บทที่ 16 : ธูปอีกระลอก!
“ดูนี้อีกครั้ง!”
ในสายตาของทุกคน เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ซูเฉิงซานยกมือขวาขึ้น บนฝ่ามือของเขาก็มีบางอย่างลอยขึ้น เป็นชั้นของเปลวไฟที่กระจายออกไปด้วยเส้นใยสีทอง!
“ฝ่ามือเปลวเพลิง?” ซูเฉิงเหอแข็งทื่อ กล่าวด้วยความตกใจ “ไม่! นี่คือ…..ฝ่ามือเพลิงทองคำที่สูญหายไป!”
ซูเฉิงซานกำหมัดแน่น เปลวเพลิงหายไป จากนั้นหมัดและแขนของเขาก็สั่น มองเห็นเส้นสีเลือดแปลกๆ ปรากฏขึ้นที่หลังมือของเขา แผ่ขยายไปทั่วแขน ในชั่วพริบตาก็แพร่ขยายออกไปที่ด้านขวาของคอ ออร่าของคนทั้งคนก็พุ่งสูงขึ้นอีกครั้งในทันที!
ซูเฉิงเหอตกใจอีกครั้ง “รูปแบบการต่อสู้โลหิต! พี่ใหญ่ ท่านเป็นไปได้ยังไง……”
“รูปแบบการต่อสู้โลหิต” เช่นเดียวกับทักษะอื่นๆ ของตระกูลซูที่สูญหาย ทักษะการต่อสู้ระดับล่าง!
ซูเฉิงเหออุทานด้วยความตกใจ ในขณะที่กลุ่มของรุ่นเยาว์คนอื่นๆ ตกตะลึงและแข็งทื่อ มองซูเฉิงซานด้วยดวงตาเบิกกว้างและเหลือเชื่อ
เมื่อซูเฉิงซานเห็นว่าใกล้จะได้เวลาพอแล้ว เขาจึงนำทักษะการต่อสู้ออกไปและกลับสู่สภาวะปกติ เขาเคาะนิ้วที่เก้าอี้แล้วยิ้ม
“สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดถูกส่งผ่านให้ข้าโดยบรรพบุรุษผู้เฒ่าเมื่อคืนนี้ในความฝัน ตอนนี้เจ้าเชื่อแล้วใช่ไหม”
“……”
เป็นอีกครั้งที่ทุกคนเงียบและมองหน้ากัน แต่ครั้งนี้ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
ไม่แปลกที่พวกเขาจะไม่เชื่อ!
เพียงว่าบรรพบุรุษผู้เฒ่าเข้าฝัน การถ่ายทอดทางความฝัน สิ่งที่ไม่สามารถจินตนาการได้แบบนี้ นั้นน่าตกใจเกินไป ทุกคนจึงเข้าใจยากชั่วขณะหนึ่ง
ซูเฉิงซานไม่รีบร้อน จิบชาอย่างเรียบง่ายและเชื่องช้า ขณะจิบชาก็ยิ้มให้กับทุกคน รอให้พวกเขากลับมารู้สึกตัว
นี่เป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม!
ครู่ต่อมา ซูเฉิงเหอเป็นคนแรกที่รู้สึกตัว เขาแทบจะไม่สามารถระงับความตกใจและความตื่นเต้นในใจของเขาได้ ถามว่า “พี่ใหญ่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ เรื่องนี้มัน..?”
ทันทีที่เขาพูด คนที่เหลือก็กลับมารู้สึกตัวและมองที่ซูเฉิงซานพร้อมกันเพื่อรอคำตอบ
ซูเฉิงซานยิ้มจา ๆ กล่าวอย่างช้าๆ “เมื่อคืน ข้าได้พบกับบรรพบุรุษผู้เฒ่าซูม้อในความฝันของข้า ใช่ ท่านเป็นบรรพบุรุษคนแรกของตระกูลซูของเรา ในความฝัน บรรพบุรุษผู้เฒ่า……”
จากนั้นซูเฉิงซานก็เล่าให้ทุกคนฟังคร่าวๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในความฝันเมื่อคืน
ทุกคนตกตะลึง รู้สึกเหมือนกำลังฟังนิทานปรัมปราในตำนานอย่างไรอย่างนั้น
แม้ในทวีปเสวียนลี่ จะมีคนที่มีพื้นฐานการฝึกตนกัน มันก็เป็นเรื่องผิดปกติอย่างมาก ที่มีสิ่งดังกล่าวเกิดขึ้น
เมื่อซูเฉิงซานหยิบคัมภีร์ลับจำนวนมากที่เขียนและบันทึกไว้ก่อนหน้านี้ออกมา นำบางส่วนแจกจ่ายให้กับทุกคนเพื่อดู ความสงสัยสุดท้ายในใจของทุกคนก็หายไป
นี่เป็นหลักฐานที่แน่นหนา และผู้นำตระกูลก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหาข้ออ้างพิเศษเช่น ‘ความฝัน’ มาเพื่อหลอกพวกเขา
มันต้องเป็นการสำแดงเดชของบรรพบุรุษแน่นอน!
