ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
บทที่ 1332 – ความเข้าใจผิด, การพัฒนาอีกรูปแบบหนึ่ง, เดินทางกลับหอคอยจักรพรรดิ
อี่หวงกู่หวู๋หัวเราะอย่างมีความสุขเมื่อได้ยินคำพูดของชิงสุ่ย “ข้าปราศจากความเชื่อมันในอดีต แต่ในตอนนี้ข้ามีพร้อมแล้ว ขอบใจเจ้ามาก”
“ท่านปรมารย์ป้า ท่านไม่ต้องขอบใจข้าหรอก ยังไงมันก็เป้าหมายของท่านอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นท่านก็บรรลุความเปลี่ยนแปลงของเคล็ดรูปแบบพยัคฆ์แล้ว ข้ารู้สึกมีความสุขที่ท่านแข็งแกร่งขึ้น” ชิงสุ่ยตอบด้วยท่าทียินดี
“ใช่แล้ว เจ้าก็ได้รับประโยชน์มากมายไปจากข้าเช่นกัน หรือข้าเป็นผู้หญิงของเจ้าไปเสียแล้ว? แต่ยังไงก็เถอะข้าจะไม่แต่งงานกับใครทั้งนั้นและเจ้าก็ห้ามแตะต้องตัวข้าด้วยเช่นกัน” อี่หวงกู่หวู๋ยิ้มด้วยท่าทีล้อเลียน นางชอบล้อเล่นต่อชิงสุ่ย ชายหนุ่มผู้นี้มอบความรู้สึกปลอดภัยให้แก่นางเสมอ ถ้าหากว่านางจะไม่แต่งงานจริงๆคงไม่ใช่เรื่องสำคัญหากเป็นเพียงการแต่งงานแค่เพียงนาม แต่อย่างไรก็ตามถ้านางอยากเป็นผู้หญิงเต็มตัวนางควรแต่งงานกับใครกันนะ?
อี่หวงกู่หวู๋รู้สึกหงุดหงิดเมื่อนึกถึงเรื่องเหล่านี้ แต่นางก็รีบสลัดความคิดนั้นทิ้งไปอย่างรวดเร็ว ถ้านางอย่างเป็นผู้หญิงเต็มตัว นางควรจะมีความสุขและปราศจากความกังวล
“แน่นอน!” ชิงสุ่ยตอบ อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถปฏิเสธคำกล่าวของนางได้ เขาไม่ต้องการให้นางรู้สึกเป็นทุกข์เกี่ยวกับร่างกายของนาง เพราะมันอาจส่งผลต่อการฝึกยุทธิ์
“เจ้าจะอยู่นี่ต่ออีกสองสามวันได้หรือไม่?” อี่หวงกู่หวู๋กล่าวและยิ้มออกมา
“ข้าจะจากไปในวันรุ่งขึ้น แต่ในวันนี้ข้าจะอยู่ช่วยท่านฝึกฝน!” ชิงสุ่ยหยิบเข็มแห่งชีวิตและความตายออกมา
ยาเม็ดเสริมสร้างลมปราณสวรรค์และยาเม็ดเสริมสร้างเส้นลมปราณตูเหมาะสำหรับผู้คนในทุกระดับ พวกมันส่งผลต่อผู้ฝึกยุทธิ์ขั้นต่ำและผู้ฝึกยุทธิ์ขั้นสูงอย่างเท่าเทียมกัน แต่อาจมีผลข้างเคียงกับผู้ฝึกยุทธิ์ขั้นต่ำอยู่บ้าง สำหรับคนที่แข็งแกร่งกว่านั้นมันจะช่วยเพิ่มพลังธรรมชาติได้ ยิ่งไปกว่านั้นยาเม็ดจะทรงพลังขึ้นเมื่อถูกปรุงด้วยหญ้าทะลวงสวรรค์ ซึ่งสามารถช่วยชำระลมปราณเญิ่นและจุดเทียนตู่ได้
ในตอนนี้เข็มแห่งชีวิตและความตายของเขาสามารถเพิ่มการดูดซึมได้อย่างมีนัยสำคัญ โดยมันสามารถช่วยฟื้นฟูร่างกายและชำระกระดูกได้เพื่อให้ร่างกายฟืนฟูได้อย่างเต็มที่
