บทที่ 286 เซียนต้นกําเนิดโกรธเกรี้ยวร่างจริงกําลังมา!
PS: วันนี้มีสองตอนชัวร์แต่ถ้าทันอาจจะได้เห็นตอนที่ 3
เริ่มการที่เซียนต้นกําเนิดผู้ลึกลับนี้ได้สํารวจอดีตของจอมจักรพรรดิสูงสุดผู้โดดเดี่ยว
ตามมาด้วย ฉินมู่ลงมือกําราบเซียนต้นกําเนิดนี้ด้วยเพียงฝ่ามือเดียวทั้งหมดก็เกิดขึ้นเพียงชั่วเสี้ยววินาที
นี่คือเซียนต้นกําเนิด!เซียนต้นกําเนิดที่อยู่เหนือผู้กุมชะตาถูกกําจัดลงเช่นนี้งั้นรึ? สิ่งมีชีวิตนับร้อยล้านพูดไม่ออก*มีเพียงความตกใจที่เกิดขึ้นในก้นบึ้งของหัวใจเท่านั้นไม่อาจลบเลือนไปได้กัน
(WIL≠ สํานวน เงียบกริบน้ำท่วมปากพูดไม่ออกหวานอมขมกลืน) ไม่ใช่แค่สิ่งมีชีวิตเมื่อหลายพันล้านปีก่อนในภาพนั้น
แต่รวมถึงตอนนี้เหล่ายอดฝีมือแดนนิรันดร์ของที่กําลังจับตาดูเรื่องนี้อย่างใกล้ชิดก็ตกใจเช่น
เนื่องจากฉินมู่ต้องการเก็บเกี่ยแต้มตกใจจํานวนมาก แม้ว่าทุกอย่างจะเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์อันยาวนานหลายร้อยล้านปีก่อน แต่ก็มีแรงกดดันที่สูงกว่าระดับเซียนต้นกําเนิดข้ามกาลเวลามา ปรากฏอยู่ในปัจจุบันเช่นกัน
เบื้องหน้าแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวที่ครอบคลุมสิ่งมีชีวิตมากมายทําให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดใน
พิภพ ตื่นกลัวและสร้างความตกใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ต่อยอดฝีมือแดนนิรันดร์จํานวนมาก!”เจ้าได้รับแต้มตกใจ +36,456,450 จากราชันบรรพบุรุษนิรันดร์!””เจ้าได้รับแต้มตกใจ +43,859,560 จากราชันเฉียน!”
“เจ้าได้รับแต้มตกใจ +38,497,695 จากราชันดอกบัว!”
“เจ้าได้รับแต้มตกใจ +2,477,650 จาโม่เฉียวต้าว!” “เจ้าได้รับ …….
นอกจากจะเป็นที่น่าตื่นตกใจต่อสิ่งมีชีวิตแล้วฉินมู่ยังเก็บเกี่ยวแต้มตกใจจํานวนมากบนหน้าจอระบบแต้มตกใจกําลังเพิ่มขึ้นอย่างมากอย่างต่อเนื่อง
“วิถีอันไร้ข้อจํากัด วิถีอันไร้ที่สิ้นสุด!”
เหนือเก้าสวรรค์ราชันบรรพบุรุษนิรันดร์เบนความคิดของเขาด้วยความยากลําบากหัวใจเปี่ยมไปด้วยความตกใจ
ก่อนหน้านี้ ก่อนที่เขาจะออกจากชายแดน แม้ว่าเขารู้ว่าจะมีเขตแดนที่สูงกว่าราชันเซียนนิรันดร์ซึ่งเขาพากเพียรที่จะไปถึงอย่างหนักมาหลายปีอย่างไม่รู้จบ
อย่างไรก็ตาม ในความเห็นของเขาด้วยเขตแดนพลังยุทธ์ระดับเขาภายในพิภพนี้ก็เพียงพอที่จะถูกเรียกได้ว่าออยู่ยงคงกระพันอย่างโดดเดี่ยวที่สุด
แต่ทว่าหลังจากที่ได้เห็นการต่อสู้ระหว่างผู้โดดเดี่ยวกับจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดและเซียนต้นกําเนิดกับจ้าวแห่งสุขาวดีในภายหลังก็พบว่าเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ที่เขา
ภาคภูมิใจนั้นเป็นเรื่องไร้สาระมาก!
เขาเพิ่งรู้ว่า เหนือราชันยังมีท้องฟ้าที่กว้างใหญ่เช่นนี้!
เส้นทางอันไร้ที่สิ้นสุดเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์เป็นเพียงจุดเริ่มต้นไม่มีค่าอะไรเลย!ราชันบรรพบุรุษนิรันดร์ตกใจ
เช่นเดียวกับราชันเฉียนและราชันดอกบัวพวกเขาตกใจไม่น้อยไปกว่าราชันบรรพบุรุษนิรันดร์
ฉากโบราณนี้ ไม่เพียงแต่สร้างผลกระทบมหาศาลอย่างไร้ผู้เทียบได้ ในเวลาเดียวกันยังชี้นําเส้นทางข้างหน้าสําหรับพวกเขาเสริมความมั่นใจในเส้นทางต่อไป!