……
ซูเฉิงซานรวบรวมคัมภีร์ลับและกล่าวกับทุกคนว่า “ในอนาคต คัมภีร์ลับเหล่านี้จะเป็นทรัพยากรของตระกูล โดยอยู่ในการดูแลส่วนตัวของข้า พวกเจ้าสามารถเลือกคัมภีร์ลับการฝึกตนที่เหมาะสมกับตัวเองได้ แต่อย่าลืมว่าห้ามเปิดเผยต่อบุคคลภายนอก”
“นอกจากนี้ เรื่องนี้สำคัญมาก ในตอนนี้ ให้มีเพียงพวกเราที่อยู่เท่านั้นรู้เรื่องนี้ เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ค่อยแจ้งให้กลุ่มที่เหลือทราบ”
“บรรพบุรุษผู้เฒ่าบอกว่าผู้ลงมือที่พยายามทำร้ายชีวิตของฉางเสิ่นก่อนหน้านี้ได้รับการกำจัดโดยเขาแล้ว ดังนั้นเราจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ในช่วงเวลาสั้น ๆ”
“แต่เราไม่สามารถผ่อนคลายได้ ช่วงเวลาต่อไป นอกเหนือจากการดำเนินธุรกิจของตระกูลคือการพยายามให้มากขึ้นเพื่อฝึกตน ความพยายามจะนำไปสู่ความแข็งแกร่ง! พื้นฐานการฝึกตนทำให้มันทะยานขึ้นซะ เพื่อจะได้มีความมั่นใจในการเผชิญกับอนาคตที่ไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรบ้างรออยู่…”
“สำหรับด้านธุรกิจ …… ฮุ่ยฮุ่ยการผลิตสบู่นี้จะมอบให้เจ้า เจ้าจงเรียนรู้โดยเร็วที่สุดเพื่อผลิตมัน หากจำเป็น ตระกูลจะให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่!”
ด้วยสมุดจดขั้นตอนการผลิตสบู่ในมือของตัวเอง ซูฮุ่ยฮุ่ยพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “เข้าใจแล้ว!”
ซูเฉิงซานพยักหน้าเล็กน้อยแล้วกล่าวเสริม “อย่างไรก็ตาม เจ้าอาจยุ่งมากถ้าทำคนเดียว ให้ฉินหลัวช่วยเจ้าด้วย ปล่อยให้เขาจัดการร้าน หรือช่วยเจ้าผลิตสบู่ก็ได้”
ซูฮุ่ยฮุ่ยยิ้มเล็กน้อย จากนั้นดวงตาของนางก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นในขณะที่นางตอบว่า “เจ้าค่ะ! ไม่ต้องห่วง ผู้นำตระกูล เราจะผลิตสบู่นี้ให้เร็วที่สุด!”
ซูเฉิงซานกวาดมองทุกคน ยืนขึ้นกล่าวว่า “ตอนนี้พวกเจ้ามากับข้าที่ห้องโถงบรรพบุรุษ ไปสักการะบรรพบุรุษผู้เฒ่าอีกครั้งและเรียกทุกคนด้วย”
“จากนี้ไปทุกคนต้องสักการะบรรพบุรุษวันละครั้ง!”
……
[ติ๊ง! รับการสักการะจากทายาท รับธูป 80 ดอก “ธูปสองเท่า” มีผล ได้รับธูปเพิ่มพิเศษ 80 ดอก]
[ติ๊ง! รับการสักการะจากทายาท รับธูป 70 ดอก “ธูปสองเท่า” มีผล ได้รับธูปเพิ่มพิเศษ 70 ดอก]
[ติ๊ง! รับการสักการะจากทายาท รับธูป 75 ดอก….]
[ติ๊ง! ……]
[……]
ภายในห้องโถงบรรพบุรุษของตระกูลซู ขณะที่ซูเฉิงซานนำกลุ่มคนในตระกูลมาสักการะอีกครั้ง เสียงแจ้งเตือนของการได้รับธูปก็ดังขึ้นอีกครั้งในจิตใจของซูม้อ
เมื่อเทียบกับเมื่อวาน วันนี้เป็นธูปส่วนใหญ่เป็นซูเฉิงซาน, ซูเฉิงเหอ และคนอื่น ๆ อีกสองสามคนที่รู้เรื่องราวภายใน
คราวนี้ความคิดในการสักการะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง และธูปที่เสนอเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าหลายครั้ง
แต่กลุ่มที่เหลือนั้นโดยทั่วไปไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าผู้นำตระกูลจะตักเตือนว่าพวกเขาต้องสักการะด้วยความจริงใจก็ตาม
ทุกคนเต็มไปด้วยความสงสัย และถึงแม้พวกเขาจะเชื่อฟังคำตักเตือนของผู้นำตระกูลและเคร่งครัดในการสักการะอย่างจริงจัง แต่ก็ไม่ได้รับธูปมากเกินไป
หลังจากการสักการะ ซูม้อได้ธูปมากกว่าสองพันดอก
จบบทที่ 16