หลังผ่านค่ำคืนนี้ไป พลังของหวงกู่หวู๋ถูกเพิ่มขึ้นกว่าสี่หมื่นสุริยา แม้ว่าชิงสุ่ยจะคาดเอาไว้แล้วแต่เขายังคงแปลกใจเล็กน้อย
ผู้คนส่วนใหญ่ในตระกูลชิงมีพลังเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัว แต่ระดับการฝึกฝนดูลดลงมาก แต่ในทางตรงกันข้ามชิงสุ่ยรู้สึกประสบความสำเร็จในการช่วยเหลือให้ผู้คนได้มีพลังมากขึ้นเช่นเดียวกับอี่หวงกู่หวู๋
อี่หวงกู่หวู๋รู้สึกประหม่า คนที่แข็งแกร่งที่สุดในมหาทวีปอู่เซียนตะวันตกยังไม่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ สำหรับผู้คนในมหาทวีปวิหคอัคคีร่ายรำที่มาถึงยังจุดนี้ คนผู้นั้นย่อมมีสมบัติบางหรือยาวิเศษบางชนิด
ตัวชิงสุ่ยเองมีความสามารถด้านการปรุงยา นั่นเป็นเหตุว่าทำไมเขามีความสามารถด้านการแพทย์อย่างน่าเหลือเชื่อ นางรู้สึกว่าสิ่งที่เป็นประโยชน์สูงสุดกับตัวนางในตอนนี้กลับไม่ใช่พลังที่ถูกเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล แต่มันคือการเสริมสร้างรากฐานของตัวนางเองให้มั่นคงขึ้น ทำให้สามารถเพิ่มระดับการฝึกยุทธิ์ให้สูงขึ้นได้ ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าความสามาถในการฝังเข็มของชิงสุ่ยถือเป็นหนึ่งในความสามารถที่ดีที่สุดของเขา
“ชิงสุ่ย ข้าจะไปอาบน้ำเสียหน่อย ตามข้ามาสิ!” อี่หวงกู่หวู๋ยิ้มพร้อมกับดึงตัวเขาเข้ามาก่อนที่จะเอ่ยปากพูด
มันเป็นอ่างอาบน้ำเพียงอ่างเดียวทั้งสองต้องแช่ตัวลงในอ่างเดียวกัน ระดับน้ำในอ่างสูงถึงระดับอก ทั้งสองคนต่างเปลือยกายอยู่ในนั้น แต่ด้วยระดับน้ำที่สูงทำให้ผิวน้ำปิดกั้นมุมมองของชิงสุ่ยต่อร่างกายของหญิงสาวเอาไว้ ทำให้สถานการณ์ที่เผชิญอยู่เกิดความเร่าร้อนมากยิ่งขึ้น
ครึ่งบนของหน้าอกของนางโผล่ขึ้นอยู่เหนือระดับน้ำแต่ด้วยกลีบดอกไม้บางส่วนเคลื่อนไหวไปมาช่วยป้องปิดมันเอาไว้ ชิงสุ่ยไม่รู้ว่ามันคือเหตุบังเอิญหรือตั้งใจที่ขาของทั้งสองต่างสัมผัสกันอยู่ตลอด ทุกๆครั้งนางจะใช้นิ้วทางของนางถูไปมาอยู่ข้างล่าง ในขณะที่ส่วนนั้นของชิงสุ่ยก็พุ่งออกไปราวกับหอกในสายน้ำ
“มันดึงกลับไปยากใช่ไหม?” อี่หวงกู่หวู๋รู้สึกเขินอายและย้ายตัวไปนั่งอยู่บนชิงสุ่ยราวกับท่านั่งของนางเงือก ชิงสุ่ยสูดหายใจอย่างเร่าร้อนเขารู้สึกได้ว่าส่วนนั้นของเขาขยายขึ้นอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันหญิงสาวก็ส่งเสียงร้องออกมาในขณะที่นั่งอยู่เหนือชิงสุ่ย ทั้งคู่ต่างหยุดนิ่งอยู่ในภาวะนั้น
