถึงกับพูดไม่ออกไปเพราะทุกอย่างที่คุณได้ทำให้กับฉันวันนี้ เอาล่ะ ฉันจะไม่พูดอะไรเพื่อขอบคุณอีกต่อไป ผู้ชายธรรมดาค่ะ แค่จำไว้ว่าเป้าหมายของฉันในอนาคตคือฉันจะทำทุกอย่างที่ฉันสามารถจะทำได้เพื่อให้ได้เป็นผู้หญิงของคุณ!]
“เชี้*เอ้ย!” เจอรัลด์ ที่อยู่ในหอพัก อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาด้วยความตกใจ
“อ่า?! เกิดอะไรขึ้น เจอรัลด์? นายละเมอจากการนอนหลับอยู่หรือเปล่า?”
“ไม่ ไม่เป็นไร ฉันแค่ตกใจ นอนต่อกันเถอะ! ฉันเหนื่อยมาก!” เจอรัลด์พล่อยหลับไปทันทีหลังจากนั้น
“คุณแคสแซนดร้า พวกเรามาถึงมหาวิทยาลัยกันแล้วครับ!” ฟลินท์ออกจากรถเพื่อไปเปิดประตูให้แคสแซนดร้า
แคสแซนดร้าเปล่งเสียงทางจมูกก่อนจะออกจากรถไป
ดูเหมือนว่าเธอจะลืมไปอย่างสิ้นเชิงที่เจอรัลด์ได้ไปบาร์กับเธอ
ความจริงแล้ว แคสแซนดร้าได้นึกถึงเจอรัลด์ตอนที่เธอออกจากโรงแรมมา
กุญแจรถของเธอก็ยังคงอยู่กับเขาเหมือนกัน
เดิมทีเธอวางแผนที่จะขอให้ฟลินท์ส่งคนไปที่บาร์เพื่อรับเขา
แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้คิดดูแล้ว เธอรู้สึกว่ามันคงจะน่าอับอายมากสำหรับเธอที่จะปล่อยให้คนอื่นค้นพบว่าคนต่ำต้อยอย่างเจอรัลด์นั้นเป็นนักเรียนของเธอ
ดังนั้น แคสแซนดร้าจึงไม่ได้พูดอะไรเพื่อบอกกล่าวเจอรัลด์ และเพียงวางแผนที่จะส่งข้อความหาเจอรัลด์เพื่อจะขอให้เขานั่งรถแท็กซี่กลับมาเองหลังจากที่เธอได้กลับมาบ้านแล้ว