เมื่อเห็นราชันเฉียนราชันดอกบัวและคนอื่นๆครุ่นคิดฉันมู่ที่ยืนอยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมด้วยหัวใจที่พองโต
การเก็บเกี่ยวแต้มตกใจนั้นเป็นเป้าหมายของเขาแต่ในขณะเดียวกัน เขาก็มีความสุขที่ได้ทําอะไรเพื่อเป็นการพัฒนาแดนนิรันดร์
สุดท้ายแม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดแต่เขาก็ไม่มีแผนจะปกป้องแดนนิรันดร์ไปตลอดกาลเช่นเดียวกับในพิภพเบื้องล่างเขามักจะไม่ลงมือด้วยตัวเอง
การพัฒนาความแข็งแกร่งของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจนกว่าจะเพียงพอสําหรับภัยพิบัติต่างๆคือจุดประสงค์ของฉินมู่
การให้ปลาเป็นทานไม่ดีเท่าการสอนตกปลาความจริงข้อนี้ฉินมู่เข้าใจดี
ในภาพโบราณ ฉินมู่ลงมือก่าราบเซียนต้นกําเนิดด้วยฝ่ามือเดียว เวลาย้อนกลับมารวมกันอีกครั้งฟ้าดินกลับมาบริสุทธิ์
และเมื่อวิญญาณของเซียนต้นกําเนิดดับลงเซียนต้นกําเนิดก็หายไปจากฟ้าดินอันกว้างใหญ่เหลือแต่เพียงจอมจักรพรรดิผู้โดดเดี่ยว
และเมื่อวิญญาณเซียนต้นกําเนิดดับสูญ ในความโกลาหลไม่รู้จบก็แดนนิรันดร์ก็ถูกแยกออกจากกัน
นี่คือทะเลแห่งความโกลาหลไร้ขอบเขต กว้างใหญ่หลายร้อยล้านลี้และยากที่จะหาจุดสิ้นสุดในทะเลแห่งความโกลาหลอันไร้ขอบเขตนี้มีจักรวาลอันไร้ขอบเขตลอยเคว้งอยู่ในจักรวาลนี้มีพิภพน้อยใหญ่
ตั้งแต่ขนาดเล็กที่มีขนาดเพียงไม่กี่ล้านลี้
จนใหญ่ราวกับไร้ที่สิ้นสุด มีเพียงกระแสพลังที่ปล่อยออกมาและสะท้อนออกไปหลายพันล้าน
ปีแสง
ทะเลแห่งความโกลาหลนั้นไม่ผิดเพี้ยน จํานวนพิภพที่อยู่ภายในเรียกได้ว่าไร้ที่สิ้นสุดไม่อาจนับได้เลย
ในตอนนี้ ภายทะเลแห่งความโกลาหล มีโลงศพโบราณกําลังล่องลอยอยู่ในนั้น
โลงศพโบราณนี้ดูชั่วร้ายยิ่งนัก ราวกับถูกฝังอยู่ในความมืดมิดที่สุดของสวรรค์ ทําให้ความโกลาหลโดยรอบพังทลาย แม้แต่พิภพที่อ่อนแอบางแห่งเมื่ออยู่ใกล้เกินไปก็จะถูกปนเปื้อนด้วย
กระแสพลังแห่งความมืดและเสื่อมสลายไป
ในช่วงเวลาหนึ่งโลงศพโบราณก็ได้หยุดลงในทันใดและเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับว่าตัวตนที่ยิ่งใหญ่กําลังจะฟื้นขึ้นมา
“หนึ่งในจิตวิญญาณของข้าหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยมันได้ถูกทําลายลงงั้นรึ?”
เสียงโบราณและยิ่งใหญ่ดังก้องมาจากโลงศพโบราณราวกับมีความมืดอันไร้ที่สิ้นสุดในนั้นทําให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดไม่สามารถต้านทานมันได้
“น่าสนใจ ถึงข้าจะหาสาเหตุที่เพลี่ยงพล้ําไม่ได้ ข้าก็ยังไม่ดับสูญ การกระทําเช่นนี้เท่ากับเป็นการยั่วยุบ้า”
เสียงนั้นทุ้มต่ําลงเรื่อยๆดังสนั่นมาจากโลงศพโบราณพอที่จะสัมผัสได้ถึงความโกรธจากโลงศพอย่างหาที่เปรียบมิได้
ทันใดนั้น โลงศพโบราณก็ได้หันเลี้ยวราวกับจับทิศทางที่แน่นอนได้และตรงไปที่นั่นและทิศทางที่โลงศพโบราณนั้นตรงไปก็คือตําแหน่งของพิภพที่ผู้โดดเดี่ยวอยู่!