หญิงสาวส่งเสียงออกด้วยเสียงที่สั่นเครือและร่างกายของนางก็เริ่มสั่น เมื่อถึงจุดๆนั้นหอกยาวของชิงสุ่ยก็พุ่งเข้าสู่จุดที่อบอุ่น
จากด้านหลัง…
อวัยวะของชิงสุ่ยแข็งขึ้นอีกครั้งเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ ด้วยน้ำในอ่างที่เป็นน้ำมันหล่อลื่น เขาส่งเสียงร้องออกมาด้วยเสียงที่ผ่อนคลาย ร่างกายอี่หวงกู่หวู๋เริ่มสั่นขึ้นอีกครั้ง นางเป็นผู้ฝึกยุทธิ์ส่งผลให้ร่างกายมีความยืหยุ่นเป็นอย่างมาก แต่นางก็ไม่สามารถหยุดการส่งเสียงร้องออกมาจากลำคอได้ นางหันไปกอดคอของชิงสุ่ยเอาไว้นางปล่อยร่างกายให้เคลื่อนไหวตามไป ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยสีแดงในตอนนี้
“ตอนนี้พวกเราได้อยู่ด้วยกันด้วยความใกล้ชิดที่สุดแล้วใช่หรือไม่?” อี่หวงกู่หวู๋ไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น นางเพียงที่จะล้อเล่นต่อชิงสุ่ยหรือจะช่วยให้ชิงสุ่ยผ่อนคลายขึ้นเท่านั้น นางไม่รู้ว่ามันไปถึงขั้นนี้ได้อย่างไรแต่เมื่อรู้ตัวอีกทีเรื่องมั้งหมดก็ได้เกิดขึ้นเสียแล้ว ถ้านางรู้ว่าจะเกิดเรื่องเหล่านี้ขึ้นนางคงไม่ยอมอาบน้ำกับเขา
ไม่ใช่ว่านางจะไม่รู้ถึงมันเลย มันเป็นเรื่องทั่วไปที่ถูกบันทึกลงในตำรา หญิงสาวหลายคนช่วยผ่อนคลายให้ผู้ชายด้วย ปาก มือ น้ำเสียงและทรวงอก มันคือความสุขทางเพศ อย่างไรก็ตามนางไม่เคยนึกถึงเรื่องราวเหล่านี้มาก่อนและไม่ได้คาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
“ท่านเป็นผู้หญิงของข้าและมันควรรู้สึกใกล้ชิดกันเช่นนี้” ชิงสุ่ยสวมกอดนางและรู้สึกเอ็นดูนางเหลือเกิน หญิงผู้นี้ที่เขาเรียกว่าท่านปรมารย์ป้าผู้ที่หัวรั้นและมั่นใจในตนเองก็เป็นผู้หญิงที่น่าสงสารอีกคนเท่านั้น ที่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นอาจเป็นเพราะผลประโยชน์จากตัวเขาหรือนางต้องการให้มันเกิดขึ้นระยะยาวก็มิอาจทราบ? ชิงสุ่ยอยากจะกล่าวว่าจะทำให้นางเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์ให้ได้แต่กลับไม่พูดออกไป เขาคิดว่ามันคงไม่ใช่เวลาที่เหมาะนัก นางพยายามสุดความสามารถเพื่อให้ชิงสุ่ยถึงจุดๆนั้น แม้จะเป็นการมีสัมพันธ์ทางข้างหลัง แต่นางกลับรู้สึกว่านี่เป็นหนทางเดียวที่จะได้รู้สึกถึงความรัก
ชิงสุ่ยไม่ได้ควบคุมตัวเองเป็นพิเศษแต่อย่างใด แต่มันก็กินเวลาไปกว่าหนึ่งชั่วโมง ในความเป็นจริงแล้วมีเพียงห่าวหยุนลิ่วลี่เท่านั้นที่กล้าจะทำกับชิงสุ่ยในท่านี้ แต่ก็เพียงนานๆครั้งเท่านั้น
……
ชิงสุ่ยและอี่หวงกู่หวู๋ต่างสานสัมพันธ์กันต่อบนเตียง หลังจากนั้นเขารู้สึกว่าอี่หวงกู่หวู๋เป็นคนที่สงบมาก อีกทั้งยังมีมุมของหญิงสาวที่อ่อนแออยู่ในตัว ราวกับว่าในตอนนี้นางกลายเป็นหญิงสาวที่ปกติแล้ว
“เมื่อไหร่หยวนเอ๋อและลู่หยานจะออกจากการเก็บตัวฝึกฝน?” ชิงสุ่ยถามอย่างแผ่วเบา เขาไม่ได้อยากรู้ถึงเวลาที่พวกนางจะกลับมาแต่อยากรู้ว่าถ้าพวกนางรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขาและอี่หวงกู่หวู๋พวกนางจะรู้สึกเช่นไร พวกนางอาจจะรู้อยู่บ้างแล้วแต่คงไม่คิดว่าจะมาถึงในขั้นนี้
“เจ้ากังวลถึงเรื่องความสัมพันธ์ของพวกเรา?” อี่หวงกู่หวู๋ถามชิงสุ่ยในขณะที่มองไปยังเขา
ชิงสุ่ยส่ายศีรษะ “หากข้ากังวลจริงๆ ข้าคงไม่กล่าวถามออกมา”
“ดูเหมือนว่าพวกนางจะเป็นศิษย์ของเขา แต่ก็เพียงในนามเท่านั้น” พวกนางต่างเรียกข้าว่าพี่หวู๋ แต่จริงๆแล้วข้าเพียงช่วยถ่ายทอดวิชาให้พวกนางเช่นเดียวกับที่เจ้าถ่ายทอดให้ข้าก็เท่านั้น เจ้าอยากให้ข้าเรียกเจ้าว่าท่านอาจารย์ไหม? อี่หวงกู่หวู๋ยิ้ม
“ดูเหมือนว่าหยวนเอ๋อดูจะติดแจท่านมาก พวกท่านต่างมีความใกล้ชิดกัน”
“มันก็เพียง “ดูเหมือน” เท่านั้น ถึงพวกเราสนิทสนมกันจริงๆ นางเองก็เป็นคนที่สนับสนุนให้ข้าเปิดใจเพราะนางสังเหตุเห็นว่าข้าชอบเจ้า ในที่สุดการส่งเสริมของนางก็ได้ผล” อี่หวงกู่หวู๋หัวเราะคิดคัก
……
“ท่านปรมารย์ป้า พลังของท่านได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและความปราถนาของท่านคงจะเป็นจริงในเร็ววันนี้” ชิงสุ่ยกล่าวอำลาต่ออี่หวงกู่หวู๋เล็กน้อย เขาไม่ได้กล่าวถึงเรื่องที่จะช่วยนางแก้แค้นเพราะรู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนหัวรั้น ด้วยเคล็ดรูปแบบพยัคฆ์ในตอนนี้สิ่งที่เหลือก็คือเวลาเท่านั้น
“ข้าก็มั่นใจเช่นนั้น รักษาตัวด้วย ไม่ต้องห่วงเรื่องในมหาทวีปอู่เซียนตะวันตก ข้าจะช่วยเจ้าดูแลคนอื่นๆเอง” อี่หวงกู่หวู๋รู้ว่าชิงสุ่ยกังวลในสิ่งใดอยู่
ชิงสุ่ยโบกมือลาและหายตัวไปจากทะเลทางใต้ในทันที
……
ชิงสุ่ยมาถึงมหาทวีปวิหคอัคคีร่ายรำอีกครั้ง เขารู้สึกสงบยิ่งขึ้น เขาใช้ทักษะย่างก้าวเก้าเทวามุ่งมายังหอคอยจักรพรรดิ และถึงกับต้องตกใจเมื่อเดินทางมาถึง มีรถม้าสัตว์อสูรจำนวนมากอยู่ภายนอก แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาตกใจ สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือผู้คนจำนวนมากที่ไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธิ์ต่างหาก
ผู้คนบางส่วนเป็นคนในพื้นที่ แต่ก็ไม่ได้ครอบครองบ้านหรือสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่เช่นเดียวกับคนรวย แต่พวกเขามีห้องพักขนาดใหญ่และใช้สวนหย่อมร่วมกัน เช่นเดียวกับวิถีชีวิตในก่อนหน้า
หอคอยจักพรรดิให้การรักษาฟรีในวันนี้และคนก็มาใช้บริการมากมายจริงๆ หมอปิศาจกำลังยุ่งกับการวินิจฉัยอาการและสั่งยาสำหรับผู้ป่วยทำให้ไม่ทันสังเกตุเห็นชิงสุ่ยจนกระทั่งเขาเดินเข้ามาข้างๆแล้ว
“เจ้าน้องชาย เจ้ากลับมาจนได้” หมอปิศาจรู้สึกตกใจ เขารู้สึกเครียดเล็กน้อยในช่วงที่ชิงสุ่ยไม่อยู่ ดังนั้นเขารู้สึกโล่งมากเมื่อได้เจอชิงสุ่ย
“ใช่แล้ว มาช่วยผู้ป่วยกันก่อน”
ด้วยการช่วยเหลือจากชิงสุ่ย ผู้ป่วยจึงได้รับการรักษาอย่างรวดเร็ว ชิงสุ่ยใช้เวลารักษาผู้ป่วยเพียงไม่กี่นาที บางคนเพียงต้องการฝังเข็มแบบง่ายๆเท่านั้น
“เขาเป็นหมอศักดิ์สิทธิ์แห่งหอคอยจักรพรรดินี้ แม้แต่หมอปิศาจเองยังได้เขาช่วยรักษา”
“เขายังหนุ่มอยู่มาก!”
“นี่คงเป็นครั้งแรกของท่านในการมาที่นี่ หมอศักดิ์สิทธิ์ชิงเป็นคนที่ยึดถือคุณธรรม เขากล่าวเอาไว้ว่าจะรักษาทุกคนไม่ว่าจนหรือรวย แต่แน่นอนว่าต้องไม่ใช่คนที่มีจิตใจเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน”
“ข้าจะจ่ายค่ารักษาอย่างไรดี ข้าไม่มีเงินติดตัวเลย”
“เจ้ารู้ถึงเรื่องการกุศลหรือไม่?” ผู้คนหลากหลายย่อมจ่ายค่ารักษาที่แตกต่างกัน และเขาจะไม่มีการเจราจาต่อรองเรื่องค่ารักษานี้ แม้ว่าคนรวยจะมีอาการเจ็บป่วยเช่นเดียวกับคนจน คนจนก็ไม่ต้องจ่ายค่ารักษาแม้แต่นิดเดียว แต่ในขณะที่พวกคนรวยอาจจะต้องจ่ายเงินครึ่งหนึ่งของพวกเขาเพื่อรักการรักษา
“นี่ล่ะข้าถึงได้กล่าวว่าพวกเขาเป็นหมอที่แท้จริง พวกเขาเป็นคนที่ยึดถือคุณธรรมที่ยิงใหญ่”
……
ฝูงชนทั้งหลายต่างแยกย้ายตัวกันไปเมื่อยามค่ำคืนมาถึง ชิงสุ่ย หมอปิศาจและลี่จี๋ต่างมุ่งหน้าไปยังชั้นห้าแห่งหอคอยจักรพรรดิ มีผู้คนต่างๆอยู่จำนวนมากหลากหลายตระกูล และเมื่อตระกูลปู้หยางอยู่ที่นี่ สถานที่แห่งที่ก็เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา
“พี่ชาย มีอะไรเกิดขึ้นหรือไม่เมื่อข้าไม่อยู่?” ชิงสุ่ยกล่าวถาม
“ไม่เลย มีใครบางคนอยากเข้าร่วมกับหอคอยจักรพรรดิ แต่เขายืนยันว่าอยากจะพบเจ้าก่อน” หมอปิศาจตอบกลับอย่างเป็นกันเอง
“ทักษะด้านการรักษาของคนๆนี้คงจะยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก” ชิงสุ่ยหัวเราะออกมา เห็นได้ชัดเลยว่าหมอปิศาจมีท่าทีค่อนข้างพอใจ